هزاران سال قدمت تاریخی نشتیفان و تمدن کهن آن

هزاران سال قدمت تاریخی نشتیفان و تمدن کهن آن

۱۳۹۰ تیر ۱۵, چهارشنبه

قرآن کتاب گریه و مداحی و روزه خوانی نیست قرآن بشارت است و راهنما


قابل توجه يک يک روحانيون، يک يک متصديان مساجد، يک يک امام جمعه ها، يک يک رساله ها و وسايل ارتباط عمومی از قبيل:
روزنامه ها، مجلات، تلويزيون ها، وب سايت ها، يک يک افرادی که در راه دين خدا تدريس و راهنمائی ميکنند،
و يک يک پدر و مادرها و افرادی که بهر طريقی نقشی در راه معرفی و شناخت دين دارند.
با احترام زيادی که برای يک يک افرادی که در راه شناخت اسلام به جامعه ميکوشند،
خواستم از اين فرصت و لطف بزرگی که خداوند بزرگ و يکتا به من عنايت فرموده استفاده کنم
و ياد آور چند آيه که امکان زياد دارد که سرنوشت ساز يک يک شما و خود من باشد باشم.

دستورات و راهنمائی هائی روشن و واضح از خالق ما، خداوندی که حداقل روزی پنج بار بدرگاهش نماز ميگذاريم.
در آيات 159 تا 163 سوره بقره خداوند به يک يک ميفرمايد:           "كسانی كه دلايل روشن و راهنمايی هايی را كه ما نازل كرديم، بعد از اينكه آنرا برای مردم در كتاب بيان كرديم،
       كتمان ميكنند
 ( بمردم نميگويند، پنهان ميدارند) كسانی هستند كه خدا و لعنت كنندگان آنها را لعنت ميكنند.    
           مگر كسانی كه توبه كردند و كارهايشان را اصلاح كردند و حقايق را برای مردم بيان كردند، من توبه آنها را می ‌پذيرم.        من توبه ‌پذير مهربان هستم.                اما كسانی كه حقايق را ‌پوشاندند و در اين حال مردند كسانی هستند كه لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آنها است.
          
هميشه در اين لعنت هستند و عذاب آنها تخفيف داده نميشود و به آنها مهلتی هم داده نميشود.              معبود شما معبود واحدی است؛ معبودی غير از او كه بخشنده و مهربان است وجود ندارد. "
برداشت من از اين آيات اين است که اگر من، رخش که قرآن را خوانده ام و با راهنمائی ها و دستورات خداوند آشنا شده ام،
اين راهنمائی ها و اين دستورات را که در قرآن بدون هيچ سردرگمی، خداوند در اختيار من گذارده کتمان کنم، يعنی بمردم نگويم، آنها را پنهان کنم،
با مردم در ميان نگذارم، و مردم را از وجود اين آيات مطلع نکنم، خداوند و لعنت کنندگان من، رخش را لعنت ميکنند.
بعد از نوشتن اين جمله احساس لرزشی، قلب مرا لرزاند، احساس تنفر شديد از خودم کردم اگر يکی از افرادی باشم که اعمالم باعث اين شود که
خداوند بزرگ و يکتا و لعنت کنندگان مرا لعنت کنند.

لطفا به عمق و معنای اين آيه توجه کنيد؟
آيا متوجه هستيد که لعنت خداوند و لعنت لعنت کنندگان چه سرنوشی را در اين دنيا و در روز رستاخيز که شکی در آن نيست
برای من و شما ايجاد ميکند اگر يکی از پوشندگان دستورات و راهنمائی های خداوند باشيم؟

لحظه ای به مصيبت ها و بلاهای مختلف فکر کنيد، آيا مصيبت و بلائی بزرگ تر از اين ( لعنت خداوند ) وجود دارد؟
خداوند بزرگ و يکتا بلافاصله بعد از اين گوشزد سرنوشت ساز، چاره ای برای يک يک ما بيان ميفرمايد، و ميفرمايد که:
   1-  با توبه کردن
   2- با اصلاح اشتباهاتم،
   3- و با گفتن حقايق به مردم
توبه مرا می پذيرد و مرا ميبخشد، يعنی من گناهکار را که کتمان کننده آيات قرآن بودم ميامرزد.

حالت ديگرش زمانی است که من بکار خودم ادامه ميدهم، و با وسيله و يا وسايلی که خداوند با لطف بی پايانش در اختيار من گذارده،
مثل گذشته دستورات و راهنمائی های ذات پاک مقدسش را بخاطر استفاده شخصی و يا برای هر دليل ديگری پنهان نگاه ميدارم و مردم را از آن
دستورات با خبر نميکنم، يعنی حقايق را ميپوشانم و در اين حال ميميرم - خداوند بزرگ و يکتا به سادگی مسير من را به من، که پوشاننده حقايق
و دستورات خداوند در قرآن است را در اين آيه بيان ميفرمايد؛
     "لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آنها است؛ هميشه در اين لعنت هستند و عذاب آنها تخفيف داده نميشود و به آنها مهلتی هم داده نميشود."

آيا من در اين مورد و مسيری که انتخاب کرده ام، بايد هنوز سئوالی داشته باشم؟
آيا اين آيات کاملا قابل فهم نيستند؟
آيا من حتی ميتوانم تصور کنم که هميشه در لعنت خداوند ماندن يعنی چه؟
تصور کنيد کسی را که از درد و رنج، بدبختی، آتش و زجر جهنم کاملا بتنگ آمده و هر لحظه التماس و آرزوی مرگ ميکند، و مرگی نيست. 
چون هيچکدام از ما بهيچ عنوان نميدانيم که تا چند روز، تا چند ساعت، و يا تا چند ثانيه ديگر زنده ايم، آيا بهتر نيست که از اين فرصت برنگشتنی
از اين مهلت طلائی استفاده کنيم و همين لحظه توبه کنيم، و از همين لحظه در راه اصلاح اشتباهات و گناه بزرگی که با نگفتن حقايق دين،
يعنی حقايق قرآن به مردم انجام داده ايم، تا آنجا که ميتوانيم بکوشيم؟

برداشت من اين است که يک معرفی کننده دين، تمام کوشش خود را ميکند که با هر وسيله و فرصتی که خداوند بزرگ و يکتا در اختيار او گذارده
دستورات خداوند را با مردم در ميان بگذارد، دستوراتی مثل:

آيه 48 سوره بقره را که خداوند به من و شما ميفرمايد:
       "و از روزی بترسيد كه از كسی برای ديگری كاری ساخته نيست، 
        و 
از كسی شفاعتی پذيرفته نميشود، و از كسی تاوانی گرفته نميشود، و كمكی به آنها نخواهد شد."
به مردم آيه 70 سوره انعام را يادآور شويد که خداوند به رسول ميفرمايد: ر
       "فقط تذكر بده كه هر كس گرفتار اعمال خودش ميباشد و كسی غير از خدا ياور و شفيعی ندارد"
به مردم بگوئيد که خداوند در آيه 30 سوره لقمان ميفرمايد:
          "...اين كار بعلت اين است كه خدا حق است و 
تمام چيزهائی كه غير از او به كمك ميخوانيد باطل هستند و خدا بلند مرتبه و بزرگ است."

اين خداوند است که ميفرمايد: يک يک و تمام چيزهائی كه غير از خداوند، در دعا به كمك ميخوانيد باطل هستند  با وجود اين آيات صريح و روشن، متاسفانه هنوز بعضی ها از بعضی انسانها بت ميسازند.
اين وظيفه من و شماست که به مردمی که اگاهی از دستورات خداوند را ندارند، اين دستورات را گوشزد کنيم تا بجای انسان پرست، خداپرست شوند
اين يک مورد انتخابی نيست، خداوند در قرآن ميفرمايد: من و شما که از دستورات خداوند در قرآن باخبريم، وظيفه داريم
که آنها را برای مردم بازگو کنيم و پوشيده نداريم، يعنی پنهان نکنيم و به مردم بگوئيم - عده ای به اضافه اينکه دستورات خداوند را پوشيده ميدارند،
يعنی پنهان ميکنند و به مردم نميگويند، برای مردم قرآن نخوانده بت های انسانی تراشيده اند و مردم را قانع کرده اند که اين بت های انسانی قادرند
صدا و دعای آنها را بشنوند، و دعايشان را اجابت کنند - لطفا برای اين دکانداران مذهبی آيات 
13 و 14 سوره فاطر را بخوانيد که خداوند ميفرمايد:
"اين خداست كه صاحب اختيار شما است و فرمانروائی هم مال او است
  و كسانی را كه غير از او به كمك ميخوانيد اختيار‌دار چيزی حتی باندازه پوست هسته خرمائی هم نيستند.
  اگر آنها را صدا بزنيد صدای شما را نميشنوند و اگر بشنوند جوابتان را نميدهند
  و روز قيامت منكر شرک شما ميشوند و هيچكس مثل خدای آگاه تو را خبردار نميكند. "
به اين افراد بگوئيد که: شنيدن صدای من و يک يک مخلوقات، در هر لحظه و در همه جا يکی از صفاتی است که فقط و فقط به خداوند اختصاص دارد،
و دادن اين صفت به يکی از مخلوقات خداوند، به زبان فارسی سليس، و همانطور که خوانديم، به زبان قرآن، شرک به خداوند است.
استاد قمشه ای در ترجمه اين آيه نوشته "اگر آنها را بخوانيد نشنوند و اگر بشنوند جواب ندهند و روز قيامت چون آنها را شريک خدا گرفتيد شما را کافر دانند"
اين درس از قرآن به من مياموزد که من هرگز و هيچ وقت به جز "يا الله" نگويم،
چون با گفتن "يا حضرت ..." من باور دارم که "حضرت ..." ميتواند صدای مرا بشنود – که درست مخالف و بر ضد آيه 14 سوره فاطر است و با اين باور
بواسطه دوری از قرآن و فريب عده ای دکاندار مذهبی، و مطابق با فرمايش خداوند در اين آيات، من به خداوند شرک ورزيده ام.
به مردم آيه 20 سوره مزمل را گوشزد کنيد که خداوند در آن دو بار ميفرمايد:  
       "تا آنجا كه ميتوانيد قرآن بخوانيد."
به مردم آيه 52 سوره 7 (سوره اعراف) را در ميان بگذاريد و يادآور شويد که خداوند ميفرمايد:
        "ما كتابی برای ايشان آورديم و با آگاهی آن را توضيح داديم؛ كتابی كه برای افراد با ايمان هدايت و رحمت است."
به مردم بگوئيد که قرآن وسيله سوگواری نيست، به مردم بگوئيد که قرآن سراسر پند، اندرز، و علم و رحمت است،
و برای کسی که به آن ايمان مياورد راه هدايت و آمرزش است.
به مردم بگوئيد که قرآن مجيد حاوی معجزاتی است که بشر امروز بعد از بيشتر از چهارده قرن به بعضی از آنها پی برده،
و آنها را مطمئن کنيد که اين معجزه پايدار بهيچ عنوان وسيله و سمبل سوگواری نيست.
با مردمی که صدای "يا حسين، يا حسين" آنها ديوار مساجد را ميلرزاند آيات 169 و 170 سوره آل عمران را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد
كسانی را كه در راه خدا كشته شدند مرده نپنداريد، بلكه زنده‌اند و پيش خداوندشان روزی دارند"         
         به 
آنچه خدا از لطف خودش به آنها داده شاد هستند و درباره كسانی كه هنوز به آنها نپيوسته‌اند دلشاد هستند            
         و ميدانند كه ترسی بر آنها نيست و غصه‌ای ندارند           
        " به نعمت و لطف خدا و اينكه خدا پاداش افراد باايمان را ضايع نميکند ، 
خوشحال هستند           
به مردم بگوئيد که خداوند ميفرمايد که اين شهيدان راه حق و حقيقت و اسلام در پيشگاه خداوند شاد و خوشحال هستند؛
و خداوند ميفرمايد که اين شهيدان راه توحيد درباره افرادی که هنوز به آنها نپيوسته اند، خوشحال هستند؛
بعد از آنها بپرسيد که اگر اين شهيدان اينچنين در پيشگاه خداوند شاد و خوشحال هسنتد، چرا ما برايشان به سر و سينه مان ميزنيم و گريه و زاری ميکنيم؟
با مردم آيات 57 و 58 سوره يونس را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
       "ای مردم موعظه‌ای از خداوندتان برای شما آمد که برای افراد باايمان شفای سينه‌ها و هدايت و رحمت است.
         بگو: 
بايد به فضل و رحمت خدا خوشحال باشند.
         فضل و رحمت خدا از تمام چيزهائی كه جمع ميكنند بهتر است."
به مردم بگوئيد که خداوند ميفرمايد "قرآن شفای سينه‌ها و هدايت و رحمت است " نه سمبل عزاداری.
به مردم بگوئيد که خداوند ميفرمايد يک يک ما بايد به فضل و رحمت خداوند خوشحال باشيم، اين همه گريه و زاری که دين را بآن مربوط کرده اند برای چيست؟

واضح است که دکان اين روضه خوانان، نوحه سرايان، مصيبت خوانان، و يک يک دکانداران مذهبی که از راه گمراه کردن و دور نگاه داشتن مردم از قرآن،
از راه استفاده کردن از اين کتاب الهی و سرنوشت ساز بعنوان سمبل عزاداری و سوگواری، و خواندن آيات یی نظير آن بصورت آوازی غم انگيز
امرار معاش ميکنند و برسر عده ای قرآن نخوانده سروری ميکنند بسته ميشود. اگر مردم معنای آيات بسيار روشن خداوند را در قرآن درک کنند.
آنوقت دليل اينکه چرا اين دکانداران مذهبی همه کوشش خود را ميکنند که من و شما را از قرآن خداوند دور نگاه دارند کاملا روشن ميشود.
من نميفهمم چرا يکی قرآن را با آواز ميخواند، و عده کثيری که معنی کلماتش را که به زبان عربی است و نميفهمند، ميشنوند، و گريه ميکنند؟!!
اصلا برای چه گريه ميکنند، آيات قرآن درس زندگی برای هر بشری است - شنيدن دستورات و راهنمائی های خداوند، شنيدن بهترين راه زندگی گريه ندارد،
انجام اعمالی برخلاف دستورات خداوند در قرآن، و در نتيجه آتش و زجر جهنم است که گريه دارد.
خواندن و درک کردن قرآن، عمل کردن به دستورات خداوند بزرگ و يکتا در قرآن، بسادگی از يک آدم يک انسان ميسازد، کجای اين کتاب راهنما گريه دارد؟
تا کی نوحه خوانی، تا کی مصيبت خوانی، تا کی کوشش کردن و مردم را در گمراهی نگاه داشتن، تا کی عوام فريبی، تا کی بجای در اختيار گذاشتن ترجمه
قرآنی به زبان فارسی سليس که همه براحتی آيات خداوند را درک کنند و بفهمند، اين گنجينه و معجزه بی همتا را با زبان عربی بخورد ما دادن،
و با غليظ کشيدن "ع" و "غ" های آن اظهار علم کردن؟ - دانستن و تلفظ زبان عربی که کسی را مسلمان نميکند، و گر نه شمر هم خوب عربی حرف ميزد و ميفهميد،
درک و انجام دستورات خداوند در قرآن است که از يک آدم، يک مسلمان ميسازد - يک مسلمان، يعنی کسی که تابع دستورات خداوند است.
در قرآن معجزاتی است که يک يک دانشمندان جهان (چه مسلمان، چه غير مسلمان) را مات و مبهوت کرده، اين همه گريه و زاری برای چيست؟
از يک يک شما خواهش ميکنم زمانيکه تنها هستيد،  ترجمه فارسی چند آيه قرآن را بطريقی که برای ما قرآن ميخوانند،
با همان آه و ناله و سوز و گداز به فارسی بخوانيد، و بخودتان گوش کنيد، شکی ندارم که متوجه منظور من ميشويد
با مردم آيه 32 سوره مائده را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
         "... هر كس كسی را بكشد، بدون اينكه او كسی را كشته يا مرتكب فسادی در زمين شده باشد، مثل اين است كه تمام مردم را كشته باشد،
           و كسی كه فردی را زنده بدارد، مثل اين است كه 
تمام مردم را زنده داشته است ..."
به مردم بگوئيد آنهائی که انسان بيگناهی (مرد، زن، کودک، مسلمان يا غير مسلمان) را به هر دليل و هر طريقی ميکشند،
از مسلمانی بوئی نبرده اند و به زبان فارسی سليس يک قاتل جنايتکار هستند.
از اين جنايتکاران بپرسيد کجای قرآن خداوند به تو اجازه داده که حتی به حريم يک بی ايمانی که جنگ را با تو شروع نکرده،
و تو را از خانه ات بيرون نکرده تجاوز کنی؟

با مردم در مورد آيات 190 و 193 سوره بقره حرف بزنيد که خداوند ميفرمايد:        " در راه خدا با كسانی كه با شما می جنگند، بجنگيد ولی تعدی (تجاوز) نكنيد. 
          چون خدا افرادی را كه تجاوز ميكنند دوست ندارد. "
        " 
تجاوز فقط بر ستمكاران جايز است. " 
به مردم يادآور شويد که خداوند در آيه 22:39 سوره حج ميفرمايد: 
        "به کسانی که مورد حمله قرار گرفته اند بعلت اينکه مورد ظلم قرار گرفته اند اجازه جنگ داده شده          و خدا قادر به ياری کردن و پيروز ساختن آنها است."

به مردم بياموزيد که اين دستور خداوند در قرآن است که يک مسلمان اجازه ندارد جنگ و دعوائی را شروع کند،
ما به عنوان مسلمان فقط اجازه داريم که از خود در مقابل حمله دفاع کنيم و هرگز اجازه نداريم که تجاوز کننده و شروع کننده جنگ و دعوا باشيم.

دستور خداوند در آيه 8:61 سوره انفال است که ميفرمايد وقتی افرادی که جنگ را با مسلمين شروع کرده اند، درخواست صلح کردند، با آنها صلح کنيم:
         "و اگر برای صلح حاضر شدند با آنها صلح كن و به خدا توكل كن، چون او شنوا و دانا است." 

د در با مردم دستور و آيه 93 سوره نساء را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
كسی كه مومنی را عمداً بكشد جزای او جهنم است و هميشه در آن خواهد بود و مورد غضب و لعنت خدا است
  و خدا برای او عذاب بزرگی آماده كرده است."
به مردم بگوئيد که انسانی که در محلی عمومی افراد بيگناهی را منفجر ميکند، و جنايتکارانی که مردم بيگناه را به خاک خون ميکشند،
جهنم سوزان در انتظار آنهاست - از اين جنايتکاران بپرسيد کجای قرآن و چه کسی به آنها اجازه داده که قاضی و هيئت ژوری و جلاد باشند؟ 
اين ميکرب های اجتماع اجازه ندارند خودشان را مسلمان بخوانند - يک مسلمان حتی با دشمنش با عدالت رفتار ميکند.
به مردم ياد بدهيد که با خواندن قرآن و درک آياتش، ديگر عوام فريبان و دکانداران مذهبی نميتوانند با خرافات و چرنديات مغز آنها را پر کنند.
به مردم بگوئيد که اگر کسی مطلبی را بيان ميکند که برای شما نا آشناست و ميگويد که اين دستور خداوند است، از او بپرسند که اين دستور
در کدام آيه و سوره قرآن ذکر شده، و بسادگی آنرا بررسی کنند، و اگر به هر دليلی قادر به انجام اين کار نبودند، با من، حسن زمان زاده تماس بگيرند،
من با کمال ميل به آنها شماره و اسم سوره و شماره آيه را اگر واقعا يکی از دستورات خداوند باشد، در اختيارشان خواهم گذاشت.
به مردم بگوئيد که نشريات و کتابهای ديگر را چندی کنار بگذارند و قرآن را باز کنند و در سوره اسراء آيه های 9 و12 بخوانند که خداوند ميفرمايد:
       " اين قرآن مردم را به درست ترين راه هدايت ميکند "
       " ما 
هر چيزی را كاملا توضيح داده‌ايم."
برای آنها آيات 6:38 سوره انعام را بخوانيد که خداوند ميفرمايد:
      
"ما در (اين) كتاب (در قرآن) چيزی را فروگذار نكرديم"
از مردم بپرسيد که:
       - اگر خداوند در قرآن چيزی را فروگذار نفرموده،
       - اگر خداوند هر چيزی را کاملا در قرآن توضيح داده، مثال زده، هشدار داده، و فرمايشاتش را بصورت آياتی روشن و ساده بيان فرموده
       - اگر خداوند انحرافی در قرآن قرار نداده،
       - اگر اين دستور خود خداوند است که از قرآن پيروی کنيم و از اوليائی غير از آن پيروی نکنيم
       - اگر خداوند بما ميفرمايد: قرآن ما را از 
تاريكی ها خارج ميکند و به نور و راه خداوند توانای ستوده هدايت ميکند       - اگر بنا به فرمايش خداوند: قرآن مردم را به درست ترين راه هدايت ميکند 
  
پس اينها بدنبال چه ميگردند، و چرا اجازه ميدهند عده ای دکاندار مذهبی با گمراه کردن آنان بوسيله چرندياتی که بهم ميبافند امرار معاش کنند،
و با اجرای آن چرنديات آنها را هر چه بيشتر به خشم خداوند و آتش دوزخ نزديک کنند؟
به جای جملات بی سر و ته، بی معنی، و منحرف کننده  آقای ...
با مردم سخنان مولای متقيان، اميرالمومنين، حضرت علی (ع) را در ميان بگذاريد که در نهج البلاغه در خطبه 
175ميفرمايد
:
 
          "کسی بعد از قرآن به چيزی احتياج ندارد، و کسی قبل از قرآن بی نياز نيست "
از آنها بپرسيد اگر طبق گفته علی من بعد از قرآن به چيزی احتياج ندارم، پس اينهمه جار و جنجال برای چيست؟
از مردم بپرسيد اگر حضرت علی در زمان حاضر و در ميان ما بود چه کتابی را ميخواند، و از چه کتابی پيروی ميکرد، و چه کتابی ملاک زندگيش بود؟از مردم بپرسيد اگر مولای متقيان امام ماست، چرا ما از روش و سنت او پيروی نميکنيم؟
از مردم بپرسيد پس چرا بعضی ها از اين کتاب فقط برای مراسم ازدواج و مراسم دفن و سوگواری و بعنوان دکوری روی تاقچه استفاده ميکنند؟
به مردم بگوئيد بوسيدن و سر تاقچه گذاشتن قرآن کسی را مسلمان نميکند - خواندن و درک آيات و عمل کردن به دستورات خداوند در قرآن است
که افتخار اين را به بشری ميدهد که خود را مسلمان بخواند
به مردم بگوئيد که خداوند در آيه 22 سوره لقمان ميفرمايد:
          "
کسی كه خود را تسليم خدا كند و نيكوكار باشد، به دستاويز محکمی چسبيده و عاقبت كارها با خداست."

و از مردم بخواهيد که از خود بپرسند که آيا به اين دستاويز دست يافته اند، آيا فقط و فقط از دستورات خداوند در قرآن پيروی ميکنند،
يا عقايد عده ای دکاندار مذهبی قرآن نخوانده را ملاک زندگی خود کرده اند؟

برای مردم آيه 3 سوره اعراف را بخوانيد که خداوند ميفرمايد:
      "از آنچه از خداوندتان به شما نازل شده (از قرآن ) 
پيروی كنيد و از اوليائی غير از آن پيروی نكنيد."

و به آنها گوشزد کنيد که اين دستور واضح و صريح خداوند است، و وای بر افرادی که خلاف دستور خداوند عمل ميکنند.
به مردم بگوئيد که خلاف دستور خداوند عمل کردن، و در نتيجه وارد آتش جهنم شدن، و در آن محل ساکن شدن است که گريه دارد،
نه شنيدن آيات قرآن بصورت آواز - من مات و مبهوت هستم که چرا بجای بازگو کردن دستورات خداوند در قرآن، به زبانی که ما براحتی ميفهميم
ما را مجبور ميکنند به آواز آوازه خوانی گوش بدهيم که آيات بی همتای قرآن را به زبانی که ما نميفهمم،
با صدائی که نمودار کننده عزاداری و غم و غصه است گوش دهيم؟
کجای قرآن نوشته و اجازه داده شده که به اين صورت آيات اين کتاب راهنمای زندگی را بخوانند - اين قرآن خوانی نيست، اين آواز خوانی است.
آواز خوانی کسی که نوايش ايجاد کننده غم و اندوه و غصه است - مواردی که اصلا ربطی به قرآن ندارد.

اگر ميخواهيد مطالب قرآن را به اطلاع مردم برسانيد، آنرا به زبانی که اکثريت به راحتی ميفهمند برای افراد حاضر بيان کنيد.
زمانی که من به فرمان خداوند از اين دنيا رفتم، آرزو ميکنم در مراسم مرگ من آياتی از قرآن را به زبانی که مردم براحتی ميفهمند خوانده شود،
به اميد آنکه شنوندگان با بعضی از دستورات خداوند آشنا شوند.
در مسجدی که من برای نماز جمعه به آنجا ميروم، مدت اين آواز خوانی اغلب طولانی تر از خود نماز جمعه است.

در قرآن، در اين معجزه هميشه زنده مطالبی است که از يک آدم يک انسان ميسازد،
دعا و يا آموزش بزبانی که من معنی آنرا نمی فهمم، چه مفهوم، چه اثر، و چه فائده ای دارد؟    
با مردم در مورد آيه 10 سوره 21 (سوره انبياء) صحبت کنيد که خداوند از يک يک ما سئوال ميفرمايد که آيا عقلمان را بکار ميبريم و از تعليمات قرآن پيروی ميکنيم:
       "برای شما کتابی نازل کرديم که در آن صحبت شماست، آيا عقلتان را بکار نميبريد؟"

عده ای جواب ميدهند که آنها کتابی از آقای ... بدست آورده اند و آنرا ميخوانند و از آن پيروی ميکنند!!
اين افراد بخاطر دوری از قرآن، گول عده ای دکاندار مذهبی را خورده اند که از طريق گمراه کردن مردم امرار معاش ميکنند.
اين وظيفه من و شماست که آنها را با کلام و دستورات خداوند، يعنی با قرآن مجيد آشنا کنيم - در اينجا من و شما حق انتخاب نداريم، اين يک وظيفه است.

با مردم در مورد معجزات قرآن صحبت کنيد، معجزاتی مثل:
       - شروع خلقت در قرآن، که در قرن بيستم دانشمندی با بيان کردنش جائيزه نوبل را گرفت
       - جنين شناسی در قرآن
       - کم شدن سطح زمين
       - گسترش آفرينش که در قرن اخير دانشمندان تازه به آن پی بردند
       - چگونگی وجود ما در رحم مادر
       - ترتيب بوجود آمدن قسمت های مختلف بدن ما در رحم مادر و چگونگی ايجاد آن
       - بازگو کردن پائين ترين مکان سطح کره زمين در بيشتر از چهارده قرن پيش در قرآن، و بسياری مطالب و معجزات ديگر در قرآن.

به مردم بگوئيد که هيچ بشری با هيچ بشر ديگری از حضرت آدم گرفته تا آخرين انسانی که خداوند خلق بفرمايد هرگز مثل هم نبوده،
و هرگز به مثل هم نخواهند بود - به آنها بگوئيد که به انگشتان دستهايشان نگاه کنند، هيچ بشری در هيچ زمانی اثر انگشتانش مثل شما نبوده، نيست و نخواهد بود.
نقش دور مردمک چشمان شما مثل نقش چشمان هيچ بشری نبوده، نيست و نخواهد بود.

به جای رضه خوانی و مصيبت خوانی، به معجزات رياضی قرآن توجه مردم را جلب کنيد.
کار و حرفه من با کامپيوتر است، يعنی تا حدی از روش کار کامپيوتر با خبر هستم؛
در زمان حاظر با اين همه پيشرفت هائی که شده، اگر يک يک دانشمندان جهان جمع شوند و از تمام کامپيوترهائی که در جهان است استفاده کنند،
همگی آنها با هم قادر نخواهند بود که کتابی بوجود بياورند که اين همه روابط رياضی در آن با اين هماهنگی که در قرآن است وجود داشته باشد. 

اين حقيقت مرا بياد آيه 88 سوره اسراء انداخت که خداوند ميفرمايد:
        "بگو: اگر انس و جن متحد شوند كه مثل اين قرآن را بياورند، نميتوانند مثل آن را بياورند، اگر چه بعضی از آنها پشتيبان بعضی باشند." 
به مردم بگوئيد که امکان پذيری اين غير ممکن، صد در صد غير ممکن است.

به مردم دستور خداوند را به رسول ابلاغ کنيد - دستوری به اين واضحی:
       "بوسيله قرآن به كسانی كه ميترسند از اينكه پيش خداوندشان جمع شوند هشدار بده كه غير از خدا ياور و شفيعی برای آنها وجود ندارد، شايد پرهيزكار شوند"
غير از خداوند، ياور و شفيعی برای من، برای شما، برای هيچ کس ديگری، در هيچ زمانی در چهارچوب اين موضوع وجود نداشته و ندارد. 
با مردم در مورد قرآن صحبت کنيد و به آنها بگوئيد که قرآن مملو از علم و دانش است، اسلام و قرآن بما مياموزد که شاد و خوشحال باشيم و دانش بياموزيم،
اين همه گريه و زاری، نوحه خانی، مصيبت خوانی را چه کسی به قرآن ربط داده و برای چيست؟
دم در مقبره های مقربان درگاه خدااوند زيارت نامه به زبان عربی نوشته اند و عده ای با صدای بلند و گريه آلود ميخوانند، اولا مگه ما عرب هستيم که برای ما
عربی نوشته اند، ثانيا آيا شما ميدانيد که چه ميگوئيد - دعائی که من معنی آنرا نميفهمم چه اثر و چه فائده ای دارد - اصلا زيارت نامه يعنی چه؟

بجای ايجاد محيطی بسته و خفقان آور برای زنان، از آزادی و ارزش زن در اسلام سخن بگوئيد - به مردم بگوئيد که زنان وقتی به مکه ميروند،
در هنگام طواف بايد صورتشان هويدا باشد - اگر اين قانون اسلام برای حج زنان است، چه کسی با چه اجازه ای مقنعه و روبند بروی صورت
زنان انداخته و آنها را مجبور کرده که مثل کلاغ، سياه پوش در اجتماع راه بروند، و مجبورشان کرده لحاف بدور خود بپيچند، و در غير آن صورت
آنها را بزنند و به زندان بياندازند، پس آزادی شخصی کجاست؟ کجای قرآن خداوند به من اجازه داده به کسی، حتی به دشمنم تعدی و تجاوز کنم؟

به مردم بگوئيد که يک مسلمان به هيچ وجه حق ندارد حتی به دشمنی (چه زن، چه مرد) تجاوز و تعدی بيجا کند، چه کسی به اين افراد اجازه داده حرمت
خانم محترمی را بريزند و مزاحمش بشوند و کتکش بزنند و بزندان بيندازنش - آن زن عزيز دل خانواده ای است،
از مردم بپرسيد که خداوند در کجای قرآن به ما اجازه داده که با دشمن کافری چنين کنيم، چه برسد به خانم مسلمانی.

از مردم بخواهيد که تصور کنند در دوره ای که پيغمبر، حضرت محمد زندگی ميکرد زندگی ميکردند،
تصور کنند که همراه او و افرادی چون حضرت علی و بقيه ياران پيغمبر راه ميرفتند،
تصور کنند که خانم مسلمانی را ميبينند که مقداری از موهايش هويداست و يا اصلا روسری و يا چادری  بسر ندارد
حالا تصور کنند که عکس العمل حضرت محمد و بقيه همراهان ايشان نسبت به آن خانم چگونه خواهد بود.
آيا اين خانم را با مشت لگد و يا با چماق ميزنند؟
آيا به اين خانم بی احترامی ميکنند؟
آيا او را به زندان مياندازند؟
ما را چه شده، از چه افراد و از چه کتابی پيروی ميکنيم؟
اگر ما مسلمان هستيم، روش افرادی مثل حضرت محمد (ص) و اميرالمومنين بايد سرمشقی برای ما باشد - از مردم بپرسيد چرا از روش آنها پيروی نميکنيم
آيه 18 سوره رعد را با مردم در ميان بگذاريد که خداوند در آن ميفرمايد: ر
       "خدا وضع قومی را تغيير نميدهد، مگر اينكه خود آن قوم آنچه مربوط به خودشان است را عوض كنند. (يعنی طرز فكر و گفتار و عملشان)  
      
  وقتی خدا بلائی برای قومی بخواهد، هيچكس و هيچ چيز جلوی آن را نميگيرد؛         وهيچ كمك كننده‌ای غير از خدا برای آنها وجود ندارد."
آيه 31 سوره شوری و 107 سوره يونس را با مردم در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد: ذ 
   
   " اگر خدا ضرری بتو برساند، هيچكس جز او نميتواند آنرا برطرف كند،
        و اگر خيری برايت بخواهد، 
هيچكس جلوی لطفش را نميتواند بگيرد
       
للطفش را به هر يك از بندگانش كه بخواهد ميكند؛ او آمرزنده مهربان است. " ر
      " 
غير از خدا هيچ يار و ياوری برای شما وجود ندارد."
بمردم ياد آور شويد که خداوند در آيه های 17 و 18 سوره انعام به رسول ميفرمايد:
         "
اگر خدا ضرری بتو برساند، كسی جز خود او نمی‌تواند آن را برطرف كند، و اگر خيری بتو برساند، او قادر به هر كاری است،
          او بر بندگانش تسلط دارد و حكيم و آگاه است. "
به مردم بگوئيد که آيه های 187 و 188 سوره اعراف را بخوانند و کاملا متوجه شوند که حتی پيغمبر خداوند،
حضرت محمد (ص) مالک هيچ نفع و ضرری حتی در مورد خودش هم نبوده و نيست،
و نميتواند هيچ آسيبی را حتی از خودش دور کند، چه رسد به بقيه بت های انسانی که برای ما علم کرده اند
         "از تو ميپرسند كه قيامت چه وقت برقرار ميشود؟
           بگو: علم آن فقط پيش خداوند من است، و خداوند آن را فقط در وقت خود آشكار ميسازد؛ قيامت بر آسمانها و زمين سنگين است؛ ناگهانی سراغ شما می‌آيد.
          از تو ( درباره قيامت) سئوال ميكنند 
مثل اينكه تو از آن خبر داری.
          بگو: فقط خدا از آن اطلاع دارد، ولی بيشتر مردم اين را نميدانند.
       
   بگو: من مالك نفع و ضرری برای خودم نيستم مگر تا آنجا كه خدا بخواهد.
          اگر غيب ميدانستم نفع بيشتری بدست می‌آوردم و آسيبی به من نميرسيد.

          من فقط بيم دهنده و مژده دهنده افراد باايمان هستم."
به مردم آيات 56 و 57 سوره هفدهم (سوره اسراء) گوشزد کنيد که خداوند ميفرمايد:         " بگو: هر كسی غير از خدا را كه فكر ميکنيد به كمك بخوانيد، آنها توانائی اينکه ضرر را از شما برگردانند يا تغير دهند ندارند.            كسانی را كه اين افراد به كمك ميخوانند هر كدامشان كه به خدا نزديک ‌ترند و اميد رحمتش را دارند و از عذابش ميترسند، 
           دنبال وسيله ‌ای برای تقرب به خدا ميگردند؛ چون بايد از عذاب خدا ترسيد و حذر كرد."
از مردم فريب خورده يک عده دکاندار مذهبی بپرسيد کجای اين آيات قابل فهم برايشان نيست؟
از آنها بخواهيد بشما بگويند که بعد از درک اين آيات، اين دستورات صريح و واضح خداوند چرا هنوز دست به آسمان دراز ميکنند و بدرگاه "حضرت ..."
دعا ميکنند و از "حضرت ..." درخواست ميکنند که دعايشان را اجابت کند؟!!
بار ديگر که ديديد افرادی در يکی از مساجد خدا "يا حسين، يا حسين" ميکنند و بدرگاه امام زمان دعا ميکنند،
بسادگی آيه 
18 سوره جن را به آنها يادآور شويد، که دستوری است بسيار واضح، روشن، و صريح - خداوند به من و شما ميفرمايد:
"مسجدها مال خداست، کسی را در كنار خدا به كمك نخوانيد"
به مردم بگوئيد که خلاف دستور خداوند عمل کردن ايجاد کننده چه سرنوشت شومی  است
در مورد افرادی که از بندگان خدا کمک ميخواهند و بدرگاه آنان دعا ميکنند و اين بندگان خدا را اولياء خود گرفتند،
با آنها 
آيات 102 و 103 سوره 18 (سوره کهف) را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
        " 
آيا افراد بی‌ايمان خيال كردند كه ميتوانند بجای من، بندگان مرا اولياء خود بگيرند؟ 
        
  ما جهنم را برای افراد بی‌ايمان آماده كرده‌ايم. 
          بگو آيا شما را از
 پر ضررترين كارها آگاه بكنم؟
          آنان كسانی هستند كه كوشش آنها در زندگی دنيا از بين رفته و 
خيال ميکنند كار خوبی ميکنند."
بار ديگر که شنيديد کسی بخاطر دوری از قرآن و ندانسته يکی از بندگان خداوند را بجای خداوند اولياء خود گرفته، از او بخواهيد اين آيه را بخواند،به مردم ياد آور شويد که سرنوشت و محل اقامت افرادی که بندگان خداوند را اولياء و معبود خود گرفته اند، بدون هيچ شک و ترديدی، طبق فرمايش خداوند در کجا خواهد بود.
به مردم بگوئيد که خداوند دستور فرموده که به اين همه بارگاه ها و ضريح های امام و امام زاده و نوه و نتيجه آنها دعا نکنند،
و از آنها طلب آمرزش و اجابت دعا نکنند؛
به مردم بگوئيد خداوند در آيات متعدی چون آيات 
14 و 15 سوره فاطر به من و شما ميفرمايد که آنها قادر نيستند صدای ما را بشنوند و اگر بفرض محال
بتوانند بشنوند، از دست هيچ کدام از آنان کاری حتی برای خودشان برنميايد، چه برسد برای من و شما.
به مردم بگوئيد که قرنهاست عده ای دکاندار دينی قرآن نخوانده با چرندياتی که به هم بافته اند و ميبافند از راه گمراه کردن شما نان ميخورند و بر شما سروری ميکنند.
با مردم در مورد تنها پناه دهنده، تنها معبود صحبت کنيد و آيه 50 و 51 سوره 51 (سوره ذاريات) را بياد آنها بياوريد که خداوند ميفرمايد:
        
 "به خدا پناه ببريد من از جانب او به شما بطور آشكار هشدار ميدهم.
          با خدا معبود ديگری نگيريد؛ من از طرف او به شما آشكارا هشدار ميدهم.
 "
از مردم بپرسيد بعد از خواندن اين آيات با چه جرئت بندگان خداوند را اولياء و معبود خود گرفته اند؟
از مردم به پرسيد وقتی حداقل 17 بار، هر روز در نمازهای روزانه تان عهد با خداوند می بنديد و ميگوئيد:"اياک نعبد و اياک نستعين" - "(خداوندا) فقط بندگی تو را ميکنيم، و فقط از تو کمک ميخواهيم."  آيا شما اصلا ميدانيد چه ميگوئيد؟
آيا حتی يکبار به معنی اين عهدی که با خداوند می بنديد فکر ميکنيد؟
آيا اين عهد فقط حرفی پوچ و تو خالی است؟
اگر اين عهد حرف توخالی و پوچی نيست، چرا هر روزی حداقل هفده بار رو به قبله، در پيشگاه خداوند می ايستاديد و از ته دل ميگوئيد
"خداوندا ما فقط از تو کمک ميخواهيم"
ولی در طول روز در موارد مختلف، بارها و بارها ميگوئيد "يا علی مدد" ، "يا ابولفضل بدادم برس" ، "يا قمر بنی هاشم" ، ...
چرا بارها و بارها از اهل بيت، از امامان، از اين مقربان درگاه خداوند درخواست کمک ميکنيد و بدرگاهشان دعا ميکنيد؟
اگر اين عهد حرف توخالی و پوچی نيست، چرا از آنان، از غير خدا تقاضا ميکنيد که بيماری شما را رفع کنند و گرفتاری شما را حل کنند؟

بنظر شما گرفتاری اين افراد چيست، چرا به آنچه در عهد خود با خالق خود ميگويند عمل نميکنند، چرا درست عکس آنچه ميگويند عمل ميکنند؟
از مردم بپرسيد: امروز گرفتاری و بهانه شما چيست اگر معنی واضح و روشن اين جملات را نفهميد و هنوز بدنبال ياور و شفيعی غير خداوند بگرديد،
به درگاه غير خداوند دعا کنيد و از غير خداوند درخواست اجابت دعا کنيد؟
بعد از درک اين آيات، اسم اين عمل چيست؟
به مردم بگوئيد که نميتوانند بارها و بارها، هر روز اين عهد را با خداوند ببندند، و در ضمن به درگاه غير خدا دعا کنند،
و از درگاه غير خدا درخواست اجابت دعا کنند و هنوز خود را مسلمان بنامند - دو حالت بيشتر وجود ندارد، يا من خدا پرست هستم، يا انسان و بت پرست
با يک يک آنهائی که در اثر تبليغات عده ای شياد افراد متعددی را معبود خود ميدانند آيه 88 سوره 28 (سوره قصص) را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد: 
       " 
با خدا معبود ديگری را مخوان؛ معبودی غير از خدا وجود ندارد. 
         هر چيزی از بين رفتنی است غير از ذات او.
         حكم كردن ( فقط) مال اوست و بسوی اوبرگردانده ميشويد."

و به آنها بگوئيد اين يک درخواست نيست، اين يک دستور است از طرف خالق ما،
و يادآور شويد که اجرا نکردن دستور خداوند چه سرنوشت شومی برايشان در اين دنيا و در روز رستاخيز که شکی در آن نيست ببار مياورد.
به مردم بگوئيد که پيغمبر عالی مقامی مثل نوح نتوانست حتی در مورد پسرش شفاعتی کند و او را نجات دهد،
به مردم بگوئيد که حضرت ابراهيم نتوانست به پدرش در اين راه کمک کند،
اين دکانداران مذهبی که تعداد کثيری امام و امامزاده و نوه و نتيحه امامزاده ها را برای شفاعت به درگاه خداوند برای ما علم کرده اند، در مورد چه حرف ميزنند؟

در اينجا حق انتخاب وجود ندارد، اين وظيفه ما است که به مردم آياتی مثل آيات 37 و 38 سوره 7 (سوره اعراف)را در ميان بگذاريم که خداوند ميفرمايد:
        "... وقتی كه فرستادگان ما برای گرفتن جانشان پيش آنها بيايند به آنها ميگويند: كسانی را كه غير از خدا ميخوانديد كجا هستند؟ 
          ميگويند آنها را گم كرده‌ايم، عليه خود شهادت ميدهند كه كافر بودند.
          خداوند گفت: شما هم با گروه‌های جن و انسی كه قبل از شما از دنيا رفتند
 وارد آتش جهنم شويد. 
          هرگاه گروهی وارد جهنم شوند گروه ديگر را لعنت ميكنند تا وقتی كه همگی وارد جهنم شوند و بهم برسند.
          بعدی‌ها درباره قبلی‌ها ميگويند: 
خداوندا، اينها ما را گمراه كردند عذاب آنها را از آتش جهنم چند برابر بده.
          خداوند ميگويد: عذاب همه دو برابر است ولی شما نميدانيد."

و نگذاريم يک عده دکاندار مذهبی بی خبر از قرآن، فرآنی که يک يک دستورات خداوند در آن است، به گمراه کردن مردم ادامه دهند.
لعنت خداوند بر افرادی که به هر شکل و هر طريقی باعث جدائی مردم از قرآن مجيد ميشوند

يک مسلمان فقط و فقط خداپرست است - انسانی که هر معبودی غير خداوند را معبود خود ميداند، و بدرگاه آن معبود دعا ميکند،
و باور دارد که آن معبود قادر است دعايش را اجابت کند، اسم ديگری دارد.
با مردم در مورد شرک صحبت کنيد، به آنها بگوئيد که آدم مشرک شاخ و دم نداردعده ای برای تبرئه کردن خود، خودشان را گول ميزنند - به مردمی که سالهاست تحت تاثير يک عده دکاندار مذهبی قرار گرفته اند بگوئيد
به محض اينکه من باور داشته باشم که صفاتی را که فقط و فقط به خداوند اختصاص دارد، معبود ديگری قادر است داشته باشد،
و قادر است انجام دهد، با اين باور، من شريکی برای خداوند در فکرم ايجاد کرده ام، يعنی من به خداوند بزرگ و يکتا شرک ورزيده ام - به همين سادگی.
آيه 
48 سوره چهارم (سوره نساء) را با مردم در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
       "خدا شرك بخودش را نمی ‌آمرزد ولی غير از آن را برای كسی كه بخواهد می ‌بخشد.
        كسی كه 
شرك به خدا داشته باشد گناه بزرگی را بهم بافته و مرتكب شده‌ است."

با مردم آيات 17 تا 19 سوره 82 (سوره انفطار) را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:       "تو چه ميدانی كه روز جزا چيست؟         باز هم چه ميدانی كه روز جزا چيست؟         روزی است كه هيچكس برای کسی كاری نميتواند بكند، و حكم در آن روز با خداست."

از مردم بپرسيد که کدام قسمت از اين آيات یرای آنها قابل فهم نيست؟
آيه 
5 سوره احقاف را با مردمی که دست بدامن بعضی از مقربان درگاه خداوند هستند در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
 " كيست گمراه ‌تر از كسی كه غير خدا را به كمك ميخواند"
از مردم بپرسيد که بعد از خواندن اين آيه چرا هنوز به بدرگاه "حضرت ..." دعا ميکنند و از آن حضرت کمک ميطلبند؟
و از آنها بپرسيد که آيا هنوز
 باور دارند که "حضرت ... " دعای آنها را ميشنود و دعای آنها را اجابت ميکند و شفيع آنها بدرگاه خداوند خواهد بود.
خداوند ميفرمايد در روز رستاخيز "
هيچكس برای کسی كاری نميتواند بكند" ، "از كسی شفاعتی پذيرفته نميشود" وعده ای دکاندار مذهبی غير اين ميگويند.
و عده ای بخاطر دوری از قرآن، گول يک عده مفت خور دکاندار مذهبی را خورده اند و اصرار دارند، و صد در صد باور دارند
که "حضرت ... " در روز رستاخيز شفيع آنها بدرگاه خداوند ميشود.
از مردم بپرسيد که کدام قسمت از اين آيات قابل فهم نيست، و يا احيانا امکان دارد شک و ترديدی در ضمير خواننده بوجود بياورد؟
آيات قرآن بما مياموزد که رابطه بين يک يک ما با خداوند کاملا مستقيم است.
دعا، فقط و فقط بدرکاه تنها دعا شنونده، يعنی خداوند
درخواست اجابت دعا، فقط و فقط از معبودی که قادر است دعائی را اجابت کند، يعنی خداوند
يک پناه دهنده، يک روزی دهنده، يک دعا شنونده، يک اجابت کننده دعا، يک معبود، يک کمک کننده، فقط و فقط خداوند بزرگ و يکتا.
بعضی ها را چه شده که بعد از خواندن و درک کردن اين همه آيات، هنوز از گفته عده ای دکاندار مذهبی پيروی ميکنند،
قدرت درک و فهم اين افراد در چه حدود است؟ 
با مردم در مورد آيه 78 سوره 22 (سوره حج) صحبت کنيد که خداوند ميفرمايد:
         "بنابراين نماز را بپا داريد و زکات بدهيد و ( فقط) به خدا توسل جوئيد، او مولای شماست،
          چه مولای خوبی و ياور شايسته ای."

به مردم بگوئيد که با "يا حسين" ، "يا ابوالفضل" ، "يا ..." به اين مقربان درگاه خداوند توسل نجوئيد و خاطرنشان کنيد که همانطور که خداوند فرموده؛
ما اجازه داريم که فقط به خداوند توسل جوئيم.
مردم را به ياد دعای کميل علی (ع) بيندازيد که سراپا توحيد و خداپرستی است، و به آنها بگوئيد که دعائی مثل "دعای توسل" سراپا شرک است.
دعای اميرالمومنين، شاه مردان حضرت علی (ع) که سراپا توحيد است، در دست من است، من ديگر دنبال چه ميگردم؟

با مردم آيات 14 و 26 و 27 سوره 18 (سوره کهف) را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
        "...
 معبود ديگری را غير از او بكمك نمی‌خوانيم، چون در آنصورت حرفی دور از حقيقت زده‌ايم."
        "
مردم ياوری غير از او ندارند و او كسی را در قانونگذاری شريک خود نميکند."
        "هر قدر از كتاب خداوندت كه به تو وحی شده بخوان؛ سخنان او تغير ناپذير است و 
غير از او هرگز پناهی پيدا نميکنی."

با مردم آيه های 43 و 44 سوره 18 (سوره کهف) را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
       "... كسانی غير از خدا وجود نداشتند كه به او كمك كنند و خودش هم نميتوانست كمكی بخود بكند.
        آنجا 
متوجه شد كه كمك كردن فقط از آن خداست و بهترين پاداش و عاقبت خوش هم در اختيار اوست."

به افرادی که در به در بدنبال وسيله و يا واسطه ای ميگردند که آنها را به خدا نزديک کند بگوئيد که خداوند در آيه16 سوره 50 (سوره ق) ميفرمايد:
       "ما انسان را آفريديم و ميدانيم وجودش او را به چه كارهائی وسوسه ميكند.
      
  ما از رگ گردن به او نزديكتريم."

با مردمی که سالهاست گول عده ای شياد را خورده اند و باور کرده اند که معبود و اولياء ديگری آنها را به خدا نزديک ميکند،
آيات 
2 و سوره 39 (سوره زمر) را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
       "ما قرآن را بحق بتو نازل كرديم. بنابراين خدا را در حالی كه دين را برای او خالص ميکنی بندگی كن؛ بدانيد كه دين خالص برای خدا است،
     
   و كسانی كه اوليائی غير از خدا برای خود گرفته‌اند ميگويند: ما اينها را فقط برای اين عبادت ميكنيم كه ما را به خدا نزديك كنند. 
        خدا بين آنها در مورد چيزهائی كه در آن اختلاف دارند حكم ميكند، 
خدا آدم دروغگوی كافر را هدايت نميكند."

با مردم آيه 106 سوره 12 (سوره يوسف) را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
         "بيشتر آنها در حالی به خدا ايمان می‌آورند كه هنوز مشرك هستند."

با مردم آيه 24 سوره 8 (سوره انفال) را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
          "و بدانيد كه خدا بين انسان و قلبش قرار ميگيرد و بدانيد كه پيش او جمع ميشويد."

از آنها بپرسيد که چه چيزی از رگ گردن به انسان نزديک تر است و يا قادر است بين من و قلب من قرار بگيرد؟
با مردم آيات 196 و 197 سوره 7 (سوره اعراف) را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
       "مولا و ياور من خدا است كه قرآن را نازل كرده و او يار و ياور افراد درستكار است. 
       
 كسانی را كه غير از خدا به كمك خود ميخوانيد، توانائی ياری شما را ندارند، خودشان را هم نميتوانند ياری كنند."

و برايشان ياد آور آيه 
30 سوره لقمان شويد که خداوند ميفرمايد:
     "...اين كار بعلت اين است كه خدا حق است و تمام چيزهائی كه غير از او به كمك ميخوانيد باطل هستند و خدا بلند مرتبه و بزرگ است."

به مردم بگوئيد اين خداوند است که ميفرمايد: يک يک و تمام چيزهائی كه غير از خداوند، در دعا به كمك ميخوانيد باطل هستند 
با وجود اين آيات صريح و روشن، متاسفانه هنوز بعضی ها از بعضی انسانها بت ميسازند - من متوجه نيستم که کدام قسمت از اين جملات قابل فهم نيست؟
به مردمی که مددکارانی جز خداوند برای خود گرفته اند بگوئيد: خداوند در آيه 10 سوره 45 (سوره جاثيه) ميفرمايد:
       "پشت سرشان جهنم است و كارهائيكه كرده‌اند و مددكارانی كه جز خدا برای خود گرفته‌اند، ذره‌ای برايشان فايده ندارند و عذاب بزرگی دارند."

با هر وسيله ای که در اختيار داريد برای مردم بازگو کنيد که يک يک "حضرت ..." ها را که در دعا به کمک ميخوانند طبق آيه 14 سوره 13 (سوره رعد)
چه قدرتی دارند و تا چه حد قادرند که دعای آنها را بشنوند و دعاهايشان را اجابت کنند:
       "دعوت حقيقی متعلق به خداست، 
كسانيكه غير او را به كمك ميخوانند، ذره‌ای از دعاهايشان را اجابت نميكنند.
        كار آنها شبيه كسی است كه كف دستش را باز و بسوی آب دراز كند كه آب را بدهانش برساند، در صورتيكه آب بدهانش نميرسد.
       
 دعای افراد بی‌ايمان كار بيهوده‌ای است."

بجای اينهمه "يا حسين، يا حسين" کردن در مساجد با مردم آيه های 13 و 14 سوره 35 (سوره فاطر) را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
       "اين خداست كه صاحب اختيار شما است و فرمانروائی هم مال او است
         و 
كسانی را كه غير از او به كمك ميخوانيد اختيار‌دار چيزی حتی باندازه پوست هسته خرمائی هم نيستند. 
        
 اگر آنها را صدا بزنيد صدای شما را نميشنوند و اگر بشنوند جوابتان را نميدهند
         و روز قيامت منكر شرک شما ميشوند،

         و هيچكس مثل خدای آگاه تو را خبردار نميكند. "

مردم را متوجه اين امر مسلم کنيد که خداوند آنها را مشرک ناميده اگر غير خداوند را در دعا به کمک بخوانند، دعائی که آنها حتی قدرت شنيدنش را ندارند.
اين وظيفه ما است که با در اختيار گذاشتن دستورات خداوند، وظيفه خود را انجام دهيم و مردم را براه خدا و اسلام راهنمائی کنيم،
و اگر در اين راه کوتاهی کنيم، سرنوشتی که خداوند در آيه 159 سوره بقره ما را از آن آگاه ميکند، بدون هيچ شک و ترديدی گريبان گير ما خواهد شد.
با مردم آيه های 20 و 21 و 22 سوره 16 (سوره نحل) در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
       "
كسانی را كه غیر از خدا به كمك میخوانند چیزی خلق نمی ‌كنند و خودشان هم خلق شده‌اند ( مخلوق خدا هستند).
        مرده‌اند و زنده نیستند و نمیدانند چه وقت برانگیخته ( زنده ) میشوند. 
        معبود شما معبودی یگانه است".
از مردم بپرسيد: با استناد به آيه بالا، قدرت هر موجودی غير خدا (بدون استثناء) تا چه حد است؟

در مورد دستور صريح خداوند به رسول اکرم با مردم صحبت کنيد وقتی در آيه 6 سوره 41 (سوره فصلت) ميفرمايد:
        "بگو من فقط انسانی مثل شما هستم، به من وحی ميشود كه معبود شما معبودی يگانه است.
          
مستقيما بطرف او برويد و فقط از او طلب آمرزش كنيد.
          وای بر مشركين." 

اين يک دستور است، دستوری از خداوند که مستقيما بطرف خداوند برويم - چرا هنوز عده ای معنی مستقيما بطرف خداوند برويد را نميفهمند؟
تعداد کثيری دکاندار مذهبی برای بسته نشدن دکانشان، تعداد زيادی راه های ديگر که همانطور که در آيات متعدد خوانديم شرک کامل است را برای
مردمی که به انواع وسايل از قرآن دور نگاه داشته اند ايجاد کرده اند و از اين راه، از راه گمراه کردن مردم نان ميخورند و بر مردم سروری ميکنند.
اين افراد جواب خداوند را در روز رستاخيز که شکی در آن نيست چه ميدهند؟

به مردم، به افرادی که قرآن مجيد را کنار گذاشته اند و از نشريات و کتابهائی که به دست انسانی نوشته شده پيروی ميکنند بگوئيد
اغلب اين نشريات و کتابها به آنها مياموزد معبود ديگری غير خداوند قادر است دعای آنها را بشنود و تقاضا و دعاهای آنها را اجابت کند
به مردم آيه 
5:68 سوره مائده يادآور شويد که خداوند ميفرمايد:
"بگو ای اهل كتاب، تا مطابق تورات و انجيل و آنچه از طرف خداوندتان بشما نازل شده عمل نكنيد، دين نداريد."
از آنها بپرسيد که آيا فهميدن معنی اين آيه، برای آنها مشگل است، يا براحتی درک ميکنند که خداوند ميفرمايد:
اگر آنها، تک تک آنها، بدون استثناء به فرمايشات خداوند در قرآن عمل نکنند دين ندارند.
از مردم بپرسيد: با تمام اين هشدارها و راهنمائی هائی که خداوند در قرآن بما داده، وضع انسانی که دين ندارد در روز رستاخيز به چه صورت خواهد بود؟
با مردم در مورد رحمت و بخشش بی حد و مرز خداوند برای کسانی که ايمان آورده اند و توبه کنندگان صحبت کنيد،
و در ضمن به مردم بگوئيد و آنها را خاطر جمع کنيد که مجازات خداوند بسيار شديد است و ايزد يکتا از ظالمان انتقام ميگيرد.
 

اين چهار آيه را مخصوصا در اينجا در اختيار شما ميگذارم تا با مردم در ميان بگذاريد و به آنها بگوئيد که اصلا چرا قرآن به پيغمبر وحی شده.

در آيه های 2 و 3 سوره 40 (سوره مومن) خداوند ميفرمايد:
         "نزول قرآن از طرف خداوند نيرومند و داناست، كه
 آمرزنده گناه و توبه‌ پذير و مجازاتش شديد و صاحب نعمت است.
          معبودی غير از او نيست؛ همه پيش او برميگردند."
خداوند در آيه 95 سوره مائده ميفرمايد:
         "خدا قدرتمند و
 انتقام گير است."
خداوند در آيه 97 و 98 سوره مائده ميفرمايد:
         " اينكار برای اين است كه بدانيد كه خدا آنچه در آسمانها و زمين است ميداند، و بدانيد كه خدا هر چيز را بخوبی ميداند.
            
بدانيد كه مجازات خدا بسيار شديد است، و خدا آمرزنده و مهربان است.

خداوند در آيه 6:19 سوره انعام به رسول اکرم ميفرمايد:
         "بگو شهادت چه كسی بالاتر است؟
          بگو خدا بين من و شما شاهد است و 
اين قرآن به من وحی شده تا شما و كسی را كه اين قرآن به او ميرسد با آن از عواقب كار خطا بترسانم."
 
با مردم در مورد روز رستاخيز که شکی در آن نيست صحبت کنيد، به آنها بگوئيد که خداوند در سوره فرقان آيات11 تا 15 ميفرمايد:
       
"حقيقت اين است که آنها قيامت را قبول ندارند، ما برای کسی که قيامت را قبول ندارد آتش جهنم را آماده کرده ايم،          وقتی جهنم آنها را از دور ببيند صدای خشم و خروش شديد آنرا ميشنوند،
         و وقتی دست و پا بسته با غل و زنجير در جای تنگی از آن انداخته شوند آنوقت تقاضای مرگ ميکنند.
         ا
مروز يکبار تقاضای مرگ نکنيد بلکه بارها تقاضای مرگ بکنيد.          بگو: اين وضع بهتر است يا بهشت هميشگی که به پرهيزکاران وعده داده شده.
         بهشتی که پاداش کار خودشان  و محل بازگشت آنها است. "
 

به مردم بگوئيد که خداوند در سوره اسراء آيه 
10 ميفرمايد:
       "برای افرادی كه به آخرت ايمان ندارند عذاب پردردی آماده كرده‌ايم."

به مردم بگوئيد خداوند در سوره سجده آيه 
22 ميفرمايد:
       "چه کسی ظالم ‌تر از کسی است كه آيات خداوندش به او گفته شود و او از آن رو بر گرداند؟
         ما از گناهكاران انتقام ميگيريم."
به مردم بگوئيد که خداوند در آيه های 14 تا 16 سوره ابراهيم ميفرمايد:
      "جهنم پيش روی او است و آب چركين به او نوشانده ميشود. آن را جرعه جرعه ميخورد و آسان فرو نميبرد.
        
مرگ از هر جا به طرف او می‌آيد اما مردنی در كار نيست و پشت آن عذاب سختی دارد.
        كار كسانی كه منكر خداوندشان شدند شبيه خاكستری است كه در روزی طوفانی باد تندی به آن بوزد.
        قادر به بهره‌ وری از كاری كه كرده‌اند نيستند. اين گمراهی زيادی است. "

به مردم بگوئيد که خداوند در آيه های 6 تا 8 سوره ملک ميفرمايد:        "افرادی كه منكر خداوندشان شدند عذاب جهنم را در پيش دارند؛ جهنم بد جائی است.         وقتی در آن بيفتند صدای دلخراش آن را در حالی كه ميجوشد ميشنوند نزديك است جهنم از شدت خشم منفجر شود.        هر گاه دسته‌ای در آن افكنده شوند، نگهبانان جهنم از آنها می‌ پرسند،         آيا پيغمبری كه شما را از عذاب خدا بر حذر دارد برای شما نيامد؟"
از مردم بپرسيد که اگر آنها از اين دسته هستند، در آن روز به نگهبانان جهنم چه جواب ميدهند،
بعضی ها در آن روز خواهند گفت: چرا، پيغمبری آمد و کتابی بسيار ساده و قابل فهم از دستورات خداوندمان برای ما آورد،
ولی ما تصميم گرفتيم آن کتاب را کنار بگذاريم و 
تسليم دستورات عده ای دکاندار مذهبی، بی ‌اطلاع از كتاب الهی
كه دين را وسيله كسب معاش و تأمين مخارج زندگی خود كرده‌اند باشيم و از آنها پيروی کنيم.

مردم را از خوابی که عده ای دکاندار مذهبی برايشان توليد کرده اند بيدار کنيد و به آنها بگوئيد که خداوند در آيه های50 تا 52 سوره انفال ميفرمايد:       "كاش وقتی را كه فرشتگان جان افراد بی‌ايمان را ميگيرند ببينی، 
         در حاليكه به صورت و پشت آنها ميزنند به آنها ميگويند عذاب سوزان را بچشيد.
              اينكار بعلت كارهائی است كه ميكرديد، چون خدا به بندگانش ستم نميكند.               اينها مثل آل ‌فرعون و افرادی كه قبل از آنها بودند، منكر آيات خدا شدند.
         خدا هم 
بعلت گناهانشان آنها را دچار عذاب كرد، چون خدا نيرومند و مجازاتش شديد است." 

با مردم آيات 19 تا 22 سوره جن را در ميان بگذاريد که خداوند در مورد بعضی از ساکنان جهنم ميفرمايد: 
         "اينها دو گروه هستند که درباره خداوندشان به بحث پرداخته اند.
         
 برای افراد بی ايمان لباسی از آتش بريده شده و از بالای سرشان آب جوش روی آنها ريخته ميشود؛  
       
   پوست و هرچه در شکمشان است با آن گداخته ميشود؛ و گرزهای آهنينی برای کوبيدن آنها وجود دارد؛     
       
   هر وقت بخواهند از شدت غم از جهنم خارج شوند دوباره به آن برگردانده ميشوند، و به آنها گفته ميشود عذاب آتش را بچشيد."

 
پناه برخداوند بخشنده مهربان از عذاب و آتش جهنم.

اين فرمايشات خداوند است
نه نظر انسانی که هيچ اطلاعی ندارد و نمیداند چند لحظه ديگر چه به سرش خواهد آمد، چه برسد به روز رستاخيز.
من و شما وظيفه داريم که دستورات خداوند را در مورد فرقه فرقه نکردن دين با مردم در ميان بگذاريم، دستورات و آياتی مانند:
آيه 
159 سوره انعام که خداوند به حضرت رسول اکرم ميفرمايد:
        "كسانی كه دينشان را فرقه فرقه كردند و بصورت گروه هائی در آمدند تو رابطه‌ای با آنها نداری؛ كار آنها با خداست."

به مردم بگوئيد که اين دستور و امر صريح خداوند يکتا است به حضرت رسول (ص) که صريحا ميفرمايد: 
"تو رابطه ای با كسانی كه دينشان را فرقه فرقه كردند نداری." 
درک و برداشت من از اين آيه اين است که خداوند به رسول اکرم ميفرمايد:
اگر من، حسن زمان زاده دينم را فرقه فرقه کردم و دينم را بصورت گروههای مختلفی در آوردم،
از آن ببعد حضرت محمد (ص) با من کاری و رابطه ای نخواهد داشت و نبايد داشته باشد، و کار من از آن ببعد با خود خدا است.
آيا شما برداشت و درک ديگری از اين آيه داريد؟
بعد از خواندن اين آيه بسيار روشن، واضح و صريح، از مردم بپرسيد که چرا هنوز فرقه فرقه اند؟
به مردم ياد آور شويد که به عمق اين دستور خداوند به حضرت محمد (ص) فکر کنند.
اگر کسی با فرقه فرقه کردن دين اسلام، يعنی بجای اينکه بنا به دستور صريح خداوند که در آيه 
78 سوره حج که ما را مسلمان ناميده،
به گروه های مختلفی مثل شيعه و سنی و ... تقسيم شوم. اين عمل ما آنقدر در نظر خداوند نادرست و اشتباه است که
خداوند به حضرت محمد (ص) دستور صريح ميدهد که آن افراد را بحال خود بگذارد و رابطه اش را با آنها قطع کند.
 
پيغمبر خدا از آن ببعد رابطه اش را با آن کس که دين را فرقه فرقه کرده قطع ميکند - آيا بدبختی و گمراهی بزرگتری از اين در جهان وجود دارد؟
تازه بعد از اين مصيبت که رسول خداوند رابطه اش را با آن گروه قطع کرده، خداوند ميفرمايد: "كار آنها با خداست."   
حدس بزنيد چه بلائی در انتظار اين گروه است وقتی به دستور و امر صريح خداوندم عمل نميکنند.
    
ما ديگر بچه نيستيم که ما را گول بزنند. همه ما تاريخ را خوانده ايم و ميدانيم که برای افرادی که از آن درس نميگيرند
و همان اشتباهات را تکرار ميکنند، گرفتاری ها و شکست ها برايشان تکرار ميشود.
  
شما فکر ميکنيد با فرقه فرقه و گروه گروه کردن دين اسلام، و در نتيجه ضعيف کردن اين دين،
چه افرادی، چه کشورهائی، و چه گروه هائی از آن استفاده ميبرند؟
آيا برای من و شما مشکل است که بفهميم، ما را بجان هم انداخته اند و کنار گودال نشسته اند
و از اين بی اطلاعی و بدبختی ما لذت ميبرند؟ 

به مردم بگوئيد که خداوند در آيه 32 سوره روم بما هشدار ميدهد که از اين گروه نباشيم و ميفرمايد:
      "در حاليكه بسوی او برميگرديد از نافرمانی و عذاب او بترسيد و نماز را بپا داريد و از مشركان نباشيد.
       از کسانی (مشرکانی) كه 
دينشان را فرقه فرقه كردند و به گروه‌ها تقسيم شدند و هر گروهی به اعتقادات خود دلخوش است."
به مردم بگوئيد که خداوند در آيه 103 سوره آل عمران ميفرمايد:
       "
همگی به رشته الهی ( قرآن) بچسبيد و دچار تفرقه نشويد
         و نعمت خدا را بر خودتان بياد داشته باشيد كه دشمن هم بوديد و خدا بين دلهای شما محبت ايجاد كرد و به نعمت آن برادر هم شديد،
         و كنار گودالی از آتش بوديد، خدا شما را از آن نجات داد.
         
خدا آياتش را اينطور برای شما بيان ميكند تا هدايت شويد."
به مردم بگوئيد که اين دستور خداوند است که همگی به قرآن بچسبيم و فرقه فرقه نشويم - از مردم بخواهيد سعی کنند و فرقه های مختلف اسلام را بشمارند،
آيا اين اجرا کردن دستور خداوند است؟ روز قيامت که شکی در آن نيست جواب خداوند را چه ميدهيم اگر اين مطالب را با مردم در ميان نگذاريم؟
خداوند در آيه های 52 و 53 سوره مومنون ميفرمايد:
      "و اين امت شماست، يک امت و من خداوند شما هستم، لذا از نافرمانی من برحذر باشيد.
       اما مردم 
دين خود را فرقه فرقه کردند و هر دسته ای به روشی که دارند دلخوشند."

با مردم اين آيات را در ميان بگذاريد که اگر کوتاهی کنيم بدون شک عاقبتی شوم در انتظار ماست.
به مردم بگوئيد که خداوند در آيه 8:46 سوره انفال ميفرمايد: 
       "از خدا و رسولش اطاعت كنيد و با هم كشمكش نداشته باشيد چون سست ميشويد و قدرتتان از بين ميرود.
         استقامت داشته باشيد چون خدا با افراد با استقامت است." 

از مردم بپرسيد وقتی خداوند ميفرمايد: "با هم كشمكش نداشته باشيد" چرا کار بعضی ها از کشمکش گذشته،
و برادران و خو
اهران و اطفال بيگناه را بنام دين خدا، شيعه و يا سنی بودن بخاک و خون ميکشند و هنوز خود را مسلمان ميخوانند.
نام کتابی که اين افراد ميخوانند و از آن پيروی ميکنند چيست؟
با مردم در مورد اهميت و واجب بودن نماز، روزه، و کمک به فقرا صحبت کنيد، در مورد آياتی مثل آيه 103سوره 4 (سوره نساء) که خداوند ميفرمايد:
         "نماز در اوقات معينی بر افراد با ايمان واجب شده است."

به مردم بگوئيد که خداوند در آيه 
45 سوره 29 (سوره عنکبوت) ميفرمايد:
        "آنچه از قرآن بتو وحی شده بخوان و نماز را بپا دار، چون نماز از كارهای زشت و ناپسند جلوگيری ميكند و مسلماً ياد خدا بزرگتر است.
          خدا كارهائی را كه ميكنيد ميداند."

به مردم بگوئيد که خداوند در آيه 
14 سوره 20 (سوره طه) به حضرت موسی (ص) ميفرمايد:
        "من خدا هستم.
         معبودی غير از من وجود ندارد،
         پس مرا بندگی كن و 
نماز را برای بخاطر داشتن من بر پا دار."

به مردم بگوئيد که خداوند در آيه 
277 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد:
         "كسانی كه ايمان آوردند و كار درست و صحيح كردند و نماز را بپا داشتند و زكات دادند، 
          پاداششان پيش خداوندشان محفوظ است، 
نه ترسی دارند نه غصه‌‌ای"

به مردم بگوئيد که خداوند در آيه 
31 سوره 14 (سوره ابراهيم) به پيغمبر ميفرمايد:
          "به بندگان من كه ايمان آورده‌اند بگو: كه نماز را بپا دارند و از آنچه روزی ايشان ساخته‌ايم پنهان و آشكارا انفاق كنند،
          
 قبل از اينكه روزی برسد كه در آن خريد و فروش و دوستی وجود ندارد."

به مردم بگوئيد که خداوند در آيه  183 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد:
          " 
ای افراد باايمان، روزه بر شما واجب شد؛ همانطور كه بر كسانی كه قبل از شما بودند واجب شده بود تا مسلط بر نفس شويد.

از مردم بپرسيد وقتی خداوند دستور ميدهد و به ما خاطر نشان ميکند که بزرگداشت فقط و فقط به خداوند اختصاص دارد
چرا عده ای از بعضی از مخلوقات خداوند بت ميسازند و آنها را تا حد بالا تر از انسان بزرگ ميکنند؟
و از ميان آيات متعددی که در قرآن در اين مورد وجود دارد آيه اول سوره انعام را با آنها در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
  "ستايش و بزرگداشت فقط اختصاص به خدا دارد كه آسمانها و زمين را خلق كرد و تاريكی و نور را برقرار كرد."
در مورد عدالت با مردم صحبت کنيد، آيه 25 سوره 57 (سوره حديد) را بياد مردم بياوريد که خداوند ميفرمايد:
          " پيغمبرانمان را با دليل‌های روشن فرستاديم و با آنها كتاب و وسيله سنجش نازل كرديم برای اينكه مردم عدالت را برقرار كنند. "

لحظه ای فکر کنيد، اگر مردم عادل بودند و در زندگی عدالت را رعايت ميکردند،
اگر انسانها پيرو کتاب الهی خود بودند و دستورات خداوند بزرگ و يکتا را که توسط پيغمبران خداوند برای بهتر زيستن و رستگاری
يک يک ما فرستاده شده واقعا اجرا ميکردند، وضع و طرز زندگی ما انسانها به چه صورت در ميآمد؟
به مردم دستور روشن و صريح خداوند در آيه 8 سوره مائده را در ميان بگذاريد که خداوند ميفرمايد:
          " ای افراد باايمان، برای اجرای احكام خدا قيام كنيد و 
بعدالت شهادت دهيد
            و دشمنی دسته‌ای شما را به بيعدالتی وا ندارد

         
   در همه حال عادل باشيد چون عدالت به تقوی نزديكتر است.
           
 از (نافرمانی) خدا بترسيد چون خدا از كارهائی كه ميكنيد با خبر است."
به مردم بگوئيد که خداوند بزرگ و يکتا در اين آيه به ما دستور ميدهد که اگر دشمنی، حتی بدون اينکه ما باعث ناراحتی اش شده باشم به ما حمله کند،
واز هيچگونه دشمنی در مورد ما کوتاهی نکند.
ما به عنوان مسلمان، اجازه نداريم حتی در مورد دشمنانمان که به ما دشمنی کرده اند و در حال حاضر دشمنی
ميکنند، بی عدالتی کنيم؟
اگر به مسلمانی حمله شد، آن مسلمان بايد از خودش دفاع کند و با دشمن بجنگد،
ولی اين دستور واضح و روشن خداوند است که "در همه حال عادل باشيد" حتی در قصاص زياده روی نکنيد. 

به مردم بگوئيد که خداوند بزرگ و يکتا در قرآن به ما، خيلی واضح و روشن دستور ميدهد که هرگز به هيچ بشری (مسلمان يا غير مسلمان) تعدی، ظلم و تجاوز نکنيم.
از مردم بخواهيد که تصور کنند که کشتن انسانی بيگناه چه مسيری در اين دنيا و در روز رستاخيز برای آن جنايتکاران به بار مياورد؟

به مردم بياموزيد که به اين طرز رفتار و تا اين حد عادل بودن را ميگويند اسلام
وظيفه ماست که تا آنجا که ميتوانيم در راه شناخت اسلام و آموزش قرآن بکوشيم
لطفا برای لحظه ای فکر کنيد، اگر در مدارس بما بجای فقه و شرعيات، و تعليمات دينی قرآن را بزبان فارسی سليس درس ميدادند،
موقعيت ما امروز به جه صورت بود؟ اميدوارم افرادی که متصدی علوم تدريسی هستند در اين مورد تا آنجا که ميتوانند بکوشند،
بکوشند تا نسل آينده را افرادی "مسلمان" بار آورند، نه عده ای گول خورده.
من آمادگی خودم را در اين راه برای هر نوع خدمتی در اين مسير بطور رايگان برای هر مرکز تدريسی که وجود داشته باشد اعلام ميکنم.
فقط کافی است که برای من بنويسند که چطور ميتوانم کمکشان کنم.
بياد مردم بياوريد که خداوند فرموده: بهترين و گرامی ترين ما پيش خداوند، پرهيزکار ترين ماست
خداوند در آيه 49:13 سوره حجرات ميفرمايد: 
       "گرامی ترين شما پيش خدا كسی است كه پرهيزكارتر باشد."
در آيه 25 سوره 16 (سوره نحل) خداوند در مورد دکانداران مذهبی که با نگفتن حقايق به مردم برای بسته نشدن دکانشان، باعث گمراهی مردم ميشوند ميفرمايد:
         "... تا روز قیامت بار گناهان خود را بطور كامل حمل كنند به اضافه بار گناه كسانی كه به سبب نادانی گمراه كرده‌اند. 
          بدانید باری كه به دوش میکشند بد باری است."

با مردم آيات 174 و 175 سوره بقره را در ميان بگذاريد و به آنها بگوئيد که خداوند فرموده: 
        " 
كسانی كه كتابی را كه خدا نازل كرده كتمان ميكنند ( بمردم نميگويند، پنهان ميدارند) و آن را به بهای ناچيزی ميفروشند،
          كسانی هستند كه فقط آتش به شكم خود ميفرستند.
          
خدا روز قيامت با آنها صحبتی نميكند و پاكشان نميسازد و عذاب پردردی دارند.
          آنها گمراهی را بقيمت هدايت و عذاب را به قيمت آمرزش خريدند.
          آنها در مقابل آتش جهنم چه صبری دارند؟! "
بعد از خواندن اين آيات، ديگر شکی در خاطر ما نبايد باشد که اگر من و شما دستورات و راهنمائی هائی که خداوند در قرآن نازل فرموده را
پنهان کنيم و به مردم نگوئيم، و بگذاريم دنباله رو عده ای دکاندار مذهبی قرآن نخوانده باشند، چه سرنوشتی در انتظار من و شما خواهد بود.

به مردم بگوئيد که هرگز هيچ وقت مطلبی را که خداوند نفرموده از قول خداوند نگويند. به آنها  آيه 21  سوره 6(سوره انعام) را گوشزد کنيد که خداوند ميفرمايد:      
          "
كيست ظالمتر از كسی كه دروغی را سر هم كند و از قول خدا بگويد يا منكر آيات او شود؟ 
           ظلم كنندگان رستگار نميشوند."

بسيار ساده، بدون هيچ تعارفی، افرادی که به هر دليلی خودشان را گول زده اند را بياد آيه های 5:44 و 5:45 و 5:47سوره مائده بيندازيد که خداوند ميفرمايد:
            "كسانی كه مطابق آنچه خدا نازل كرده ( وحی: كتاب الهی ) حكم نكنند كافرند."
         "كسانی كه مطابق آنچه خدا نازل كرده حكم نكنند، ظالم هستند."
         "كسانی كه مطابق آنچه خدا نازل كرده است حكم نكنند از اطاعت خدا خارج شده‌اند."
همانطور که اميدوارم طی اين سالها متوجه شده باشيد من، حسن زمان زاده گرداننده اين سايت هستم و کاملا مسئول مطالبی هستم که در اين سايت در خدمت شما ميگذارم.
هيچ نوع بستگی با هيچ کشور، گروه، و دسته ای را ندارم، بهيچ عنوان و بهيچ وجه برای اداره کردن و راندن اين سايت،
هيچ نوع کمک مالی از هيچ انسانی در هيچ زمانی قبول نکرده و نميکنم، و بجز خداوند بزرگ و يکتا از هيچ احدی ترسی در دل ندارم،
و با عنايت خداوند، هيچ قدرتی به هيچ وجه قادر نيست زانوهای مرا خم کند و يا اثری روی من بگذارد.
اين مطالب را برای اين نوشتم که شکی در خاطر هيچ کس نباشد که من مسيرم چه بوده و چه هست. 

اگر حتی با يکی از برداشت های من از يکی از دستورات خداوند در قرآن موافق نيستيد، لطفا با من تماس بگيريد و مرا از اشتباه در آوريد.

لطفا هرگز دستور خداوند بزرگ و يکتا درآيه 159 سوره بقره را فراموش نکنيد که به يک يک ميفرمايد:           "كسانی كه دلايل روشن و راهنمايی هايی را كه ما نازل كرديم، بعد از اينكه آنرا برای مردم در كتاب بيان كرديم،
       كتمان ميكنند
 ( بمردم نميگويند، پنهان ميدارند) كسانی هستند كه خدا و لعنت كنندگان آنها را لعنت ميكنند.
شکر خداوند بزرگ و يکتا را که به ما در آياتی که در قرآن به رسول اکرم نازل فرموده، بسادگی مياموزد آنچه نميدانيم
کتابی طبق فرمايش خداوند: بسادکی قابل فهم، بدون هيچ سردرگمی، معما و انحراف، توضيح داده شده با مثالهای گوناگون توسط خود خداوند
دين و حكم و نظر خدا چيزی است كه از آيات قرآن بدست می ‌آيد.
فرمايشات خداوند (قرآن) که هدایت و رحمتی است برای مردمی كه به آن ایمان می آورند،
در دست ماست چرا به نظريات و دستورات ديگران توجه ميکنيم؟
بنظر شما اسم اين چيست؟
    
قول خداوند به من و شما برای آمرزيده شدن، رهائی از آتش جهنم، و اقامت هميشگی در بهشت
    

  يادتان باشد که خداوند بما قول داده که همه گناهان من و شما را ميبخشد، اگر قبل از اينکه فرصت از دستمان برود،
      توبه کنيم و در راه اصلاح اشتباهات و گناهانمان تا آنجا که ميتوانيم بکوشيم.  (آيات 53 و 54 سوره زمر)
"بگو ای بندگان من كه بضرر خودتان زياده روی كرده‌ايد، از رحمت خدا نااميد نشويد چون خدا همه گناهان را ميبخشد.
او آمرزنده مهربان است.
به اطاعت خدا برگرديد (توبه كنيد) و قبل از اينكه عذاب بر شما وارد شود و کسی نتواند شما را ياری كند، تسليم حكم و نظر خدا باشيد.
"
خداوند در آيه 82 سوره طه به من و شما ميفرمايد:
"من كسی را كه توبه كند و ايمان بياورد و كار صحيح بكند و راه صحيح را بشناسد می ‌آمرزم. "

هیچ نظری موجود نیست: