تحلیل مفسر آلمانی که جانوران اسلامی را خوب شناخته است
رادیو آلمان: یک مفسر آلمانی میگوید، غرب باید به رفتار کجدارومریز با ایران پایان دهد. دمکراسیهای غربی باید در قبال ایران موضعی قاطع و روشن اتخاذ کنند، آنهم نه فقط در مورد مناقشه اتمی بلکه همچنین در روابط تجاری و مسئله حقوق بشر.ریچارد هرتسینگر، مفسر روزنامهی آلمانی "دی ولت" در شماره روز یکشنبه (۲۶ سپتامبر / ۴ مهر) این روزنامه در تفسیری مینویسد که رهبری جمهوری اسلامی بارها با یک شگرد تکراری با غرب برخورد کرده است.
«شگرد رهبری تهران»
هرتسینگر شگرد رهبری جمهوری اسلامی را این گونه توصیف میکند: «آنها نخست غرب را که از آن نفرت دارند با لفاظیهای تهاجمی دچار شوک و بهتزدگی میکنند؛ و سپس درحالی که غرب در جستجوی واکنش دپیلماتیک مناسب برای برانگیختگی و حیرت خویش است، به سرعت اعلام میکنند که آماده گفتوگو در مناقشهی اتمی هستند؛ مناقشهای که پایانی برای آن نیست.»
از نظر این مفسر، واقعیتها نشان داده که رهبری تهران هر بار در این شگرد خود موفق بوده است. وی مینویسد که دولتها و دیپلماتهای غربی هم هربار تسلیم وعدهی پیشنهادی تهران میشوند و با ارزیابی نظراتی که در ایران پیرامون این پیشنهاد میشود، میکوشند دریابند که این پیشنهاد تا چه اندازه جدی بوده است.
هرتسینگر معتقد است که این بار هم چنین بود: «سخنان گستاخانهی احمدینژاد در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل که وی در طول آن خودش را با تئوری توطئه گرم کرد و گفت که جناحی از دولت آمریکا خود عامل رویداد ۱۱ سپتامبر بوده است، کافی بود که دیپلماتهای غربی در واکنش نسبت به آن سالن را ترک کنند. آدمی از خود میپرسد، چرا این قهرمانان (دیپلماتهای غربی) از همان آغاز تکلیف خود را با نفرتپراکنی این رئیس خونتای ایران روشن نمیکنند؟»
مفسر "دی ولت" مینویسد، مهم نیست که احمدینژاد به نابودی اسرائیل فرامیخواند، یا هولوکاست را انکار میکند، یا ایران را قدرتی همتراز آمریکا قلمداد میکند. وی میپرسد، آیا اظهارات او به قدر کافی حماقتآمیز نیست که بتواند تهماندهی امید غرب در یافتن ذرهای عقلانیت در احمدینژاد را نقش برآب کند؟
نویسنده به اظهارات وزیر خارجهی آلمان اشاره میکند که پس از اعلام آمادگی احمدینژاد برای از سر گرفتن مذاکرات، به سرعت واکنش نشان داد و آن را «نشانهای مثبت» تلقی کرد. از نظر مفسر "دی ولت"، تا زمانی که ایران به غنیسازی اورانیوم خود خاتمه ندهد و بازرسی کامل تأسیسات اتمی را امکانپذیر نسازد، آنچنانکه شورای امنیت سالهاست خواستار آن است، محملی برای مذاکره با این کشور وجود ندارد.
هرتسینگر معتقد است، ورای این خواستهای حداقلی عمل کردن، چیزی جز فرصتسوزی نخواهد بود و «تهران همواره این شگرد را به عنوان ابزاری برای خریدن زمان به کار میبندد تا فنآوری خود را برای ساخت بمب اتمی تکمیل کند.»
«رژیمی که مخالفان داخلی را "دشمنان خدا" اعلام میکند»
مفسر "دی ولت" مینویسد که «رژیم اسلامگرای ایران فقط به این دلیل بزرگترین تهدید و ننگ تمدن بشری نیست که احتمالا به زودی به سلاح اتمی دست مییابد، یا اینکه با صادر کردن ترور، منطقهی خاورمیانه را بیثبات میکند و یکی از موانع اصلی در برابر صلح خاورمیانه است.»
از نظر هرتسینگر، «با نظامی که منتقدان داخلی خود را "دشمنان خدا" اعلام میکند، آنها را به طور سیستماتیک شکنجه میکند و صدها نفر را به اعدام میسپارد، زنان را به خاطر رابطهی نامشروع به مرگ از طریق سنگسار محکوم میکند، همجنسگرایان را به جرثقیلها آویزان میکند، نه فقط نمیتوان گفتوگوهای دیپلماتیک "عادی" داشت، بلکه حتا نمیتوان با این نظام مناسبات اقتصادی و تجاری عادی نیز برقرار کرد.»
«توتالیتاریسم دینی ایران به سبعیت آغازین بازگشته»
مفسر "دی ولت" مناسبات تجاری آلمان و ایران را به باد انتقاد گرفته و مینویسد: «به ویژه آلمان باید از خود بپرسد که چرا در نیمه نخست سال جاری، با وجود تحریمها، حتا به میزان ۱۴ درصد به حجم صادرات خود به ایران افزوده است؛ و اینکه چرا بانک تجارت ایران و اروپا در هامبورگ تعطیل نشده است.»
از نظر این مفسر آلمانی، دهها سال است که کارشناسان راهبرد تنشزدایی در رؤیای "لیبرالیزه" شدن نظام جمهوری اسلامی به سر بردند، ولی عکس آن رخ داده است. «توتالیتاریسم دینی ایران، اگر بتوان گفت که اصلا تعدیلی در آن صورت گرفته بود، امروز به سبعیت آغازین آن بازگشته است. این رژیم باید در تمام سطوح بینالمللی منزوی شود. تحریمهای تاکنون کافی نیست. باید به طور هدفمند تمام جریانهای پولی به سوی ایران بسته شود.»
از نظر هرتسینگر، تمام تماسهای رسمی با نمایندگان ایران باید قطع شوند، مگر آنکه پیش از هر تماس مسئولان این کشور را با نقض شدید حقوق بشر و پایمال کردن شأن انسانی در ایران رویارو ساخت. وی میگوید که نه فقط به خاطر برنامهی اتمی این کشور، بلکه جمهوری اسلامی باید پیامدهای نقض حقوق بشر خود را لمس کند.نویسنده هشدار میدهد، در صورتی که نتوان این نیروی غیرقابل پیشبینی مخرب را مهار کرد، آنگاه باید در انتظار بروز فاجعهای در خاورمیانه، و شاید هم در سطح جهان بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر