بهشت و جهنم

شديدا قابل توجه افرادی که در مورد روز رستاخير، قيامت، و آتش جهنم در دل ترديدی دارند.طبق معمول، افکار و نظريات افراد را کنار ميگذاريم و مستقيما از خالق هر چه بود، هر چه هست، و هر چه خواهد بود سوال ميکنيم؛ از خالق آخرت، خالق روز رستاخيز، خالق بهشت، و خالق جهنم. از تنها تصميم گيرنده، که تصميم ميگيرد چه افرادی در بهشت و يا در جهنم ساکن خواهند شد ميپرسيم که آيا جهنمی وجود دارد، آيا بهشتی هست؟ اگر اين مکان ها وجود دارند، به چه صورت هستند؟ ساکنانش در چه موقعيت و حالتی در آن بسر ميبرند؟ من که قرار است در يکی از اين دو مکان تا ابد بمانم، شديدا علاقه مندم که بدانم به کجا ميروم و چه به سر من خواهد آمد. اجازه بدهيد با اين سه آيه از قرآن مجيد، خيال همه را بطور کلی راحت کنيم: خداوند در سوره فرقان آيه 11 ميفرمايد:         "ما برای کسی که قيامت را قبول ندارد آتش جهنم را آماده کرده ايم."  خداوند در سوره اسراء آيه 10 ميفرمايد:         "برای افرادی كه به آخرت ايمان ندارند عذاب پردردی آماده كرده‌ايم." خداوند در سوره سجده آيه 22 ميفرمايد:        "چه کسی ظالم ‌تر از کسی است كه آيات خداوندش به او گفته شود و او از آن رو بر گرداند؟          ما از گناهكاران انتقام ميگيريم." اين فرمايشات خداوند است نه نظر انسانی که هيچ اطلاعی ندارد و نمیداند چند لحظه ديگر چه به سرش خواهد آمد، چه برسد به روز رستاخيز. آيات زير آياتی است که من توانستم در مورد روز رستاخيز، قيامت، جهنم، و آخرت در قرآن مجيد بيابم. اين مجموعه دستورات، فرمايشات، و تذکرهای خداوند بزرگ و يکتا، تنها صاحب اختيار، تنها فرمانروا، تنها سرور، تنها معبود و خالق ما است: آياتی از سوره بقره

در آيه های 2 تا 4 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:              "اين كتابی است كه هيچ شكی در آن نيست؛ راهنمای افراد پرهيزكار است.            پرهيزكارانی كه به غيب ايمان دارند و نماز را بر پا ميدارند و از آنچه روزی آنها ساخته‌ايم انفاق ( در راه خدا خرج ) ميكنند.            افرادی كه به آنچه به تو نازل شد ( يعنی به قرآن ) و به آنچه قبل از تو نازل شد ( يعنی به تورات و انجيل و كتابهای پيغمبران ديگر )،            ايمان و به آخرت يقين دارند. " در آيه 8  سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:             "عده ای از مردم ميگويند به خدا و روز آخرت ايمان آورده‌ايم در صورتيكه ايمان ندارند." در آيه 62  سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:             "مسلمانان و يهوديان و مسيحيان و صابئين، بطور كلی كسانی كه به خدا و روز آخرت ايمان داشته باشند            و عمل صحيح و درست بكنند، پاداششان پيش خداوندشان محفوظ است و نه ترسی دارند و نه غصه‌ای." لطفا به معنی اين آيه توجه کنيد - برداشت من از اين آيه اين است که بطور کلی و بدون استثناء هر کسی:      1- به خداوند ايمان داشته باشد      2- به روز آخرت ايمان داشته باشد      3- اعمالش صحيح و درست باشد ترس و غم و غصه ای ندارد - آيا شما برداشت ديگری از اين آيه داريد؟ اگر برداشت من درست است، پس انسانی را که خداوند به عنوان يک مومن قبول دارد چرا برای اينکه باور، دين، و يا عقيده ديگری دارد، به نام دين آزار ميدهند و يا ميکشند؟ انسانی مثل من چه اجازه ای دارد که در مورد اين فرد قضاوت کند و با اين قضاوت غلط زندگی او و خانواده اش را بهم بپاشد؟ انسانی مثل من از کجا ميداند در دل و ضمير آن فرد چه ميگذرد و اعتقادش به خداوند بزرگ و يکتا تا چه حد است؟ بطور کلی اين به من چه ربطی دارد، اين مسئله ميان آن شخص است و خداوند. در آيه های 85 و 86 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:           "اما شما اين‌هائی هستيد كه يكديگر را ميكشيد و عده‌ای از خودتان را از سرزمين ‌شان بيرون ميكنيد و بر ضد آنان به گناه و ظلم بهم كمك ميكنيد            و اگر آنان را به اسيری پيش شما بياورند از آنان خون ‌بها ميگيريد در صورتيكه بيرون كردن آنها بر شما حرام است.            آيا به قسمتی از كتاب ايمان مياوريد و قسمتی را قبول نداريد؟             كسانی از شما كه چنين كاری كنند مجازاتشان در دنيا خواری است، و در آخرت به دست شديد ترين عذابها سپرده ميشوند،            و خدا از كارهايی كه ميكنيد غافل نيست.            چنين افرادی كسانی هستند كه بقيمت آخرت، دنيا را خريدند؛ عذاب آنها تخفيفی پيدا نميكند و ياری هم نميشوند." آيا شما افرادی را ميشناسيد که فقط قسمتی از قرآن را قبول دارند و فقط از آن قسمت پيروی ميکنند؟ برای مثال اصرار دارند که مسلمان هستند ولی دستورات خداوند را که فرموده نماز خواندن، روزه گرفتن واجب است، و ما بايد تا آنجا که برايمان مقدور است به فقرا کمک کنيم را ناديده ميگيرند. خود را شديدا مسلمان مينامند و آيات بسياری را که خداوند در آنها فرموده فقط و فقط ذات مقدس او قابل ستايش و بزرگداشت است، فقط و فقط بدرگاه خداوند بايد دعا کرد، فقط و فقط از درگاه مقدس او بايد التماس اجابت دعا کرد را ناديده ميگيرند و مثلا شفيعانی برای خود در درگاه خداوند بوجود مياورد - آيا اين افراد آياتی مثل آيه 48 سوره بقره را نخوانده اند که خداوند در آن ميفرمايد:         " از روزی بترسيد كه از كسی برای ديگری كاری ساخته نيست           و از كسی شفاعتی پذيرفته نميشود و از كسی تاوانی گرفته نميشود و كمكی به آنها نخواهد شد. " آيا اين افراد آياتی مثل آيه 2 سوره فاتحه را نخوانده اند که خداوند در آن ميفرمايد:     " ستايش و بزرگداشت فقط اختصاص به خدا دارد " آيا اين افراد آيه 18 سوره جن را نخوانده اند که خداوند در آن ميفرمايد:        " کسی را در كنار خدا به كمك نخوانيد " از اين ساده تر ميتوان اين موارد را بيان کرد؟ اگر اين آيات را خوانده اند، پس چرا هر روز دستشان به آسمان دراز است و از حضرت ... تقاضای کمک ميکنند و حضرت ... را تا حدی بالا تر از يک انسان بزرگ ميکنند و آن حضرت را ستايش ميکنند و او را شفيع خود در درگاه خداوند ميدانند. ما خوانديم که خداوند بزرگ و يکتا به من ميفرمايد:         " آيا به قسمتی از كتاب ايمان مياوريد و قسمتی را قبول نداريد؟            كسانی از شما كه چنين كاری كنند مجازاتشان در دنيا خواری است، و در آخرت به دست شديد ترين عذابها سپرده ميشوند " اين من هستم که با اعمال خودم، سرنوشت ساز خودم در اين دنيا و در روز رستاخيز که شکی در آن نيست هستم فاضلی گفت: راه است و چاه و ديده بينا و آفتاب  تا آدمی نگاه کند پيش پای خويش   چندين چراغ دارد بيراهه ميرود بگذار تا بيفتتد و بيند سزای خويش در آيه های 94 و 95 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:           "بگو اگر راست ميگوئيد كه خانه آخرت ( بهشت ) فقط به شما اختصاص دارد و مردم سهمی از آن ندارند،            آرزوی مرگ كنيد ( تا زودتر به نعمتهای بهشت برسيد)            و هرگز بعلت كارهايی كه كرده‌اند آرزوی مرگ نميكنند.            خدا كسانی را كه ظلم ميكنند خوب ميشناسد. " در آيه 102  سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:              "و از آنچه شيطانها در زمان فرمانروايی سليمان ميخواندند پيروی كردند؛ سليمان كافر نشد ولی شيطانها كافر شدند؛ به مردم سحر ياد ميدادند.            همينطور از آنچه كه برهاروت و ماروت دو فرشته‌ای كه در بابل بودند نازل شده بود پيروی ميكردند.            آن دو به كسی سحر ياد نميدادند مگر وقتی كه به او ميگفتند ما وسيله آزمايش هستيم، پس كافر نشو.            مردم از آنها چيزی را ياد ميگرفتند كه بين مرد و زنش جدائی می ‌انداخت.            آنها با آن به كسی جز با خواست خدا ضرر نميزدند و چيزهايی را ياد ميگرفتند            كه به آنها ضرر ميزد و نفعی به آنها نميرساند و ميدانستند كسی كه خريدار آن باشد در آخرت بهره‌ای ندارد.            خود را به بد چيزی فروختند، كاش حقيقت را ميدانستند."  در آيه های 112 تا 114 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:              "آری هر كس خود را تسليم خدا كند و نيكوكار باشد پاداشش پيش خداوندش محفوظ است نه ترسی دارد نه غصه‌ای.            يهوديان گفتند عيسويان راهشان درست نيست و عيسويان گفتند يهوديان راهشان درست نيست؛ در صورتيكه آنها كتاب دينی خود را ميخوانند.            تمام افراد نادان هم عين حرف آنان را ميزنند؛ خدا روز قيامت بين آنها درباره چيزی كه در آن اختلاف نظر داشتندحكم ميكند.            چه كسی ظالم تر از كسی است كه از ذكر نام خدا در مساجد جلوگيری و سعی در خرابی آن ميكند.            چنين افرادی حق ندارند وارد مساجد شوند مگر با ترس.            آنها در دنيا خوار خواهند شد و در آخرت عذاب بزرگی دارند." در آيه 126  سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:              " و وقتی را يادآوری كن كه ابراهيم گفت:            خداوندا، اين سرزمين را امن ساز و هر كس از مردم آن را كه به خدا و روز آخرت ايمان آورد از محصولات آن بهره ‌مند ساز.            خدا گفت: كسی كه كافر شود مدت كمی او را بهره ‌مند ميسازم بعد او را در آتش جهنم بيچاره ميكنم؛ جهنم بد جايی است." در آيه 130 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:             "چه كسی جز آدم كم عقل از آئين ابراهيم روگردان است؟            ما ابراهيم را در دنيا برگزيديم و او در آخرت از درستكاران است. در آيه 174 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:             "كسانی كه كتابی را كه خدا نازل كرده كتمان ميكنند (به مردم نميگويند) و آن را به بهای ناچيزی ميفروشند،            كسانی هستند كه فقط آتش به شكم خود ميفرستند.            خدا روز قيامت با آنها صحبتی نميكند و پاكشان نميسازد و عذاب پردردی دارند." در آيه 177 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:            "نيكی آن نيست كه صورتتان را بطرف مشرق يا مغرب بر‌گردانيد،           بلكه نيكوكار كسی است كه به خدا و روز آخرت و فرشتگان و كتاب و پيغمبران ايمان بياورد           و مال را با وجود علاقه به آن به خويشان و يتيمان و تهيدستان و در راه ‌ماندگان و درخواست ‌كنندگان           و آزاد كردن بردگان بدهد و نماز را بپا دارد و زكات بدهد و وقتی عهدی بست به آن وفا كند،           و در سختی ‌ها و ضررها و موقع جنگ صبور باشد؛ چنين افرادی راست گفته‌اند و پرهيزكار هستند." آيا ما به عهدهائی که ميبنديم وفا ميکنيم، يا از عهدها و قسمهايمان به عنوان وسيله ای برای گول زدن مردم استفاده ميکنيم؟ در آيه های 200 تا 202 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:              "وقتی آداب حج را بجا آورديد، خدا را همانطور كه پدرانتان را ياد ميكنيد يا بيشتر از آن ياد كنيد.           عده‌ای از مردم ميگويند خداوندا، در دنيا وضع خوبی بما بده چنين افرادی در آخرت نصيبی ندارند.            و عده‌ای از آنها ميگويند خداوندا، در دنيا و آخرت وضع خوبی بما بده و ما را از عذاب آتش جهنم حفظ نما؛            آنها بهره‌ای از آنچه كرده‌اند دارند؛ حسابرسی خدا سريع است." در آيه 212  سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:              "برای افراد بی ‌ايمان زندگی دنيا زينت داده شده و افراد با‌ايمان را مسخره ميكنند.            در صورتيكه روز قيامت افراد پرهيزكار از آنها بالاتر هستند.            خدا به هر كس كه بخواهد بدون حساب روزی ميدهد." در آيه 217  سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:              "از تو درباره جنگ در ماه حرام ميپرسند، بگو: جنگ در ماه حرام گناه بزرگی است            در حالی كه گناه جلوگيری از راه خدا و كفر به او و مسجدالحرام و بيرون كردن اهل آن از آن بزرگتر است.            فتنه از قتل بدتر است.            دائماً با شما ميجنگند تا اگر بتوانند شما را از دينتان برگردانند.            كسانی از شما كه از دينشان برگردند و در حال كفر بميرند كسانی هستند             كه اعمالشان در دنيا و آخرت از بين رفته است و اهل جهنم هستند و هميشه در آن خواهند بود. " خداوند در اين آيه از کسانی که در حال کفر بميرند صحبت ميفرمايد که هميشه در جهنم خواهند بود. با دانستن اين مطلب، وقت آن نشده که بدرگاه خداوند بخاطر گناهان و اشتباهاتمان توبه کنيم و تمام سعی خودمان را بکنيم که آن اشتباهات را جبران کنيم، و از امروز مثل يک مسلمان موحد زندگی کنيم - خداوند خودش به ما قول داده که تمام گناهانمان را بدون هيچگونه واسطه، وسيله، و ... ميامرزد. برای رسيدن به اين هدف طلائی و تنها راه بخشيده شدن، مقاله  تنها راه بخشيده شدن انسان گناهکار  را در اين سايت بخوانيد.   در آيه 219 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:            "درباره شراب و قمار از تو سؤال ميكنند؛ بگو: در آنها گناه بزرگی وجود دارد و منفعت‌هايی هم برای مردم دارد ولی گناه آنها بزرگتر از نفع آنها است.           از تو ميپرسند چه چيزی انفاق كنند؛ بگو: آنچه را كه بيشتر از مخارج زندگی است.           خدا اينطور آيات را برای شما بيان ميكند شايد شما درباره دنيا و آخرت فكر كنيد." برای اطلاع بيشتر در مورد شراب، به قسمت  جواب به سوالات دينی از قرآن مجيد  در اين سايت که توسط استاد بختياری نژاد تنظيم شده مراجعه کنيد. همانطور که می بينيد، خداوند بزرگ و يکتا آياتش را به سادگی برای ما تشريح ميکند و توضيح ميدهد که ما فرمايشاتش را درک کنيم. در آيه 228 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:            "زنانی كه طلاق داده شده‌اند بايد سه بار از قاعدگی پاك شوند، و اگر به خدا و روز آخرت ايمان دارند           حق ندارند كه آنچه خدا در رحم هايشان آفريده كتمان (مخفی و پنهان) كنند          و شوهرانشان اگر بخواهند آشتی كنند در اين مدت به باز آوردن آنها، سزاوارترند.          زنها حقوق شايسته‌ای دارند مثل وظايفی كه دارند، و مردان بر آنها درجه‌ای برتری دارند.          خدا توانا و حكيم است." در آيه 232 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:          "وقتی زنان را طلاق داديد و به پايان مدت رسيدند (عده آنها تمام شد) اگر با شوهر خود بطور شايسته موافقت كردند،         آنان را از ازدواج با شوهر سابقشان باز نداريد؛          اين حكم خوبی است كه به كسی از شما كه به خدا و روز آخرت ايمان دارد سفارش ميشود.          اينكار برای پاكی و پاكيزگی شما بهتر است.         خدا ميداند و شما نميدانيد." در آيه 264 سوره 2 (سوره بقره) خداوند ميفرمايد:           "ای افراد با‌ايمان، انفاق خود را با منت گذاشتن و اذيت كردن از بين نبريد.           مثل كسی كه مالش را برای اينكه مردم ببينند خرج ميكند و به خدا و روز آخرت ايمان ندارد.           وضع كار او شبيه سنگ صافی است كه روی آن خاكی باشد و باران تندی بر آن ببارد و آن را بدون ذره‌ای خاك باقی بگذارد.          اينگونه افراد از كاری كه كرده‌اند بهره‌ای نميبرند؛ خدا افراد بی ‌ايمان را هدايت نميكند." آياتی از سوره آل عمران در آيه 55 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:              "زمانی را يادآوری كن كه خدا گفت: ای عيسی، من جان تو را ميگيرم و تو را بالا پيش خودم ميبرم و تو را از افراد بی‌ ايمان پاك ميكنم             و پيروان تو را تا روز قيامت بالاتر از افراد بی‌ ايمان قرار ميدهم و بازگشت شما پيش من است.             و آنوقت بين شما درباره آنچه كه در آن اختلاف داشتيد حكم ميكنم. "در آيات 76 تا 78 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:               "آری كسانی كه به عهدشان عمل كنند و پرهيزكار باشند (بدانند كه) خدا افراد با تقوی را دوست دارد.                    كسانی كه عهد و پيمان الهی و قسم‌هايشان را به قيمت كمی ميفروشند در آخرت بهر‌ه‌ای ندارند               و روز قيامت خدا با آنها حرف نميزند و به آنها نگاه هم نميكند و پاكشان نمی‌سازد و عذاب پر دردی دارند.               عده‌ای از آنها بنام بيان كتاب خدا طوری حرف ميزنند كه شما خيال كنيد حرفهايشان از كتاب الهی است،              در صورتيكه از كتاب الهی نيست و ميگويند اين حرفها از جانب خدا است.              در صورتيكه از جانب خدا نيست.               از قول خدا دروغ ميگويند و خودشان هم اين را ميدانند." آيا شما هم مثل من شنيده ايد حرفها و سخنرانی های اين افراد را که خداوند بزرگ و يکتا ميفرمايد حرفهايشان از کتاب الهی نيست؟ اين دکانداران مذهبی که در ميان سخنانشان با من و شما، برای گول زدن و تحت تاثير گذاشتن ما، از کلمات و جملات عربی استفاده ميکنند؛ و سعی دارند که "ع" و "غ" ها را غليط بکشند - عربی حرف زدن که کسی را مسلمان نميکند - شمر هم عربی خوب بحرف ميزد. اين افراد جواب خداوند را در روزی که شکی در آن نيست، در روز رستاخيز چه ميدهند؟ ايا بدبختی و مصيبتی بالا تر از اين برای انسانی وچود دارد که خداوند به او نگاه نکند، با او حرف نزند، پاکش نسازد، و از همين حالا به او گوشزد کند که عذاب پر دردی برايش آماده کرده است؟ در آيات 85 و 86 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:            "كسی كه دنبال دينی غير از اسلام (تسليم حكم و نظر خدا بودن) برود هرگز از او پذيرفته نميشود و در آخرت از زيانكاران است.            چگونه خدا عده‌ای را كه بعد از ايمان آوردنشان و پس از اينكه شهادت دادند كه پيغمبر حق است و دلايل روشن برای آنها آمد كافر شدند هدايت ميكند؟           خدا ظالم‌ها را هدايت نميكند." اسلام يعنی تسليم حکم، نظر، و دستورات خداوند بزرگ و يکتا بودن و بس - و به هيچ عنوان معنای ديگری ندارد. آيا ما مسلمان هستيم، يا فقط پدر و مادر ما به ما يک اسم مسلمانی داده اند؟ در آيات 113 و 114 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:               "آنها با هم مساوی نيستند.             عده‌ای از اهل كتاب شب بلند ميشوند و در دل شب آيات خدا را ميخوانند و سجده ميکنند.              به خدا و روز آخرت ايمان دارند، و امر به معروف و نهی از منكر ميكنند و در كارهای خير عجله دارند.             آنها از درستكاران هستند. " در آيه 145 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:              "هيچكس جز به فرمان خدا نمی‌ميرد، مرگ مقرر و مدت دار است.             كسی كه پاداش دنيوی را بخواهد مقداری از آن را به او ميدهيم             و كسی كه پاداش آخرت را بخواهد از آن به او ميدهيم. ما به سپاسگزاران پاداش ميدهيم. " در آيات 147 و 148 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:              "حرف آنها فقط اين بود كه خداوندا، گناهان و زياده روی‌های ما را در كارمان بيآمرز و قدمهای ما را ثابت كن و ما را بر افراد بی‌ايمان پيروز گردان .            خدا به آنها پاداش دنيا و پاداش خوب آخرت را داد.            خدا نيكوكاران را دوست دارد." در آيه 153 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:              "خدا وعده خود را برای شما ثابت كرد وقتی كه به فرمان او دشمن را از پا در می‌آورديد،             تا زمانی كه سست و در كارتان دچار اختلاف شديد و بعد از اينكه خدا آنچه را كه دوست داريد بشما نشان داد، از فرمان او سرپيچی كرديد.            عده‌ای از شما خواستار دنيا و عده‌ای از شما خواستار آخرت هستيد.             بعد خدا برای اينكه شما را امتحان كند، شما را از تعقيب آنها منصرف كرد، خدا از گناه شما درگذشت.            خدا نسبت به مومنين لطف دارد. " در آيات 160 تا 162 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:           "اگر خدا شما را ياری كند هيچكس بر شما غلبه نميكند، و اگر بشما كمك نكند چه كسی غير از او بشما كمك ميكند؟            افراد باايمان بايد (فقط) به خدا توكل كنند.            سزاوار هيچ پيغمبری نيست كه دغلكاری كند؛ كسی كه دغلكاری كند روز قيامت آن را با خود مياورد.             و پاداش هر كس مطابق كاری كه كرده بطور كامل داده ميشود و به آنها ظلمی نميشود.            آيا كسی كه از رضايت خدا پيروی ميكند مثل كسی است كه باعث خشم خدا شود و جايش جهنم است؟            جهنم بد جايی است." خداوند در اين آيه دکان تک تک کلاهبردارانی که به مردم تزريق و تلقين کرده اند و ميکنند که حضرت ... به من و شما کمک خواهد کرد، حضرت ... دعای ما را خواهد شنيد و اجابت کننده درخواستها و دعاهای ماست را کاملا بسته است. خوانديم که خداوند خودش ميفرمايد که فقط و فقط ذات مقدس اوست که ياری دهنده من و شماست. اين دکانداران مذهبی کدام کتاب را ميخوانند و از چه مکتبی پيروی ميکنند؟ اين فرمايشات خداوند است، تنها يار و ياور، تنها شنونده دعا، تنها اجابت کننده دعا، فقط و فقط ذات مقدس و يکتای خداوند است و بس. بار ديگر که انسان قرآن نخوانده ای به شما گفت که از حضرت ... بخواه که دردت را دوا کند، به او بگوئيد قرآن را بخوان تا به معنای واقعی شرک پی ببری. در آيه 176 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:          "كسانی كه در كفر بر ديگران پيشی ميگيرند تو را غصه ‌دار نكنند؛ آنها هرگز ذره‌ای به خدا ضرر نميزنند.          خدا ميخواهد برای آنها بهره‌ای در آخرت قرار ندهد.           آنها عذاب بزرگی دارند."   در آيه 180 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:          "كسانی كه در مورد آنچه خدا از فضلش به آنها داده بخل ميورزند، خيال نكنند كه اينكار بنفع آنهاست، بلكه بضرر آنهاست.           روز قيامت همان چيزی كه بخاطرش بخل ورزيده‌اند طوقی دور گردن آنها ميشود.            ميراث آسمانها و زمين متعلق به خدا است.           خدا از كارهايی كه ميكنيد با خبر است." در آيه 185 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:          "هر كسی مزه مرگ را ميچشد.            روز قيامت پاداش شما بطور كامل بشما داده ميشود.           كسی كه از آتش جهنم نجات داده شود و وارد بهشت شود، موفق و رستگار شده است.            زندگی دنيا وسيله فريب انسان است. " در آيات 192 تا 194 سوره 3 (سوره آل عمران) خداوند ميفرمايد:          "خداوندا، هر كسی را كه وارد آتش جهنم كنی مسلما او را خوار كرده‌ای و ظالم‌ها مددكاری ندارند.           خداوندا، شنيديم که کسی به صدای بلند مردم را به ايمان دعوت ميکرد که به خداوندتان ايمان بياوريد؛ ما هم ايمان آورديم.          خداوندا، گناهان ما را بيامرز و بديهای ما را به حساب نياور و ما را با نيكان از دنيا ببر.          خداوندا، آنچه توسط پيغمبرانت بما وعده دادی بما بده و روز قيامت ما را خوار نساز، تو كاری برخلاف وعده‌ات نميكنی " آياتی از سوره نساء در آيات 38 و 39 سوره 4 (سوره نساء) خداوند ميفرمايد:          "كسانی كه مالشان را از روی ريا ( برای اينكه مردم ببينند) انفاق ميكنند و به خدا و روز آخرت ايمان ندارند، همدم شيطان هستند و شيطان همدم بدی است.           اگر به خدا و روز آخرت ايمان داشتند و از آنچه خدا روزی آنها ساخته انفاق ميكردند، چه ميشد؟            خدا آنها را ميشناسد." در آيه 59 سوره 4 (سوره نساء) خداوند ميفرمايد:           "ای افراد باايمان، از خدا و پيغمبر و اولياء امور مسلمانتان اطاعت كنيد.            و اگر در چيزی ( با اولياء امور) اختلاف نظر داشتيد، اگر به خدا و روز آخرت ايمان داريد، آنرا به خدا و پيغمبر برگردانيد (ببينيد خدا و پيغمبر چه ميگويند)            اينكار برای شما بهتر و خوش عاقبت ‌تر است." امروز پيغمبر در کنار ما نيست، طبق دستور خداوند در اين آيه، اگر در موردی با اولياء امور اختلاف نظر داشتيم، مستقيما به قرآن مراجعه ميکنيم که ببينيم خداوند در آن مورد در قرآن چه ميفرمايد. با درک اين آيه، اگر نظريات اولياء امور، با فرمايشات خداوند در قرآن کوچکترين مغايرتی داشته باشد آيا قابل اجرا است؟ آيا آن فردی که برخلاف دستورات خداوند در قرآن مجيد نظر ميدهد، يعنی حکم ميکند يک مسلمان واقعی است؟ نام کسی که پيرو قرآن، يعنی يک يک دستورات خداوند نيست، به نظر شما چيست؟ در آيه 74 سوره 4 (سوره نساء) خداوند ميفرمايد:         "كسانی كه زندگی دنيا را به آخرت فروخته‌اند بايد در راه خدا بجنگند.           كسی كه در راه خدا بجنگد چه كشته شود و چه پيروز شود، به او پاداش بزرگی ميدهيم." در آيه 77 سوره 4 (سوره نساء) خداوند ميفرمايد:           "آيا كسانی را كه به آنها گفته شد: دست نگه داريد و نماز را بپا داريد و زكات بدهيد نديدی كه وقتی جنگ بر آنها واجب شد،           عده‌ای از آنها همانطور كه از خدا ميترسند، از مردم ميترسند و بلكه از مردم بيشتر ميترسند؟           گفتند: خداوندا چرا جنگ را بر ما واجب كردی؟           چرا آن را برای مدت كوتاهی عقب نينداختی؟           بگو استفاده از متاع دنيا كم است و آخرت برای افراد پرهيزكار بهتر است و ذره‌ای بشما ظلم نميشود." در آيه 87 سوره 4 (سوره نساء) خداوند ميفرمايد:          "معبودی غير از خدا وجود ندارد.           مسلماً شما را در روز قيامت، كه شكی در آن نيست، جمع ميكند.            از خدا راستگوتر چه كسی است؟" پس اينهمه معبودهائی که عده ای دکاندار مذهبی برای ما ساخته و پرداخته اند تکليفشان چه ميشود؟ خداوند به وضوح و کاملا روشن به من ميفرمايد که معبودی غير از او نبوده، نيست، و نخواهد بود - عده ای دکاندار مذهبی غير اين ميگويند؛ انتخاب هميشه با ما است - کلام خداوند بزرگ و يکتا، و يا گفته آن دکانداران مذهبی که برای کساد نشدن بازارشان، تعداد کثيری معبود برای ما ساخته اند. من نميفهمم، وجود اين همه امامزاد و اقوام امامزاده ها که عده کثيری که قرآن را نخوانده اند، بدرگاه آنها دعا ميکنند و التماس ميکنند که دعای آنها را اجابت کنند، در و ديوار و ضريع آنها را ميبوسند، و برای آنها نذر و قربانی ميکنند برای چيست؟      1- معبودی به جز خداوند وجود ندارد.      2- اگر خداوند بلا، مصيبت، ضرر، و يا اينکه منفعتی برای من، به هر دليلی که او ميداند بخواهد، هيچ پيغمبر، امام، و امامزاده ای قادر به تغيير آن نيست.      3- در قرآن خوانديم که هيچ پيغمبر، امام، و امامزاده ای به هيچ عنوان قادر نيست که ذره ای در اين مورد حتی به خودش کمک کند، چه برسد به من و شما.      4- به هيچ عنوان و به هيچ وجه هيچ پيغمبر، امام، و امامزاده ای قادر به شنيدن صدای من و شما نيست.      5- به هيچ عنوان و به هيچ وجه هيچ پيغمبر، امام، و امامزاده ای قادر به اجابت کردن دعای من و شما نيست، يک يک آنها خودشان در حال سجود          بدرگاه خداوند برای خودشان دعا ميکنند. ما را چه شده، تا کی بعضی ها قرآن، يعنی بطور کامل همانطور که خداوند در قرآن فرموده، يک يک دستورات و فرمايشات خداوند برای بشريت را کناری ميگذارند و به چرنديات اين و آن گوش ميکنند و از آن چرنديات پيروی ميکنند؟ تا کی بعضی ها "دوزاريشون نمی افته" و متوجه نميشوند که اين دکانداران مذهبی همه کوشش خود را ميکنند که من و شما را برای کساد نشدن بازارشان از قرآن به هر قيمتی که شده دور نگاه دارند؟ برداشت من اين است که از دو حال خارج نيست - يا من خداپرستم - يا انسان پرست، انسانهائی که برای ما از آنها بت ساخته اند. آيا شما فکر ميکنيد حالت سومی وجود دارد؟ در آيه 109 سوره 4 (سوره نساء) خداوند ميفرمايد:          "آگاه باشيد ( توجه داشته باشيد) كه اينها كسانی هستند كه شما در زندگی دنيا از آنها دفاع كرديد.            روز قيامت چه كسی در مقابل خداوند از آنها دفاع ميكند يا وكيل آنها خواهد بود؟ "  در آيه 134 سوره 4 (سوره نساء) خداوند ميفرمايد:          "كسی كه پاداش دنيا را بخواهد، پاداش دنيا و آخرت پيش خداست، و خدا شنوا و بيناست ( حرفهای شما را ميشنود و كارهای شما را ميبيند)." در آيه 136 سوره 4 (سوره نساء) خداوند ميفرمايد:           "ای افراد باايمان، به خدا و پيغمبرش و كتابی كه به پيغمبرش نازل كرده (يعنی به قرآن)          و كتابی كه قبلا نازل كرده (به تورات و انجيل و كتابهای انبياء) ايمان بياوريد.          كسی كه منكر خدا و فرشتگان و كتابها و پيغمبران خدا و روز آخرت شود خيلی گمراه شده است." در آيه 141 سوره 4 (سوره نساء) خداوند ميفرمايد:         "منافقينی كه در مورد كار شما انتظار ميكشند، اگر از جانب خدا فتحی نصيب شما شود ميگويند: آيا ما با شما نبوديم؟          و اگر فتح نصيب كفار شود به آنها ميگويند: آيا شما را حفظ نكرديم و شما را از افراد با ايمان بر حذر نداشتيم؟          خدا بين شما در روز قيامت حكم ميكند.           خدا هرگز برای كافرين تسلطی بر افراد با ايمان قرار نداده است. " در آيات 157 تا 159  سوره 4 (سوره نساء) خداوند ميفرمايد:         "و به سبب حرفشان كه گفتند ما مسيح عيسی ‌ابن مريم رسول خدا را كشتيم در صورتيكه او را نكشتند و بدار نزدند، ولی برای آنها مشتبه شد.         كسانی كه در اين مورد اختلاف دارند درباره آن مسلماً شك دارند، آنها علمی به آن ندارند و فقط از گمان پيروی ميكنند و بدون ترديد او را نكشتند.         بلكه خدا او را بالا و پيش خود برد.         خدا توانا و حكيم است.         هيچ كس از اهل كتاب نيست مگر اينكه قبل از مرگش به او يا به آن ايمان بياورد و او روز قيامت شاهد آنها خواهد بود. " در آيه 162 سوره 4 (سوره نساء) خداوند ميفرمايد:          "اما راسخين در علم آنان، و مومنينی كه به آنچه به تو و قبل از تو نازل شده ( به قرآن، تورات، انجيل و كتابهای پيغمبران ) ايمان ميآورند          و نماز را بپا ميدارند و زكات ميدهند و به خدا و روز آخرت ايمان دارند افرادی هستند كه پاداش بزرگی به آنها خواهيم داد." آياتی از سوره مائده در آيه 5 سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد:          "امروز تمام خوردنيهای پاك برای شما حلال است، همينطور غذای اهل كتاب برای شما حلال و غذای شما برای آنها حلال است.         همينطور ازدواج با زنان پاكدامن مؤمن و زنان پاكدامن اهل كتاب برای شما حلال است،         البته وقتی مهريه ‌شان را به آنها بدهيد؛ ازدواج باشد، نه زنا و نه معشوقه گرفتن.         كسی كه منكر ايمان شود، عملش از بين رفته و در آخرت از افرادی است كه ضرر كرده‌اند." در آيه 14 سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد:         "از كسانی هم كه گفتند ما عيسوی هستيم پيمان گرفتيم ولی آنها هم بهره بردن از چيزی را كه به ايشان تذكر داده شده بود فراموش كردند.          و ما نيز بين آنها تا روز قيامت دشمنی و كينه افكنديم؛ خدا آنها را از كارهائی كه مينمودند با خبر ميكند." در آيه 19 سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد:         " ای اهل كتاب، رسول ما در دورانی كه پيغمبری نبود برای شما آمد تا حقايق را برای شما بيان كند           تا (روز قيامت) نگوئيد مژده دهنده و هشدار ‌دهنده‌ای برای ما نيامد؛            مژده‌ دهنده و هشدار ‌دهنده‌ای برای شما آمد.           خدا قادر به هر كاری است."   در آيه 33 سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد:          "مجازات افرادی كه با خدا و رسولش ميجنگند و در زمين به فساد ميكوشند فقط اين است كه كشته يا بدار زده شوند         يا دست و پايشان برخلاف هم بريده شود يا تبعيد گردند.         اين خواری آنها در دنيا است و در آخرت عذاب بزرگی دارند. " در آيه های 35 و 36 سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد:          "ای افراد باايمان، از نافرمانی و عذاب خدا بترسيد و وسيله ای برای نزديکی به خدا بجوئيد           (که اين وسيله همان جهاد در راه خداوند ميباشد که در بقيه همين آيه خداوند ميفرمايد)           و در راه خدا جهاد كنيد تا رستگار شويد.           افرادی كه قبول نكردند، اگر تمام آنچه در زمين است داشته باشند و دو برابر آن را داشته باشند كه تاوان بدهند            تا در روز قيامت از عذاب نجات پيدا كنند، از آنها پذيرفته نميشود.           آنها عذاب پردردی دارند." در آيه 41 سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد:             "ای پيغمبر، كسانی كه در كفر بر هم پيشی ميگيرند و زبانی ميگويند ايمان آورديم ولی قلبشان ايمان ندارد تو را غمگين نكنند.            عده‌ای از يهوديان به حرفهای دروغ گوش ميكنند؛            به حرفهای كسانی گوش ميكنند كه پيش تو نيامده‌اند و معنی سخن را از جای خود تغيير ميدهند            و ميگويند: اگر چنين چيزی بشما گفته‌ شد قبول کنيد و اگر گفته نشد از قبول آن خودداری کنيد.            آنها كسانی هستند كه خدا انحرافشان را خواسته پس تو نميتوانی در مقابل خواست خدا كاری برای آنها بكنی.             آنها افرادی هستند كه خدا نميخواهد دلشان را پاك كند.            آنها در دنيا خواری و در آخرت هم عذاب بزرگی دارند." اين هم آيه ای ديگر که خداوند در آن به حضرت محمد (ص) ميفرمايد " تو نميتوانی در مقابل خواست خدا كاری برای آنها بكنی."آيا باز هم در اين مورد ما بايد سئوالی و يا شکی داشته باشيم؟ در آيه 64 سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد:            "يهوديها گفتند دست خدا بسته است؛ دست خودشان بسته است و بخاطر حرفی كه زدند از لطف خدا محروم شده‌اند.             دستهای خدا باز است و هرطور كه بخواهد انفاق ميكند.             اين چيزيكه از جانب خداوندت بتو نازل شده، طغيان و كفر عده زيادی از آنها را اضافه ميكند.             بين آنها تا روز قيامت دشمنی و كينه ايجاد كرديم. هرگاه آتش جنگی روشن كردند، خدا آن را خاموش كرد.             در زمين برای ايجاد فساد كوشش ميِكنند، در صورتيكه خدا افرادی را كه باعث فساد ميشوند دوست ندارد."  در آيه 69 سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد:              "مسلمانان، يهوديان، صابئيان و عيسويان، بطور كلی هر كس كه به خدا و روز آخرت ايمان بياورد و درستكار باشد نه ترسی دارد نه غصه‌ای. " آياتی از سوره انعام در آيات 11 و 12  سوره 6 (سوره انعام) خداوند ميفرمايد:             "بگو: در زمين بگرديد و نگاه كنيد عاقبت كسانی كه منكر عذاب ما بودند چه شد.              بگو: آنچه در آسمانها و زمين است مال چه كسی است؟              بگو: مال خدا است.              خدا رحمت را بر خودش واجب گردانيده است، تا شما را در روز قيامت كه شكی در آن نيست جمع كند.              كسانی كه خودشان را دچار ضرر كردند ( دچار عذاب قيامت ساختند) ايمان نمی‌آورند. " در آيات 15 تا 18  سوره 6 (سوره انعام) خداوند ميفرمايد:           "بگو: من اگر از فرمان خدا سرپيچی كنم از عذاب روز بزرگ ميترسم.            كسی كه در روز قيامت عذاب از او برگردانده شود خدا به او رحم كرده و اين موفقيت آشكاری است.             اگر خدا ضرری بتو برساند كسی جز خود او نمی‌تواند آن را برطرف كند، و اگر خيری بتو برساند، او قادر به هر كاری است،            بگو من اگر از فرمان خدا سرپيچی كنم از عذاب روز بزرگ ميترسم. " آخرين پيغمبر برگزيده خداوند حضرت محمد (ص) اگر از فرمان خداوند سرپيچی کند، از عذابی که در روز بزرگ شامل حالش ميشود ميترسد. من و شما در کجای اين دايره قرار داريم اگر از فرمان خداوند سرپيجی کنيم؟ تمام قدرت ها، تمام تصميم ها، تنها قانونگذار، تنها شنونده دعا، تنها اجابت کننده دعا فقط و فقط خداوند بزرگ و يکتا است جز خود خداوند، هيچ کسی، هيچگونه ضرری را نميتواند از حضرت محمد (ص) و هيچ بشر ديگری برطرف کند، و يا لطف خداوند را از آنان باز دارد. به جز خداوند هرگز و هيچ وقت معبودی قابل پرستش، قابل ستايش و بزرگداشت، شنونده دعا، اجابت کننده دعا، هرگز نبوده، وجود ندارد، و هرگز نخواهد بود. آيا وقت آن نرسيده که از درگاه ايزد يکتا طلب بخشش و آمرزش کنيم و چرندياتی را که يک مشت دکاندار مذهبی در اختيار ما گذاشته اند به دور اندازيم و بسوی خدا، بسوی قرآن که يک يک دستورات و راهنمالی های خداوند در آن است برويم؟ در آيات 31 تا 22  سوره 6 (سوره انعام) خداوند ميفرمايد:           "كسانی كه منكر ديدار خدا شدند ضرر كردند.             وقتی كه قيامت ناگهانی فرا رسد ميگويند افسوس كه ما در دنيا كوتاهی كرديم و آنها بار گناهان خود را بر دوش ميگيرند.            باری كه برميدارند بد است.            زندگی دنيا فقط بازی و سرگرمی است و مسلماً خانه آخرت برای افراد با تقوی بهتر است؛ آيا نمی‌فهميد؟ " در آيه 36  سوره 6 (سوره انعام) خداوند ميفرمايد:           "فقط كسانی كه گوش شنوا دارند دعوت تو را اجابت ميكنند.            مردگان را خدا (در قيامت) زنده ميكند بعد آنها را پيش خدا بر ميگردانند. " آيا من و شما برای اين ديدار آماده ايم؟ آيا من و شما ترجيح نميدهيم که در زمان اين ديدار پاک، آمرزيده و بخشيده شده به پيشگاه ايزد يکتا برويم؟ خداوند در قرآن فرموده که اين موهبت برای يک يک ما، با هر گذشته ای بدون هيچ واسطه، بدون هيچ وسيله، و بدون هيچ ... امکان پذير است، پس منتظر چه هستيم؟   در آيات 40 و 41  سوره 6 (سوره انعام) خداوند ميفرمايد:           "بگو اگر راست ميگوئيد نظر شما چيست؟            اگر عذاب خدا يا قيامت بيايد، آيا كسی را غير از خدا به كمك ميخوانيد؟             تنها او را به كمك ميخوانيد، و او اگر بخواهد مشكلی را كه برای آن كمك ميخواهيد برطرف ميكند،            و شما چيزهائی را كه شريک او ميسازيد فراموش ميكنيد." از اين واضح تر امکان دارد که مطلبی را بيان کرد؟ بعد از درک اين آيات کس ديگری را به کمک خواندن و درخواست حل مشگلی را از معبود ديگری کردن، معنی اش چيست؟ در آيات 65 و 67 سوره 6 (سوره انعام) خداوند ميفرمايد:          "بگو او قادر است كه عذابی از بالای سر شما يا از زير پای شما بفرستد، يا شما را دسته دسته كند و عذاب بعضی را به بعضی ديگر بچشاند.           نگاه كن كه ما چگونه آيات را توضيح ميدهيم تا آن را بفهمند.            قوم تو قرآن را تكذيب كردند در صورتيكه قرآن حق است.           بگو من وكيل شما نيستم؛ برای عملی شدن هر خبری (مثل خبر عذاب يا قيامت) وقتی لازم است و اين حقيقت را خواهيد دانست." می بينيم که خداوند تا چه حد لطف فرموده و آيات قرآن را برای اينکه من و شما بفهميم و درک کنيم توضيح ميدهد، مثال ميزند، و بسادگی هر چه تمام تر، در اختيار ما ميگذارد تا من و شما با اجرای دستورات و فرمايشاتش از وجود خودمان، از يک آدم، يک انسان بسازيم. در آيه 92 سوره 6 (سوره انعام) خداوند ميفرمايد           "اين قرآن كتاب مباركی است كه ما آن را نازل كرديم كه كتابهای قبلی را تصديق ميكند.            برای اينكه اهالی مكه و اطرافش را از عواقب كارهای بد بترسانی؛ افرادی كه به آخرت ايمان دارند به آن ايمان ميآورند و مواظب نمازشان هستند. " در آيه 113سوره 6 (سوره انعام) خداوند ميفرمايد:          "تا دلهای كسانی كه به آخرت ايمان ندارند به آن سخنان متمايل شود و آن را بپسندند و كاری را كه ميخواهند بكنند." در آيه 150سوره 6 (سوره انعام) خداوند ميفرمايد:         "بگو شاهدهايتان را كه شهادت ميدهند كه خدا اينها را حرام كرده بياوريد؛          اگر شهادت دادند تو با آنها شهادت نده و از دلخواه افرادی كه منكر آيات ما شدند          و از دلخواه افرادی كه به آخرت ايمان ندارند و برای خدا شريك درست كرده‌اند پيروی نكن." آياتی از سوره اعراف در آيه 24 سوره 7 (سوره اعراف) خداوند ميفرمايد:          "خدا به آنها گفت پائين برويد بعضی از شما دشمن بعضی خواهيد بود.           در زمين محل و وسيله زندگی تا پايان عمرتان (تا قيامت) وجود دارد." در آيه 32 سوره 7 (سوره اعراف) خداوند ميفرمايد:          "بگو: چه كسی زينتی كه خدا برای بندگانش بوجود آورده و خوردنيهای پاك را حرام كرده است؟           بگو: اينها در زندگی دنيا مال افراد باايمان است و روز قيامت هم فقط به آنها اختصاص دارد.            ما آيات را اينطور برای دانايان توضيح ميدهيم. در آيات 44 و 45 سوره 7 (سوره اعراف) خداوند ميفرمايد:           "اهل بهشت به اهل جهنم ميگويند: ما وعده‌ای كه خداوندمان بما داده بود درست يافتيم، آيا شما هم وعده‌ای كه خداوندتان بشما داده بود درست يافتيد؟            ميگويند: بله، آنوقت اعلام كننده‌ای ميان آنها اعلام ميكند كه لعنت خدا بر ستمكاران.            ستمكارانی كه مردم را از راه خدا باز ميدارند و انحراف آن را ميخواهند و منكر آخرت هستند. " در آيه 147 سوره 7 (سوره اعراف) خداوند ميفرمايد:           "كسانی كه منكر آيات ما و ديدار آخرت شدند، اعمالشان از بين رفته ‌است.             آيا غير از اين است كه جزای اعمال خود را می بينند؟ " قابل توجه يک يک افرادی که منکر آيات قرآن مجيد هستند و با لبخندی ميگويند " ای بابا کی از اون دنيا اومده؟ " در آيات 155 و 156سوره 7 (سوره اعراف) خداوند ميفرمايد:          "موسی از بين قومش هفتاد نفر را برای ميعاد ما انتخاب كرد؛ وقتی دچار زمين لرزه شدند موسی گفت: خداوندا، اگر ميخواستی قبلا آنها و مرا هلاك ميكردی،           آيا ما را بعلت كارهائی كه افراد نادان ما كردند هلاك ميكنی؟ اين فقط امتحان تو است.           هر كسی را كه بخواهی گمراه ميكنی (مطابق قانونت بی راه ميگذاری) و هر كس را بخواهی هدايت ميكنی.           تو ياور مائی؛ ما را بيامرز و بما رحم كن. تو بهترين آمرزنده‌ای.           وضع خوبی برای ما در دنيا و آخرت مقرر فرما؛ ما به راه تو هدايت شديم. " در آيات 165 تا 167سوره 7 (سوره اعراف) خداوند ميفرمايد:            "چون تذكرهائی را كه به آنها داده شده بود فراموش كردند، افرادی را كه از بدی نهی می ‌كردند نجات داديم             و ستمكاران را بعلت اطاعت نكردنشان به عذاب سختی دچار كرديم.             چون از كارهائی كه نهی شده بودند سرپيچی كردند، به آنها گفتيم ميمونهای رانده شده باشيد.             و زمانی كه خداوندت اعلام كرد كه تا روز قيامت كسانی را عليه آنها بر می ‌انگيزد كه آنها را بسختی عذاب كنند.             چون حسابرسی خداوندت سريع است، و او آمرزنده مهربان است." در آيه 169 سوره 7 (سوره اعراف) خداوند ميفرمايد:            "بعد از آنها افرادی جای آنها را گرفتند كه وارث كتاب شدند؛ آنها متاع اين دنيا را ترجيح دادند و ميگويند گناهان ما آمرزيده خواهد شد.             اگر با متاعی مثل آن برخورد كنند آن را ميگيرند.             آيا از آنها در تورات تعهد گرفته نشده كه فقط حقيقت را از قول خدا بگويند و آنها آنچه در تورات است خوانده‌اند.             خانه آخرت برای افراد پرهيزكار بهتر است، آيا اين را نمی‌ فهميد؟ " آيا من و شما هم فقط و فقط حقيقت را از قول خداوند ميگوئيم، آيا من و شما آنچه در قرآن است را خوانده ايم؟ در آيه 172 سوره 7 (سوره اعراف) خداوند ميفرمايد:            "هنگامی را يادآوری كن كه خداوندت از پشت فرزندان آدم، نسل‌های آنها را گرفت و آنها را بر خودشان شاهد ساخت              و گفت: آيا من خداوند شما نيستم؟              گفتند: آری شهادت ميدهيم، تا روز قيامت نگوئيد كه ما از اين مطلب غافل بوديم." در آيات 187 و 188سوره 7 (سوره اعراف) خداوند ميفرمايد:            "از تو ميپرسند كه قيامت چه وقت برقرار ميشود؟ بگو علم آن فقط پيش خداوند من است،              و خداوند آن را فقط در وقت خود آشكار ميسازد.              قيامت بر آسمانها و زمين سنگين است.               ناگهانی سراغ شما می‌آيد. از تو ( درباره قيامت) سئوال ميكنند مثل اينكه تو از آن خبر داری!              بگو: فقط خدا از آن اطلاع دارد، ولی بيشتر مردم اين را نميدانند.              بگو: من مالك نفع و ضرری برای خودم نيستم مگر تا آنجا كه خدا بخواهد.              اگر غيب ميدانستم نفع بيشتری بدست می‌آوردم و آسيبی به من نميرسيد؛ من فقط بيم دهنده و مژده دهنده افراد باايمان هستم." بعد از خواندن اين آيات، بعد از مطلع شدن که حتی پيغمبر خداوند، به هيچ عنوان و به هيچ وجه قادر نيست که کوچکترين نفعی به خودش برساند و يا کوچکترين ضرر و آسيبی را از خودش دور کند (سالهای اول بعثت را در صحرای سوزان عربستان يادتان هست) اگر هنوز من دستم را به آسمان بلند کنم و به درگاه معبودی غير از خداوند دعا کنم، و يا از معبودی غير از خداوند طلب اجابت دعا کنم، اسم من چيست؟ آيه ای از سوره انفال در آيه 67 سوره 8 (سوره انفال) خداوند ميفرمايد:          "سزاوار پيغمبر نيست كه اسيرانی داشته باشد تا در زمين زياد خونريزی بكند.          شما مال دنيا را ميخواهيد در صورتيكه خدا آخرت را برای شما می‌خواهد؛ خدا توانا و حكيم است." آياتی از سوره توبه در آيات 18 و 19 سوره 9 (سوره توبه) خداوند ميفرمايد:          "مسجدهای خدا را فقط افراديكه به خدا و روز آخرت ايمان دارند و نماز را بپا ميدارند و زكات ميدهند و از كسی جز خدا نمی ‌ترسند آباد ميكنند.           اميد است كه اين افراد از كسانی باشند كه راه صحيح را شناخته‌اند.           آيا آب دادن به حاجی‌ها و آباد كردن مسجدالحرام را مثل كار كسی ميدانيد كه به خدا و روز آخرت ايمان آورده و در راه خدا جهاد كرده؟            اين دو دسته پيش خدا مساوی نيستند؛ خدا افرادی را كه ظلم ميكنند هدايت نمی كند." در آيه 29 سوره 9 (سوره توبه) خداوند ميفرمايد:           "با كسانی از اهل كتاب كه به خدا و روز آخرت ايمان ندارند و چيزی را كه خدا و رسولش حرام كرده، حرام نميدانند            و متدين به دين حق نيستند بجنگيد، تا با خواری و حقارت با دست خود جزيه (ماليات سرانه) بدهند. " در آيه 38 سوره 9 (سوره توبه) خداوند ميفرمايد:            "ای افراد باايمان، شما را چه شده كه وقتی بشما گفته ميشود كه در راه خدا حركت كنيد، به زمين می ‌چسبيد و حركت نميكنيد؟             آيا به زندگی دنيا در مقابل آخرت راضی شده‌ايد؟             زندگی دنيا در مقابل آخرت بسيار ناچيز است. " در آيات 44 و 45 سوره 9 (سوره توبه) خداوند ميفرمايد:            "افرادی كه به خدا و روز آخرت ايمان دارند برای اينكه با مال و جانشان در راه خدا بجنگند از تو اجازه نمی‌خواهند؛             خدا افراد پرهيزكار را خوب می‌شناسد.             فقط افرادی كه به خدا و روز آخرت ايمان ندارند و دلشان دچار شک و ترديد است برای ماندن از تو اجازه ميخواهند،             آنها با شكی كه دارند دچار ترديد هستند." در آيه 69 سوره 9 (سوره توبه) خداوند ميفرمايد:           "مانند كسانی كه قبل از شما بودند و قدرت و مال و فرزندشان از شما بيشتر بود ( نباشيد)؛ آنها از نصيب خود استفاده كردند.            شما هم مثل كسانی كه قبل از شما از نصيب خود استفاده كردند از نصيب خود استفاده كرديد و غرق افكار باطل خود شديد همانطور كه آنها شدند.            اعمال اين افراد در دنيا و آخرت از بين رفته، آنها ضرر كرده‌اند." در آيه 74 سوره 9 (سوره توبه) خداوند ميفرمايد:          "به خدا قسم ميخورند كه چنين حرفی نزده‌اند، بدون ترديد سخن كفر‌آميز را گفته‌اند و بعد از مسلمان شدنشان كافر شدند           و قصد چيزی را كردند كه به آن نرسيدند؛ فقط در اثر اينكه خدا و پيغمبرش با فضل خود آنها را بی‌نياز كردند به عيب جوئی پرداختند.           اگر توبه كنند به نفع آنها است و اگر قبول نكنند، خدا آنها را در دنيا و آخرت عذاب پر دردی ميكند؛ آنها در زمين يار و ياوری ندارند." در آيه 99 سوره 9 (سوره توبه) خداوند ميفرمايد:          "عده‌ای از صحرانشينان افرادی هستند كه به خدا و روز آخرت ايمان دارند و انفاقی كه ميكنند وسيله تقرب به خدا و دعای پيغمبر درباره خود ميدانند.            بدانيد كه انفاقشان باعث تقربشان خواهد بود؛ خدا آنها را وارد رحمت خود ميكند، چون خدا آمرزنده مهربان است." آياتی از سوره يونس در آيات 44 و 45 سوره 10 (سوره يونس) خداوند ميفرمايد:           "خدا ذره‌ای به مردم ظلم نميكند ولی مردم به خودشان ظلم ميكنند.            روزی كه آنها در قيامت جمع شوند، مثل اين است كه فقط ساعتی از روز (در دنيا) مانده‌اند؛همديگر را می‌شناسند.            كسانيكه منكر ديدار خدا شده‌اند ضرر كرده‌اند و راه درست را نشناخته‌ بودند. " در آيات 58 تا 60 سوره 10 (سوره يونس) خداوند ميفرمايد:          "بگو: بايد به فضل و رحمت خدا خوشحال باشند؛ فضل و رحمت خدا از تمام چيزهائی كه جمع ميكنند بهتر است.           بگو: نظر شما درباره خوردنيهائی كه خدا برای شما نازل كرده و شما قسمتی از آن را حرام و قسمتی را حلال كرده‌ايد چيست؟           بگو: آيا خدا چنين اجازه‌ای به شما داده است، يا بخدا افترا ميزنيد؟           تصور كسانيكه كه بدروغ بخدا افترا ميزنند درباره روز قيامت چيست؟            چون خدا نسبت به مردم لطف دارد ولی بيشتر آنها سپاسگزاری نميكنند. " دين اسلام و قرآن را عده ای قرآن نخوانده، عده ای دکاندار مذهبی وسيله سوگواری، مصيبت خوانی، روضه خوانی، و گريه و زاری کرده اند که به اين وسيله قدرت در دستشان بماند، بر مردم حکمرانی کنند و آنها را هر چه بيشتر در گمراهی و تاريکی و دور از قرآن نگاه دارند. خداوند ميفرمايد که ما بايد به فضل و رحمت خدا خوشحال باشيم - غم و غصه و مصيبت خوانی و روضه خوانی جائی در اسلام ندارد، اسلام دين شادی و نشاط و پيشرفت و علم و دانش است - اين دکانداران مذهبی کدام کتاب را ميخوانند و از چه دينی پيروی ميکنند؟ در آيات 62 تا 64 سوره 10 (سوره يونس) خداوند ميفرمايد:          "بدانيد كه دوستداران خدا ترس و غصه‌ای ندارند.           افرادی كه ايمان آوردند و پرهيزكار بودند؛ در زندگی دنيا و آخرت مژده دارند.           سخن خدا عوض نميشود؛ اين موفقيت بزرگی است. " در آيه 93 سوره 10 (سوره يونس) خداوند ميفرمايد:          "بنی‌اسرائيل را در جای خوبی جای داديم و از خوردنيهای پاك روزيشان كرديم؛ آنها بعد از اينكه حقيقت را دانستند دچار اختلاف شدند.             خدا روز قيامت در مورد چيزهائی كه در آن اختلاف داشتند بين‌ آنها حكم ميكنند." آياتی از سوره هود در آيات 15 و 16 سوره 11 (سوره هود) خداوند ميفرمايد:           "كسی كه زندگی دنيا و زينت آن را بخواهد، مطابق كاری كه در آن راه كرده به او ميدهيم و در آن مورد به آنها كم داده نميشود.            آنها كسانی هستند كه در قيامت چيزی غير از آتش جهنم ندارند و تمام كارهائی كه در دنيا كرده‌اند از بين رفته و كارهائی كه كرده‌اند باطل است. " در آيات 19 تا 22 سوره 11 (سوره هود) خداوند ميفرمايد:          "ظالمينی كه مردم را از راه خدا باز ميدارند و دنبال منحرف ساختن آن ميروند و منكر آخرت هستند.           آنها خدا را در زمين عاجز نمی ‌كنند و اوليائی غير از خدا ندارند.           عذاب آنها دو برابر ميشود آنها نميتوانستند ( حقيقت را) بشنوند و آن را نميديدند.           آنها خودشان را دچار ضرر كرده‌اند ( دچار عذاب كرده‌اند) و آنچه بهم بافته‌اند گم شده؛ ناچار آنها در آخرتزيانكارترين افراد هستند." در آيات 59 و 60 سوره 11 (سوره هود) خداوند ميفرمايد:           "اين قوم عاد است كه منكر آيات خداوندشان شدند و از پيغمبران خدا اطاعت نكردند و از فرمان هر مستبد ستيزه ‌جوئی پيروی كردند.            در اين دنيا و روز قيامت لعنت بدنبال خود داشتند؛ بدانيد كه قوم عاد منكر خدايشان شدند، و لعنت بر عاد، قوم هود است." خداوند ميفرمايد: بلائی که به سر قوم عاد آمد به خاطر اين بود که:     1- منکر آيات خداوندشان شدند     2- از پيغمبران خداوند اطاعت نکردند     3- از فرمان هر مستبد ستيزه ‌جوئی، بجای امر و فرمان خداوند پيروی كردند     4- اين اعمال باعث اين شد که در اين دنيا و روز قيامت لعنت بدنبال خود داشتندآيا شما افرادی را ميشناسيد که امروزه اين چنين ميکنند؟ من کاملا مات و مبهوتم که چطور اين افراد حتی برای لحظه ای فکر ميکنند که سرنوشت ديگری خواهند داشت و در اين دنيا و در روز قيامت لعنت بدنبال خود نخواهند داشت؟ شما فکر ميکنيد چرا خداوند اين داستان ها را به ما ميفرمايد؟ برداشت من اين است که از اين حقايق پند بگيريم و اشتباهات گذشتگان را تکرار نکنيم، و از فرمان هر مستبد ستيزه ‌جوئی، بجای امر و فرمان خداوند پيروی نکنيم؛ آيا شما برداشت ديگری داريد؟ در آيات 96 و 98 سوره 11 (سوره هود) خداوند ميفرمايد:          "موسی را با آيات و دليل روشن پيش فرعون و سران قومش فرستاديم؛ سران قومش از دستور فرعون پيروی کردند در صورتيکه دستور او درست نبود.           روز قيامت جلوی قومش حرکت ميکند و آنها را وارد آتش جهنم ميکند؛ جهنم جای بدی برای وارد شوندگان آن ميباشد." افرادی که فکر ميکنند با اجرای دستور رهبری، سردسته ای، حاکمی که دستوراتی برخلاف دستورات خداوند ميدهد، فقط و فقط وظيفه خود را انجام ميدهند، و آنچه ميکنند اگر گناهی دارد برگردن حاکمی است که دستور داده، بايد اين آيات قرآن را خوانده و به معنی آن فکر کنند. مثل قوم فرعون که دنباله رو فرعون و دستورات او بودند، اگر من اعمالی را که به من دستور داده شده و برخلاف دستورات خداوند است انجام دهم، من خودم مسئول آنچه کرده ام هستم و مثل قوم فرعون، در روز رستاخيز، پشت سر سردسته ام بطرف آتش جهنم حرکت ميکنم و وارد آن ميشوم. برای مثال، وقتی رئيس، رهبر، و يا حاکمی به من دستور ميدهد کاری برخلاف دستورات خداوند بکنم، و من مثل گوساله ای آن حکم را اجرا ميکنم، به نظر شما، بعد از خواندن اين آيه، آينده من در چه حالتی خواهد بود؟ فرض کنيد که به فردی دستور داده شده که انسان و يا انسانهای بيگناهی را بکشد، بعد از کشتن اين افراد بيگناه، نام اين اجرا کننده دستور را شما چه ميگذاريد، آيا اين فرد ميتواند ادعا کند که او فقط اجرا کننده دستور بوده و بی گناه است، يا اينکه به زبان فارسی سليس او يک قاتل است؟ به ياد محمد علی قهرمان مشت زنی جهان افتادم که به هيچ عنوان زير بار دستورات يک مشت جانی خدانشناس نرفت و اسلحه برنداشت و بيگناهی را نکشت، حتی ذره ای شک ندارم که خداوند اجرش را به او ميدهد. در آيات 99 تا 101 سوره 11 (سوره هود) خداوند ميفرمايد:          "آنها در دنيا و روز قيامت لعنت (دور بودن از رحمت خدا) را بدنبال خود دارند؛ بد چيزی به آنها داده شده.            اين قسمتی از خبر مردم شهرها است كه داستان آن را برای تو ميگوئيم؛ مقداری از آنها هنوز سر پا است و مقداری از آنها ويران شده.           ما به آنها ظلم نکرديم ولی آنها به خودشان ظلم كردند.           و وقتی فرمان خداوندت صادر شد، خدايانی كه به غير از خدا به كمك ميخواندند، ذره‌ای بكار آنها نيامدند و چيزی غير از نابودی بر آنها نيفزودند." در آيات 103 تا 107 سوره 11 (سوره هود) خداوند ميفرمايد:          "در اين سرگذشت‌ها برای كسی كه از عذاب آخرت ميترسد، نشانه‌ای وجود دارد.            روز آخرت روزی است كه مردم در آن روز جمع ميشوند و روزی است ديدنی؛ ما فقط آن را تا مدت محدودی عقب مياندازيم.             وقتی آن روز بيايد، هيچكس جز با اجازه خدا صحبت نميكند؛            در آن روز عده‌ای بدبختند و عده‌ای خوشبخت؛ اما بدبختها در آتش هستند و در آن فرياد و ناله دارند.            تا وقتی آسمانها و زمين باقی است در آن خواهند بود مگر تا آنجا كه خداوندت بخواهد.             چون خداوندت هر كاری كه بخواهد ميكند." اميد است که از اين سرگذشت ها من و شما درس بگيريم و اشتباهات گذشتگان را تکرار نکنيم و به سرنوشتی که آنان به آن رسيدند نرسيم. آياتی از سوره يوسف در آيه 37  سوره 12 (سوره يوسف) خداوند ميفرمايد:           "يوسف گفت قبل از اينكه غذای روزانه شما را بياورند، تأويل خواب شما را به شما ميگويم.            اين تأويل خواب از چيزهائی است كه خداوندم به من ياد داده.            من دين كسانی را كه به خدا ايمان ندارند و منكر آخرت هستند ترك كرده‌ام." در آيه 57  سوره 12 (سوره يوسف) خداوند ميفرمايد:          "و پاداش آخرت برای افراد باايمانی كه پرهيزكار باشند خيلی بهتر است." در آيه 101  سوره 12 (سوره يوسف) خداوند ميفرمايد:         "خداوندا، بمن فرمانروائی دادی و تعبير خواب را بمن ياد دادی.          ای آفريننده‌ آسمانها و زمين، تو سرور من در دنيا و آخرت هستی.          خداوندا، مرا مسلمان از دنيا ببر و مرا جزو افراد درستكار گردان." در آيه 109  سوره 12 (سوره يوسف) خداوند ميفرمايد:         "ما قبل از تو فقط از اهالی شهرها مردانی ميفرستاديم كه به آنها وحی ميكرديم.          آيا در زمين گردش نكردند تا ببينند عاقبت كار كسانی كه قبل از آنها بودند چه بود؟          مسلماً خانه‌ آخرت برای افراد پرهيزكار بهتر است، آيا نمی ‌فهميد؟ " در آيات 106 تا 108  سوره 12 (سوره يوسف) خداوند ميفرمايد:        "بيشتر آنها در حالی به خدا ايمان می‌آورند كه هنوز مشرك هستند.         آيا از اينكه عذاب همه‌ گيری از جانب خدا سراغ آنها بيايد، خاطرشان جمع است؟         يا از اينكه قيامت در حاليكه توجهی به آن ندارند سراغ آنها بيايد خاطرشان جمع است؟          بگو: اين راه من است؛ من و پيروانم مردم را با بينائی بسوی خدا ميخوانيم؛ خدا پاك است و من از افراد مشرك نيستم." آياتی از سوره رعد در آيات 22 تا 24 سوره 13 (سوره رعد) خداوند ميفرمايد:         "كسانيكه برای كسب رضای خداوندشان صبر و استقامت كردند و نماز را بر پا داشتند           و از آنچه روزی ايشان ساختيم پنهان و آشكار انفاق نمودند و بدی را با خوبی دفع كردند، آنها خانه آخرت را دارند.          بهشت‌های جاويدی كه خودشان و پدران و همسران و فرزندانشان كه صالح باشند وارد آن ميشوند و فرشتگان از هر دری بر آنها وارد ميشوند.          (و به آنها ميگويند) بخاطر صبر و استقامتی كه داشتيد سلام بر شما؛ خانه آخرت خيلی خوب است." در آيه 26 سوره 13 (سوره رعد) خداوند ميفرمايد:          "خدا روزی را برای هر كسی كه بخواهد توسعه ميدهد يا محدود ميكند.           مردم به زندگی دنيا دلخوشند در صورتيكه زندگی دنيا در مقابل آخرت متاعی بيش نيست. " در آيه 34 سوره 13 (سوره رعد) خداوند ميفرمايد:          "آنها در زندگی دنيا عذاب دارند و مطمئناً عذاب آخرت سخت تر است، و كسی را ندارند كه آنها را از عذاب خدا حفظ كند." در آيه 42 سوره 13 (سوره رعد) خداوند ميفرمايد:          "كسانی كه قبل از آنها بودند نيز نقشه كشيدند؛ تمام نقشه‌ها مال خداست؛ ميداند هر كسی چه كاری ميكند.           منكران خواهند دانست كه خانه آخرت مال كيست. " آياتی از سوره ابراهيم در آيه 3 سوره 14 (سوره ابراهيم) خداوند ميفرمايد:          "منكرانی كه دنيا را بر آخرت ترجيح ميدهند و مردم را از راه خدا باز ميدارند و انحراف آن را ميخواهند سخت در گمراهی هستند. " در آيات 19 تا 21 سوره 14 (سوره ابراهيم) خداوند ميفرمايد:         "آيا نديدی كه خدا آسمانها و زمين را بحق آفريد؟          اگر بخواهد شما را ميبرد و خلق جديدی ميآورد و اينكار برای خدا مشكل نيست.          در قيامت همه در مقابل خدا ظاهر ميشوند." در آيات 26 و 27 سوره 14 (سوره ابراهيم) خداوند ميفرمايد:         "وضع كلام ناپاك مثل درخت ناپاكی است كه از زمين كنده شده و قراری نداشته باشد.          خدا مؤمنان را با سخن استوار در دنيا و آخرت پايدار مينمايد و كسانی را كه ظلم ميكنند گمراه ميكند؛          خدا هر كاری را كه بخواهد ميكند." در آيات 39 تا 41 سوره 14 (سوره ابراهيم) خداوند ميفرمايد:          "ستايش اختصاص به خدا دارد كه در سن پيری اسماعيل و اسحاق را به من داد، چون خداوند من دعا را ميشنود.           خداوندا، من و فرزندان مرا برپا دارندگان نماز گردان؛           خداوندا، دعايم را بپذير؛           خداوندا، روزی كه حساب برپا ميشود ( روز قيامت)، من و پدر و مادرم و افراد باايمان را بيامرز." آياتی از سوره حجر در آيات 85 و 86 سوره 15 (سوره حجر) خداوند ميفرمايد:         "ما آسمانها و زمین و آنچه بین آنها است را بحق آفریدیم؛          قیامت حتماً خواهد آمد.           از آنها بخوبی در گذر، چون خداوند تو آفریننده دانا است." آياتی از سوره نحل در آيات 22 و 23 سوره 16 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد:          "معبود شما معبودی یگانه است؛ اما كسانی كه به آخرت ایمان ندارند، دلهایشان آنرا انكار میکند و تكبر دارند.            قطعاً خدا آنچه را پنهان میکنند و آنچه را آشكار میکنند میداند.           خدا افراد متكبر را دوست ندارد. " در آيات 24 تا 27 سوره 16 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد:          "وقتی به آنها بگویند خداوندِ شما چه چیزی نازل كرده؟ می گویند افسانه‌های گذشتگان را؛           تا روز قیامت بار گناهان خود را بطور كامل حمل كنند به اضافه بار گناه كسانی كه به سبب نادانی گمراه كرده‌اند.            بدانید باری كه به دوش میکشند بد باری است.           كسانی كه قبل از آنها بودند نقشه کشیدند، پس خدا سراغ پی‌های خانه هایشان آمد،           درنتیجه سقف بر سرشان فرود آمد و عذاب از جائی كه به آن توجه نداشتند بر آنها وارد شد.           خدا روز قیامت آنها را خوار میسازد و میگوید شریکهائی كه برای من ساخته بودید و درباره آنها بگومگو میکردید، كجا هستند؟            دانشمندان میگویند امروز خواری و بدی نصیب منكران قیامت است." يک يک دکانداران مذهبی که باعث گمراهی مردم ميشوند، طبق اين آيات در روز قیامت بار گناهان خود را بطور كامل حمل ميكنند به اضافه بار گناه كسانی كه به سبب نادانی گمراه كرده‌اند. خداوندا، تقاضا ميکنم کمکم کن که هرگز از روی اشتباه مطلبی را نگويم که با فرمايشات تو در قرآن کوچکترين اختلافی داشته باشد و باعث گمراهی ديگران شود.  در آيه 30  سوره 16 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد:          "به افراد پرهیزکار میگویند خداوندتان چه چیزی نازل كرد. میگویند خیر و خوبی نازل كرد.           نیکوکاران در این دنیا وضع خوبی دارند و مسلما‌ً خانه آخرت بهتر است؛ خانه افراد پرهیزکار خانه بسیار خوبی است. "  در آيه 41  سوره 16 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد:          "كسانی كه پس از اینکه مورد ظلم قرار گرفتند در راه خدا مهاجرت كردند، در دنیا جای خوبی برای آنها تهیه میکنیم.            و اگر توجه داشته باشند پاداش آخرت بزرگتر است."  در آيه 60  سوره 61 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد:          "كسانی كه به آخرت ایمان ندارند صفت بدی دارند و عالی ترین صفت متعلق به خداست و او توانای حکیم است.            اگر خدا مردم را بسبب ظلمشان مجازات میکرد، جنبنده‌ای در زمین باقی نمی ‌گذاشت.           ولی مجازات آنها را تا مدت معلومی عقب می‌اندازد، و وقتی مهلت آنها بسر رسید نمیتوانند ساعتی آن را عقب یا جلو بیندازند."  در آيه 77  سوره 16 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد:           "غیب آسمانها و زمین فقط متعلق به خداست و كار قیامت فقط مثل یک چشم به هم زدن یا كمتر از آن است.             مسلما فقط خدا قدرت هر كاری را دارد."  در آيه 92 سوره 16 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد:          "مثل زنی نباشید كه پس از اینکه نخ‌هائی را كه بهم میتابید و محكم میکرد پاره میکرد.           قسم‌های خود را وسیله فریب دیگران قرار میدهید كه عدد گروهی از گروه دیگر بیشتر باشد.           خدا شما را به این وسیله امتحان میکند و روز قیامت مواردی را كه در آن اختلاف نظر داشتید برای شما روشن میکند."  در آيات 106 تا 109  سوره 16 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد:           "كسانی كه بعد از ايمان آوردنشان كافر (منكر خدا) شوند، مورد غضب خدا قرار میگیرند و عذاب بزرگی دارند.            غیر از كسی كه مجبور شده و قلبش به ایمان مطمئن باشد.            اما كسانی كه سینه خودشان را برای كفر باز كرده باشند عذاب بزرگی دارند.            اینکار بعلت این است كه آنها دنيا را بر آخرت ترجیح داده‌اند و برای اين است كه خدا كافران را هدایت نمیکند.             آنها كسانی هستند كه خدا بر دل و گوش و چشمشان مهر زده و غافل هستند.            آنها بدون شك در آخرت زيانكار هستند. "  در آيات 111  سوره 16 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد:            "روز قيامت هر كسی در حالی كه از خود دفاع ميکند می‌آيد و پاداش هر كسی مطابق كارهائی كه كرده بطور كامل داده ميشود و ظلمی به آنها نميشود."  در آيات 120 تا 122  سوره 16 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد:             "ابراهيم پيشوائی بود فرمانبردار خدا و متمايل به حق و مشرك نبود.             شكر نعمت‌های خدا را بجا می‌آورد.             خدا او را برگزيد و به راه راست هدايت كرد.             در دنيا زندگی خوبی به او داديم و در آخرت از افراد صالح (درستكار) است."  در آيات 123 و 124  سوره 16 (سوره نحل) خداوند ميفرمايد:             "بعد به تو ( ای پيغمبر) وحی كرديم كه از آيين ابراهيم كه دوستدار حق بود پيروی كن، او مشرك نبود.             تعطيل روز شنبه بر افرادی كه در آن اختلاف كردند مقرر گرديد.             خداوندِ تو روز قيامت درباره چيزی كه در مورد آن اختلاف داشتند ميان آنها حكم ميکند." دستور خداوند به حضرت محمد (ص) که "از آيين ابراهيم پيروی کن" و خداوند حضرت ابراهيم را در قرآن در آياتی مثل آيه67 سوره آل عمران مسلمان ناميده، برداشت شما از اين دستور و اين رابطه چيست؟ آياتی از سوره اسراء در آيات 9 و 10  سوره 17 (سوره اسراء) خداوند ميفرمايد:             "اين قرآن مردم را به درست ترين راه هدايت ميکند و به افراد باايمانی كه كار درست بكنند مژده ميدهد كه پاداش بزرگی دارند.              برای افرادی كه به آخرت ايمان ندارند عذاب پردردی آماده كرده‌ايم." خداوند ميفرمايد که "اين قرآن مردم را به درست ترين راه هدايت ميکند" پس اينهمه کشمکش برای چيست؟ کتابی با اين مشخصات که خداوند در آن هيچ گونه انحرافی قرار نداده، در دست من است، پس من دنبال چه ميگردم؟ در آيات 13 تا 15  سوره 17 (سوره اسراء) خداوند ميفرمايد:            "كارنامه هر كس را به گردنش آويخته ‌ايم و روز قيامت آن را بصورت كتاب بازی كه می‌بيند برای او درمی‌آوريم.              و به او ميگوئيم كتابت را بخوان، خودت امروز برای حسابرسی كافی هستی.             هر كس هدايت شود بنفع خودش هدايت شده و هر كس گمراه شود به ضرر خودش گمراه شده است             و هيچکس بار گناه ديگری را بر نميدارد.             ما تا پيغمبر نفرستيم افراد را عذاب نميکنيم." در آيات 18 تا 22  سوره 17 (سوره اسراء) خداوند ميفرمايد:            "کسيکه دنيای زودگذر را بخواهد، خيلی زود هر چه را بخواهيم به او ميدهيم؛ بعد جهنم را برای او مقرر ميسازيم كه سرزنش شده و رانده وارد آن شود.             كسانی كه آخرت را بخواهند و كوشش لازم را برای آن بكنند و ايمان داشته باشند، از كوشش آنها قدردانی ميشود.              ما هم اين دسته و هم آن دسته را با عطای خداوندت كمك ميکنيم؛ عطای خداوندت از كسی منع نميشود.             نگاه كن چگونه بعضی را بر بعضی برتری داده‌ايم، مسلماً آخرت درجات و برتری‌های بيشتری دارد.              با خدا معبود ديگری قرار نده (غير خدا را ارباب و سرور خود نگير) چون سرزنش شده و بدون ياور به گوشه‌ای خواهی نشست." قابل توجه افرادی که حضرت ... و يا حضرت ... را معبود خود گرفته اند. در آيات 45 و 46  سوره 17 (سوره اسراء) خداوند ميفرمايد:           "وقتی قرآن ميخوانی بين تو و كسانيکه به آخرت ايمان ندارند پرده ناپيدائی قرار ميدهيم.             بر دلهايشان پرده‌ای ميکشيم تا قرآن را نفهمند و گوششان را سنگين ميکنيم، و وقتی در قرآن خدا را به تنهائی ياد كنی با نفرت رو برميگردانند." در آيات 58 تا 62  سوره 17 (سوره اسراء) خداوند ميفرمايد:          "هيچ شهری نيست مگر اينکه ما آن را قبل از روز قيامت نابود يا آن را بشدت عذاب ميکنيم.           اين امر در كتاب الهی ثبت شده است.           و هنگامی را ياد‌آوری كن كه به فرشتگان گفتيم به آدم سجده کنيد.           همه آنها سجده كردند غير از ابليس كه گفت آيا من به موجودی كه از گل درست كرده‌ای سجده كنم؟           و گفت نظر تو درباره اين کسی که بر من ترجيح دادی چيست؟           اگر بمن تا روز قيامت فرصت دهی بر سر فرزندان او افسار ميزنم، غير از عده كمی از آنها." در آيات 72 تا 75 سوره 17 (سوره اسراء) خداوند ميفرمايد:         "اما كسی كه در اين دنيا كوردل است در آخرت نيز كور و گمراه‌ ترين فرد است.           (ای پيغمبر) نزديک بود كه تو را از آنچه به تو وحی كرديم منحرف كنند تا به ما چيزی غير از آن را نسبت دهی تا آنوقت با تو دوست شوند.          اگر تو را ثابت قدم نميکرديم نزديک بود مقدار كمی به آنها تمايل پيدا كنی.          آنوقت دردنيا و آخرت به تو چند برابر عذاب می چشانديم و ياوری در مقابل ما پيدا نميکردی." هيچ کس، حتی رسول برگزيده خداوند اگر از دستورات خداوند نافرمانی کند، از عذاب خداوند در امان نيست. در آيات 97 تا 99  سوره 17 (سوره اسراء) خداوند ميفرمايد:         "كسی را كه خدا هدايت كند هدايت شده است و كسی را كه گمراه كند، (مطابق قانونش بی راه گذارده)          هرگز كمك‌ كنندگانی غير از خدا برای او پيدا نميکنی و روز قيامت آنها را دَمروُ در حالی كه كور و لال و كر ميباشند جمع ‌آوری ميکنيم؛          جای آنها جهنم است؛ هر گاه كه شعله آن كم شود آتشی به آن اضافه ميکنيم؛          اين جزای آنهاست چون منكر آيات ما شدند و گفتند آيا وقتی ما استخوان از هم پاشيده‌ای شديم دوباره در شكل جديدی خلق ميشويم؟          آيا متوجه نشدند كه خدائی كه آسمانها و زمين را آفريده ميتواند مثل آنها را بيافريند و برای آنها مهلتی قرار داده كه شكی در آن نيست؟          اما ظالم‌ها فقط از روی حق پوشی منكر آن شدند. " هرگز كمك‌ كنندگانی غير از خداوند نبوده، نيست، و نخواهد بود - اين مورد اول و آخر و وسط ندارد، همه و همه، فقط و فقط خداوند بزرگ و يکتا است. در آيات 103 و 104 سوره 17 (سوره اسراء) خداوند ميفرمايد:         "فرعون خواست آنها را از زمين مصر ريشه كن كند، بنابراين ما او و تمام كسانی را كه با او بودند غرق كرديم.         بعد از او، به بنی‌اسرائيل گفتيم در اين سرزمين ساكن شويد؛ و چون وعده آخرت بيايد همه شما را با هم می‌آوريم." آياتی از سوره کهف در آيه 21 سوره 18 (سوره کهف) خداوند ميفرمايد:          "به اين ترتيب مردم را متوجه حال آنها كرديم تا بدانند وعده خدا درست است و شكی درباره قيامت وجود ندارد.            وقتی مردم درباره كارشان با هم بگومگو ميکردند، گفتند بنائی در جای ايشان بسازيم.           خداوندشان به وضع آنها دانا تر است؛ كسانی كه حرفشان به كرسی نشست گفتند مسجدی در جای آنها ميسازيم." در آيات 35 و 36 سوره 18 (سوره کهف) خداوند ميفرمايد:         "و در حاليکه به خودش ظلم ميکرد وارد باغش شد و گفت فكر نميکنم اين باغ هيچوقت از بين برود، و فكر نميکنم كه قيامت برپا شود.          حتی اگر پيش خداوندم برگردانده شوم، جائی بهتر از اين خواهم داشت." در آيات 102 تا 108 سوره 18 (سوره کهف) خداوند ميفرمايد:         "آيا افراد بی‌ايمان خيال كردند كه ميتوانند بجای من، بندگان مرا اولياء خود بگيرند؟ ما جهنم را برای افراد بی‌ايمان آماده كرده‌ايم.           بگو آيا شما را از پر ضررترين كارها آگاه بكنم؟          آنان كسانی هستند كه كوشش آنها در زندگی دنيا از بين رفته و خيال ميکنند كار خوبی ميکنند.          آنها افرادی هستند كه منكر آيات خداوندشان و ملاقات او شدند، در نتيجه كارهايشان از بين رفته و روز قيامت ارزشی برای آنها قائل نمی‌شويم.          بعلت كفری كه ورزيدند و آيات و پيغمبران مرا مسخره كردند جهنم جزای آنهاست.          كسانيکه ايمان آوردند و كار درست كردند باغهای بهشت محل پذيرائی آنهاست؛ هميشه در آن ميمانند و دنبال تغيير مكان نميگردند." برداشت من از اين آيات اين است که اگر من بجای خداوند يکی از بندگان او را اولياء خود بگيرم، اگر به درگاه اين بنده خداوند (حضرت ...) دعا کنم، اگر باور داشته باشم که اين بنده خداوند که مدتهاست از دنيا رفته و در درگاه خداوند است ميتواند صدای مرا بشنود، و قادر است دعای مرا اجابت کند؛ بعد از درک اين آيات، مطابق فرمايش خداوند چه محلی برای من آماده شده است؟ عملی که من انجام ميدهم اسمش چيست؟ آياتی از سوره مريم در آيات 74 تا 76 سوره 19 (سوره مريم) خداوند ميفرمايد:         "قبل از آنها افرادی را كه وسائل زندگی و قيافه‌شان بهتر از اينها بود نابود كرديم.          بگو خدا افرادی را كه گمراه هستند در آن راه كمك ميكند تا وقتيكه عذاب يا قيامتی كه به آنها وعده داده شده ببينند،           آنوقت ميدانند جای چه کسی بدتر و سپاهش ضعيف ‌تر است.          خدا هدايت آنانكه هدايت شده‌اند را می ‌افزايد و پاداش كارهای خوب باقی ماندنی پيش خداوندت بهتر و خوش عاقبت ‌تر است." در آيات 93 تا 96 سوره 19 (سوره مريم) خداوند ميفرمايد:         "تمام كسانی كه در آسمانها و زمين هستند با بندگی (اظهار كوچکی و اطاعت) پيش خداوند رحمان ميآيند.          خدا همه آنها را حساب كرده و شماره آنها را دارد.          و همه آنها روز قيامت به تنهائی پيش خدا می آيند.          كسانی كه ايمان آوردند و كار صحيح كردند خداوند رحمان محبت آنها را در دلها مياندازد. خداوند ميفرمايد که من و شما " به تنهائی " پيش خداوند ميرويم. پس تکليف اينهمه واسطه و وسيله و حضرت ... که قرار است در روز رستاخيز شفيع من در درگاه ايزد يکتا باشند چه ميشود؟ به بينيد با دور نگاه داشتن از قرآن، که بطور کامل يک يک حقايق دين در آن است، عده ای دکاندار مذهبی ما را به کجا برده اند و به کجا ميبرند. آياتی از سوره طه در آيات 14 تا 16 سوره 20 (سوره طه) خداوند ميفرمايد:         "من خدا هستم.          معبودی غير از من وجود ندارد.          پس مرا بندگی كن و نماز را برای بخاطر داشتن من بر پا دار.          قيامت خواهد آمد؛ ميخواهم وقت آنرا مخفی كنم تا به هر كس جزای كارهائی كه ميكند داده شود.           كسی كه به آن ايمان ندارد و دنبال هوس خود ميرود ترا از توجه به آن باز ندارد، چون آنوقت هلاك خواهی شد. " در آيات 98 تا 104 سوره 20 (سوره طه) خداوند ميفرمايد:          "معبود شما فقط خداست که معبودی جز او وجود ندارد و همه چيز را ميداند.           ما بدينطريق آنچه را که صورت گرفته بود برای تو ميگوئيم و قرآن را از طرف خودمان بتو داديم.           کسانی که از آن روگردان شوند روز قيامت بار گناه خود را حمل ميکنند؛ هميشه در آن (حال) ميمانند؛ روز قيامت بار بدی را با خود حمل ميکنند.           روزی که در صور دميده شود گناهکاران را با چشم کبود جمع ميکنيم؛ آهسته با هم صحبت ميکنند و ميگويند فقط ده روز در قبر مانديد.            ما آنچه را ميگويند بهتر از همه ميدانيم.           وقتی آن کس که بهتر از همه نظر ميدهد ميگويد فقط يک روز در قبر مانديد." پروردگار عالم ميفرمايد که معبودی به جز ذات مقدس او وجود ندارد - عده ای دکاندار مذهبی تعداد زيادی معبودهای ديگر برای ما علم کرده اند، نظر شما در اين مورد چيست؟ در آيات 105 تا 109 سوره 20 (سوره طه) خداوند ميفرمايد:          "درباره کوهها از تو سئوال ميکنند، بگو: خدای من آنها را (در قيامت) از هم ميپاشد، و زمين را صاف و هموار ميسازد.            بطوريکه هيچ کجی و برجستگی در آن نمی بينی.           روزی که بدون کوچکترين سرپيچی از دعوت کننده پيروی ميکنند و صداها بخاطر خداوند رحمان پائين ميآيد و فقط صدای آهسته ای ميشنوی.           در آن روز شفاعت سود ندارد مگر از کسی که خدا به او اجازه دهد و به حرف زدنش راضی باشد. " در آيات 123 تا 127 سوره 20 (سوره طه) خداوند ميفرمايد:          "خدا گفت همگی از بهشت پايين برويد؛ بعضی از شما دشمن بعضی خواهيد بود.           چون از جانب من هدايتی برای شما بيايد، هر کس از هدايت من پيروی کند گمراه و بدبخت نميشود.           کسی که از تذکر من روگردان شود زندگی سختی خواهد داشت و روز قيامت او را کور محشور (زنده) ميکنيم.           ميگويد: خدايا چرا مرا کور محشور (زنده) کردی در صورتيکه من بينا بودم؟           خدا گويد: همانطور که وقتی آيات ما برای تو آمد، آنها را فراموش کردی، امروز هم تو فراموش ميشوی.           ما کسی را که زياده روی کند و به آيات خداوندش ايمان نياورد اينطور مجازات ميکنيم.           قطعاً عذاب آخرت شديدتر و پايدارتر است." آياتی از سوره انبياء در آيات 38 تا 40 سوره 21 (سوره انبياء) خداوند ميفرمايد:          "ميگويند اگر راست ميگوئيد اين وعده (قيامت) چه وقتی خواهد بود؟           اگر افراد بی ايمان از وقتی که نميتوانند جلوی آتش جهنم را از صورت و پشتشان بگيرند           و کسی هم به آنها کمک نخواهد کرد اطلاع داشتند، چنين حرفی نميزدند.            عذاب ناگهانی سراغ آنها ميآيد و آنها را مبهوت ميکند و توانائی رد کردن آن را ندارند و مهلتی هم به آنها داده نميشود. " در آيه 47 سوره 21 (سوره انبياء) خداوند ميفرمايد:         "ما روز قيامت ترازوهای عدالت را ميگذاريم و به کسی ذره ای ظلم نميشود و اگر عملی به اندازه دانه خردلی باشد آن را به حساب می آوريم.           ما برای رسيدگی به حسابها کافی هستيم." در آيات 48 تا 50 سوره 21 (سوره انبياء) خداوند ميفرمايد:         "به موسی و هارون فرقان (يعنی جدا کننده حق و باطل) داده ايم که روشنائی و تذکری برای افراد پرهيزکار است.          پرهيزکارانی که قلباً از خدايشان می ترسند و از روز قيامت بيم دارند.           و اين قرآن تذکر پر برکتی است که ما آن را نازل کرده ايم. آيا شما منکر آن هستيد؟ " در آيات 98 تا 104 سوره 21 (سوره انبياء) خداوند ميفرمايد:         "به آنها گفته ميشود که شما و هر چه غير از خدا عبادت می کرديد سوخت جهنم هستيد و وارد جهنم ميشويد.          اگر اينها خدا بودند وارد جهنم نميشدند، همه آنها تا ابد در جهنم خواهند بود.          آنها در جهنم فرياد ميکشند و جوابی در آن نمی شنوند.          کسانی که قبلا به آنها نيکی کرده بوديم ( ايمان آورده بودند) از عذاب جهنم دور هستند.          آنها کوچکترين صدائی از آتش دوزخ نمی شنوند و هميشه در ميان آنچه ميل دارند هستند.          ترس بزرگ روز قيامت آنها را غصه دار نميکند و فرشتگان از آنها استقبال ميکنند و به آنها ميگويند اين همان روزی است که بشما وعده داده شده بود.          روزی که آسمان را مثل طوماری در هم می پيچيم. همانطور که جهان را اولين بار خلق کرديم آن را برميگردانيم.           اين وعده ای است که اجرای آن بعهده ما است؛ ما اينکار را ميکنيم." آياتی از سوره حج در آيه های 1 تا 7 سوره 22 (سوره حج) خداوند ميفرمايد: "ای مردم از خداوندتان بترسيد چون زلزله قيامت حادثه بزرگی است. روزی که آن را ببينيد، هر شيردهنده ای از بچه ای که شير ميدهد غافل ميشود، و هر زن حامله ای بچه مياندازد و مردم را مست می بينی در صورتی که مست نيستند ولی عذاب خدا سخت است. عده ای از مردم بدون کمترين علمی درباره خدا صحبت ميکنند و از هر شيطان سرکشی پيروی ميکنند. مقرر شده که هر کس شيطان را بدوستی بگيرد، (شيطان) او را گمراه ميکند و او را به عذاب آتش جهنم رهبری مينمايد. ای مردم، اگر از زنده شدن برای پس دادن حساب شک داريد،  توجه داشته باشيد که ما شما را از خاک، و بعد از نطفه، و بعد از علقه، بعد از مضغه شکل يافته و شکل نيافته آفريديم تا برای شما روشن کنيم که هر کاری را ميتوانيم بکنيم و آنچه را بخواهيم تا وقت معين در رحم ها قرار ميدهيم. بعد شما را بصورت بچه ای از شکم مادر بيرون ميآوريم تا به منتهای قدرت خود برسيد. عده ای از شما ميميرند و عده ای به پست ترين مرحله زندگی ميرسند تا در اثر پيری بعد از دانستن، چيزی ندانند. زمين را خشک می بينی اما وقتی باران را بر آن ميفرستيم بحرکت در می آيد و رشد ميکند و هر نوع گياه قشنگ و نشاط انگيز می روياند.اين ها برای اين است که بدانيد خدا حق است و مرده ها را زنده ميکند و قدرت هر کاری را دارد. و برای اينکه بدانيد که قيامت آمدنی است و شکی در آن نيست و بدانيد که خدا مرده ها را زنده ميکند."   در آيه 9 سوره 22 (سوره حج) خداوند ميفرمايد: با تکبر رويش را بر ميگرداند تا مردم را از راه خدا منحرف کند. او در دنيا خوار خواهد بود و روز قيامت عذاب آتش جهنم را به او می چشانيم." در آيه 9 سوره 22 (سوره حج) خداوند ميفرمايد: از مردم کسی است که خدا را با دو دلی بندگی ميکند، اگر خيری به او برسد مطمئن ميشود و اگر بلائی به او برسد، رو برميگرداند، و هم دنيا و هم آخرت را از دست ميدهد. اين ضرر واضحی است." در آيه 15 سوره 22 (سوره حج) خداوند ميفرمايد:        "هر کس که خيال ميکند که خدا در دنيا و آخرت به او کمک نميکند، طنابی به سقف ببندد و بگردن خود بيندازد و بعد آن را قطع کند و نگاه کند           که اين نقشه اش چيزی را که باعث خشمش ميشد از بين ميبرد."  در آيات 16 و 17 سوره 22 (سوره حج) خداوند ميفرمايد:        "ما به اين طرز قرآن را بصورت آيات روشنی نازل کرديم و خدا هر کس را که بخواهد هدايت ميکند.         خدا روز قيامت درباره افراد باايمان (مسلمانانی که به رسالت پيغمبر و قرآن ايمان دارند)         و يهودی ها و صابئی ها و مسيحيان و زرتشتيان و مشرکين، داوری ميکند، چون خدا شاهد هر چيزی است." در آيات 54 و 55 سوره 22 (سوره حج) خداوند ميفرمايد:         "و تا دانشمندان بدانند که قرآن حق و از جانب خداوندت ميباشد و به آن ايمان بياورند و دلهايشان با آن نرم شود.          خدا افراد باايمان را به راه راست هدايت ميکند.          افراد بی ايمان هميشه درباره قرآن شک ميکنند          تا آنکه ناگهان روز قيامت يا عذاب روز بی فرجام سراغ آنها بيايد."  در آيات 67 تا 70 سوره 22 (سوره حج) خداوند ميفرمايد:         "برای هر امتی آداب و رسومی قرار داديم که به آن عمل ميکنند؛ بنابراين در کار دين با تو کشمکش و بحث نکنند.          مردم را به راه خداوندت دعوت کن؛ تو بر راه درستی قرارداری.          اگر با تو بگومگو کردند، بگو خدا از کارهائی که ميکنيد اطلاع کامل دارد.          خدا روز قيامت بين شما درباره آنچه که در آن اختلاف نظر داشتيد حکم ميکند.          آيا نميدانی که خدا آنچه در آسمانها و زمين است ميداند؟           همه آنها در کتاب ثبت است؛ اينکار برای خدا آسان است. آياتی از سوره مومنون در آيات 12 تا 16 سوره 23 (سوره مومنون) خداوند ميفرمايد:         "ما انسان را از شيره گِل خلق کرديم؛ بعد او را بصورت نطفه ای در رحم قرار داديم.          بعد نطفه را بصورت علقه در آورديم و علقه را مضغه (مثل گوشت جويده) ساختيم و از آن استخوان ساختيم و استخوان را با گوشت پوشانديم،          و بعد انسان ديگری بوجود آورديم.          بنابراين خدائی که بهترين آفريننده است مبارک است.          بعداً شما ميميريد، و روز قيامت زنده ميشويد."      در آيات 32 و 33 سوره 23 (سوره مومنون) خداوند ميفرمايد:          "و در بين آنها پيغمبری از خودشان فرستاديم که به آنها بگويد بندگی خدا را بکنيد.           معبودی غير از او برای شما وجود ندارد، آيا خود را از خدا حفظ نميکنيد؟ (تا کی خدا ترس و با تقوی نمی شويد)           سران کافر قومش که منکر آخرت بودند و در زندگی دنيا آنها را به ناز و نعمت رسانده بوديم گفتند اين آدمی مثل شماست،           از آنچه شما ميخوريد ميخورد و از آنچه مينوشيد مينوشد. " در آيات 73 و 74 سوره 23 (سوره مومنون) خداوند ميفرمايد:           "تو آنها را به راه راست دعوت ميکنی، و کسانی که به آخرت ايمان ندارند از راه راست منحرف هستند. " در آيات 97 تا 101 سوره 23 (سوره مومنون) خداوند ميفرمايد:            "بگو: خداوندا، از وسوسه شيطانها به تو پناه ميبرم، و از اينکه سراغ من بيايند به تو پناه ميبرم.             وقتی که مرگ سراغ يکی از آنها بيايد ميگويد: خداوندا مرا برگردانيد، تا اعمال درستی که ترک کرده بودم انجام بدهم.             نه، اينطور نيست، اين حرفی است که او ميزند؛ پشت سر آنها تا روز قيامت فاصله ايست.             وقتی در صور دميده شود، در آن روز هيچگونه خويشاوندی ميان آنها وجود ندارد و از حال همديگر هم سئوال نميکنند." آياتی از سوره نور در آيه 2 سوره 24 (سوره نور) خداوند ميفرمايد:             "به هر زن و مرد زناکار صد تازيانه بزنيد و اگر به خدا و روز آخرت ايمان داريد در اجرای دستور خدا به آنها رحم نکنيد               و بايد عده ای از افراد باايمان شاهد مجازات آنها باشند." در آيه 14 سوره 24 (سوره نور) خداوند ميفرمايد:             "اگر لطف و رحمت خدا در دنيا و آخرت شامل حال شما نبود حتماً به سزای کاری که کرديد عذاب بزرگی به شما ميرسيد." در آيه 19 سوره 24 (سوره نور) خداوند ميفرمايد:             "افرادی که دوست دارند کار زشت در بين مسلمانان شيوع پيدا کند عذاب دردناکی در دنيا و آخرت دارند؛ خدا ميداند و شما نميدانيد." در آيه 23 سوره 24 (سوره نور) خداوند ميفرمايد:            "کسانيکه به زنان باايمان پاکدامن غافل تهمت زنا ميزنند، در دنيا و آخرت از رحمت خدا دور هستند و عذاب بزرگی دارند." تعداد افرادی که از اين دستور خداوند پيروی نميکنند متاسفانه کم نيستند؛ کاش متوجه باشند که اين عمل آنها را از رحمت خداوند در دنيا و آخرت دور ميکند. آياتی از سوره فرقان در آيات 10 و 11 سوره 25 (سوره فرقان) خداوند ميفرمايد:          "بزرگوار است وجودی که اگر بخواهد بهتر از آن برای تو بوجود می آورد، باغهائی که نهرها در آن روان باشد و برای تو قصرهائی ميسازد.            حقيقت اين است که آنها قيامت را قبول ندارند؛ ما برای کسی که قيامت را قبول ندارد آتش جهنم را آماده کرده ايم." در آيه 30 سوره 25 (سوره فرقان) خداوند ميفرمايد:          "و پيغمبر ( در روز قيامت خواهد) گفت: خداوندا، قوم من قرآن را از خود دور ساختند. " در آيات 67 تا 70 سوره 25 (سوره فرقان) خداوند ميفرمايد:          "افرادی که وقتی خرج ميکنند، زياده روی نميکنند و خست هم به خرج نميدهند و روشی بين اين دو حالت دارند.            و افراديکه با خدا معبود ديگری را به کمک نميخوانند، و انسانی را که خداوند جانش را محترم داشته نميکشند مگر بحق، و زنا نميکنند.            کسی که چنين کاری کند مجازات کار خود را می بيند، عذاب او روز قيامت دو برابر ميشود و هميشه با خواری در آن ميماند.             مگر کسی که توبه کند و ايمان بياورد و عمل درست بکند، آنها کسانی هستند که خدا بديهایشان را تبديل بخوبی ميکند.            خدا آمرزنده و مهربان است." در آيات 75 تا 93 سوره 25 (سوره فرقان) خداوند ميفرمايد:           "ابراهيم گفت درباره آنچه كه شما بندگی ميكنيد و پدرانتان بندگی ميكردند چه نظری داريد؟             آنها دشمن من هستند، بجز صاحب ‌اختيار مردم جهان.             آن كه مرا خلق كرد، مرا هدايت ميكند؛ وجودی كه بمن غذا و آب ميدهد، و وقتی مريض شوم مرا شفا ميدهد.             آن كه جان مرا ميگيرد و بعد مرا زنده ميكند؛ آن كه اميدوارم روز جزا خطاهای مرا ببخشد.              خدايا بمن حكمت بده و مرا جزو افراد درستكار ساز؛ و در ميان امتهای آينده مرا نيكنام گردان، و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان.             و پدرم را بيامرز، چون او گمراه است، و روز قيامت مرا خوار نساز، روزی كه مال و فرزند فايده‌ای ندارد، مگر كسی كه دلی پاك پيش خدا بياورد.              بهشت به پرهيزكاران نزديك شده، و جهنم برای گمراهان آشكار شده؛ به آنها گفته ميشود آنچه كه غير از خدا بندگی ميكرديد كجا هستند؟             آيا به شما يا خودشان كمك ميكنند؟ " در آيات 79 تا 84 سوره 25 (سوره فرقان) خداوند ميفرمايد:            "پس به خدا توكل كن، چون تو در راه درست روشنی هستی.             تو به مرده‌ها و به آدمهای كری كه پشتشان به تو باشد، نميتوانی حرفی حالی کنی.             تو نميتوانی كورها را با نشان دادن راه، هدايت و از گمراهی آنها جلوگيری کنی.             تو فقط ميتوانی به كسانی كه به آيات ما ايمان دارند و تسليم حكم و نظر خدا هستند مطلب را بفهمانی.             چون فرمان قيامت صادر شود جانداری را از زمين بيرون می ‌آوريم كه با مردم حرف ميزند، چونکه مردم به آيات ما يقين نداشتند.              روزی كه از هر گروهی، دسته‌ای از كسانی را كه منكر آيات ما ميشدند جمع ميكنيم و آنها را بصف نگاه ميدارند.             وقتی كه همه آمدند خدا ميفرمايد: آيا منكر آيات من شديد در صورتيكه به آن احاطه علمی نداشتيد؟             يا در زندگانی خود چه ميكرديد؟" آياتی از سوره نمل  در آيات 1 تا 6 سوره 27 (سوره نمل) خداوند ميفرمايد:           "طس.            اين آيات قرآن و كتاب روشن و روشنگر است؛ راهنما و مژده‌ای برای افراد باايمانی است كه نماز را بپا ميدارند، زكات ميدهند و به آخرت يقين دارند.            برای كسانی كه به آخرت ايمان نمی ‌آورند، كارهايشان را زينت داده‌ايم و سرگردان ميشوند.             آنها افرادی هستند كه عذاب بدی در پيش دارند و در آخرت از زيانكارترين افراد هستند.             تو قرآن را از طرف حكيم دانائی دريافت ميکنی."  در آيات 65 و 66 سوره 27 (سوره نمل) خداوند ميفرمايد:           بگو غير از خدا هيچكس در آسمانها و زمين غيب نميداند و نميدانند چه موقع برانگيخته ميشوند.           علم آنها درباره آخرت كم است؛ بلكه آنها درباره آخرت در شك هستند، و درباره آن كوردل هستند." آياتی از سوره قصص  در آيات 37 تا 42 سوره 28 (سوره قصص) خداوند ميفرمايد:            "موسی گفت: خداوند من، کسی را كه از طرف او برای شما هدايت آورده و کسی را كه خانه آخرت متعلق به او است بهتر ميشناسد؛ ستمكاران موفق نميشوند.              فرعون گفت: ای بزرگان قوم، برای شما معبودی ( کسی كه از او بدون چون و چرا اطاعت كنيد ) غير از خودم نمی‌شناسم.             ای هامان آجر درست كن و كاخی بلند برای من بساز تا من بخدای موسی پی ببرم؛ من فكر ميكنم او دروغگو است.             او و لشكريانش در زمين بنا حق تكبر داشتند و خيال ميكردند آنها را پيش ما بر نميگردانند.             ما او و لشكريانش را گرفتيم و بدريا انداختيم. نگاه کن عاقبت كار ستمگران چه بود.             آنها را پيشوايانی ساختيم كه مردم را به آتش جهنم ميخواندند و روز قيامت کسی به آنها كمك نميكند.             لعنت را در اين دنيا دنبال آنها فرستاديم و روز قيامت زشت‌ رو خواهند بود."  در آيات 60 تا 62 سوره 28 (سوره قصص) خداوند ميفرمايد:           "چيزهائی كه بشما داده شده، وسيله استفاده و زينت زندگی دنيا است، در صورتيكه پاداشی كه پيش خدا است بهتر و ماندنی ‌تر است؛ آيا نمی ‌فهميد؟             آيا كسيكه وعده پاداش نيك به او داده‌ايم و به آن ميرسد مثل کسی است كه او را از وسائل زندگی دنيا بهره‌ مند كرده‌ايم و روز قيامت احضار ميشود؟             روزی كه خدا آنها را صدا ميزند و به‌‌ آنها ميگويد كسانی كه خيال ميكرديد شريك من هستند كجايند؟ "  در آيات 70 تا 72 سوره 28 (سوره قصص) خداوند ميفرمايد:           "او خدا است.            معبودی (کسی كه بنده و مطيع محض او باشيد) غير از خدا وجود ندارد؛ در دنيا و آخرت ستايش به او اختصاص دارد.            فرمان هم متعلق به اوست و بسوی او برگردانده ميشويد.            بگو: نظر شما چيست؟ اگر خدا شب را تا روز قيامت طولانی سازد، آيا معبودی غير از خدا وجود دارد كه روشنائی را برای شما بياورد؟ آيا نمی‌شنويد؟            بگو: اگر خدا روز را تا روز قيامت طولانی كند چه نظری داريد؟             آيا معبودی غير از خدا هست كه شب را برای اينكه در آن استراحت كنيد برای شما بياورد؟ آيا نمی بينيد؟ "  در آيات 76 و 77 سوره 28 (سوره قصص) خداوند ميفرمايد:          "قارون از قوم موسی بود و به آنها ظلم ميكرد و گنجهائی به او داده بوديم كه حمل كليدهای (صندوق‌های) آن برای افراد نيرومند هم سخت بود.           وقتی قومش به او گفتند خودت را گم نكن چون خدا افراد مغرور را دوست ندارد.           و با آنچه خدا بتو داده دنبال خانه آخرت برو و سهم خود را هم از دنيا فراموش نكن و همانطور كه خدا بتو نيکی كرده،           تو هم نيکی بكن و در زمين دنبال فساد نگرد، چون خدا عوامل فساد را دوست ندارد."  در آيه 83 سوره 28 (سوره قصص) خداوند ميفرمايد:            "اين خانه آخرت است، آن را برای كسانی ساخته‌ايم كه در زمين خواهان برتری و فساد نيستند، پايان كار بنفع افراد پرهيزكار است." آياتی از سوره عنکبوت  در آيات 11 تا 13 سوره 29 (سوره عنکبوت) خداوند ميفرمايد:         "خدا افرادی را كه ايمان می‌آورند ميشناسد و منافقان را هم ميشناسد.           افراد بی ايمان به افراد باايمان گفتند كه از راه ما پيروی كنيد و ما گناهان شما را به گردن ميگيريم.           آنها ذره‌ای از خطاهای ايشان را بگردن نميگيرند، آنها دروغ ميگويند.           آنها بار گناهان خود را علاوه بر بار گناه منحرف ساختن ديگران را برعهده دارند           و روز قيامت درباره اين دروغهائی كه بهم می ‌بافتند مورد بازخواست قرار ميگيرند." منحرف ساختن مردم گناهی است که عذابش گريبان گير افرادی ميشود که در اين دايره سهمی دارند؛ پس بايد مواظب مطالبی که ميگوئيم باشيم و بدانيم که تکرار کردن مطالب دکانداران مذهبی، و با اين عمل گمراه کردن مردم چه عاقبتی را برای ما ايجاد ميکند.  در آيه 25 سوره 29 (سوره عنکبوت) خداوند ميفرمايد:          "ابراهيم گفت شما بخاطر دوستی بين خودتان در زندگی دنيا بت‌هائی غير از خدا درست كرده‌ايد.            اما روز قيامت بعضی از شما منكر بعضی ميشوند و برخی از شما برخی ديگر را لعنت ميكنند و جای شما در جهنم است و مددكاری نخواهيد داشت." شما ميتوانيد تعداد بت های انسانی که برای ما ساخته اند بشماريد؟ با توجه با اين آيه، جای پيروان اين بت های انسانی کجاست؟  در آيه 20 سوره 29 (سوره عنکبوت) خداوند ميفرمايد:           "بگو در زمين بگرديد و نگاه كنيد كه خدا چگونه خلقت را شروع كرد،             باز هم خدا آخرت را بوجود می‌آورد، چون خدا قادر به هر كاری است."  در آيه 27 سوره 29 (سوره عنکبوت) خداوند ميفرمايد:           "اسحاق و يعقوب را به ابراهيم داديم و پيامبری و كتاب را در ميان فرزندان او قرار داديم و پاداش او را در دنيا داديم و در آخرت از افراد درستكار است. "  در آيه 36 سوره 29 (سوره عنکبوت) خداوند ميفرمايد:          "برادرشان شعيب را به شهر مدين فرستاديم. او گفت: ای قوم من، فقط خدا را بندگی كنيد و به روز آخرت اميد داشته باشيد و در زمين فساد نكنيد."  در آيه 64 سوره 29 (سوره عنکبوت) خداوند ميفرمايد:          "اين زندگی دنيا فقط سرگرمی و بازی است و زندگی واقعی در آخرت است، البته اگر بدانند." آياتی از سوره روم  در آيات 10 تا 16 سوره 30 (سوره روم) خداوند ميفرمايد: "و عاقبت بد كسانی كه كار بد ميكردند اين بود كه منكر آيات خدا شدند و آن را مسخره ميكردند. خدا خلقت را شروع ميكند و بعد آنها را برميگرداند و آنگاه بسوی او برگردانده ميشويد. روزی كه قيامت برپا شود گناهكاران نااميد ميشوند، و شفيعی از كسانی كه شريك خدا ميساختند برای آنها وجود ندارد و منكر شريكانی كه ميساختند ميشوند. روزی كه قيامت برپا شود مردم از هم جدا ميشوند؛ اما افرادی كه ايمان داشتند و كار صحيح كردند در بهشت شادمان خواهند بود.  اما كسانی كه كافر شدند و منكر آيات ما و ديدن آخرت شدند در عذاب حاضر ميگردند." در آيات 55 تا 58 سوره 30 (سوره روم) خداوند ميفرمايد: "روزی كه قيامت برپا شود، گناهكاران قسم ميخورند كه فقط يك ساعت در قبر مانده‌اند؛ قبلا در دنيا هم همينطور به دروغگوئی كشانده ميشدند. ولی كسانی كه علم و ايمان به آنها عطا شده ميگويند شما بنابر كتاب خدا تا روز قيامت در قبر مانده‌ايد، و حالا روز قيامت است ولی نميدانستيد.  در چنان روزی معذرت خواهی برای كسانی كه ظلم ميكنند فايده‌ای ندارد و از آنها نميخواهند كه عذر خواهی كنند. برای مردم در اين قرآن هر گونه مثلی زده‌ايم." اين خداوند است که ميفرمايد " برای مردم در اين قرآن هر گونه مثلی زده‌ايم " اين دکانداران مذهبی در مورد چی حرف ميزنند؟ نظر شما در مورد افرادی که گول اين شيادان را ميخورند و به حرفهايشان گوش ميکنند و بجای کلام خدا از اين افراد پيروی ميکنند چيست؟ نظر شما در مورد آنهائی که با بازگو کردن چرنديات اين دکانداران مذهبی، وسيله گمراهی عده ای قرآن نخوانده، يعنی نا آشنا به يک يک فرمايشات خداوند ميشوند چيست؟ببينيد دوری از قرآن با ما چه کرده و چه ميکند! در آيه 60 سوره 30 (سوره روم) خداوند ميفرمايد: "صبر كن چون وعده خدا حق است و كسانی كه (به آخرت) يقين ندارند تو را كوچك نسازند." آياتی از سوره لقمان در آيات 2 تا 5 سوره 31 (سوره لقمان) خداوند ميفرمايد:         "اين آيات كتاب حكيم است؛ راه صحيح را به نيكوكاران نشان ميدهد و برای آنها رحمت است.          نيكوكارانی كه نماز را بپا ميدارند و زكات ميدهند و به آخرت يقين دارند؛ چنين افرادی از طرف خدايشان در راه صحيح هستند و رستگار ميباشند." پس ما بدنبال چه ميگرديم؟ خداوند خودش ميفرمايد: " قرآن راه صحيح را به نيكوكاران نشان ميدهد و برای آنها رحمت است " پس گرفتاری ما چيست، و دنبال دری وری ها و چرنديات کدام دکاندار مذهبی ميگرديم و از آن پيروی ميکنيم؟ کدام قسمت از اين آيه قابل فهم نيست؟ در آيات 33 و 34 سوره 31 (سوره لقمان) خداوند ميفرمايد:         "ای مردم، خودتان را از نافرمانی و عذاب خداوندتان حفظ كنيد           و از روزی بترسيد كه پدری جزای فرزندش را نميدهد و فرزندی ذره‌ای بجای پدرش جزا نميدهد.           وعده خدا حق است؛ بنابراين زندگی دنيا و شيطان فريبكار شما را فريب ندهند.          علم زمان قيامت پيش خدا است، و خدا باران را نازل ميكند، و آنچه در رحم‌ها است ميداند، و کسی نميداند فردا چه كارهائی ميكند           و کسی نميداند در چه سرزمينی ميميرد.           براستی خدا دانا و حكيم است." هيچ کس، بدون استثناء از يک يک پيغمبران خداوند گرفته تا يک يک اهل بيت، و يک يک مقربان درگاه خداوند، و من و شما هيچ کس نميدانسته، و هرگز هم نميداند که " فردا چه كارهائی ميكند " لطفا لحظه ای به معنای اين جمله بينديشيد؛ آنوقت عده ای دکاندار مذهبی ما را خاطر جمع کرده اند که حضرت ... قادر است گرفتاری های من  شما را برطرف کند و با اين عمل، فردای مرا بهتر از امروز کند - اگر حضرت ... قادر به اين کار بود، اول به آينده خودش رونقی ميداد. خداوند در قران در آيه 188 اعراف و 99 يونس فرموده: هيچ کس حتی حضرت محمد (ص) قادر به برطرف کردن ضرری حتی در مورد خودش نبوده، چه برسد به من و شما. ببينيد چگونه از مقربان درگاه خداوند برای ما بت ساخته اند - ما امروز با خواندن قرآن، همگی ميدانيم که دعا کردن به کسی غير از خداوند، درخواست اجابت دعا کردن از معبودی غير از خداوند معنی اش به زبان فارسی سليس شرک است، و آموختيم که بت پرستی، يک انسان را به کجا ميکشد.  آياتی از سوره سجده در آيات 19 تا 22 سوره 32 (سوره سجده) خداوند ميفرمايد:         "اما افرادی که ايمان آوردند و كار صحيح كردند، بسبب كارهائی كه ميكردند در بهشتی كه در آن جا گرفته‌اند پذيرائی ميشوند.            اما كسانی كه اطاعت نكردند جايشان آتش جهنم است.            هر وقت كه بخواهند از آتش بيرون روند به آن برگردانده ميشوند و به آنها گفته ميشود: عذاب آتشی كه انكار ميكرديد بچشيد.           و حتماً غير از عذاب بزرگ آخرت، در دنيا هم به آنها عذاب ميچشانيم، شايد از راه غلط خود برگردند.            چه کسی ظالم ‌تر از کسی است كه آيات خداوندش به او گفته شود و او از آن رو بر گرداند؟           ما از گناهكاران انتقام ميگيريم. با توجه به اين آيات، انسان گناهکار بايد بداند و شکی نداشته باشد که مورد انتقام خداوند قرار ميگيرد، مگر اينکه تا دير نشده توبه کند و به اصلاح اشتباهاتش بکوشد. در آيات 25 و 26 سوره 32 (سوره سجده) خداوند ميفرمايد:          "خداوند تو حتماً روز قيامت در مورد چيزهائی كه در آن اختلاف داشتند، بين آنها قضاوت خواهد كرد.             آيا برايشان روشن نشده كه نسلهای بسياری را قبل از اينها هلاك كرديم و (حالا) اينها در خانه‌های آنها راه ميروند ( زندگی ميكنند)؟            در اينكار عبرت‌هائی وجود دارد، آيا نميشنوند؟ " در آيات 27 تا 30 سوره 32 (سوره سجده) خداوند ميفرمايد:           "آيا نديده‌اند كه ما باران را به سوی زمين خشك ميرانيم و بوسيله آن گياهانی بوجود می‌آوريم كه حيواناتشان و خودشان از آن ميخورند؟ آيا نمی ‌بينند؟             ميگويند اگر راست ميگوئيد اين روز داوری کی خواهد بود؟             بگو ايمان آوردن افراد بی ايمان در روز داوری (روز قيامت) فايده‌ای برای آنها ندارد و به آنها مهلتی داده نميشود.              از آنها روبرگردان و انتظار بكش چون آنها هم انتظار ميكشند. " آياتی از سوره احزاب در آيه 21  سوره 33 (سوره احزاب) خداوند ميفرمايد:          "مسلما برای شما و آنهائی كه به خدا و روز آخرت ايمان دارند و خدا را زياد ياد ميكنند، اعمال پيغمبر خدا بهترين سرمشق است. " پيغمبر خداوند، حضرت محمد (ص) هرگز و هيچ وقت حرفی برخلاف قرآن نميگفت، و هرگز و هيچ وقت کاری بر خلاف قرآن نميکرد، بيائيد از او سرمشق بگيريم، اين فرمايش خداوند است. در آيه 29  سوره 33 (سوره احزاب) خداوند ميفرمايد:          "و اگر خدا و پيغمبر و سرای آخرت را ميخواهيد، خدا برای نيكوكاران شما پاداش بزرگی آماده كرده. " در آيه 57  سوره 33 (سوره احزاب) خداوند ميفرمايد:         "كسانی كه خدا و پيغمبرش را اذيت ميكنند، خدا آنها را در دنيا و آخرت از رحمت خود دور ميكند و عذاب خوار كننده‌ای برای آنها آماده ساخته. " در آيات 62 و 63 سوره 33 (سوره احزاب) خداوند ميفرمايد:         "اين روش (سنت و طرز عمل) خدا در مورد كسانی است كه قبلا از دنيا رفتند وتغييری در سنت خدا پيدا نميکنی.           مردم درباره قيامت از تو سئوال ميكنند، بگو علم آن فقط پيش خدا است؛ از كجا ميدانی شايد قيامت نزديك باشد." آياتی از سوره سبا در آيه 1  سوره 34 (سوره سبا) خداوند ميفرمايد:            "ستايش و بزرگداشت فقط اختصاص به خدا دارد كه هر چه در آسمانها و هر چه در زمين است مال اوست          و در آخرت هم ستايش اختصاص به او دارد و او حكيم و آگاه است." ستايش و بزرگداشت هر انسانی، بدون استثناء، از يک يک پيغمبران گرفته تا يک يک امامان، و يا هر انسان ديگری با هر درجه و رتبه ای، عملی است خلاف دستور واضح خداوند - به زبان فارسی سليس، با اين عمل، يکی از صفات مخصوص خداوند را به بشری داده ايم و اسم آن شرک است، و به هيچ عنوان اسم ديگری ندارد. در آيات 3 تا 8  سوره 34 (سوره سبا) خداوند ميفرمايد:         "افراد بی‌ايمان گفتند قيامت برای ما نخواهد آمد.            بگو: به خداوندم كه غيب را ميداند قسم كه سراغ شما خواهد آمد، و به اندازه ذره‌ای نه در آسمان‌ها و نه در زمين از او مخفی نيست           و كوچكتر و بزرگتری از آن وجود ندارد مگر اينكه در كتابی روشن ثبت است؛ تا به كسانی كه ايمان آوردند و عمل درست كردند پاداش دهد.           آنها آمرزش و روزی پر ارزشی دارند.           كسانی كه سعی در باطل جلوه دادن آيات ما كردند تا ما را عاجز بكنند عذابی پر درد دارند.           دانشمندان متوجه هستند كه قرآنی كه از خداوندت بتو نازل شده حق است و به راه خداوند توانا و ستوده راهنمائی ميكند.           كفار گفتند آيا مردی را به شما نشان بدهيم كه به شما خبر ميدهد كه وقتی از هم متلاشی شديد دوباره در خلقت جديدی در خواهيد آمد؟            (ميگويند او) دروغهائی را بهم بافته و از قول خدا ميگويد يا ديوانه است.           اينطور نيست، بلكه كسانی كه به آخرت ايمان ندارند در عذاب و گمراهی زيادی هستند." در آيه 21  سوره 34 (سوره سبا) خداوند ميفرمايد:          " شيطان تسلطی بر آنها نداشت، اينكار برای اين است كه کسی را كه به آخرت ايمان دارد از کسی كه شك دارد باز شناسانيم.            خداوند تو حافظ هر چيزی است." در آيات 40 تا 42  سوره 34 (سوره سبا) خداوند ميفرمايد:          "روزی كه خدا همه آنها را جمع ميكند، به فرشتگان ميگويد آيا اينها شما را بندگی ميكردند؟           فرشتگان ميگويند تو پاکی، تو ياور ما هستی نه آنها؛ آنها جن‌ها را بندگی ميكردند و بيشترشان به جن‌ها ايمان داشتند.           امروز (روز قيامت) بعضی از شما برای بعضی نفع و ضرری ندارند و به ظلم كنندگان ميگوئيم عذاب آتشی را كه منكر آن ميشديد بچشيد." آياتی از سوره فاطر در آيه 9 سوره 35 (سوره فاطر) خداوند ميفرمايد:         "خدا وجودی است كه بادها را فرستاد تا ابرها را به حركت در آورد و آن را به سرزمين مرده رانديم و بوسيله آن زمين را بعد از مردنش زنده كرديم.           زنده شدن مردگان در قيامت هم اينطور است." در آيات 13 و 14 سوره 35 (سوره فاطر) خداوند ميفرمايد:          "شب را داخل روز ميكند و روز را داخل شب و خورشيد و ماه را مسخر كرده كه هر يك تا مدت معلومی حركت ميكنند.            اين خداست كه صاحب اختيار شما است و فرمانروائی هم مال او است،            و كسانی را كه غير از او به كمك ميخوانيد اختيار ‌دار چيزی حتی باندازه پوست هسته خرمائی هم نيستند.            اگر آنها را صدا بزنيد صدای شما را نميشنوند و اگر بشنوند جوابتان را نميدهند و روز قيامت منكر شرک شما ميشوند،             و هيچكس مثل خدای آگاه تو را خبردار نميكند." آياتی از سوره صافات در آيات 139 تا 144 سوره 37 (سوره صافات) خداوند ميفرمايد:           "يونس هم از پيغمبران بود. هنگامی كه بسوی کشتی پُر فرار كرد؛ قرعه کشی كردند و قرعه بنام يونس افتاد.             (او را به دريا انداختند) و ماهی او را بلعيد، در حالی كه يونس خود را سرزنش ميكرد.             اگر او خدا را به نيکی ياد نميكرد، تا روز قيامت در شكم ماهی ميماند. " آياتی از سوره ص در آيات 45 و 46 سوره 38 (سوره ص) خداوند ميفرمايد:            "ابراهيم و اسحاق و يعقوب را كه قدرتمند و با بصيرت بودند ياد كن؛ ما آنها را با صفت خاصی، كه بياد سرای آخرت بودن بود، خالص كرديم." در آيات 75 تا 78 سوره 38 (سوره ص) خداوند ميفرمايد:          "خدا گفت ای ابليس، چه چيز تو را از سجده كردن به بشری كه با قدرت خودم آفريدم بازداشت؟           آيا تكبر ورزيدی يا دنبال برتری ميگردی؟           شيطان گفت من از او بهترم، مرا از آتش آفريدی و او را از گل.           خدا گفت برو بيرون، تو رانده ‌شده‌ای. و تا قيامت لعنت من بر تو است. " آياتی از سوره زمر در آيه 9 سوره 39 (سوره زمر) خداوند ميفرمايد:          "آيا اين آدم بهتر است يا کسی كه پاسی از شب را در حال سجده و ايستاده به دعا می پردازد و از آخرت ميترسد و اميد رحمت خداوندش را دارد؟             بگو: آيا افراد دانا با افراد نادان مساويند؟ فقط خردمندان متوجه ميشوند." در آيات 11 تا 15 سوره 39 (سوره زمر) خداوند ميفرمايد:          "بگو: به من امر شده كه فقط بندگی خدا را بكنم و خالصانه دين او را (پيروی كنم). امر شده‌ام كه بيش از همه تسليم خدا باشم.           بگو: اگر نافرمانی خداوندم را بكنم از عذاب روز بزرگ ميترسم.           بگو: من مخلصانه خدا را بندگی ميكنم و دينم برای اوست.           پس شما جز او هر چه را ميخواهيد عبادت (بندگی) كنيد.           كسانی زيانكار هستند كه روز قيامت خود و خانواده‌ شان را دچار ضرر كرده باشند؛ بدانيد ضرر آشكار اين است." در آيات 24 تا 28 سوره 39 (سوره زمر) خداوند ميفرمايد:          "آيا کسی كه روز قيامت با صورت خود از عذاب سخت جلوگيری ميكند (با کسی كه دچار عذاب نيست مساوی است؟)            به كسانی كه ظلم ميكنند گفته ميشود عذاب را بخاطر كارهائی كه ميكرديد بچشيد.             كسانی هم كه قبل از آنها بودند منكر عذاب شدند و عذاب از جائی كه متوجه نبودند سراغ آنها آمد.            و در نتيجه خدا خواری را در دنيا به آنها چشاند و اگر بدانند عذاب آخرت قطعاً بزرگتر است.            ما در اين قرآن برای مردم هر گونه مثلی زده‌ايم، شايد متوجه شوند؛ قرآنی به زبان عربی، بدون هيچ انحرافی، شايد پرهيزكار شوند." خداوند ميفرمايد که "در اين قرآن برای مردم هر گونه مثلی زده‌ايم" و ميفرمايد هيچ انحرافی در قرآن وجود ندارد - عده ای دکاندار مذهبی غير اين ميگويند. شما فکر ميکنيد با اين دکانداران مذهبی و افرادی که اين دروغ ها را رواج ميدهند چه معامله ای ميشود؟ در آيات 30 و  31 سوره 39 (سوره زمر) خداوند ميفرمايد:           "تو مردنی هستی و آنها هم مردنی هستند؛ شما روز قيامت پيش خداوندتان بگومگو ميكنيد." در آيه 45 سوره 39 (سوره زمر) خداوند ميفرمايد:           "وقتی فقط صحبت از خدا ( و نه افراد ديگری) شود دل كسانی كه ايمان به آخرت ندارند دچار نفرت ميشود،            و وقتی صحبت از افرادی غير از خدا شود كيف ميكنند. " در آيات 47 و 48 سوره 39 (سوره زمر) خداوند ميفرمايد:          "كسانی كه ظلم ميكنند، اگر تمام چيزهائی را كه در زمين وجود دارد و مانند آن را داشته باشند، حتماً آنرا برای نجات از عذاب سخت روز قيامت ميدهند؛            و چيزهائی برای آنها روشن ميشود كه حساب آنرا هم نميكردند.           نتيجه كارهای بدی كه كرده‌اند برای آنها آشكار شده و عذابی كه مورد تمسخر قرار ميدادند آنها را در بر گرفته است." در آيات 58 تا 61 سوره 39 (سوره زمر) خداوند ميفرمايد:           "يا موقعی كه عذاب را ببيند بگويد كه اگر عمر دوباره‌ای داشته باشم از نيكوكاران ميشوم.            (به او گفته خواهد شد كه) آری، آيات من برای تو آمد ولی تو منكر آن شدی و تكبر داشتی و منكر بودی.            روز قيامت میبينی كه صورت كسانی كه از قول خدا دروغ گفتند سياه است؛ آيا در جهنم برای افراد متكبر جا نيست؟             خدا افراد پرهيزكار را بعلت كارهائی كه موجب رستگاری آنها شد نجات ميدهد، بدی به آنها نميرسد و غصه‌ای نميخورند. " در آيات 66 و 67 سوره 39 (سوره زمر) خداوند ميفرمايد:           "فقط خدا را بندگی كن و از سپاسگزاران باش.            خدا را آنطوری كه سزاوار او است، نشناختند.            در صورتيكه تمام زمين روز قيامت در قبضه قدرت او است و آسمانها در دستش پيچيده است.             خدا منزه و بالاتر از چيزهائی است كه شريك او ميسازند. " آياتی از سوره مومن (غافر) در آيات 15 تا 18 سوره 40 (سوره غافر) خداوند ميفرمايد:           "خدای بالا برنده درجات و صاحب عرش، روح را بفرمان خود بر هر كس از بندگانش كه بخواهد ميفرستد تا مردم را از روز قيامت بترساند.            روزی كه همه آنها بيرون می آيند، چيزی از آنها بر خدا مخفی نيست؛ امروز فرمانفرمائی مال كيست؟ فرمانفرمائیامروز مال خدای يكتای قهار است.           امروز جزای هر كس بطور كامل مطابق كارهائی كه كرده است داده ميشود؛ امروز ظلمی وجود ندارد؛ چون حسابرسی خدا سريع است.           آنها را از روز قيامت بترسان؛ روزی كه دلها به گلو ميرسد و افراد جلوی ناراحتی خود را ميگيرند           و كسانی كه ظلم ميكنند دوست و شفيعی كه از حرفش اطاعت شود نخواهند داشت. " پس تکليف اين همه شفيعانی که عده ای دکاندار مذهبی برای من و شما علم کرده اند چه ميشود؟ در آيات 38 و 39 سوره 40 (سوره غافر) خداوند ميفرمايد:        "فردی كه ايمان داشت گفت: ای قوم من، از من پيروی كنيد تا شما را به راه صحيح هدايت كنم.         ای قوم من، اين زندگی دنيا فقط وسيله بهره بردن است در صورتيكه آخرت خانه اقامت است. " در آيات 43 سوره 40 (سوره غافر) خداوند ميفرمايد:        "چيزی كه مرا به پرستش آن دعوت ميكنيد هيچ دعوتی در دنيا و آخرت ندارد، در صورتيكه بازگشت ما پيش خداست،          و كسانی كه اسراف (زياده روی) می ‌كنند اهل آتش جهنم هستند." در آيات 45 تا 50 سوره 40 (سوره غافر) خداوند ميفرمايد:         "خدا او را از شر نقشه بدی كه برای او ميكشيدند حفظ كرد و آل فرعون دچار عذاب بدی شدند.          آتش جهنم صبح و شب به آنها عرضه ميشود و روزی كه قيامت بر پا شود گفته ميشود كه آل فرعون را وارد شديد ترين عذابها كنيد.          وقتی در آتش جهنم با هم بگومگو ميكنند، افراد ضعيف به كسانی كه تكبر داشتند ميگويند ما پيرو شما بوديم، آيا قسمتی از آتش جهنم را از ما برميگردانيد؟          كسانی كه در دنيا تكبر داشتند ميگويند ما همگی در آتش جهنم هستيم. چون خدا بين بندگانش حكم كرده است.          كسانی كه در آتش جهنم هستند به نگهبانان جهنم ميگويند خداوندتان را بخوانيد تا يك روز از عذاب ما كم كند.          نگهبانان جهنم ميگويند آيا پيغمبران شما دلائل روشن برای شما نياوردند؟ ميگويند چرا، نگهبانان ميگويند حالا دعا كنيد، دعای افراد بی ايمان بی ‌نتيجه است. " در آيات 59 سوره 40 (سوره غافر) خداوند ميفرمايد:         "قيامت آمدنی است و شکی در آن نيست ولی بيشتر مردم باور نمی ‌كنند. و خداوند شما گفت مرا بخوانيد تا دعای شما را اجابت كنم." آياتی از سوره فصلت در آيات 6 و 7 سوره 41 (سوره فصلت) خداوند ميفرمايد:          "بگو من فقط انسانی مثل شما هستم. به من وحی ميشود كه معبود شما معبودی يگانه است.            مستقيما بطرف او برويد و فقط از او طلب آمرزش كنيد؛ وای بر مشركين، مشركينی كه زكات نميدهند و آخرت را قبول ندارند" اين سخن من و يا هيچ انسان ديگری نيست خداوند به من و شما ميفرمايد "مستقيما بطرف خداوند برويد و فقط از خداوند طلب آمرزش كنيد."معنای مستقيما به طرف کسی و يا چيزی رفتن به نظر شما يعنی چه؟ برداشت من از اين آيه اين است که اگر من بجای مستقيما بطرف خداوند رفتن، از انسان ديگری (چه مرده، چه زنده) طلب کمک کنم و به هر دليلی برای دعا کردن و اجابت دعا، به طرف آن انسان بروم، از دستور خداوند سرپيچی کرده ام و چون با اين عملم باور داشته ام که انسانی (چه مرده، چه زنده) ميتواند صفاتی را که فقط و فقط به خداوند اختصاص دارد را انجام دهد، برای خداوند مثل و مانند درست کرده ام و اين باور به زبان فارسی سليس اسمش شرک است و هيج نام ديگری ندارد - وای بر مشرکين. پس بيائيد از اين به بعد فقط و فقط و مستقيما بسوی خداوند بزرگ و يکتا برويم و ندانسته به ذات مقدسش شرک نورزيم. در آيات 15 و 16 سوره 41 (سوره فصلت) خداوند ميفرمايد:         "اما قوم عاد، در زمين به ناحق تكبر ورزيدند و گفتند چه كسی نيرويش از ما بيشتر است؟           آيا نديدند كه خدائی كه آنها را خلق كرده نيرويش از آنها بيشتر است؟ آنها منكر آيات ما ميشدند.           لذا ما در روزهای نحس باد تند سردی بر آنها فرستاديم تا در دنيا عذاب خواری را به آنها بچشانيم.           مسلماً عذاب آخرت خواركننده تر از عذاب دنياست و كسی به آنها كمكی نخواهد كرد." در آيات 30 تا 32 سوره 41 (سوره فصلت) خداوند ميفرمايد:         "افرادی كه گفتند صاحب اختيار ما فقط خداوند است بعد هم استقامت بخرج دادند، فرشتگان بر آنها نازل ميشوند كه نترسيد و غصه نخوريد           و با مژدهُ بهشتی كه بشما وعده داده شده شاد باشيد.           ما در زندگی دنيا و آخرت پشتيبان شما هستيم و در آخرت هر چه دلتان بخواهد و هر چه درخواست كنيد برای شما وجود دارد.           اين پذيرائی از جانب خداوند آمرزنده مهربان است. " در آيات 39 و 40 سوره 41 (سوره فصلت) خداوند ميفرمايد:          "و از نشانه های خدا اين است كه زمين را خشك می ‌بينی و چون باران را بر آن بفرستيم بحركت درميآيد و بالا می‌آيد.           همان كسی كه زمين را زنده كرد، زنده كننده مردگان است چون خدا بر هر كاری قادر است.           افرادی كه منكر آيات ما ميشوند بر ما پوشيده نيستند.           آيا كسی كه روز قيامت در آتش افكنده ميشود بهتر است يا كسی كه در آن روز با امنيت خاطر پيش ما می‌آيد؟            هر كاری ميخواهيد بكنيد؛ چون خدا كارهائی را كه ميكنيد می ‌بيند. " در آيات 46 و 47 سوره 41 (سوره فصلت) خداوند ميفرمايد:          "هركس كار درست بكند بنفع خودش است و هر كس كار بد بكند بضرر خودش است، خداوند تو به بندگانش ظلم نميكند.           علم زمان وقوع قيامت فقط اختصاص به خدا دارد،" در آيات 50  سوره 41 (سوره فصلت) خداوند ميفرمايد:        "اگر پس از ناراحتی‌ای كه به او رسيده رحمتی از خودمان به او بچشانيم،         ميگويد اين بخاطر خودم است و فكر نميكنم كه قيامت برپا شود و اگر مرا پيش خداوندم برگردانند پيش او پاداش بهتری دارم.          حتماً افراد بی ‌ايمان را از كارهائی كه ميكردند خبردار ميکنيم و عذاب سختی به آنها ميچشانيم." خداوند ميفرمايد که عذاب سختی در انتظار افراد بی ايمان است - آيا از همين امروز به آيات قرآن مجيد، يعنی به يک يک دستورات خداوند ايمان مياوريم؟ آياتی از سوره شوری در آيات 17 تا 20 سوره 42 (سوره شوری) خداوند ميفرمايد:          "خداست كه كتاب و وسيله سنجش (قانون) را بحق نازل كرد. از كجا ميدانی شايد قيامت نزديك باشد.           افرادی كه به قيامت ايمان ندارند آمدن آن را بتعجيل ميخواهند (كه هرچه زودتر بيايد) و كسانی كه ايمان دارند از آن ميترسند و ميدانند كه قيامت حق است.            بدانيد كسانی كه درباره قيامت شك دارند و جدل ميكنند در گمراهی شديدی هستند.            خدا به بندگانش لطف دارد، به هركسی كه بخواهد روزی ميدهد و خدا قوی و تواناست.           کسی كه پاداش آخرت را بخواهد پاداشش را اضافه ميکنيم            و كسی كه (فقط) پاداش دنيوی را بخواهد مقداری از آن را به او ميدهيم ولی در آخرت نصيبی ندارد. " در آيه 22 سوره 42 (سوره شوری) خداوند ميفرمايد:          "(در قيامت) افراد ظالم را می ‌بينی كه از كارهائی كه كرده‌اند ميترسند، در صورتيكه عذاب برآنها واقع ميشود و افرادی كه ايمان آوردند و كار درست كردند            در باغهای بهشت هرچه بخواهند پيش خداوندشان دارند، اين لطف بزرگی است." انتخاب با ماست - کارهائی که ما در اين دنيا ميکنيم سرنوشت ساز ماست که در بهشت باشيم و يا در آتش جهنم، بدون هيچ شک و ترديدی. در آيات 44 تا 47 سوره 42 (سوره شوری) خداوند ميفرمايد:         "کسی را كه خدا گمراه كند (مطابق قانونش بی راه گذارده)، بعد از آن برايش ياوری نيست،          و كسانی را كه ظلم ميكنند در وقتيكه عذاب می بينند می ‌بينی كه ميگويند آيا راهی برای بازگشت ما هست؟          آنها را در حالی كه به جهنم عرضه ميشوند می ‌بينی كه با ذلت سر تسليم فرود آورده‌اند و از گوشه چشم نگاه ميكنند.          افراد باايمان ميگويند ضرركنندگان افرادی هستند كه خودشان و خانواده ‌شان را در روز قيامت دچار ضرر و عذاب ابدی جهنم كرده‌اند.          بدانيد كسانی كه ظلم ميكنند به عذاب ابدی گرفتارند؛ غير از خدا ياورانی ندارند كه به آنها كمك كنند.           كسی را كه خدا گمراه كند (مطابق قانونش بی راه گذارده)، هيچ راهی برای او وجود ندارد.          قبل از اينكه روزی بيايد كه از جانب خدا راه بازگشتی برای آن وجود ندارد، دعوت خداوندتان را اجابت كنيد.          آن روز هيچ پناهگاهی برای شما وجود ندارد و نميتوانيد انكاری بكنيد. " همانطور که در اين آيات خوانديم خداوند ميفرمايد کسانی که ظلم ميکنند "غير از خدا ياورانی ندارند كه به آنها كمك كنند" پس تکليف اين همه شفيع هائی که برای ما ساخته اند چه ميشود؟ اعمال من در اين دنيا سرنوشت ساز من در روز رستاخيز است، و حضرت ... و يا حضرت ... در اين دايره هيچ نفوذی ندارند. من متوجه نيستم، کجای اين آيات واضح و روشن را آن فردی که روز و شب دستش بدرگاه غير خداوند دراز است نمی فهمد؟ آياتی از سوره زخرف در آيه 35 سوره 43 (سوره زخرف) خداوند ميفرمايد:         "و زينت‌هائی در دسترس آنها قرار ميداديم؛ تمام اين چيزها وسيله زندگی دنياست در صورتيكه آخرت پيش خداوند تو برای افراد پرهيزكار است." در آيات 59 تا 61 سوره 43 (سوره زخرف) خداوند ميفرمايد:         "عيسی پسر مريم فقط بنده‌ای بود كه به او احسان كرديم و او را نمونه‌ای (عبرتی) برای بنی اسرائيل قرار داديم.           اگر ميخواستيم عده‌ای از شما را در زمين فرشتگانی ميساختيم كه جانشين شما باشند.           آن علامتی برای روز قيامت است، پس در مورد آن شك نداشته باشيد و از من پيروی كنيد، راه راست اين است. " در آيات 66 تا 78 سوره 43 (سوره زخرف) خداوند ميفرمايد:           "آيا غير از اين است كه انتظار قيامت را ميكشند كه ناگهانی و در حالی كه آنها متوجه نيستند سراغ آنها بيايد؟              در آن روز بعضی از دوستان با بعضی دشمن ميشوند، بجز افراد پرهيزكار.             ای بندگان من، امروز شما ترس و غصه‌ای نداريد.              كسانی كه به آيات ما ايمان آوردند و مسلمان (فقط تسليم دستورهای خدا) بودند، شما با همسرانتان با خوشحالی وارد بهشت شويد.             بشقاب‌ها و كوزه‌های طلائی برای آنها دور ميگردانند و هر چه دل بخواهد و چشم از آن لذت ببرد در آن هست و شما هميشه در آن خواهيد بود.             اين بهشتی است كه بعلت كارهای درستی كه كرديد مال شما ميشود؛ در آن ميوه‌های زيادی برای شما وجود دارد كه از آن ميخوريد.             افراد گناهكار هميشه در عذاب جهنم خواهند بود، عذابشان كم نميشود و بدون اميد در آن خواهند بود؛ ما به آنها ظلم نكرديم، ولی آنها خودشان ظلم ميكردند.             و صدا ميزنند ای مالك جهنم، بگو خدای تو بما مرگ بدهد. به آنها گفته ميشود شما ماندنی هستيد              ما حق را برايتان آورديم ولی بيشتر شما از حق خوشتان نمی ‌آيد. " در آيات 84 و 85 سوره 43 (سوره زخرف) خداوند ميفرمايد:           "خدا در آسمان و در زمين معبود است و او حكيم داناست.            خدائيكه فرمانروائی آسمانها و زمين و آنچه بين آنهاست مال اوست از اين نسبت‌ها پاك است.            علم روز قيامت پيش اوست. و پيش او برگردانده ميشويد." آياتی از سوره دخان در آيات 38 تا 50 سوره 44 (سوره دخان) خداوند ميفرمايد:           "ما آسمانها و زمين و آنچه بين آنها است را به بازی نيافريده‌ايم؛ ما آنها را بحق آفريديم ولی بيشتر آنها نميدانند؛وعده گاه همه آنها روز قيامت است.              روزی كه هيچ دوستی برای دوستش كاری نميكند وياری هم نخواهند شد، مگرکسی كه خدا به او رحم كرده باشد؛چون او توانا و مهربان است.             درخت زقوم غذای آدم گناهكار است؛ مثل مس گداخته درشكم‌ها ميجوشد، مثل جوشيدن آب جوش؛ او را بگيريد و با خواری بميان جهنم بكشيد.              بعد روی سرش آب جوش بريزيد؛ بچش، تو خود را توانا و بزرگوار حساب ميكردی، اين همان چيزی است كه به آن شک داشتيد." خواندن اين عاقبت شوم لرزه باندام من مياندازد، و اينکه يک يک ما با هر گذشته ای، بدون استثناء از همين امروز حق انتخاب داريم، مرا به فکر مياندازد. آياتی از سوره جاثيه در آيه 17 سوره 45 (سوره جاثيه) خداوند ميفرمايد:          "و دلائل روشنی از دين به آنها داديم، اختلاف آنها پس از اينكه حقيقت را دانستند فقط بخاطر حسادت بين خودشان بود.           خداوند تو روز قيامت در مورد چيزهائی كه در آن اختلاف نظر داشتند ميان آنها قضاوت ميكند." دليل روشن دين، قرآن مجيد به زبانی که ما براحتی آنرا ميفهميم در دست من و شما است - پس ديگر مشکل ما چيست؟ در آيات 24 تا 37 سوره 45 (سوره جاثيه) خداوند ميفرمايد:          "گفتند فقط زندگی دنيائی ما وجود دارد، ميميريم و زنده ميشويم و فقط روزگار ما را ميكشد.           در صورتيكه آنها علمی به اين حرفی كه ميزنند ندارند و فقط گمان ميكنند.           وقتی آيات روشن ما بر آنها خوانده شود حرفشان فقط اينست كه بگويند اگر راست ميگوئيد پدران ما را بياوريد.           بگو خدا شما را زنده ميكند و بعد ميميراند و بعد همگی شما را در روز قيامت كه شكی در آن نيست جمع ميكند ولی بيشتر مردم اين حقيقت را نميدانند.           فرمانروائی آسمانها و زمين متعلق به خداست. روزيكه قيامت برپا شود اهل باطل زيانكارند.            در آنروز هر دسته‌ای را می ‌بينی كه بزانو درآمده‌اند و هر دسته‌ای به كتاب خود خوانده ميشوند.           امروز جزای كارهائيكه ميكرديد بشما داده ميشود.           اين كتاب ماست كه بحق بر ضرر شما سخن ميگويد؛ ما كارهائی را كه ميكرديد مينوشتيم.           خداوندشان كسانی را كه ايمان آوردند و كار درست كردند، داخل رحمت خودش ميكند. اين موفقيت آشكاری است.           و به كسانی كه قبول نكردند گفته ميشود آيا آيات من بر شما خوانده نميشد؟ شما تكبر می ‌ورزيديد و افراد گناهكاری بوديد.           و وقتی به شما گفته ميشد كه وعده خدا درست است و در بودن قيامت شكی نيست، ميگفتيد نمی ‌فهميم قيامت چيست.            ما فقط گمانی ميكنيم و يقين نداريم. برای آنها بدی كارهائی كه ميكردند معلوم شد و همان عذابی كه مورد تمسخر آنها بود آنها را فرا گرفت.           به آنها گفته ميشود ما امروز شما را فراموش ميكنيم همانطور كه شما چنين روزی را فراموش كرديد.           جای شما آتش جهنم است و كسی كه به شما كمك كند وجود ندارد.            اين كار بخاطر اين است كه شما آيات خداوند را به تمسخر گرفتيد و زندگی دنيا شما را فريب داد.           پس امروز از جهنم خارج نميشويد و عذری از شما پذيرفته نميشود.            ستايش و بزرگداشت فقط اختصاص به خدا دارد كه صاحب اختيار آسمانها و زمين و تمام افراد بشر است.           در آسمانها و زمين، بزرگی فقط اختصاص به او دارد و او توانا و حكيم است." اميد است که يک يک ما کاملا متوجه شده باشيم که "ستايش و بزرگداشت و بزرگی" فقط و فقط به کی اختصاص دارد - اين گفته من و يا هيچ انسان ديگری نيست اين در آخرين قسمت آياتی است که چند لحظه پيش خوانديد - اين راهنمائی و دستور خداوند است - اين  پيام خداوند بزرگ و يکتا است به من و شما که خوانديد وای به آنها که بعد از درک اين آيات، به حضرت ... و يا حضرت ... و يا افراد ديگر، اين صفاتی را که فقط و فقط مخصوص خداوند است ميدهند - وای بر آنها. يادتان باشد که هميشه، با هر گذشته ای، راه برگشت وجود دارد - بياد فرمايش خداوند در آيه 19 سوره انفال افتادم که فرمود "اگر شما برگرديد، ما هم برميگرديم" آياتی از سوره احقاف در آيات 5 و 6 سوره 46 (سوره احقاف) خداوند ميفرمايد:         "كيست گمراه ‌تر از كسی كه غير خدا را به كمك ميخواند کسی كه تا روز قيامت او را اجابت نميكند و از دعای آنها نيز بی ‌خبر است.           و وقتی مردم در روز قيامت جمع ‌آوری شوند، دشمن آنها خواهند بود و منكر بندگی آنها ميشوند." نظرتان درمورد اين آيه و افرادی که هر کسی را، بدون استثناء، غير خداوند به کمک ميخوانند چيست؟ آياتی از سوره محمد در آيات 17 و 18 سوره 47 (سوره محمد) خداوند ميفرمايد:        "خدا هدايتِ هدايت شده ‌گان را زياد ميكند و به آنها تسلط بر نفس ميدهد.          آيا انتظاری جز اين دارند كه قيامت بطور ناگهانی سراغشان آيد؟          در صورتيكه نشانه‌های آن آمده است؛ وقتی آمد توجه آنها بدردشان نميخورد. " آياتی از سوره طور در آيات 9 تا 16 سوره 52 (سوره طور) خداوند ميفرمايد:         "روزی كه آسمان بشدت موج زند، و كوهها بشدت روان شوند؛ در آنروز وای بر كسانی كه آن (روز قيامت) را دروغ ميخوانند، آنهائی كه ياوه ‌گوئی ميكنند.          روزی كه آنها را با زور بطرف جهنم ميرانند، و به آنها ميگويند اين همان جهنمی است كه آن را دروغ می ‌پنداشتيد.           آيا اين هم سحر است يا نمی ‌بينيد؟          وارد آن شويد، چه صبر داشته باشيد چه نداشته باشيد فرقی نميكند، جزای كارهائی كه ميكرديد بشما داده ميشود. آياتی از سوره نجم در آيات 25 تا 28 سوره 53 (سوره نجم) خداوند ميفرمايد:          "در صورتيكه دنيا و آخرت مال خدا است.           فرشتگان زيادی در آسمان‌ها هستند كه شفاعتشان ذره‌ای فايده ندارد مگر پس از رضايت و اجازه خداوند.           كسانی كه به آخرت ايمان ندارند اسم زنان را روی فرشتگان ميگذارند، در صورتيكه علمی به اين حرفی که ميزنند ندارند.            فقط از گمان پيروی ميكنند. در صورتيكه گمان انسان را به اندازه ذره‌ای از حقيقت بی ‌نياز نميكند." در آيات 56 تا 62 سوره 53 (سوره نجم) خداوند ميفرمايد:           "اين پيغمبر، هشدار دهنده‌ای مثل هشدار دهندگان قبلی است.            روز قيامت نزديك شده، غير از خدا كسی نميتواند آن را آشكار سازد.             آيا از اين حرف تعجب ميكنيد و ميخنديد و گريه نميكنيد؟            شما حيران و غافل هستيد، پس در مقابل خدا سجده نمائيد و بندگی او را بكنيد." آياتی از سوره قمر در آيه 1 سوره 54 (سوره قمر) خداوند ميفرمايد:         "قيامت نزديك و ماه پاره شد." در آيات 45 تا 50 سوره 54 (سوره قمر) خداوند ميفرمايد:         "آن جمع شكست خورده و فرار خواهند كرد، وعده ‌شان روز قيامت است و عذاب قيامت وحشتناكتر و تلخ ‌تر از عذاب دنيا است.            گناهكاران در گمراهی و آتشند؛ روزی كه آنها را به رو در آتش ميكشند و به آنها ميگويند آتش را بچشيد.            ما هر چيز را به اندازه خلق كرديم؛ فرمان ما فقط يكبار و به اندازه يك چشم بهم زدن است." آياتی از سوره الواقعه در آيات 1 تا 7 سوره 56 (سوره الواقعه) خداوند ميفرمايد:        "وقتی قيامت واقع شود، و واقع شدن آن دروغ نيست، خواركننده و رفعت دهنده است.          وقتی زمين بلرزد. و كوهها متلاشی و غباری پراکنده شوند، و شما سه گروه شويد." در آيه 51 تا 56 سوره 56 (سوره الواقعه) خداوند ميفرمايد:          "بعد شما ای افراد گمراه كه انكار ميكنيد، از درخت تلخ زقوم ميخوريد، و شكم‌ها را از آن پر ميكنيد.           روی آن آب جوش ميخوريد، و آن را مثل شتر تشنه‌ای كه آب ميخورد ميخوريد؛ در روز قيامت پذيرائی از آنها به اين شكل است." بعد از خواندن و درک اين آيات، بعد از متوجه شدن که چه نوع پذيرائی در انتظار افراد گمراه و انکار کننده است، نظر شما در مورد اين عذاب چيست؟ اگر شما فکر ميکنيد که من با اين نوشته ها سعی دارم که شما را بترسانم، کاملا درست حدس زده ايد، من با بازگو کردن آيات قرآن به شما ياد آور ميشوم و هشدار ميدهم که چه عاقبت شوم و غيرقابل عوض شدن در انتظار افرادی است که با باری پر از گناه و نا باوری به روز رستاخيز و قيامت و جهنم و بهشت از اين دنيا ميروند.   آيه ای از سوره حديد در آيه 20  سوره 57 (سوره حديد) خداوند ميفرمايد:          "بدانيد كه زندگی دنيا بازی و سرگرمی و تجمل و فخر فروشی بين خودتان و زياده خواهی نسبت بهم در مال و فرزند است.            مثل بارانی كه روياندن گياهانش كشاورزان را به تعجب بيندازد ولی بعد می بينی كه زرد ميشود و خرد و خاشاك ميشود            و در آخرت از يكطرف عذاب شديد و از طرف ديگر (برای مومنان) آمرزش و رضايت الهی وجود دارد، در صورتيكه زندگی دنيا فقط وسيله فريب است." آياتی از سوره مجادله در آيه 7 سوره 58 (سوره مجادله) خداوند ميفرمايد:         "آيا متوجه نشده‌ای كه خدا هرچه در آسمانها و زمين است ميداند.          هيچ سه نفری درگوشی حرف نميزنند مگر اينكه خدا چهارمی آنهاست          و هيچ پنج نفری با هم حرف نميزنند مگر اينكه خدا ششمی آنهاست، كمتر و بيشتر از آن نيستند مگر اينكه خدا با آنهاست، هر جائيكه باشند.          و در روز قيامت آنها را از كارهائيكه كرده‌اند خبردار ميكند؛ خدا هرچيزی را ميداند." در آيه 22 سوره 58 (سوره مجادله) خداوند ميفرمايد:         "افرادی را كه به خدا و روز آخرت ايمان دارند پيدا نميکنی كه كسانی را كه مخالف خدا و پيغمبرش هستند دوست بدارند،           اگر چه پدر يا فرزند يا برادر يا خويشاوندان آنها باشند. " آياتی از سوره حشر در آيات 3 و 4 سوره 59 (سوره حشر) خداوند ميفرمايد:         "اگر خدا جلاء وطن را برای آنها مقرر نميكرد، آنها را در دنيا عذاب ميكرد و آنها در آخرت عذاب آتش جهنم را دارند.          اين كار بعلت اين است كه با خدا و پيغمبرش مخالفت كردند؛ کسی كه با خدا مخالفت كند (بداند كه) مجازات خدا شديد است." آياتی از سوره ممتحنه در آيه 3 تا 6 سوره 60 (سوره ممتحنه) خداوند ميفرمايد:         "بستگان و اولاد شما برايتان فايده‌ای ندارند؛ روز قيامت بين شما جدائی ميافتد، خدا تمام اعمالتان را می بيند.          در كار ابراهيم و كسانيكه با او بودند برای شما سرمشق خوبی است، وقتی به قومشان گفتند ما از شما و آنچه غير از خدا می پرستيد بيزاريم.          ما كار شما را قبول نداريم و بين ما و شما برای هميشه دشمنی و كينه بوجود آمده، مگر اينكه فقط به خدا ايمان بياوريد.          غير از حرف ابراهيم كه به پدرش گفت برايت از خدا طلب آمرزش ميكنم ولی برای اجابت دعايم ضمانتی از طرف خدا ندارم.          خدايا، بتو توكل كرده‌ايم و بسوی تو برميگرديم بازگشت همه بسوی توست؛          خدايا، ما را وسيله امتحان كافران قرار نده.          خدايا، ما را بيامرز، تو قدرتمند حکيمی.          آنها سرمشق خوبی برای کسی هستند كه اميد به خدا و روز آخرت دارد.           كسيكه قبول نكند، (بداند كه) خدا بی ‌نياز و قابل ستايش است. " در آيه 13 سوره 60 (سوره ممتحنه) خداوند ميفرمايد:          "ای افراد باايمان، با گروهی كه مورد خشم خدا قرار گرفته‌اند دوستی نكنيد، آنها از آخرت نااميد شده‌اند همانطور كه افراد بی ايمان از مردگان نااميد شده‌اند." آيه ای از سوره طلاق در آيه 2 سوره 65 (سوره طلاق) خداوند ميفرمايد:         "ولی وقتی عده تمام شد آنها را بخوبی نگه داريد يا بخوبی از آنها جدا شويد؛ و دو نفر عادل را از خودتان بشهادت بگيريد و شهادت را برای خدا بدهيد.          اين چيزی است كه مؤمنان بخدا و آخرت، به آن سفارش ميشوند کسی كه از نافرمانی دستورهای خدا بپرهيزد خدا برايش راه نجاتی قرار ميدهد." آياتی از سوره ملک در آيات 25 تا 26 سوره 67 (سوره ملک) خداوند ميفرمايد:        "ميگويند اگر راست ميگوئيد اين وعده کی صورت ميگيرد؟         بگو علم آن (روز قيامت) فقط پيش خدا است، و من فقط هشدار دهنده آشكاری هستم." آياتی از سوره قلم در آيات 33 تا 41 سوره 68 (سوره قلم) خداوند ميفرمايد:        "عذاب چنين است؛ اگر بدانند، مسلماً عذاب آخرت بزرگتر است؛ پرهيزكاران پيش خداوندشان بهشت‌های پر نعمتی دارند.           آيا ما كسانی را كه تسليم دستورهای خدا هستند با گناهكاران مساوی ميسازيم؟ چطور چنين قضاوت ميكنيد؟ آيا كتابی داريد و در آن چنين ميخوانيد؟          و در آن هرچه دلخواه شماست وجود دارد؟ يا برای شما قسم خورده‌ايم كه حق داريد تا قيامت هر طور كه خواستيد قضاوت كنيد؟           از آنها بپرس كه كداميك از شما ضمانت اين حرف را ميكند؟ يا آنها شريكانی دارند؟ اگر راست ميگويند شريكانشان را بياورند." آياتی از سوره حاقه در آيات 13 تا 18 سوره 69 (سوره حاقه) خداوند ميفرمايد:         "وقتی يكبار در صور دميده شود و زمين و كوهها از جا كنده و يكباره درهم كوبيده شوند، آن روز واقعه قيامت واقع شده است.            و آسمان پاره شود و نظمش بهم خورد؛ و فرشتگان در اطراف آسمان باشند و در آن روز هشت فرشته عرش خداوندت را بالای سرشان حمل ميكنند.           آن روز پيش خدا عرضه ميشويد و هيچ كار شما مخفی نميماند." آياتی از سوره مدثر در آيات 21 تا 30 سوره 74 (سوره مدثر) خداوند ميفرمايد:         "بعد نگاه كرد و ابرو در هم كشيد و روترش كرد و سپس رو برگرداند و تكبر ورزيد و گفت اين فقط سحری است كه نقل شده، اين قرآن جز سخن انسان نيست.          او را وارد جهنم ميكنم؛ چه ميدانی جهنم چيست؛ چيزی را باقی نميگذارد و رها هم نميكند؛ پوست را ميسوزاند؛مأمورينش نوزده نفرند.          و مأمورينش را جز فرشتگان قرار نداديم و تعداد آنها (عدد نوزده) را فقط برای امتحان كافران معين كرديم تا اهل كتاب ايمان بياورند          و ايمان مؤمنين زيادتر شود و اهل كتاب و مؤمنين ديگر شکی نداشته باشند و بيماردلان و كافران گويند خدا با اين مثل چه خواسته است؟          خدا هر كس را بخواهد گمراه ميكند (مطابق قانونش بی راه گذارده) و هر كس را بخواهد هدايت ميكند.          سپاهيان خدايت را جز خودش هيچكس نميداند.          اين فقط تذكری برای بشر است. " در آيات 52 تا 55 سوره 74 (سوره مدثر) خداوند ميفرمايد:         "شايد هر كدام از آنها انتظار دارند كه نامه ای سر باز به او داده شود؛ اينطور نيست بلكه از آخرت نميترسند.            قرآن فقط تذكری است. پس هر كس بخواهد متوجه آن ميشود. آياتی از سوره قيامت در آيات 1 تا 15 سوره 75 (سوره قيامت) خداوند ميفرمايد:         "قسم به روز قيامت، و قسم به نفس ملامت كننده؛ آيا انسان خيال ميكند كه استخوانهايش را جمع نميكنيم؟ آری، ما ميتوانيم سر انگشتانش را هم درست كنيم.          انسان ميخواهد كه باز هم گناه كند، ميپرسد روز قيامت چه وقت است؟           وقتی كه چشم خيره شود و ماه تاريك شود و خورشيد و ماه با هم جمع شوند، انسان ميگويد راه فرار كجاست؟ هرگز پناه گاهی وجود ندارد.           آن روز انسانها پيش خداوندت قرار ميگيرند؛ به انسان خبر هر كاری كه كرده و نكرده داده ميشود.          انسان خودش را كاملا ميشناسد؛ اگر چه هر گونه عذر و بهانه‌ای بياورد." در آيات 20 تا 40 سوره 75 (سوره قيامت) خداوند ميفرمايد:         "شما دنيای زودگذر را دوست داريد، و آخرت را وا ميگذاريد؛ در قيامت صورت هائی شاد و خندان است، و به خداوندشان نگاه ميكنند،          و صورتهائی گرفته و درهم است؛ ميدانند كه به آنها عذابی كمرشكن داده خواهد شد. آری وقتی جان به گلو برسد، و گفته شود چه کسی شفا دهنده است؟           و فكر كند كه موقع جدائی است، و پاها درهم پيچد، آن روز پيش خداوند تو برده ميشوند.          او نه تصديق كرد و نه نماز خواند، ولی انكار كرد و رو برگرداند، بعد با تكبر پيش خانواده‌اش رفت.          وای بر تو، وای برتو، باز هم وای برتو، وای بر تو.          آيا انسان خيال ميكند او را بدون تكليف بحال خود گذاشته‌اند؟ آيا نطفه‌ای از منی كه در رحم ريخته شد نبود؟          بعد بصورت علقه در آمد و خدا او را خلق كرد و او را آراست؟ و از آنها نر و ماده ساخت؟          آيا چنين خدائی قادر نيست كه مرده‌ها را زنده كند؟ " آياتی از سوره نازعات در آيات 21 تا 26 سوره 79 (سوره نازعات) خداوند ميفرمايد:         "ولی فرعون منكر آن شد و سرکشی كرد، بعد پشت كرد و كوشش كرد، و مردم را جمع كرد و فرياد زد و گفت من صاحب اختيار والا مقام شما هستم.          خدا او را دچار عذاب دنيا و آخرت كرد؛ در سرگذشت او عبرتی است برای آن کسی که از خدا ميترسد. " در آيات 34 تا 36 سوره 79 (سوره نازعات) خداوند ميفرمايد:         "وقتی قيامت بزرگ پيش آيد، روزی كه انسان كارهائی را كه كرده بخاطر آورد، و جهنم برای کسی كه می بيند ظاهر شود،          اما کسی كه طغيان كرد و زندگی دنيا را ترجيح داد، جايش جهنم است.          اما کسی كه از مقام خداوندش ترسيد و خود را از هوی پرستی بازداشت، بهشت جای اوست.          درباره قيامت از تو ميپرسند كه چه موقع برپا می‌شود. تو با ذكر آن چه كار داری؟ پايان آن با خداوند توست.          تو فقط کسی را كه از آن ميترسد برحذر ميداری.          وقتی كه آن را می‌بينند مثل اينست كه فقط شبی يا صبحی مانده‌اند." آياتی از سوره اعلی در آيات 14 تا 19 سوره 87 (سوره اعلی) خداوند ميفرمايد:         "کسی كه نفس خود را پاك كرده و نام خداوندش را يادآوری كرد و نماز خواند موفق و رستگار شد؛ ولی شما زندگی دنيا را ترجيح ميدهيد.          در حاليكه آخرت بهتر و ماندنی ‌تر است. اين در كتابهای قبلی و در كتابهای ابراهيم و موسی هم هست." آياتی از سوره غاشيه در آيات 1 تا 7 سوره 88 (سوره غاشيه) خداوند ميفرمايد:         "آيا خبر فراگير (روز قيامت) برای تو گفته شده؟ آنروز عده‌ای خوار خواهند بود؛ تقلا ميكنند و رنج ميبرند؛ وارد آتش سوزان جهنم ميشوند.          و از چشمه آب جوش به آنها داده ميشود؛ غذائی غير از خار ندارند؛ كه آنها را چاق و گرسنگی آنها را رفع نميكند." آياتی از سوره ليل در آيات 12 تا 16 سوره 92 (سوره ليل) خداوند ميفرمايد:          "هدايت مردم بر ماست، و آخرت و دنيا مال ماست. من شما را از آتش سوزان جهنم بر حذر ميكنم.            فقط بدبخت‌ ترين افراد وارد آن ميشوند، بدبختی كه منكر قيامت شد و قبول نكرد." آياتی از سوره ضحی در آيات 1 تا 11 سوره 93 (سوره ضحی) خداوند ميفرمايد:         "قسم به روشنائی روز، قسم به شب وقتی آرام گيرد، كه خداوندت تو را ترك نكرد و از دست تو عصبانی نيست.          مسلماً آخرت برای تو بهتر از دنيا است، و مسلماً خداوندت بتو آنقدر عطا ميكند كه تو راضی شوی.          آيا خداوندت تو را يتيم نيافت و بتو پناه نداد؟ و تو را گمراه يافت و هدايت كرد؟ و تو را فقير ديد و بی ‌نيازت كرد؟          پس با يتيم تندی نكن. و کسی را كه از تو تقاضای كمك ميكند نران. و از نعمت خداوندت صحبت كن." آياتی از سوره علق در آيات 9 تا 19 سوره 96 (سوره علق) خداوند ميفرمايد:         "آيا او را ديدی كه وقتی بنده‌ای نماز ميخواند از اين كار منعش ميكرد؟ اگرچه او در راه راست باشد يا مردم را به تقوی امر كند؟          آيا ديدی كه انكار ميكند و رو برميگرداند؟ آيا نميداند كه خدا هر كاری را می‌بيند؟ اينطور كه فكر ميكنند نيست.          اگر از اين كار دست برندارد پيشانی آدم دروغگوی خطاكار را ميگيريم، و او بايد همفكرانش را بكمك بخواند،          ما هم نگهبانان جهنم را ميخوانيم. از چنين آدمی اطاعت نكن و سجده كن و تقرب پيدا كن." آياتی از سوره بينه در آيات 6 تا 8 سوره 98 (سوره بينه) خداوند ميفرمايد:         "كافران اهل كتاب و مشركين هميشه در آتش جهنم خواهند بود؛ آنها بدترين مخلوقانند.           كسانی كه ايمان آورند و كارهای درست انجام دهند بهترين مخلوقانند.          پاداش آنها پيش خداوندشان بهشت‌های جاويدی است كه نهرها در آن روان است، هميشه در آن خواهند بود.          خدا از آنها راضی است و آنها هم از خدا راضی هستند؛ اين پاداش مخصوص كسانی است كه از نافرمانیخداوندشان بترسند." مشرک از دنيا رفتن ضمانت کننده اقامت دائمی در جهنم است - ما بايد تمام کوششمان را بکنيم که ندانسته با دادن صفاتی که فقط و فقط اختصاص به خداوند دارد، به ذات مقدس خداوند شرک نورزيم. آياتی از سوره زلزال در آيات 1 تا 8 سوره 99 (سوره زلزال) خداوند ميفرمايد:        "وقتی زمين به لرزه درآيد، و بار سنگينش را بيرون ريزد، و انسان گويد برای زمين چه پيشامدی كرده؟          روزی كه زمين خبرهای خود را بيان كند، چونكه خداوند تو به آن وحی كرده.          روزی كه مردم بطور پراكنده بيرون بيايند تا كارهايشان به آنها نشان داده شود.          هر كس به اندازه ذره‌ای كار خوب بكند آن را می بيند، و هر كس به اندازه ذره‌ای كار بد بكند آن را می بيند." آياتی از سوره عاديات در آيات 9 تا 11 سوره 100 (سوره عاديات) خداوند ميفرمايد:         "آيا انسان نميداند وقتی كه آنچه در قبرها است زير و رو شود،  و آنچه در سينه‌ها است آشكار شود، در آنروزخداوندشان از وضع و كار آنان آگاه است؟ " آياتی از سوره تکاثر در آيات 5 تا 8 سوره 102 (سوره تکاثر) خداوند ميفرمايد:        "اينطور كه فكر ميكنيد نيست، اگر با علم يقين (بدون كوچكترين شکی) بدانيد، جهنم را حتماً می بينيد.           بعد آن را به چشم يقين (بدون ترديد) می بينيد.          بعد در آنروز درباره نعمت‌هائی كه بشما داده شده بود از شما می ‌پرسند." آياتی از سوره قارعه در آيات 1 تا 11 سوره 101 (سوره اعلی) خداوند ميفرمايد:        "قارعه (در هم كوبنده، روز قيامت). قارعه چيست؟         چه ميدانی قارعه چيست؟          روزی كه مردم مثل پروانه‌های پراكنده باشند، و كوهها مثل پشم زده شده باشند.         اما کسی که کفه اعمالش سنگين باشد، زندگی مورد پسندی دارد؛ اما کسی كه كفه اعمالش سبك باشد، جايش هاويه است.         چه ميدانی هاويه چيست؟         هاويه آتشی سوزان است." آياتی از سوره لهب در آيات 1 تا 5 سوره 111 (سوره لهب) خداوند ميفرمايد:         "بريده باد دو دست ابولهب، و مرگ بر او باد. مال و آنچه بدست آورده بود برايش فايده‌ای نداشت.          وارد آتش شعله ‌ور خواهد شد، و زنش حمل كننده هيزم اين آتش است؛ برگردنش طنابی از ليف خرما است." لطفا بار ديگر که فرد قرآن نخوانده ای در مورد قيامت با لبخندی بشما گفت "ای بابا، کی از اون دنيا خبری آورده" به او بگوئيد اين آيات را بخواند - اميد است که از خواب بيدار شود و متوجه شود که چه آينده دردناک و غير قابل تحملی در انتظار اوست و بياموزد که چطور بسادگی و بدون هيچ واسطه و يا وسيله ای، بعد از ايمان آوردن و توبه کردن ميتواند به بهشت راه يابد. دين و حكم و نظر خدا چيزی است كه از آيات قرآن بدست می ‌آيد. فرمايشات خداوند (قرآن) که هدایت و رحمتی است برای مردمی كه به آن ایمان می آورند، در دست ماست چرا به نظريات و دستورات ديگران توجه ميکنيم؟ بنظر شما اسم اين چيست؟ قول خداوند به من و شما برای آمرزيده شدن، رهائی از آتش جهنم، و اقامت هميشگی در بهشت   يادتان باشد که خداوند بما قول داده که همه گناهان من و شما را ميبخشد، اگر قبل از اينکه فرصت از دستمان برود،       توبه کنيم و در راه اصلاح اشتباهات و گناهانمان تا آنجا که ميتوانيم بکوشيم.  (آيات 53 و 54 سوره زمر) "بگو ای بندگان من كه بضرر خودتان زياده روی كرده‌ايد، از رحمت خدا نااميد نشويد چون خدا همه گناهان را ميبخشد. او آمرزنده مهربان است. به اطاعت خدا برگرديد (توبه كنيد) و قبل از اينكه عذاب بر شما وارد شود و کسی نتواند شما را ياری كند، تسليم حكم و نظر خدا باشيد." خداوند در آيه 82 سوره طه به من و شما ميفرمايد: "من كسی را كه توبه كند و ايمان بياورد و كار صحيح بكند و راه صحيح را بشناسد می ‌آمرزم. "