«موش‌هایی که پکتین موجود درترکیب الیافی سیب را بیشتر در رژیم غذایی‌شان داشتند دارای مقدار فزاینده‌ای از این باکتری‌های معین بودند که به سلامت روده کمک می‌کند. به نظر می‌رسد وقتی سیب به طور منظم و در مدت زمان طولانی خورده شود این باکتری و افزایش آن به تولید اسید‌های چرب با زنجیره کوتاه کمک می‌کند. این امر محیط اسیدی- قلیایی ایده‌ال برای تعادل مفید میکروارگانیسم‌ها فراهم می‌کند.»
میکرب‌شناسان انستیتوی ملی غذایی در دانشگاه دانمارک موش‌های صحرایی را تحت رژیم غذایی قرار دادند که از نظر سیب، آب سیب و پوره سیب بسیار غنی بود. گروه دیگری از موش‌ها تحت کنترل غذایی قرار گرفتند.
سپس پژوهشگران محتوای باکتریایی دستگاه هاضمه موش‌ها را بررسی کردند. هدف آنها این بود که بفهمند آیا خوردن سیب اثری روی تعداد باکتری‌های «دوست» در روده‌ها دارد یا نه.
این پژوهش بخشی از پروژه بزرگ تحقیقاتی در اروپاست که با هدف بررسی زیستی اثرات بهداشتی میوه‌ها انجام می‌شود.
سرپرست محققان، پروفسور تاین راسک لچ گفت «باکتری خاصی در روده‌ها برای هضم «خوب» وجود دارد که در میزان خطر سرطان نیز اثر دارد. اما ما در این تحقیق همانند دیگران با این مشکل مواجه بودیم که بسیاری از باکتری‌ها به‌آسانی در آزمایشگاه کشت نمی‌شوند.»
بنابراین گروه تحقیقاتی به‌جای تکنیک‌های کشت آزمایشگاهی از روش ژنتیکی برای آزمون میکرب‌شناسی روده‌ها استفاده کرد. «شانزده اس.آر.آر. ان. آ» مولکولی است که تنها در باکتری یافته می‌شود و ترکیب آن در هر موجود زنده یا زنجیره موجودات کاملاً اختصاصی است. لچ توضیح داد که با کار کردن روی توالی‌‌های این مولکول‌ها در روده ی موش‌های موجود درآزمایشگاه و جورکردن آنها با نیمرخ‌های باکتریایی معروف «شانزده اس.آر. آر. ان. آ» توانستند تعیین کنند که کدام میکروارگانیسم‌ها در هر یک از گروه‌های موش، فراوان هستند.
آندریا ویلکس دانشمند همکار این پژوهش درباره یافته این تحقیق گفت «موش‌هایی که پکتین موجود درترکیب الیافی سیب را بیشتر در رژیم غذایی‌شان داشتند دارای مقدار فزاینده‌ای از این باکتری‌های معین بودند که به سلامت روده‌ها کمک می‌کند. به نظر می‌رسد وقتی سیب به طور منظم و در مدت زمان طولانی خورده شود این باکتری و افزایش آن به تولید اسید‌های چرب با زنجیره کوتاه کمک می‌کند. این امر محیط اسیدی- قلیایی ایده‌ال برای تعادل مفید میکروارگانیسم‌ها فراهم می‌کند. آنها هم‌چنین ماده شیمیایی به نام «بیوتیرات» تولید می‌کنند که یک سوخت مهم برای سلول‌‌های دیواره روده است.»
اگرچه تحقیقات دیگری مورد نیاز است تا معلوم شود که آیا دستگاه هاضمه انسان نیز همانند موش و به همان شیوه به سیب پاسخ می‌دهد یا خیر، اما این یافته، دستاورد جدید علمی دیگری است که تعیین‌کننده سودمندی سیب برای بدن است.
پژوهش‌های پیشین درباره سیب
پیشتر نیز برخی تحقیقات نشان داده بودند که سیب در کاهش سرطان روده، پروستات و ریه نقش دارد. اگرچه ویتامین سی در سیب کم است اما منبع بزرگ سایر ترکیبات آنتی‌آکسیدانت شمرده می‌شود. محتوای الیافی آن که حتی کمتر از بسیاری از میوه‌هاست به تنظیم حرکات روده کمک می‌کند و ممکن است از این طریق به کاهش خطر سرطان روده بیانجامد.
سیب در کاهش بیماری‌های قلبی، کاهش وزن و کنترل کلسترول نیز نقش مفیدی دارد. سیب دارای الیاف است که از جذب دوباره کلسترول جلوگیری می‌کند.
یافته علمی دیگر نیز نشان می دهد که عصاره آب سیب باعث تولید انتقال دهنده عصبی در موش‌ها می‌شود که با فراهم آوردن مکانیزم موثری از کاهش عملکرد هوشی همراه با نقائص ژنتیکی و رژیم غذایی و افزایش سن جلوگیری می‌کند.
مصرف سیب در دنیا
سیب یکی از مهم‌ترین میوه‌هاست که در سراسر دنیا کاشت و مصرف می‌شود. این میوه برای اولین بار در مناطق میانی آسیا یافت شده است. در حال حاضر بیش از 7500 نوع سیب در دنیا وجود دارد که هریک ویژگی‌های خاص خود را دارند. در سال 2005 میزان تولید سیب در دنیا به 55 میلیون تن رسید که کشور چین با تولید 35 درصد آن مقام اول را داشت. آمریکا نیز دومین تولید‌کننده سیب جهان است. کشورهای ترکیه، فرانسه، ایتالیا و ایران نیز از جمله صادرکنندگان بزرگ سیب دنیا محسوب می‌شوند.
آن‌چه از یافته جدید علمی و یافته‌های پیشین برای ما قابل استفاده است این‌که سیب باید در خانواده‌ها هم‌چنان محبوب باقی بماند و در خانواده‌هایی که زیاد آن را مصرف نمی‌کنند و به آن اهمیت نمی‌دهند نیز محبوب شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر