یک هیأت متخصص آلمانی در نیمهی دسامبر سال ۲۰۰۹ به دعوت پروفسور علی گرجی، استاد دانشگاه مونستر آلمان در رشتهی تحقیقات مغز و اعصاب، به ایران سفر و از بیمارستان رضوی مشهد بازدید کرده است. طی این سفر برخی از متخصصان آلمانی این هيأت اقدام به چند عمل جراحی کردهاند.
هدف از این سفر بررسی امکانات تأسیس یک مرکز جدید نوروساینس یا علوم مغز و اعصاب در این شهر است.
در گزارشی که در سیزدهم فوریه در روزنامهی آلمانی وستفلیشه ناخریشتن (Westfälische Nachrichten) در این باره منتشر شد آمده است، هیأت آلمانی یادشده نه تنها تحت تأثیر «رفتار مهماندوستانه» بلکه سطح علمی متخصصان و تجهیزات این بیمارستان قرار گرفته است.
به تأکید این گزارش، دکتر کریستن تیتس (Kristen Teetz)، رئیس مرکز توانبخشی سرپایی در مونستر، که با این هیأت به ایران سفر کرده است، از شمار قابل توجه زنانی که در سطوح بالا در این بیمارستان مشغول به کارند ابراز شگفتی کرده است.
یک هیأت دیگر از متخصصان آلمانی به ریاست دکتر گرجی، هفتهی دیگر، بیستم آوریل، به ایران سفر خواهد کرد. گروه بعدی در آخر ماه مه با همراهی دو جراح مغز و اعصاب آلمانی به ایران سفر میکند.
در مرداد ماه (ژوئن)، آخر تابستان و اوایل پاییز نیز سفرهایی از سوی گروههای تخصصی دیگر آلمانی به ایران انجام خواهد شد.
قرار است در دسامبر سال جاری کنگرهی بزرگی در بیمارستان رضوی مشهد بر پا شود به نام "کنگرهی صرع". در این کنگره متخصصان برجستهی صرع از تمامی دنیا، از جمله آمریکا، کانادا، انگلیس و آلمان شرکت خواهند کرد.
پروفسور علی گرجی، استاد دانشگاه مونستر آلمان مرکز جدید نوروساینس که قرار است در مشهد تأسیس شود چه قابلیتهایی دارد؟ متخصصان آلمانی در آن چه نقشی خواهند داشت و کدام دسته از بیماران میتوانند به درمان خود امیدوار شوند؟
با دکتر علی گرجی که ریاست این مرکز را بر عهده خواهد داشت گفتوگو کردهایم.
دکتر گرجی، شما میخواهید یک مرکز نوروساینس جدید یا مرکز علوم مغز و اعصاب در مشهد تأسیس کنید. تفاوت این مرکز با مراکز مشابه در ایران چیست؟
ما سعی میکنیم تکنیکهای پیشرفتهای که الان در سطح دنیا رویش کار میشود را به این مرکز بیاوریم و توسعه دهیم و مسئلهی دوم این است که در این مرکز ما تحقیقات و کارهای بالینی را موازی با هم انجام میدهیم. یعنی مثل تمامی مراکز پیشرفتهی دنیا ما یک گروه تحقیقاتی و یکی گروه بالینی داریم که با استفاده از پیشرفتهترین متدهایی که در سطح دنیا در حال حاضر وجود دارد به امر درمان بیماران مشغول خواهند شد.
در دیدار قبلی شما از بیمارستان رضوی در مشهد، هیأتی با شما همراه شد که آلمانی بود. آیا آلمان در تأسیس این مرکز نقشی دارد؟
به هر حال ما در مراحل اولیه از پزشکان برجستهی سراسر دنیا برای آموزش و همچنین درمان بیمارانی که مقاوم به درمانهای موجود در ایران هستند استفاده میکنیم . به طبع به خاطر آشنایی بیشتر من با پزشکان آلمانی، آنها سهم عمدهای در آموزش و درمان در این مرکز دارند و خواهند داشت.
تکنیکهایی که میخواهید به مشهد انتقال دهیدچه تحولی در درمان بیماریهای نورولوژیک ایجاد میکند؟
ما در رابطه با برخی از بیماریها مثل صرع و سکتهی مغزی یا درد مراکز پیشرفتهای در ایران یا نداریم و یا اگر داریم بسیار اندک هستند. به همین خاطر بسیاری از بیماران به خاطر عدم دسترسی به تکنیکهای جدید یا دانش روز درمان نمیشوند و به صورت خیلی شدید و برای مدت طولانی بیمار هستند.
من فکر میکنم، ما بتوانیم با افتتاح این مرکز و با تکیه بر دانش روز خیلی از بیمارانی که در حال حاضر از بیماری عصبی رنج میبرند را درمان کنیم و بسیاری از بیماران هم با استفاده از این مرکز لازم نیست به خارج از کشور مراجعه کنند و هزینههای سنگینی بپردازند.
ممکن است چند نمونه از این بیماریها را یادآور شوید؟
مراکزی که در درجهی اول میخواهیم در آنجا رویش کار بکنیم، یکی مرکز درمان و جراحی صرع است. مسئلهی دوم سکتهی مغزی هست که یک استروک یونیت stroke unit در آنجا افتتاح خواهد شد. مسئلهی بعد مسئلهی درد هست که یک بخش به عنوان pain clinic یا کلینیک درد در آنجا افتتاح خواهد شد و یک مرکز هم به عنوان مرکز سردرد.
این چند مرکز در مرحلهی اول یعنی طی ۲ تا ۳ سال آینده باید طبق برنامهی ما راهاندازی شود. ولی در مرحلهی بعد مراکز مربوط به بیماریهایی مثل MS (مالتیپل اسکلروزیس ـ یک بیماری مزمن که منجر به التهاب و از بین رفتن میلین در سیتسم عصبی مرکزی میشود) و آلزایمر و این رده از بیماریها را به تدریج اضافه خواهیم کرد.
تأمین مالی این مرکز با کجا است؟
تأمین مالی این مرکز از طریق بیمارستان رضوی که وابسته به آستان قدس رضوی در خراسان است انجام خواهد شد.
این مرکز در داخل بیمارستان رضوی قرار خواهد داشت؟
بله، بیمارستان رضوی محوطهی بزرگی دارد که هنوز قسمتهایی از آن خالی است و یک ساختمان در حال ساختن هست که فکر میکنم یک سال دیگر تمام شود و ساختمانی را هم که با ۵ هزار متر مربع زیربنا قول دادند برای بخش تحقیقاتی آماده کنند که نقشههایش آماده شده و فکر میکنم برای یک سال تا یک سال و نیم دیگر تمام شود.
چه مشکلاتی سر راه این کار قرار دارد؟
فعلا که مشکل خاصی وجود ندارد. خوشبختانه با همکاری دوستانمان در بیمارستان رضوی همه چیز به خوبی و با سرعت پیش میرود. به هر حال برای تبادل تکنولوژی بین ایران و اروپا و آمریکا مسایل جانبی وجود دارد که ممکن است تحت تأثیر مسایل سیاسی قرار بگیرد. ولی ما سعی کردیم که با توضیح این مطلب به همکاران غربیمان سعی کنیم، بین مسایل سیاسی با مسایل علمی ـ درمانی فاصله ایجاد کنیم و بیشتر در قالب مسایل علمی ـ درمانی و با هدف کمک رسانی به بیمارانی که مستأصل هستند و مشکل آنها قابل حل نیست این کار را جلو ببریم.
فکر میکنید پزشکان ایرانی و آلمانی چه کمکی میتوانند به این پروژه بکنند؟
به هر حال دوستان همکار ما در آلمان یا کشورهای دیگرغربی که در رشتهی مغز و اعصاب کار میکنند هر زمانی که به ایران بیایند، خیلی خوشحال میشویم که از آنها در این مرکز پذیرایی کنیم و دانشی که دارند به همکاران و دانشجویان ایرانی منتقل کنند. برای هر چند روزی که بتوانند این خود کمک خیلی مؤثری هست و از هر گونه همکاری چه از طرف دوستان ایرانی که در بیماریهای مغز و اعصاب کار میکنند یا از دوستان خارجی خیلی خوشحال میشویم.
پیشبینی میکنید، این مرکز کی راهاندازی شود؟
اگر خیلی خوشبینانه بخواهیم قضاوت بکنیم، اولین فاز آن ظرف سال ۲۰۱۱ راهاندازی میشود. ولی به طور کلی طبق برنامهی اولیه بین ۲۰۱۲ یا ۲۰۱۳ کار را شروع کنیم. ولی گفتم قسمتهایی از آن قطعا در اوایل سال آینده راهاندازی خواهد شد.
آیا به اندازهی کافی در ایران تبلیغ شده و مردم خبر دارند که قرار است، مرکزی تأسیس شود که در آن امکان درمان بعضی از بیماریهای نورولوژیک وجود دارد؟
در ایران در بین گروه پزشکی تبلیغ شده، میدانند و اطلاع دارند. ولی هنوز مقداری زود است. چون میدانید، بیمارانی که مشکل دارند و مستأصل هستند به آنجا هجوم میآورند تا درمان شوند در حالی که هنوز امکاناتش را در آنجا نداریم. ولی مطمئنا زمانی که مرکز بخواهد راهاندازی شود روی این مسئله کار خواهیم کرد تا عموم جامعه بدانند و بتوانند از خدماتی که در آنجا ارائه میشود استفاده کنن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر