مهمان سفره پر برکت جمهوری اسلامی که تمام سرمایه مملکت را در دیگر ممالک هزینه دخالت های بیجا و مغرصانه افکار پلید شان نموده و این فرزندان ایران بایستی چنین وضعیتی داشته باشند
راز و نیاز یک کودک خیابانی با خدا
راز و نیاز یک کودک خیابانی با خدا
منو تو آغوشت بگیر خدا ، می خوام بخوابم
آخه تو تنها کسی بودی ، که دادی جوابم
منو تو آغوشت بگیر ، می خوام برات بخونم
روی زمین چقدر بده ، می خوام پیشت بمونم
کی گفته باید بشکنم تا دستمو بگیری ؟!
خسته شدم از عمری غربت و غم و اسیری
کی گفته باید گریه ی شبامو در بیاری ؟!
تا لحظه ای وقت شریفتو واسم بذاری
توی آغوش تو آرامش محضه
منو با خودت ببر ، حتی یه لحظه
بغلم کن ، منو وردار ببرم دور
ببرم از این زمین سرد و ناجور
وقتی باید واسه ی رها شدن ، یه بی فروغ بود
واسه آرامش نسبی ، کلی حرفای دروغ بود
توی دنیا هر چیزی قیمتی داره ، حتی وجدان
اینا رو هیچ جا ندیدم ، نه تو انجیل ، نه تو قرآن
وقتی دنیا همه حرف پوچ و مفته
صدای هق هقتو پس کی شنفته ؟
تو که می گی پیشمی تا لحظه ی مرگ
این که می گن می شکنی، رنجم می دی ، بگو کی گفته ؟
توی آغوش تو دیگه تنها نیستم
هر نفس اسیر دست غم ها نیستم
دیگه عاشقانه تر از عاشقانه ام
واسه موندن دیگه با بهار بهانه ام
توی آغوش تو از درد خبری نیست
از دروغ و حرفای سرد اثری نیست
نمی بینی کسی از هراس نونش
جلو حرف ناصواب ، بنده زبونش
توی آغوش تو آرامش محضه
منو با خودت ببر ، حتی یه لحظه
بغلم کن ، منو بردار ببرم دور
ببرم از این زمین سرد و ناجور ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر