|
خداوند بزرگ و يکتا با اين آيات که در اين قسمت ذکر ميکنم برای عدالت و عادل بودن راهنمائی ها و تاکيد های بسيار زيادی ميفرمايد. بعد از خواندن آيات زير، يعنی دستورات و راهنمائی های مستقيم خداوند بزرگ و يکتا، برای ما کاملاا آشکار ميشود که انسانی که بمردم ظلم ميکند و عادل نيست با هر نام، مقام و رتبه ای که داشته باشد، خداوند او را در چه مرحله ای قرار داده. با هم متوجه ميشويم که آيا اين شخص اجازه دارد خودش را مسلمان (که افتخاری است بسيار بزرگ) بخواند؟ در آيه 25 سوره 57 (سوره حديد) خداوند ميفرمايد: " پيغمبرانمان را با دليل‌های روشن فرستاديم و با آنها كتاب و وسيله سنجش نازل كرديم برای اينكه مردم عدالت را برقرار كنند. " لحظه ای فکر کنيد، اگر مردم عادل بودند و در زندگی عدالت را رعايت ميکردند، اگر انسانها پيرو کتاب الهی خود بودند و دستورات خداوند بزرگ و يکتا را که توسط پيغمبران خداوند برای بهتر زيستن و رستگاری ما فرستاده شده واقعا اجرا ميکردند، وضع و طرز زندگی ما انسانها به چه صورت در ميآمد؟ لحظه ای در فکرتان، در ضمير درونتان، يک انسان عادل را در نظر خود مجسم کنيد، بينديشيد که اين انسان عادل را که در نظر خود مجسم کرده ايد چه خصوصياتی دارد؟ آيا آرزو نميکنيد که ايکاش تک تک ما آن خصوصيات را داشتيم؟ اينهمه بی عدالتی ها، اين همه بدبختيها، اين همه مشقات که برای خودمان و ديگران ايجاد ميکنيم، اين همه جنگها، اين همه خونريزی ها، اين همه ماتمها، اين همه اشگها، فقط و فقط برای اين است که انسانهائی خدانشناس که از عدالت بوئی نبرده اند کتاب الهی را نميخوانند و بآن عمل نميکنند. شکی نيست که اين افراد به روز رستاخيز که شکی در آن نيست اعتقاد ندارند. اگر داشتند بخوبی ميدانستند که چه عاقبتی در انتظار آنهاست. حالا بيشتر به معنی اين آيه پی ميبريم - خداوند بزرگ و يکتا پيغمبرانش را برای من و شما فرستاد تا من و شما از راهنمائی ها و دستوراتش پيروی کنيم، در آيه 8 سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد:راهنمائی ها و دستوراتی که بيشتر از هر کس باعث آمرزش، سعادت، شادی و نشاط پيروی کننده آن دستورات ميشود، قرآن به ما دستور ميدهد که در دوره زندگيمان با رفتار، گفتار و اعمالمان حتی درباره دشمنانمان، افرادی که در حق ما از هيچ ناجوانمردی، خشونت و بی عدالتی کوتاهی نکردند، با آنها با عدالت رفتار کنيم. تعجب نکنيد، اين دستور خداوند است در اين آيه. " ای افراد باايمان، برای اجرای احكام خدا قيام كنيد و بعدالت شهادت دهيد و دشمنی دسته‌ای شما را به بيعدالتی وا ندارد. در همه حال عادل باشيد چون عدالت به تقوی نزديكتر است. از (نافرمانی) خدا بترسيد چون خدا از كارهائی كه ميكنيد با خبر است." لطفا مرا کمک کنيد، آيا من معنای اين آيه را به خوبی درک کرده ام؟ خداوند بزرگ و يکتا در اين آيه به من ميفرمايد که من اجازه ندارم حتی در مورد دشمنانم که به من دشمنی کرده اند و در حال حاظر دشمنی ميکند بی عدالتی کنند؟ اين دستور واضح و روشن خداوند است که "در همه حال عادل باشيد" اين افرادی که خود را خداپرست مينامند و در تمام لحظات زندگيشان در فکر و در صدد اين هستند که به چه صورت و به چه روش سر مردم را با انواع دروغ ها کلاه بگذارند و از عدالت و انسانيت بوئی نبرده اند، از چه دستوری پيروی ميکنند و نام کتابی که اين افراد ميخوانند چيست؟ در آيات 2 و 3 سوره 61 (سوره صف) خداوند ميفرمايد: " ای افراد باايمان، چرا حرفی ميزنيد كه به آن عمل نميكنيد؟ اگر حرفی بزنيد كه به آن عمل نميكنيد (اين عملتان) مورد نفرت زياد خداست. در اين دستور صريح، روشن، و واضح خداوند شما استثنائی ميبينيد؟ اگر يک مسلمان به هر انسانی (مسلمان يا غير مسلمان) قولی توخالی بدهد، يعنی بآن فرد (حالا هرکس که ميخواهد باشد) دروغ بگويد، به زبان فارسی سليس سر کسی را با قول و قرار دروغين کلاه بگذارد اين عمل او شديدا در قرآن منع شده و مورد نفرت زياد خداست. يک مسلمان هر لحظه و در به در بدنبال رضايت خداوند ميگردد نفرت شديد خداوند عواقبی دارد که هر انسانی که قران را خوانده تا حد زيادی به آن واقف است. خداوند در اين دو آيه در قرآن به مسلمانان دستور ميدهد که هميشه عدالت را حفظ کنيد، در هيچ شرايطی در مورد هيچ فردی (مسلمان و يا غير مسلمان - دوست و يا دشمن) قول دروغين و توخالی ندهيد و بوسيله آن کلاه برداری و بی عدالتی نکنيد. لحظه ای فکر کنيد اگر فقط اين چند آيه را افراد اجرا ميکردند اجتماع ما به چه صورت در ميامد؟
"اسلام " يعنی تسليم بودن به دستورات خداوند بزرگ و يکتا "مسلمان " کسی است که مطيع دستورات خداوند يکتا است "مشرک " کسی است که به غير از اينکه در قانونگذاری شريک برای خدا ميتراشد و خصوصيات ديگری دارد ، تابع دستورات خداوند نيست "کافر" کسی است که بعد از درک کردن دستورات خداوند آنها را انکار ميکند "کتمان کنده " کسی است که از دستورات خداوند با خبر است و آنها را ميداند ولی اين دستورات را با مردم در ميان نميگذارد و آنها را مردم نميگويد در آيه 159 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:كسانی كه دلايل روشن و راهنمايی هايی را كه ما نازل كرديم، بعد از اينكه آنرا برای مردم در كتاب بيان كرديم، كتمان ميكنند (بمردم نميگويند) كسانی هستند كه خدا و لعنت كنندگان آنها را لعنت ميكنند. استاد بختياری نژاد مينويسد: "چه بسيار از نام آوران دين که مردم برای آنها عظمتی قائل هستند جزو اين دسته و ملعون هستند چون حقايق دين را به مردم نگفتند." آيا شما يک انسان دروغگو، زورگو، ظالم، دزد، آدم کش، قرآن نخوانده و بدستورات قران عمل نکرده، از عدالت بوئی نبرده، کلاه بردار حيله گر را که نامش محمد، حسين، حسن و يا علی است را هنوز مسلمان ميناميد؟ من اين فرد را بعنوان "ميکرب اجتماع" ميشناسم که از مسلمانی بوئی نبرده. چندی پيش شنيدم که کسی از يکی از دوستانش تعريف ميکرد. ميگفت زرنگ تر از اکبر وجود نداره. باورت نميشه چطوری سر ناصر رو کلاه گذاشت و دارو ندارش را دزديد، تازه زنش رو هم طور زد! خنده دار اينجاست که اين اکبر آقا اصرار دارد که مردم بدانند که ايشان مسلمان است! من فکر ميکنم اين اکبر آقا هرگز قرآن را نخوانده که درک کند مسلمانی چيست، نظر شما چيست؟آيا شما افرادی مثل اکبر آقا ميشناسيد؟ آيا شما اين اکبر آقا را به منزلتان راه ميدهيد؟ آيات متعددی برای موضوع عدالت در قرآن وجود دارد، من سعی کرده ام همه آنها را در اين مجموعه در اختيار شما بگذارم، اگر احيانا آياتی را من اشتباها ذکر نکرده ام، لطفا به من اطلاع بدهيد تا اضافه کنم- متشکرم
در آيه 282 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد: " ای افراد باايمان، وقتی قرضی را برای مدت معلومی به هم ميدهيد آن را بنويسيد و بايد نويسنده آن را با عدالت بنويسد و نويسنده نبايد از نوشتن آن، همانطور كه خدا به او ياد داده، خودداری كند. بايد بنويسد و كسی كه قرض ميگيرد بايد بگويد تا او بنويسد و بايد از خدا كه فرمانروای او است بترسد و ذره‌ای از آن را فروگذار نكند. اگر قرض گيرنده كم عقل يا صغير باشد يا نتواند حرف بزند بايد سرپرست او بعدالت بگويد تا نوشته شود و دو نفر از مردان خود را شاهد بگيريد. اگر دو مرد نبودند يك مرد و دو زن از شاهدهايی كه مورد رضايت شما هستند شاهد بگيريد كه اگر يكی از آنها گمراه شد يا فراموش كرد ديگری يادآوری كند. " لطفا در مورد اين دستور (دو زن برای شهادت دادن) بعد از خواندن آخرين خط اين آيات کمی فکر کنيد. خداوند به وضوح خودش دليل اين امر را ذکر فرموده " كه اگر يكی از آنها گمراه شد يا فراموش كرد ديگری يادآوری كند" اينهمه جار و جنجال که عده ای راه انداخته اند برای چيست؟
در آيات 18 و 21 و 22 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد: " خدا گواه است كه معبودی غير از او وجود ندارد و او به عدالت عمل ميكند، و فرشتگان و دانشمندان (نيز چنين گواهی ميدهند). معبودی غير از او كه توانا و حكيم است وجود ندارد. " " كسانی را كه آيات خدا را انكار ميكنند و پيغمبران را بنا‌حق ميكشند، همينطور كسانی را كه بعدالت امر ميكنند ميكشند به عذاب پردردی بشارت بده. اينها افرادی هستند كه كارهايشان در دنيا و آخرت هدر رفته است و ياوری نخواهند داشت. "
"ای مردم، از نافرمانی خداوندتان بترسيد كه شما را از يك تن آفريد و همسر او را هم از جنس او آفريد و از آنها مردان و زنان زيادی بوجود آورد و از نافرمانی خدايی كه بنام او از همديگر تقاضا ميكنيد بترسيد. مواظب خويشانتان هم باشيدف چون خدا مراقب شماست. و مال يتيمان را به آنها بدهيد و پاك را با ناپاك عوض نكنيد و مال آنها را با مال خود نخوريد چون اينكار گناه بزرگی است. اگر ميترسيد كه درباره يتيمان بعدالت رفتار نكنيد با زنانی كه برای شما پاك و دلخواهتان هستند ازدواج كنيد. با دو تا و سه تا و چهار تا. اگر ميترسيد كه بيعدالتی كنيد، بيك زن يا به كنيزانتان اكتفا كنيد. اين كار برای اينكه ظلمی نكنيد بهتر است." " خدا بشما دستور ميدهد كه امانتها را به صاحبانش برگردانيد و وقتی بين مردم حكم ميكنيد بعدالت حكم كنيد. خدا نصيحت خوبی به شما ميكند. خدا شنوا و بينا است." خداوند بزرگ و يکتا ميفرمايد "بين مردم" يعنی هر کسی - مسلمان، غير مسلمان، زن، مرد و يا کودک، استثنائی وجود ندارد. دستور قرآن است که هميشه با عدالت با همه رفتار کنيم، ودر موردشان هميشه بعدالت حکم کنيم. " درباره زنان از تو نظر ( فتوی) ميخواهند، بگو خدا و آنچه كه در قرآن برای شما خوانده ميشود درباره آنها فتوی ميدهد. و درباره دختران يتيمی كه آنچه برای ايشان واجب شده به آنها نميدهيد و دوست داريد با آنها ازدواج كنيد و درباره پسران ضعيف (نابالغ)، نظر ميدهد و اينكه "با يتيمان به عدالت رفتار كنيد." هر كار خوبی كه بكنيد خدا آن را ميداند." " شما توانايی آن را نداريد كه بين زنانتان به عدالت رفتار كنيد اگر چه خيلی علاقمند به آن باشيد پس تمام علاقه خود را به يكی متوجه نكنيد كه ديگری را بلاتكليف بگذاريد اگر سازش كنيد و از نافرمانی خدا بترسيد خدا آمرزنده و مهربان است. ( خطای گذشته شما را می‌بخشد)." " ای افراد باايمان، عادل باشيد و برای خدا شهادت بدهيد اگر چه به ضرر خودتان يا پدر و مادر و نزديكانتان باشد. چه بی نياز باشند چه فقير، خدا به آنها سزاوارتر است. پس به دنبال دلخواه خود نرويد كه از عدالت منحرف شويد. اگر دوپهلو صحبت كنيد يا از دادن شهادت خودداری كنيد ( بدانيد كه) خدا از كارهايی كه ميكنيد با خبر است."من بعنوان يک مسلمان، حتی اجازه ندارم که دو پهلو صحبت کنم، آيا متوجه اين دستور خداوند بزرگ و يکتا هستيد؟ اين افرادی که از روی نادانی سعی در خراب کردن اسم اسلام را دارند و از هيچ حيله و دروغی فروگذار نميکند و خود را متدين معرفی ميکنند، چه دينی دارند و از کدام يک از کتاب های الهی پيروی ميکنند؟ کداميک از کتب های الهی به ما اجازه دروغ گفتن و تهمت زدن را ميدهد؟ استاد بختياری نژاد مينويسد: "عدالت هدف اصلی و اساسی تمام کتابهای الهی است و پيغمبران برای اين فرستاده شده اند که مردم حقوق هم را حفظ کنند. در نظر مسلمان عدالت بالاتر از تمام دوستی ها، علاقه ها، دشمنی ها و نفرت ها است. در اين آيه بالا تر بودن عدالت از تمام دوستی ها و علاقه ها را می بينيم و در آيه 5:8 سوره مائده بالا تر بودن عدالت از تمام دشمنی ها و نفرت ها را می بينيم، تا انسان ها به مرحله ايمان و تربيت نرسند، عدالت فقط کلمه دلچسب و فريبنده ای است. "
" ای افراد باايمان، برای اجرای احكام خدا قيام كنيد و بعدالت شهادت دهيد و دشمنی دسته‌ای شما را به بيعدالتی وا ندارد. در همه حال عادل باشيد چون عدالت به تقوی نزديكتر است. از خدا بترسيد چون خدا از كارهائی كه ميكنيد با خبر است. دستوراتی بسيار صريح، بسيار واضح و بسيار روشن - يک مسلمان در همه حال بايد عادل باشد و بعدالت شهادت دهد. يک مسلمان بخودش اجازه نميدهد که بی عدالتی و دشمنی فرد يا افرادی او را وادار به بی عدالتی کند. " به حرفهای دروغ گوش ميكنند و مال حرام ميخورند. اگر پيش تو آمدند بين آنها حكم كن يا از حكم كردن بين آنها خودداری كن. اگر از حكم كردن بين آنها خودداری كنی ذره‌ای بتو ضرر نميزنند. و اگر حكم كردی، بعدالت حكم كن چون خدا افراد عادل را دوست دارد." آيا افتخاری و يا مرتبه ای بالا تر از اين وجود دارد که انسانی را خداوند دوست داشته باشد؟ لحظه ای فکر کنيد، برای ايدکه مورد علاقه خداوند باشيد چه چيزهای بسيار عزيزی را حاضريد از دست بدهيد و فدا کنيد، فقط و فقط برای اينکه خداوند شما را دوست بدارد؟ خداوند بزرگ و يکتا ميفرمايد "اگر عادل باشيم" من و شما را دوست خواهم داشت. شما فکر ميکنيد افرادی که به دنبال علاقه خداوند ميگردند، از امروز، از همين لحظه بايد چه روشی را پيش بگيرند؟ آيا من و شما يکی از اين افراد هستيم؟
" سخن خداوند تو از روی راستی و عدالت به پايان رسيد. كسی كه آن را تغيير دهد وجود ندارد. او شنوا و دانا است. اگر از بيشتر كسانيكه در زمين هستند اطاعت كنی تو را از راه خدا منحرف ميكنند. آنها فقط از گمان پيروی ميكنند و فقط حدس ميزنند." " به مال يتيم، جز با بهترين وجه (برای اداره اموالش) نزديك نشويد تا به رشد خود برسد. كيل (پيمانه) و وزن را از روی عدالت كامل بدهيد. هيچكس را جز به اندازه تواناييش مكلف نميكنيم. وقتی حرفی ميزنيد عدالت را مراعات كنيد اگر چه درباره خويشانتان باشد و به عهدی که با خدا بسته‌ايد وفا كنيد. اين چيزی است كه خدا شما را به آن سفارش كرده تا متوجه باشيد. اين راه راست من است از آن پيروی كنيد و از راههای ديگر پيروی نكنيد چون شما را از راه خدا دور و متفرق ميكند. اين چيزيست كه خدا شما را به آن سفارش كرده تا پرهيزكار شويد." آيا مطلبی يا چيزی بالاتر از سفارش و دستور خداوند بزرگ و يکتا برای هر انسانی وجود دارد؟ خداوند ميفرمايد " اين راه راست من است از آن پيروی کنيد " و آنرا برای ما توضيح ميدهد، تشريح ميکند، مثال ميزند، گرفتاری من چيست اکر هنوز متوجه نيستم؟ مرا چه شده اگر به هر سفارش و دستوری از هر انسانی که همگی مخلوق خداوند هستند و همگی بدون استثناء در تمام لحظات بطور کامل محتاج خداوند بوده، هستند، و خواهند بود گوش ميکنم، و دستورات و راهنمائی های خالق، خداوند بزرگ و يکتا را (قرآن مجيد را) کنار ميگذارم؟ خداوند بزرک و يکتا بسادگی، واضح، و بسيار روشن ميفرمايد: "از راههای ديگر پيروی نكنيد چون شما را از راه خدا دور و متفرق ميكند" بعضی از افراد را چه شده که کتاب الهی را کنار گذاشته و دائما و در به در بدنبال راه های ديگر ميگردند؟نظر شما درمورد افرادی که از دستورات خداوند در قرآن پيروی نميکنند چيست؟
" بگو خداوند من مرا به عدالت امر كرده است و اينكه موقع نماز و در هر مسجدی رو به او آوريد و در حالی كه دين را برای او خالص كرده‌ايد او را بخوانيد. همانطور كه شما را آفريد پيش او برميگرديد. خدا گروهی را هدايت كرد و گمراهی بر عده‌ای سزاوار شده، چون آنها شيطانها را بجای خدا اولياء خود گرفتند و خيال ميكنند راه صحيح را شناخته‌اند." خداوند بسادگی و واضح به من شما ميفرمايد "رو به سوی خداوند آوريم" و "خداوند را بخوانيم" آيا ما همگی اين دستورات خداوند را درک ميکنيم، و به آن عمل ميکنيم؟ آن عده ای که درست ضد اين دستور بجای اينکه رو به خداوند بزرگ و يکتا بياورند و فقط و فقط او را بخوانند، رو به سوی بعضی از مخلوقات خداوند مياورند و آنها را به کمک ميخوانند، از کدام سوره و آيه قرآن پيروی ميکنند؟ از اين عده خواهش ميکنم سوره جن آيه 18 را بخوانند که خداوند ميفرمايد: " کسی را در كنار خدا به كمك نخوانيد " من را چه شده اگر هنوز متوجه اين دستورات نيستم؟ من را چه شده اگر هنوز دنباله رو عده ای دکاندار مذهبی هستم که از اين راه نان ميخورند؟ " بگو ای مردم، من فرستاده خدا برای همه شما هستم. خدائی كه فرمانروائی آسمانها و زمين مال او است. معبودی غير از او وجود ندارد. زنده ميكند و می ميراند. بنابراين به خدا و رسول نبی بيسوادش كه به خدا و كلماتش ايمان دارد ايمان بياوريد و از او پيروی كنيد تا هدايت شويد. عده‌ای از قوم موسی مردم را بحق هدايت ميكنند و بوسيله آن عدالت را اجرا ميكنند." "عده‌ای از افرادی كه خلق كرده‌ايم، مردم را بحق هدايت ميكنند و بوسيله آن عدالت را رعايت ميكنند. كسانی را كه منكر آيات ما شدند كم كم از جائی كه نميدانند گرفتار ميكنيم، و به آنها مهلت ميدهم. نقشه من دقيق است."
" بازگشت همه شما بسوی او است. وعده خدا واقعی است. او خلق را بوجود ميآورد بعد آن را برميگرداند تا به افراد باايمان كه كار صحيح ميكنند بعدالت پاداش دهد. كسانی كه كافر شدند، بسبب كفری كه داشتند، نوشيدنی از آب جوشان و عذاب پردردی دارند." "هر گروهی پيغمبری دارند. وقتی پيغمبرشان برای آنها آمد، بين آنها بعدالت حكم ميشود و به آنها ظلمی نميشود." " كسی که ظلم كرده، اگرچه تمام چيزهائی كه در زمين است داشته باشد، حاضر است بدهد تا عذاب نشود و چون عذاب را ببينند، پشيمانی خود را پنهان ميكنند و بين آنها از روی عدالت حكم ميشود و به آنها ظلمی نميشود. بدانيد آنچه در آسمانها و زمين است مال خدا است. بدانيد كه وعده خدا راست است ولی بيشتر مردم اين را نميدانند."
" و به شهر مدين برادرشان شعيب را فرستاديم. شعيب به آنها گفت ای قوم من، خدا را بندگی كنيد (بنده كسی جز خدا نباشيد). معبودی جز او وجود ندارد. و از پيمانه و ترازو كم نگذاريد. من وضع مالی شما را خوب می بينم و برای شما از عذاب روزی كه همه را در برميگيرد ميترسم. ای قوم من، پيمانه و وزن را از روی عدالت كامل بدهيد و از حق مردم چيزی كم نگذاريد و در زمين خرابكاری نكنيد. اگر ايمان داشته باشيد سود حلالی كه خدا برای شما باقی ميِگذارد برايتان بهتر است، و من نگهبان شما نيستم." در آيات 7 تا 9 سوره 55 (سوره الرحمن) خداوند ميفرمايد: " خدای رحمان آسمان را برافراشت و ميزان را قرار داد، تا در ميزان طغيان نكنيد. بر پايه عدالت وزن كنيد و در وزن كم نگذاريد." خداوند بزرگ و يکتا دستور ميدهد: "پيمانه و وزن را از روی عدالت كامل بدهيد" ، "از حق مردم چيزی كم نگذاريد" از خودتان بپرسيد آيا ما هميشه پيمانه و وزن را کامل ميدهيم؟ آيا در کارها و شغل هايمان با عدالت رفتار ميکنيم؟ اجازه بدهيد مثالی بزنم - دانشجويانی برای ياد گرفتن مطلبی مقداری پول شهريه به دانشکده ای ميدهند، استادی آن کلاس را تدريس ميکند. اگر اين استاد در کار خود کوتاهی کند، نام رفتارش را نسبت به آن دانشکده و آن دانشجويان چه ميگذاريد؟ آن استاد جواب خداوند را بخاطر ظلمی که به آن دانشجويان کرده در روز رستاخيز که شکی در آن نيست چه ميدهد؟ خداوند بزرگ و يکتا به آن استاد لطف کرد و قدرت درک مطالب، علم و قدرت تدريس کردن عنايت فرمود. آن استاد بجای اينکه از اين نعمت و موهبت الهی استفاده کند و شکرگذار باشد، سوء استفاده کرده و در نتيجه به عده ای دانشجو ظلم کرده. وقت و پول آن دانشجويان را به باد فنا داده. نظرتان در مورد اين استاد چيست؟
و عده ای با اين قدرت، با اين نعمت که خداوند بزرگ و يکتا در اختيارشان گذارده به ديگران کمک ميکنند. کداميک از اين دو راه مورد علاقه خداوند هستند؟ کداميک عاقبت بخير خواهد بود؟ چرا راه دوری برويم - شخصی بنام صدام حسين را يادتان هست؟ خداوند بزرگ و يکتا از مال دنيا همه چيز به او داده بود. بدن سالم، صورت و اندامی متناسب، فرمانروائی کشوری که صاحب دومين ذخيره نفتی در جهان بود، خانواده و فرزندان سالم، ثروت بحد غير قابل تصور که هر روز بيشتر ميشد، قدرتی بی حد و حساب، که احدی در کشورش حتی اجازه کوچکترين عرض اندامی را در مقابلش را نداشت. در مورد نعمتهای دنيوی، من نميتوانم چيزی را فکر کنم که خداوند به اين مرد نداده بود، آيا شما چيزی به نظرتان ميايد؟ حالا فکر کنيد که اين مرد با اين همه نعمت هائی که خداوند بزرگ و يکتا به او عنايت فرموده بود چه کرد؟ آيا شما تعداد کشته شدگان، مجروحين و معلولينی که اين انسان طی دوران حياتش بجا گذارد را ميدانيد؟ آيا شما خبر داريد که اينهمه بی عدالتی و خونريزی چه اثری روی بازماندگان و دوستان اين قربانيان اين فرد داشته و در آينده خواهد داشت. اسم اين مرد حسين بود، شکی ندارم که شما احتياجی نداريد که من خاطر نشان کنم که اين نام تا چه حد برای مسلمانان عزيز است، و چه عظمتی را بياد ما مسلمانان مياورد. حالا نتيجه ميگريم که اسم محمد، حسن، حسين و علی انسانی را مسلمان نميکند. اين پيروی کردن از دستورات پروردگار، خالق ما است که اين افتخار را بما ميدهد که در هر جای دنيا هستيم با کمال افتخار بگوئيم که ما مسلمان هستيم. با فقط مقدار کمی از نعمت هائی که خداوند به صدام حسين داده بود، اين مرد ميتوانست بجای اينهمه اثر منفی و خانمانسوز، اثرهای مثبت روی زندگانی عده کثيری بگذارد. خداوند بزرگ و يکتا اين مرد را قدرتمند و قادر کرد و مثل يک يک ما باو حق انتخاب داد. در تلويزيون های اينجا ميديدم که وقتی صدام حسين به ايران حمله کرد، عده ای عراقی ها در خيابان های عراق ميرقصيدند و شادی و نشاط ميکردند، آيا هنوز هم آن افراد و بقيه افرادی که از آن همه بی عدالتی پشتيبانی ميکردند و يا ساکت نشسته بودند و درد و رنج مردم را نگاه ميکردند ميرقصند؟ انسانی با آنهمه قدرت و ابهت بی نظير، مثل حيوانی کوچک از سوراخی در زمين بيرون کشيده شد، مدت مديدی در زندان هر نوع بلا و بی حرمتی که ميخواستند سرش درآوردند، و بعد مثل سگ، همان افرادی که آنها را بجای مسلمانان به دوستی گرفته بود بدار آويختند. آين مورد من را بياد آيات زير انداخت:در آيات 28 و 29 و 42 سوره 14 (سوره ابراهيم) خداوند ميفرمايد: "آيا كسانی را كه نعمت خدا را به كفر تبديل كردند نديدی كه قومشان را به خانه هلاكت وارد كردند؟ وارد جهنم ميشوند. جهنم جای بدی است." "خيال نكن كه خدا از آنچه ظالم‌ها ميكنند غافل است. خدا مجازات آنها را برای روزی كه چشمها در آن خيره ميماند عقب می اندازد." در آيات 51 و 57 سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد: "ای افراد باايمان، يهودی‌ها و عيسوی‌ها را پشتيبان خود نگيريد ( چون) بعضی از آنها پشتيبان بعضی هستند. كسی از شما كه آنها را پشتيبان خود بگيرد جزو آنها است. خدا كسانی را كه ظلم ميکنند هدايت نميكند." "ای افراد باايمان، افرادی از اهل كتاب و افراد بی‌ايمان را كه دين شما را به مسخره و بازی گرفتند پشتيبان و دوستدار خود نگيريد. اگر افراد باايمانی هستيد از نافرمانی خدا حذر كنيد." صدام حسين عرب بود، يعنی عربی بخوبی ميدانست. شکی ندارم که قرآن مجيد در دسترسش بود - اگر فقط اين کتاب آسمانی را ميخواند و به دستوراتش عمل ميکرد، شما فکر ميکنيد که امروز در چه حالت و در چه موقعيتی بود؟ دوری از قرآن به نظر شما در زندگی افراد، زندگی من و شما چه اثری ميگذارد؟
"خداوند بنده بی اختیاری را مثل زد كه توانایی هیچ كاری را ندارد و كسی كه روزی خوبی به او داده ایم كه پنهان و آشكار خرج میکند. آیا این دو با هم مساوی هستند؟ ستایش ( بزرگداشت) فقط اختصاص به خدا دارد ولی بیشتر آنها ( مردم ) این را نمیدانند. و خدا مثل دو مرد را زد كه یکی از آنها لال است و قدرت هیچ كاری را ندارد و سربار صاحب خود میباشد. هر جا او را بفرستد كار را بخوبی انجام نمیدهد. آیا او با شخصی كه امر بعدالت ميکند و در راه راست است مساوی است؟ غیب آسمانها و زمین فقط متعلق به خداست و كار قیامت فقط مثل یک چشم به هم زدن یا كمتر از آن است. مسلما فقط خدا قدرت هر كاری را دارد. خدا شما را، در صورتی که هیچ چیز نمیدانستید، از شكم مادرتان خارج كرد و به شما گوش و چشم و دل داد شاید سپاسگزاری کنید. " آيا من و شما يکی از آن افرادی هستيم که عدالت ملاک زندگيمان است و ديگران را به عدالت کردن تشويق ميکنيم، يا اينکه خودمان بی عدالت هستيم ولی دوست داريم و توقع داريم که بقيه افراد عادل باشند، و يا اينکه خودمان ظالم هستيم و افراد ديگر را هم به ظلم کردن تشويق ميکنيم؟ در روزی که شکی در آن نيست، وقتی در پيشگاه خداوند ايستاده ايم، لطفا اين منظره و اين مکالمه را برای آن روز تمرين کنيد: از شما پرسيده ميشود چرا در مورد ... بی عدالتی نشان دادی و به او ظلم کردی - شما خودتان جای آن ... را پر کنيد. از شما پرسيده ميشود: مگر به قرآن دسترسی نداشتی؟ مگر بتو دستور داده نشده بود که تا آنجا که ميتوانی قرآن بخوان؟ جواب خداوند را چه خواهيم داد؟ ما برای اينکه چند روز ديگر برای گرفتن کاری به اداره ای برويم و با رئيس آن اداره صحبت کنيم، ساعتها جلوی آينه حرفهای خودمان را تمرين ميکنيم. در لحظه ای که هيچ بشری از آن خبر ندارد، يک يک ما در مقابل تنها خالق، خداوند بزرگ و يکتا قرار خواهيم گرفت، اگر انسان عادلی نيستيم، اگر بمردم ظلم کرده و ميکنيم، آيا برای اين بی عدالتی، برای اين همه ظلم و ستم جوابی داريم؟ در آيات 89 تا 92 سوره 16 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد: " روزی كه از هر امتی شاهدی از خودشان برپا میداریم تو را هم (ای پیغمبر) شاهد این امت میسازیم. ما قرآن را بر تو نازل کردیم، كه هر چیزی را بیان میکند و نشان دهنده راه صحیح و رحمت و بشارت برای افرادیست كه تسلیم حكم و نظر خدا هستند. خدا به عدالت و نیکوکاری و كمك به خویشان دستور میدهد و از كارهای زشت و ناپسند و ظلم نهی میکند. خدا به شما نصیحت میکند شاید متوجه وظائف خود باشید. وقتی عهدی با خدا بستید به عهد خود وفا کنید و پس از محكم كردن قسم هایتان آن را نشکنید در صورتیکه خدا را ضامن آن قرار داده اید. چون خدا كارهائی را كه میکنید میداند. مثل زنی نباشید كه پس از اینکه نخ‌هائی را كه بهم میتابید و محكم میکرد پاره میکرد. قسم‌های خود را وسیله فریب دیگران قرار میدهید كه عدد گروهی از گروه دیگر بیشتر باشد. خدا شما را به این وسیله امتحان میکند و روز قیامت مواردی را كه در آن اختلاف نظر داشتید برای شما روشن میکند."
" ما روز قيامت ترازوهای عدالت را ميگذاريم و به کسی ذره ای ظلم نميشود و اگر عملی به اندازه دانه خردلی باشد آن را به حساب می آوريم. ما برای رسيدگی به حسابها کافی هستيم. "
" تو مردم را به آن (اجرای دين و تفرقه نداشتن) دعوت كن و همانطور كه بتو دستور داده شده در اينكار استقامت داشته باش و از دلخواه آنان پيروی مكن و بگو من به هر كتابی كه خدا نازل كرده ايمان دارم و بمن دستورداده شده كه بين شما بعدالت عمل كنم. صاحب اختيار ما و صاحب اختيار شما خداست. كارهای ما مال ما و كارهای شما مال شماست. بحثی بين ما نيست. خدا ما را جمع ميكند و بازگشت ما پيش اوست."
" اگر دو دسته از مسلمانان با هم جنگيدند بين آنها را اصلاح كنيد و اگر يكی از آنها به ديگری ظلم كرد، با كسی كه ظلم ميكند بجنگيد تا به اطاعت از حكم خدا برگردد. اگر برگشت بين آنها را به عدالت اصلاح كنيد، و عدالت را رعايت کنيد. چون خدا افراد عادل را دوست دارد." خداوند ميفرمايد من و شما را اگر عادل باشيم دوست دارد، آيا ميخواهيد جزء افرادی باشيد که خداوند آنها را دوست دارد، آيا افتخاری از اين بالاتر وجود دارد؟
" پيغمبرانمان را با دليل‌های روشن فرستاديم و با آنها كتاب و وسيله سنجش نازل كرديم برای اينكه مردم عدالت را برقرار كنند. و آهن را كه در آن سختی زياد و منفعت‌هائی برای مردم وجود دارد، نازل كرديم. (که با آن وسايل جنگی ميساختند) برای اينكه خدا اشخاصی را كه او و پيغمبرانش را از صميم قلب ياری ميكنند آشکار نمايد. چون خدا نيرومند و توانا است."
" خدا شما را از نيکی كردن و عدالت كردن به كسانی كه درباره دين با شما نجنگيدند و شما را از سرزمينتان بيرون نكردند، نهی نميكند. چون خدا افراد عادل را دوست دارد. خدا شما را از دوستی با كسانيكه با شما بخاطر دينتان جنگيدند و شما را از سرزمينتان بيرون كردند، و برای بيرون كردن شما بهم كمك كردند، نهی ميكند. كسانيكه با آنها دوستی كنند ظالم هستند." طبق اين آيات در قرآن مجيد، يک مسلمان نسبت به هر فردی (مسلمان، غير مسلمان و حتی کفار) اگر با او نجنگيدند و او را از شهر و ديارش بيرون نکردند، بايد با عدالت و نيکی رفتار کند. مسلمانان را خداوند بزرگ و يکتا فقط از دوستی با آن دسته از دشمنان اسلام که با مسلمين ميجنگند و آنها را از شهر و ديارش بيرون ميکنند و يا در اين راه به دشمنان اسلام کمک ميکنند نهی فرموده و آنها را ظالم ناميده. يادتان ميايد که صدام حسين بجای دوستی و همکاری با کشورهای مسلمان، با چه کشورهائی دوستی ميکرد و با کمک آنها چگونه سالهای درازی با ميهن عزيز ما ايران جنگيد؟ اميدوارم که افرادی که کوچکترين شکی داشتند حالا پی ببرند که چطور پيروی کردن از قرآن، يک زندگی آرام و لذت بخش در اين دنيا، و بهشت را در آن دنيا نصيب ما ميکند. آرزو ميکنم که همگی درک کنيم برای چه خداوند دو بار در سوره مزمل به من و شما ميفرمايد: "تا آنجا که ميتوانيد قرآن بخوانيد" خواندن و درک کردن قرآن، عمل کردن بدستورات خداوند بزرگ و يکتا در قرآن بسادگی از يک آدم يک انسان ميسازد. لطفا بياد داشته باشيد که امروز، همين لحظه يک يک ما، با هر گذشته ای ميتوانيم به عملی دست بزنيم که بدون هيچ گونه واسطه ای، و يا وسيله ای و يا ... همانطور که خداوند فرموده بخشيده، آمرزيده و پاک شويم |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر