سنی آنلاین: چه توصیهای به جامعه اهلسنت دارید؟ مولانا عبدالحمید: : توصیه ما به جامعه اهلسنت به ویژه استان آن است که یکپارچگی خود را حفظ کنند و حقوق خود را از راه قانون مطالبه نمایند. در مسایل مذهبی استقلال مذهبی خود ر حفظ کنند و در مسایل مذهبی دیگران دخالت نکنند. از لحاظ قانونی کسی حق دخالت در مسایل مذهبی را ندارد. توصیه دیگر بنده به اهلسنت این است که به الله تعالی رجوع کنند و از بینمازی، گناهان و کوتاهیها توبه کنند و رابطه خود را ب خداوند اصلاح نمایند و حق دیگران را ادا کنند. -
سنی آنلاین:
به دنبال تشدید فشارهای مذهبی و سیاسی بر اهل سنت در ایران و تخریب حوزه علمیه امام ابوحنیفه زابل، گفتگویی را با مولانا عبدالحمید: ؛ امام جمعه اهل سنت زاهدان و ریاست محترم شورای هماهنگی مدارس اهل سنت انجام دادیم. در آغاز این گفتگو علت حادثه دلخراش تخریب حوزه علمیه امام ابوحنیفه را از ایشان جویا شدیم. مولانا عبدالحمید: :
تخریب این حوزه نمیتواند دلیل دیگری به جز تنگنظری، کوته بینی و عدم تحمل فعالیتهای فرهنگی و مذهبی که حق مردم اهلسنت سیستان و بلوچستان است، داشته باشد. برخی این مسأله را عنوان کردند که چون حوزه امام ابوحنیفه عظیم آباد در کنار جاده ترانزیتی و بین المللی قرار دارد و از نظر عموم قابل مشاهده است، قابل تحمل برای بعضی از متعصبین نیست. اینگونه برخوردها تبعات بسیار نامناسبی دارد و موجب افزایش تنش بین مردم و اوجگیری تعصبات مذهبی میشود. تخریب مسجد ی مدرسه که از اماکن مقدس و متعلق به یک مذهب هستند و مسایل، احکام و اعتقادات مذهبی در آن تدریس میشوند، برای مردم قابل توجیه نیست و امری برخلاف وحدت است، روابط دوستانه و محبت میان شیعه و سنی را خدشهدار میکند و این ذهنیت را به وجود میآورد که چون حکومت مذهبی ایران، شیعه است نمیتواند برادران اهلسنت خود را تحمل کند. پیامد دیگر این برخوردها شادی دشمنان و ایجاد تفرقه میان مسلمانان خواهد بود. بارها استکبار جهانی مدعی شده است که برای ایجاد اختلاف و براندازی نیازی به سرمایهگذاری در ایران نیست و زمینه این مسایل از طریق چنین برخوردها و مشکلاتی فراهم است. سنی آنلاین:
آیا پس از تخریب حوزه امام ابوحنیفه، اقدامی جهت پیگیری این موضوع از سوی مسئولان انجام شده است؟ مولانا عبدالحمید: :
متاسفانه ما شاهد اقدامی در این مورد نبودهایم و چندان به حل این مسأله خوشبین نیستیم. با این حال اگر باز هم مسئولین بیاندیشند و راه حل معقولی برای حل این مسأله ارائه کنند ودغدغه جامعه اهلسنت را برطرف نمایند، التهاب موجود کاهش خواهد یافت و از تنش جلوگیری خواهد شد. در این زمینه چه تخریب و چه حل این مشکل، نمایندگی رهبری که تصمیمگیرنده هستند نقش بسزایی دارند. چون م نمیخواهیم کینه و عداوتی بر جای بماند مایلیم این مشکل حل شود و آرامش به جامعه بازگردد. سنی آنلاین:
از سرنوشت طلاب و مدرسین حوزه چه اطلاعی در دست است؟ مولانا عبدالحمید: :
سرنوشت طلاب ومدرسین هنوز مشخص نیست. اکنون 500 طلبه برادر و 300 نفر خواهر و حدود 60 نفر از اساتید و کارکنان مدرسه، آواره و سرگردان هستند، اگر چه در حال حاضر طلاب تعطیل هستند اما عده زیادی در کلاسهای حفظ و دورههای صرف و نحو و کلاسهای تابستانی شرکت کرده بودند، همه منتظرند تا تکلیفشان مشخص شود و از سرگردانی و آوارگی نجات یابند. سنی آنلاین:
نظرتان در مورد بازداشت مولانا احمد چیست؟ مولانا عبدالحمید: :
مولانا احمد شخصی هستند که تقریبا بیشتر زندگی خود را برای خدمت به مردم وقف کرده و علاوه بر تدریس که از مدرسان بسیار خوب حوزه میباشند، مسئولیت حل وفصل اختلافات مردم و ریاست شورای حل اختلاف حوزه را بر عهده دارند و دراستان چهره شناخته شدهای میباشند. ایشان مهارت ویژهای در داوری و صلح و سازش دارند و با توجه به مشغله زیاد و گرفتاریهای بنده، بیشتر کارهای داوری و مشکلات مردم را حل وفصل میکنند و از آنجایی که شخص قانونمداری هستند، همه مسایل را رعایت نموده و بر خلاف قانون قدمی برنداشتهاند. ایشان از طرف بنده در برخی جلسات اداری شرکت میکردند و کوچکترین نقطه ضعفی ندارند. پرونده ایشان از آیینه هم صافتراست. ابتدا ایشان را احضار و سپس بازداشت کردند و اظهار داشتهاند که باید تعهد بدهند که طلاب خارجی از این پس در این مدرسه ثبتنام نشوند تا ایشان آزاد شوند. در این باره باید بگویم که؛ طلاب خارجی فقط در حوزه علمیه دارالعلوم نیستند و در مدارس دیگر نیز طلابی از تاجیکستان و افغانستان با توجه به حضور مهاجرین افغانی در ایران حضور دارند. این امر پدیده مرسومی در همه کشورها است. در کشورهای عربی که سبک مدارس تغییر کرده و به دانشگاههای اسلامی تبدیل شدهاند از جمله در سوریه، امارات، مصر، و دانشگاههای مدینه منوره، مکه مکرمه و ریاض، طلاب از تمام کشورهای اسلامی حضور دارند. در کشورهایی نیز که به سبک سنتی اداره میشوند مانند؛ پاکستان و هندوستان جذب طلاب خارجی یک افتخار محسوب میشود. زمانیکه بنده به مرکز جهانی اسلامی در قم رفتم و با مدیر آنجا صحبت کردم، ایشان گفتند: حدود ده هزار طلبه خارجی دارند و طبق بررسیهای ما اکثر آنها اهلسنت هستند. در حوزه امام خمینی و دیگر حوزههای علمیه در قم طلاب خارجی به کثرت وجود دارند و گاهی که ما به قم میرویم این تصور پیش میآید که ما در یک کشور آفریقایی قرار داریم، چون طلاب سیاهپوست زیادی در خیابانها مشاهده میشوند و طلاب تاجیک نیز در قم درس میخوانند. بنابر این نباید سیاستهای نظام با شهروندانشان تا این حد متناقض و دوگانه باشد. وقتی در قم برای تحصیل طلاب خارجی مجوز داده میشود م نیز باید این اجازه را داشته باشیم. ما اهلسنت و ایرانی هستیم و طلاب خارجی نیز اهلسنت هستند، از لحاظ فقهی بیشتر طلاب آسیای میانه حنفی هستند و در حوزه ما فقه حنفی را میآموزند، و ما برای آموزش این طلاب اولیتر هستیم. طلابی که در اینجا حضور دارند به دعوت ما در راهپیمایی روز قدس، 22بهمن و....و جلسات هفته وحدت که با حضور مسئولین برگزار میشود شرکت میکنند و مبلغ فرهنگ ایرانی در کشورهای خارجی میشوند. ما بارها گفتهایم حضور طلاب خارجی برای آموزش در اینجا به نفع نظام است و آنان خود را مرهون احسان ایرانی میدانند. بسیاری از آنان در یک نظام کمونیستی(شوروی سابق) زندگی کرده و اکنون برای فراگیری قرآن و دین نزد ما آمدهاند و هیچ هدف دیگری ندارند. کار ما صرفا کار فرهنگی و راه م راه اعتدال است و در مسیر تقریب حرکت کردهایم. اگر ما کسانی را که برای کسب علم آمدهاند اخراج کنیم، پاسخ خدا را چگونه خواهیم داد؟. در طی این 