موسوی راه حل خود برای 'خروج از بحران' را پیشنهاد کرد

موسوی، خاتمی، کروبی

موسوی تاکید کرده که مردم بدون اطلاعیه رهبران مخالف به خیابان آمدند

میرحسین موسوی، از رهبران مخالف دولت، در بیانیه ای نسبت به حوادث عاشورا واکنش نشان داده و راه هایی را برای حل بحران سیاسی ایران ارائه کرده است.

روز جمعه، 1 ژانویه (11 دی)، سایت کلمه، که معمولا اطلاعیه ها و اخبار مربوط به میرحسین موسوی را منتشر می کند، متن بیانیه جدید آقای موسوی را انتشار داد که در آن، ضمن انتقاد از نحوه برخورد با تظاهرات مردم در روز عاشورا و ابراز نگرانی نسبت به شرایط کنونی کشور، راه حل هایی برای خروج از بحران سیاسی در جمهوری اسلامی مطرح شده است.

میرحسین موسوی در آغاز این بیانیه می نویسد که "همواره به اینجانب و دوستان گفته می شد که اگر شما اطلاعیه ندهید، مردم به خیابانها نخواهند آمد و آنان از اعتراضات و مطالبات خود دست برخواهند داشت و آرامش به کشور بازخواهد گشت."

وی با تاکید براینکه قبل از مراسم عاشورای سال جاری، با وجود درخواست های فراوان، نه خود او، نه مهدی کروبی و نه محمد خاتمی اطلاعیه ای حاوی دعوت به شرکت در تظاهرات انتشار نداده بودند، و با اینکه مردم روزنامه یا مشوقی در کنار خود نداشتند، عزاداران عاشورا "در میان طوفانی از تهدیدها و تبلیغات و تکفیرها و اهانت ها" بار دیگر بدون شعارهای تند در خیابان ها حضور یافتند و "نشان دادند که شبکه های وسیع اجتماعی و مدنی که در طول انتخابات و بعد از آن به صورت خودجوش شکل گرفته است منتظر اطلاعیه و بیانیه نمی ماند."

در ادامه این بیانیه آمده است که این بار هم تظاهرکنندگان "با اعمال تحریک آمیز مواجه شدند، و خشونت های غیرقابل باور چون زیر کردن راهپیمایان، تیراندازی نیروهای لباس شخصی که امروز هویت آنها بر کسی پوشیده نیست و روز به روز پرده از چهره آنان و سرانشان کنار زده می شود، فاجعه ای را آفرید که اثرات آن به این زودی از صحنه سیاسی کشورمان رخت بر نخواهد بست."

میرحسین موسوی در این بیانیه به فیلم های مربوط به حوادث عاشورا اشاره کرده و می نویسد که اگر در مواردی شعارهای تندی داده شد، این شعارها واکنش نسبت به "به زیر انداختن افراد بی گناه از روی پل ها و بلندی ها، تیراندازی و آدم زیر کردن و ترورها" بود و می افزاید که در عین حال، تصاویری هم مشاهده می شود که مردم "در پشت چهره نیروهای انتظامی و بسیجی مهاجم، برادران خود را می بینند و در شرایط بحرانی و پر از خشم و هیاهوی آن روز، سعی می کنند به آنها آسیبی نرسد."
'تکرار اشتباه مسئولان'

به گفته آقای موسوی، برخورد خشونت آمیز و تلاش در تهدید و ارعاب معترضان در روز عاشورا و پس از آن نشان می دهد که "مسئولان اشتباهات گذشته را این بار در وسعت بیشتر تکرار می کنند و آنها می اندیشند سیاست ارعاب تنها راه حل است."
تظاهرات روز عاشورا

موسوی: تظاهرکنندگان با 'خشونت غیرقابل باور' نیروهای امنیتی مواجه شدند

در این بیانیه خطاب به مسئولان آمده است که حتی اگر دستگیری، خشونت و بستن و محدود کردن فعالیت روزنامه ها و رسانه ها باعث برقراری سکوت شود، "تغییر قضاوت مردم نسبت به نظام را چگونه حل می کنید؟ تخریب مشروعیت را چگونه جبران می کنید؟ نگاه ملامت آمیز و متعجب جهانیان از اینهمه خشونت یک دولت نسبت به ملت خود را چگونه تغییر می دهید؟ با مشکلات بر زمین مانده اقتصادی و معیشتی کشور که به دلیل ضعف مفرط دولت، روز به روز وخیم تر می شود چه می کنید؟ با چه پشتوانه ای از کارآمدی و انسجام ملی و سیاست خارجی موثر، سایه قطعنامه ها و امتیازخواهی های بیشتر در سطح بین المللی را از سر کشور و ملتمان دور می کنید؟"

آقای موسوی در این بیانیه اظهار می دارد که "فرمان اعدام و قتل و زندانی کردن کروبی و موسوی و امثال ما مشکل را حل نخواهد کرد" و با یادآوری اظهارات تند سخنران تظاهرات طرفداران دولت در روز چهارشنبه، و پخش این سخنان از رادیو و تلویزیون دولتی، می نویسد که این نوع اقدامات بحران کنونی را دشوار تر خواهد کرد.

وی بدون ذکر نام، به سخنرانی احمد علم الهدی، امام جمعه مشهد، در مراسم تظاهرات طرفداران دولت در روز چهارشنبه اشاره می کند و می نویسد "گوساله و بزغاله خواندن بخش عظیمی از جامعه و خس و خاشاک نامیدن آنان و مباح کردن خون عزاداران حسینی فاجعه ای است که هم اکنون توسط افرادی مشخص و صدا و سیما در جامعه رخ داده" و هشدار می دهد که محتوای سخنرانی مراسم تظاهرات روز چهارشنبه به منزله دعوت به شورش و جنگ داخلی بود.

میرحسین موسوی در واکنش به سخنان تهدید آمیز برخی هواداران، مقامات و نهادهای حکومتی علیه رهبران مخالفان، می نویسد "آنچه که به بنده به عنوان یک فرد کوچک این جامعه مربوط می شود، استقبال از هر هجمه ای در راه اسلام و کشور عزیزمان است" و با اشاره به سخنانی از آیت الله خمینی، رهبر سابق جمهوری اسلامی در مورد استقبال از خطر، می افزاید "بنده ابایی ندارم که یکی از شهدایی باشم که مردم بعد از انتخابات در راه مطالبات به حق دینی و ملی خود تقدیم کردند و خون من رنگین تر از آن شهدا نیست."

این رهبر مخالفان دولت در ادامه بیانیه خود هشدار می دهد که تا زمانی که "وجود یک بحران جدی در کشور به رسمیت شناخته نشود، راهی برای خروج از مشکلات و مسایل پیدا نخواهد شد" و توصیه می کند که به جای توسل به خشونت و سرکوب، یا متهم ساختن معترضان به بی دینی و ارتباط با گروه هایی مانند سازمان مجاهدین و حذف فیریکی معترضان، به راه حلی مبتنی بر آشتی ملی توجه شود.

میرحسین موسوی یادآور می شود که خود او و دوستانش که بسیاری از آنان درزندان به سر می برند، خواستار استقلال کشور، تقویت وضعیت اقتصادی، مقابله و از میان بردن فساد در تشکیلات دولت، و کنار ماندن سپاه پاسداران از فعالیت های مالی و بازرگانی هستند که توانایی این نهاد نظامی برای دفاع از منافع ملی را از بین می برد.

آقای موسوی در تشریح خصوصیات دیگر حرکت اعتراضی کنونی، می نویسد که "جنبش سبز مخالف دروغ است و آن را آفتی خانمان برانداز برای کشور می داند و از این رو، دروغ های سیاسی و امنیتی و اقتصادی و فرهنگی و امثال آن را خطری بزرگ برای کشور" می داند.
پنج پیشنهاد

آقای موسوی در بخش دیگری از بیانیه خود، ضمن شرح انتظاراتی که جنبش سبز از دولت مورد نظر خود دارد، می نویسد "ما نه آمریکایی هستیم و نه انگلیسی، تا حال نه کارت تبریک برای روسای کشورهای بزرگ فرستاده ایم و نه امید یاری آنها را داریم و می دانیم با اصالت قدرت در روابط بین المللی، هر کشور به دنبال منافع ملی خود است" و با مضحک خواندن نسبت دادن اهانت به قرآن، توهین به عاشورا و پاره کردن عکس آیت الله خمینی به معترضان، تاکید می ورزد که "مسلما اگر حرمت شکنی در روز عاشورا صورت گرفته باشد مورد تایید ما نیست، اما بدترین نوع حرمت شکنی را کشتن بندگان بی گناه و عزادار در روز عاشورا و در ماه های حرام می دانیم."
علم الهدی امام جمعه مشهد

موسوی سخنران تظاهرات دولتی را متهم به دعوت مردم به جنگ داخلی کرد

آقای موسوی در ادامه این بیانیه راه حلی شامل پنج بند را برای خروج از "این مشکل بزرگ" توصیه می کند.

در مرحله اول، وی خواستار اعلام مسئولیت پذیری دولت در مقابل ملت، مجلس و قوه قضائیه می شود "به نوعی که از دولت حمایت های غیرمعمول در مقابل کاستی ها و ضعف هایش نشود و دولت مستقیما پاسخگوی مشکلاتی باشد که برای کشور ایجاد کرده است" و در صورت بی کفایتی دولت، مجلس و قوه قضائیه در چارچوب قانون با آن برخورد کنند.

دومین پیشنهاد آقای موسوی شامل تدوین قانونی شفاف و اعتماد برانگیز برای انتخابات در ایران و در نتیجه، منتفی ساختن "دخالت های سلیقه ای و جناحی دست اندرکاران نظام در همه سطوح" در انتخابات نهادهای مختلف کشور است.

میرحسین موسوی به عنوان یکی دیگر از پیشنهادهای خود خواستار آزادی زندانیان سیاسی شده و چنین اقدامی را نشانه درایت و نه ضعف نظام معرفی می کند هرچند اظهار می دارد که "آگاهیم که جریان های سیاسی منحطی با این راه حل مخالف هستند."

آقای موسوی به عنوان چهارمین پیشنهاد خود، بر لزوم آزادی مطبوعات و رسانه ها و رفع توقیف از روزنامه ها و تضمین استقلال و بی طرفی رادیو و تلویزیون دولتی تاکید می ورزد تا مردم به جای روی آوردن به رسانه های خارجی، به منابع خبری داخلی اتکا کنند و می نویسد که "پارازیت ها و محدودیت های اینترنتی می تواند برای مدت کوتاهی اثرگذار باشد اما تنها راه چاره، داشتن رسانه هایی متنوع و آگاه و آزاد در داخل کشور است."

میرحسین موسوی به عنوان پنجمین پیشنهاد خود، خواستار "به رسمیت شناختن حقوق مردم برای اجتماعات قانونی و تشکیل احزاب و تشکل ها و پایبندی به اصل 27 قانون اساسی [راجع به آزادی اجتماعات بدون حمل اسلحه و به شرط اینکه مخل به مبانی اسلام نباشد]" می شود و می نویسد که چنین اقدامی "در طول چند ماه می تواند فضایی توام با دوستی و محبت ملی را جایگزین درگیری سازمان بسیج و نیروهای امنیتی با مردم و یا درگیری مردم با مردم نماید."

میرحسین موسوی در پایان این بیانیه می گوید که می توان پیشنهادهای دیگری را نیز به این فهرست افزود و اظهار می دارد که لزومی هم ندارد که عمل به تمامی پیشنهادهای او به طور همزمان آغاز شود بلکه هر حرکتی در راه اصلاح شرایط کنونی مفید خواهد بود و "حتی یک جوی کوچک زلال در این بین می تواند مغتنم باشد."

آقای موسوی در مورد نحوه عمل به این پیشنهادها می نویسد "کلام آخر آنکه همه این پیشنهادات بدون نیاز به توافق نامه و مذاکره و داد و ستدهای سیاسی و از موضع حکمت و تدبیر و خیرخواهی می تواند اجرایی شود ."