5-6 سال که ما پیگیری کردهایم حتی به یک نفرهم مجوز ندادهاند. ما در پی جنجال و هیاهو نیستیم و اگر مجوز به طلاب خارجی داده شود، ما متعهدیم که حتی یک نفر را بدون مجوز ثبتنام نکنیم. بر اساس آماری که ما داریم حدود سی هزار نفر طلبه خارجی در ایران حضور دارند، حال در کل استان حداکثر 50 یا 60 نفر طلبه خارجی هستند که ما میگوییم برای تحصیل آنها مجوز صادر شود. زیرا آنان با گذرنامه و ویزای موقت میآیند، ام ویزای تحصیلی ندارند. ما امیدواریم که این مشکل - إن شاءالله- به زودی حل شود. ما همکاران خود را میشناسیم و در مورد مولانا احمد یقین داریم که ایشان از دیدگاه ما هیچ پروندهای ندارند. ما امیدواریم که به زودی آزاد شوند و به آغوش جامعه بازگردند. آزادی اینگونه افراد به نفع جامعه است و بازداشت آنان برای نظام سودی ندارد. سنی آنلاین:
اخیرا فشارهای مذهبی بر اهل سنت شدت گرفته است. این فشارها چه پیامدهایی دارد و موضع شما در قبال آنها چیست؟ مولانا عبدالحمید: :
ما شهروندان نظام هستیم و آنچه حق ما است و قانون برای ما مشخص کرده است باید به ما داده شود، و آنچه در چارچوب قانون اساسی باشد میپذیریم و فراتر از آن چیزی نمیخواهیم. قانون به جز در موارد خاص و محدودی از جمله ریاستجمهوری که قید مذهب رسمی کشور( شیعه اثنی عشری) را ذکر کرده است، علیرغم اینکه این موارد نیز دارای اشکال و قابل اعتراض بوده و با این حال محترم شمرده شدهاند، برای همه شهروندان حقوق مساوی قایل شده است. با این وجود بر خلاف انتظار ما فشارهای مذهبی زیادی برما وارد شده و خدا میداند که تا چه زمانی ادامه خواهد داشت. م انتظار نداشتیم که به طور مثال نمازهای ما را تحمل نکنند و به ما بگویند که مانند ما نمازتان را جمع کنید و پشت سر ما بطور فرادی نماز بخوانید. طبیعی است که اختلافاتی میان شیعه و سنی وجود داشته باشد و نمیتوان در محل آنها نماز خواند مگر در موارد خاصی همانگونه که برادران شیعه در سفر حرمین شریفین نماز میخوانند. با این وجود باز هم بسیاری از آنان در هتلها، خیابانها و کنار قبرستان بقیع مراسم بزرگی برگزار میکنند و نماز میخوانند و از سوی حکومت هم منعی برایشان وجود ندارد. در اینجا ما در خیابانها نماز نمیخوانیم، بلکه در منازل شخصی خود یا در سالنهای اجارهای نماز میخوانیم زیرا در شهرهای بزرگ اجازه ساخت مسجد به ما نمیدهند، در مراکز آموزش نظامی و ... همه باید اجازه داشته باشند نمازشان را با آزادی کامل بخوانند. در بسیاری جاهها بر خلاف قانون مانع برگزاری نمازهای ما از جمله نماز جمعه تهران شدند. در برخی روستاهای بلوچستان که یک خانوار شیعه زندگی میکند، مسجد شیعه وجود دارد و مراسم دارند. اهل تشیع در همه مناطق سنی نشین برنامه دارند و هیچ مشکلی برای برگزاری نمازهای یومیه، جمعه و حسینیه ندارند. اهلسنت در ایران در این مناطق نیز ب وسعت نظر به آنان کمک کرده و پول و زمین دادهاند. ما همواره ثابت کردهایم که دید بلند و بردباری بیشتری داریم. اگر ما حاکم بودیم به جرأت میگویم برادران شیعه را در حکومت مشارکت میدادیم و مایه افتخار ما بود که آنان را نیز وزیر و سفیر خود قراردهیم، و چنان حکومت میکردیم که این تصور پیش نیاید که حکومت در دست اهلسنت است. اینکه ما نتوانیم نماز یکدیگر را تحمل کنیم به دور از وحدت و برادری است. م زمانی میتوانیم مدعی وحدت و برادری باشیم که بتوانیم یکدیگر را تحمل کنیم و سعه صدر داشته باشیم. ما امیدواریم مسئولین بیشتر بیاندیشند تا عرصه بر اهلسنت بیش از این تنگ نشود. هراس ما از آن است که اگر در ایران تفرقه ایجاد شود، دامنه آن در جهان گسترش مییابد. گاهی من به این فکر میکنم که در دنیا در همه مسایل، استکبار جهانی بدنام است اما خود ما گاهی در جهت آنها حرکت میکنیم و در راستای تفرقه و جدایی از یکدیکر گام برمیداریم. هر جا که اهلسنت حسینیه ی حوزه شیعه را تخریب کنند، عامل استکبار و تفرقه اهلسنت خواهند بود که نتوانستهاند برادران شیعه خود را تحمل کنند، و هر جا که شیعیان حوزه یا مسجد اهلسنت را تخریب کنند و مانع نماز آنها شوند، عامل استکبار و تفرقه شیعیان خواهند بود. چرا ما کاری را که خود انجام میدهیم به دیگران نسبت میدهیم. این خلاف عدالت است و امیدواریم این فشارها پایان یابند. در مسایل مذهبی قرا ر نیست ما کوتاه بیاییم. ما مصرانه میخواهیم که فشارهای مذهبی هر چه زودتر برطرف شوند و اینگونه نباشد که از یک سو شعار برادری مطرح شود و از سوی دیگر خلاف آن عمل نمایند.« لا إکراه فی الدین» ما در مسایل مذهبی آزاد هستیم و هر کس سلیقه و فتوا و فقه خودش را دارد. سنی آنلاین:
چه توصیهای به جامعه اهلسنت دارید؟ مولانا عبدالحمید: :
توصیه ما به جامعه اهلسنت به ویژه استان آن است که یکپارچگی خود را حفظ کنند و حقوق خود را از راه قانون مطالبه نمایند. در مسایل مذهبی استقلال مذهبی خود ر حفظ کنند و در مسایل مذهبی دیگران دخالت نکنند. از لحاظ قانونی کسی حق دخالت در مسایل مذهبی را ندارد. توصیه دیگر بنده به اهلسنت این است که به الله تعالی رجوع کنند و از بینمازی، گناهان و کوتاهیها توبه کنند و رابطه خود را ب خداوند اصلاح نمایند و حق دیگران را ادا کنند.
سنی آنلاین:
به دنبال تشدید فشارهای مذهبی و سیاسی بر اهل سنت در ایران و تخریب حوزه علمیه امام ابوحنیفه زابل، گفتگویی را با مولانا عبدالحمید: ؛ امام جمعه اهل سنت زاهدان و ریاست محترم شورای هماهنگی مدارس اهل سنت انجام دادیم. در آغاز این گفتگو علت حادثه دلخراش تخریب حوزه علمیه امام ابوحنیفه را از ایشان جویا شدیم. مولانا عبدالحمید: :
تخریب این حوزه نمیتواند دلیل دیگری به جز تنگنظری، کوته بینی و عدم تحمل فعالیتهای فرهنگی و مذهبی که حق مردم اهلسنت سیستان و بلوچستان است، داشته باشد. برخی این مسأله را عنوان کردند که چون حوزه امام ابوحنیفه عظیم آباد در کنار جاده ترانزیتی و بین المللی قرار دارد و از نظر عموم قابل مشاهده است، قابل تحمل برای بعضی از متعصبین نیست. اینگونه برخوردها تبعات بسیار نامناسبی دارد و موجب افزایش تنش بین مردم و اوجگیری تعصبات مذهبی میشود. تخریب مسجد ی مدرسه که از اماکن مقدس و متعلق به یک مذهب هستند و مسایل، احکام و اعتقادات مذهبی در آن تدریس میشوند، برای مردم قابل توجیه نیست و امری برخلاف وحدت است، روابط دوستانه و محبت میان شیعه و سنی را خدشهدار میکند و این ذهنیت را به وجود میآورد که چون حکومت مذهبی ایران، شیعه است نمیتواند برادران اهلسنت خود را تحمل کند. پیامد دیگر این برخوردها شادی دشمنان و ایجاد تفرقه میان مسلمانان خواهد بود. بارها استکبار جهانی مدعی شده است که برای ایجاد اختلاف و براندازی نیازی به سرمایهگذاری در ایران نیست و زمینه این مسایل از طریق چنین برخوردها و مشکلاتی فراهم است. سنی آنلاین:
آیا پس از تخریب حوزه امام ابوحنیفه، اقدامی جهت پیگیری این موضوع از سوی مسئولان انجام شده است؟ مولانا عبدالحمید: :
متاسفانه ما شاهد اقدامی در این مورد نبودهایم و چندان به حل این مسأله خوشبین نیستیم. با این حال اگر باز هم مسئولین بیاندیشند و راه حل معقولی برای حل این مسأله ارائه کنند ودغدغه جامعه اهلسنت را برطرف نمایند، التهاب موجود کاهش خواهد یافت و از تنش جلوگیری خواهد شد. در این زمینه چه تخریب و چه حل این مشکل، نمایندگی رهبری که تصمیمگیرنده هستند نقش بسزایی دارند. چون م نمیخواهیم کینه و عداوتی بر جای بماند مایلیم این مشکل حل شود و آرامش به جامعه بازگردد. سنی آنلاین:
از سرنوشت طلاب و مدرسین حوزه چه اطلاعی در دست است؟ مولانا عبدالحمید: :
سرنوشت طلاب ومدرسین هنوز مشخص نیست. اکنون 500 طلبه برادر و 300 نفر خواهر و حدود 60 نفر از اساتید و کارکنان مدرسه، آواره و سرگردان هستند، اگر چه در حال حاضر طلاب تعطیل هستند اما عده زیادی در کلاسهای حفظ و دورههای صرف و نحو و کلاسهای تابستانی شرکت کرده بودند، همه منتظرند تا تکلیفشان مشخص شود و از سرگردانی و آوارگی نجات یابند. سنی آنلاین:
نظرتان در مورد بازداشت مولانا احمد چیست؟ مولانا عبدالحمید: :
مولانا احمد شخصی هستند که تقریبا بیشتر زندگی خود را برای خدمت به مردم وقف کرده و علاوه بر تدریس که از مدرسان بسیار خوب حوزه میباشند، مسئولیت حل وفصل اختلافات مردم و ریاست شورای حل اختلاف حوزه را بر عهده دارند و دراستان چهره شناخته شدهای میباشند. ایشان مهارت ویژهای در داوری و صلح و سازش دارند و با توجه به مشغله زیاد و گرفتاریهای بنده، بیشتر کارهای داوری و مشکلات مردم را حل وفصل میکنند و از آنجایی که شخص قانونمداری هستند، همه مسایل را رعایت نموده و بر خلاف قانون قدمی برنداشتهاند. ایشان از طرف بنده در برخی جلسات اداری شرکت میکردند و کوچکترین نقطه ضعفی ندارند. پرونده ایشان از آیینه هم صافتراست. ابتدا ایشان را احضار و سپس بازداشت کردند و اظهار داشتهاند که باید تعهد بدهند که طلاب خارجی از این پس در این مدرسه ثبتنام نشوند تا ایشان آزاد شوند. در این باره باید بگویم که؛ طلاب خارجی فقط در حوزه علمیه دارالعلوم نیستند و در مدارس دیگر نیز طلابی از تاجیکستان و افغانستان با توجه به حضور مهاجرین افغانی در ایران حضور دارند. این امر پدیده مرسومی در همه کشورها است. در کشورهای عربی که سبک مدارس تغییر کرده و به دانشگاههای اسلامی تبدیل شدهاند از جمله در سوریه، امارات، مصر، و دانشگاههای مدینه منوره، مکه مکرمه و ریاض، طلاب از تمام کشورهای اسلامی حضور دارند. در کشورهایی نیز که به سبک سنتی اداره میشوند مانند؛ پاکستان و هندوستان جذب طلاب خارجی یک افتخار محسوب میشود. زمانیکه بنده به مرکز جهانی اسلامی در قم رفتم و با مدیر آنجا صحبت کردم، ایشان گفتند: حدود ده هزار طلبه خارجی دارند و طبق بررسیهای ما اکثر آنها اهلسنت هستند. در حوزه امام خمینی و دیگر حوزههای علمیه در قم طلاب خارجی به کثرت وجود دارند و گاهی که ما به قم میرویم این تصور پیش میآید که ما در یک کشور آفریقایی قرار داریم، چون طلاب سیاهپوست زیادی در خیابانها مشاهده میشوند و طلاب تاجیک نیز در قم درس میخوانند. بنابر این نباید سیاستهای نظام با شهروندانشان تا این حد متناقض و دوگانه باشد. وقتی در قم برای تحصیل طلاب خارجی مجوز داده میشود م نیز باید این اجازه را داشته باشیم. ما اهلسنت و ایرانی هستیم و طلاب خارجی نیز اهلسنت هستند، از لحاظ فقهی بیشتر طلاب آسیای میانه حنفی هستند و در حوزه ما فقه حنفی را میآموزند، و ما برای آموزش این طلاب اولیتر هستیم. طلابی که در اینجا حضور دارند به دعوت ما در راهپیمایی روز قدس، 22بهمن و....و جلسات هفته وحدت که با حضور مسئولین برگزار میشود شرکت میکنند و مبلغ فرهنگ ایرانی در کشورهای خارجی میشوند. ما بارها گفتهایم حضور طلاب خارجی برای آموزش در اینجا به نفع نظام است و آنان خود را مرهون احسان ایرانی میدانند. بسیاری از آنان در یک نظام کمونیستی(شوروی سابق) زندگی کرده و اکنون برای فراگیری قرآن و دین نزد ما آمدهاند و هیچ هدف دیگری ندارند. کار ما صرفا کار فرهنگی و راه م راه اعتدال است و در مسیر تقریب حرکت کردهایم. اگر ما کسانی را که برای کسب علم آمدهاند اخراج کنیم، پاسخ خدا را چگونه خواهیم داد؟. در طی این 5-6 سال که ما پیگیری کردهایم حتی به یک نفرهم مجوز ندادهاند. ما در پی جنجال و هیاهو نیستیم و اگر مجوز به طلاب خارجی داده شود، ما متعهدیم که حتی یک نفر را بدون مجوز ثبتنام نکنیم. بر اساس آماری که ما داریم حدود سی هزار نفر طلبه خارجی در ایران حضور دارند، حال در کل استان حداکثر 50 یا 60 نفر طلبه خارجی هستند که ما میگوییم برای تحصیل آنها مجوز صادر شود. زیرا آنان با گذرنامه و ویزای موقت میآیند، ام ویزای تحصیلی ندارند. ما امیدواریم که این مشکل - إن شاءالله- به زودی حل شود. ما همکاران خود را میشناسیم و در مورد مولانا احمد یقین داریم که ایشان از دیدگاه ما هیچ پروندهای ندارند. ما امیدواریم که به زودی آزاد شوند و به آغوش جامعه بازگردند. آزادی اینگونه افراد به نفع جامعه است و بازداشت آنان برای نظام سودی ندارد. سنی آنلاین:
اخیرا فشارهای مذهبی بر اهل سنت شدت گرفته است. این فشارها چه پیامدهایی دارد و موضع شما در قبال آنها چیست؟ مولانا عبدالحمید: :
ما شهروندان نظام هستیم و آنچه حق ما است و قانون برای ما مشخص کرده است باید به ما داده شود، و آنچه در چارچوب قانون اساسی باشد میپذیریم و فراتر از آن چیزی نمیخواهیم. قانون به جز در موارد خاص و محدودی از جمله ریاستجمهوری که قید مذهب رسمی کشور( شیعه اثنی عشری) را ذکر کرده است، علیرغم اینکه این موارد نیز دارای اشکال و قابل اعتراض بوده و با این حال محترم شمرده شدهاند، برای همه شهروندان حقوق مساوی قایل شده است. با این وجود بر خلاف انتظار ما فشارهای مذهبی زیادی برما وارد شده و خدا میداند که تا چه زمانی ادامه خواهد داشت. م انتظار نداشتیم که به طور مثال نمازهای ما را تحمل نکنند و به ما بگویند که مانند ما نمازتان را جمع کنید و پشت سر ما بطور فرادی نماز بخوانید. طبیعی است که اختلافاتی میان شیعه و سنی وجود داشته باشد و نمیتوان در محل آنها نماز خواند مگر در موارد خاصی همانگونه که برادران شیعه در سفر حرمین شریفین نماز میخوانند. با این وجود باز هم بسیاری از آنان در هتلها، خیابانها و کنار قبرستان بقیع مراسم بزرگی برگزار میکنند و نماز میخوانند و از سوی حکومت هم منعی برایشان وجود ندارد. در اینجا ما در خیابانها نماز نمیخوانیم، بلکه در منازل شخصی خود یا در سالنهای اجارهای نماز میخوانیم زیرا در شهرهای بزرگ اجازه ساخت مسجد به ما نمیدهند، در مراکز آموزش نظامی و ... همه باید اجازه داشته باشند نمازشان را با آزادی کامل بخوانند. در بسیاری جاهها بر خلاف قانون مانع برگزاری نمازهای ما از جمله نماز جمعه تهران شدند. در برخی روستاهای بلوچستان که یک خانوار شیعه زندگی میکند، مسجد شیعه وجود دارد و مراسم دارند. اهل تشیع در همه مناطق سنی نشین برنامه دارند و هیچ مشکلی برای برگزاری نمازهای یومیه، جمعه و حسینیه ندارند. اهلسنت در ایران در این مناطق نیز ب وسعت نظر به آنان کمک کرده و پول و زمین دادهاند. ما همواره ثابت کردهایم که دید بلند و بردباری بیشتری داریم. اگر ما حاکم بودیم به جرأت میگویم برادران شیعه را در حکومت مشارکت میدادیم و مایه افتخار ما بود که آنان را نیز وزیر و سفیر خود قراردهیم، و چنان حکومت میکردیم که این تصور پیش نیاید که حکومت در دست اهلسنت است. اینکه ما نتوانیم نماز یکدیگر را تحمل کنیم به دور از وحدت و برادری است. م زمانی میتوانیم مدعی وحدت و برادری باشیم که بتوانیم یکدیگر را تحمل کنیم و سعه صدر داشته باشیم. ما امیدواریم مسئولین بیشتر بیاندیشند تا عرصه بر اهلسنت بیش از این تنگ نشود. هراس ما از آن است که اگر در ایران تفرقه ایجاد شود، دامنه آن در جهان گسترش مییابد. گاهی من به این فکر میکنم که در دنیا در همه مسایل، استکبار جهانی بدنام است اما خود ما گاهی در جهت آنها حرکت میکنیم و در راستای تفرقه و جدایی از یکدیکر گام برمیداریم. هر جا که اهلسنت حسینیه ی حوزه شیعه را تخریب کنند، عامل استکبار و تفرقه اهلسنت خواهند بود که نتوانستهاند برادران شیعه خود را تحمل کنند، و هر جا که شیعیان حوزه یا مسجد اهلسنت را تخریب کنند و مانع نماز آنها شوند، عامل استکبار و تفرقه شیعیان خواهند بود. چرا ما کاری را که خود انجام میدهیم به دیگران نسبت میدهیم. این خلاف عدالت است و امیدواریم این فشارها پایان یابند. در مسایل مذهبی قرا ر نیست ما کوتاه بیاییم. ما مصرانه میخواهیم که فشارهای مذهبی هر چه زودتر برطرف شوند و اینگونه نباشد که از یک سو شعار برادری مطرح شود و از سوی دیگر خلاف آن عمل نمایند.« لا إکراه فی الدین» ما در مسایل مذهبی آزاد هستیم و هر کس سلیقه و فتوا و فقه خودش را دارد. سنی آنلاین:
چه توصیهای به جامعه اهلسنت دارید؟ مولانا عبدالحمید: :
توصیه ما به جامعه اهلسنت به ویژه استان آن است که یکپارچگی خود را حفظ کنند و حقوق خود را از راه قانون مطالبه نمایند. در مسایل مذهبی استقلال مذهبی خود ر حفظ کنند و در مسایل مذهبی دیگران دخالت نکنند. از لحاظ قانونی کسی حق دخالت در مسایل مذهبی را ندارد. توصیه دیگر بنده به اهلسنت این است که به الله تعالی رجوع کنند و از بینمازی، گناهان و کوتاهیها توبه کنند و رابطه خود را ب خداوند اصلاح نمایند و حق دیگران را ادا کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر