|
قرآن مجيد را باز کنيم و ببينيم خداوند بزرگ و يکتا در مورد اين مطلب چه ميفرمايد: خداوند در آيه 103 سوره 4 (سوره نساء) ميفرمايد: "نماز در اوقات معينی بر افراد با ايمان واجب شده است." خداوند در آيه 45 سوره 29 (سوره عنکبوت) ميفرمايد: "آنچه از قرآن بتو وحی شده بخوان و نماز را بپا دار، چون نماز از كارهای زشت و ناپسند جلوگيری ميكند و مسلماً ياد خدا بزرگتر است. خدا كارهائی را كه ميكنيد ميداند." خداوند در آيه 14 سوره 20 (سوره طه) به حضرت موسی (ص) ميفرمايد: "من خدا هستم. معبودی غير از من وجود ندارد. پس مرا بندگی كن و نماز را برای بخاطر داشتن من بر پا دار." خداوند در آيه 277 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد: "كسانی كه ايمان آوردند و كار درست و صحيح كردند و نماز را بپا داشتند و زكات دادند، پاداششان پيش خداوندشان محفوظ است، نه ترسی دارند نه غصه‌‌ای" خداوند در آيه 31 سوره 14 (سوره ابراهيم) ميفرمايد: "به بندگان من كه ايمان آورده‌اند بگو: كه نماز را بپا دارند و از آنچه روزی ايشان ساخته‌ايم پنهان و آشكارا انفاق كنند، قبل از اينكه روزی برسد كه در آن خريد و فروش و دوستی وجود ندارد."
"مراقب نمازها و نماز ميانه باشيد و با فروتنی برای خدا قيام كنيد. اگر در خطر و ترس بوديد پياده يا سواره نماز بخوانيد و وقتی خاطر جمع شديد خدا را آنطور كه بشما تعليم داده و شما آنرا نميدانستيد ياد كنيد." خداوند در آيه 101 تا 103 سوره 4 (سوره نساء) ميفرمايد: "وقتی در سفر هستيد اگر ميترسيد كه كافران صدمه‌ای بشما بزنند، اشكالی ندارد كه از نماز خود كم كنيد ( نماز شكسته بخوانيد). چون كافران دشمن آشكار شما هستند. وقتی تو در ميان ايشان بودی و با آنها نماز خواندی، بايد عده‌ای از آنها با تو به نماز بايستند و سلاح‌هايشان را با خود داشته باشند. و وقتی سجده كردند بايد پشت سر شما بروند و دسته ديگری كه نماز نخوانده‌اند بيايند و با تو نماز بخوانند و بايد احتياط و سلاح‌های خود را حفظ كنند. افراد بی ايمان دوست دارند كه شما از سلاحها و وسايل خودتان غافل شويد و آنها يكباره بشما حمله كنند. اگر باران باعث ناراحتی شود يا مريض باشيد اشكالی ندارد كه سلاح‌هايتان را زمين بگذاريد ولی احتياط را حفظ كنيد. خدا برای افراد بی ايمان عذاب خوار‌كننده‌ای آماده كرده است. وقتی نماز را تمام كرديد ايستاده و نشسته و دراز كشيده خدا را ياد كنيد و وقتی خاطر جمع شديد نماز را كامل بخوانيد. چون نماز در اوقات معينی بر افراد با ايمان واجب شده است. "
با لطف پروردگار، با آياتی از سوره بقره شروع ميکنيم خداوند در آيات 2 تا 5 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد: "اين (قرآن) كتابی است كه هيچ شكی در آن نيست. راهنمای افراد پرهيزكار است. پرهيزكارانی كه به غيب ايمان دارند و نماز را بر پا ميدارند و از آنچه روزی آنها ساخته‌ايم انفاق ( در راه خدا خرج ) ميكنند. افرادی كه به آنچه به تو نازل شد ( يعنی به قرآن ) و به آنچه قبل از تو نازل شد ( يعنی به تورات و انجيل و كتابهای پيغمبران ديگر )، ايمان و به آخرت يقين دارند. چنين افرادی از جانب خداوندشان هدايت شده اند و چنين افرادی موفق و رستگار هستند." خداوند در آيات 41 تا 48 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد: "و به قرآن كه تصديق كننده توراتی است كه با شما است ايمان بياوريد و اولين كافر به آن نباشيد و آيات مرا به قيمت كمی نفروشيد و فقط از نافرمانی من بترسيد. باطل را بجای حق معرفی نكنيد و در صورتيكه حقيقت را ميدانيد آن را پنهان نكنيد. و نماز را بپا داريد و زكات بدهيد و با ركوع روندگان به ركوع رويد. آيا مردم را به نيكی دعوت ميكنيد و فراموش ميكنيد كه خودتان هم بايد آن را انجام دهيد؟ در صورتيكه شما كتاب دينی خود را ميخوانيد. آيا عقل نداريد؟ از صبر و نماز كمك بگيريد. اينكار، كار دشواری است، جز برای افرادی كه تكبر ندارند. افراد فروتنی كه گمان ميكنند خداوندشان را ملاقات ميكنند و پيش او برگردانده ميشوند. ای بنی‌اسرائيل، نعمتم را كه به شما دادم و شما را بر افراد جهان برتری دادم بياد بياوريد. و از روزی بترسيد كه از كسی برای ديگری كاری ساخته نيست و از كسی شفاعتی پذيرفته نميشود و از كسی تاوانی گرفته نميشود و كمكی به آنها نخواهد شد." لطفا چهار خط آخر اين آيات را بار ديگر بخوانيد. با اجازه و عنايت خداوند بزرگ و يکتا، در آينده نزديکی آياتی از قرآن در مورد شفاعت در اختيار شما ميگذارم. خداوند در آيه 83 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد: "و وقتی ازبنی اسرائيل پيمان گرفتيم كه فقط خدا را بندگی كنيد و به پدر و مادر و خويشان و يتيمان و تهيدستان نيكی كنيد و با مردم با زبان خوش صحبت كنيد، و نماز را بپا داريد و زكات بدهيد، ولی بجز عده كمی همگی روی گردانديد و به پيمان خود پشت كرديد." خداوند در آيه 109 و آيه 110 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد: "عده زيادی از اهل كتاب پس از اينكه حقيقت برای آنها معلوم شد، بخاطر حسادتی كه در دلشان است، دوست دارند كه شما را بعد از اينكه ايمان آورديد به كفر برگردانند. پس آنها را عفو كنيد و آنها را ببخشيد تا خدا دستورش را صادر كند چون خدا قادر به هر كاری است. و نماز را بپا داريد و زكات بدهيد، و هر كار خيری كه برای خود ميكنيد آن را نزد خدا می يابيد، چون خدا كارهايی را كه ميكنيد می بيند." خداوند در آيه 125 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد: "و وقتی كه خانه كعبه را برای مردم محل اجتماع و امنيت قرار داديم گفتيم از محل اقامت ابراهيم نمازگاه بسازيد. با ابراهيم و اسماعيل قرار گذاشتيم كه خانه مرا برای طواف كنندگان و كسانی كه برای عبادت در آن ميمانند و ركوع و سجود كنندگان پاك سازيد. خداوند در آيات 150 تا 153 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد: "و از هر جا بيرون رفتی (به هنگام نماز) صورتت را بطرف مسجدالحرام برگردان و هر جا بوديد صورتتان را بطرف مسجدالحرام برگردانيد تا غير از ستمگران مردم دليلی عليه شما نداشته باشند. بنابراين از آنها نترسيد و از (نافرمانی) من بترسيد تا نعمت خودم را بر شما كامل كنم تا هدايت شويد. همانطور كه برای شما رسولی از خودتان فرستاديم تا آيات ما را بر شما بخواند و شما را پاك سازد و به شما كتاب و حكمت بياموزد و بشما چيزهايی را كه نميدانستيد ياد بدهد. بنابراين مرا ياد كنيد تا شما را ياد كنم و سپاسگزاری مرا بكنيد و ناسپاسی نكنيد. ای افراد باايمان، از صبر و نماز كمك بخواهيد چون خدا با افراد صبور است. خداوند در آيه 177 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد: "نيكی آن نيست كه صورتتان را بطرف مشرق يا مغرب برگردانيد، بلكه نيكوكار كسی است كه به خدا و روز آخرت و فرشتگان و كتاب و پيغمبران ايمان بياورد و مال را با وجود علاقه به آن به خويشان و يتيمان و تهيدستان و در راه ماندگان و درخواست كنندگان و آزاد كردن بردگان بدهد و نماز را بپا دارد و زكات بدهد و وقتی عهدی بست به آن وفا كند و در سختی ها و ضررها و موقع جنگ صبور باشد. چنين افرادی راست گفته‌اند و پرهيزكار هستند." خداوند در آيه 277 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد: "كسانی كه ايمان آوردند و كار درست و صحيح كردند و نماز را بپا داشتند و زكات دادند، پاداششان پيش خداوندشان محفوظ است. نه ترسی دارند نه غصه‌‌ای. " خداوند بزرگ و يکتا ميفرمايد اگر من ايمان بياورم، كار درست و صحيح بکنم، و نماز را بپا دارم و زكات بدهم هيچ ترس و غصه ای نخواهم داشت و نبايد داشته باشم - اين دکانداران دينی هستند که برای امرار معاششان دين را مشکل کرده اند - خداوند برای ما سختی نميخواهد. خداوند در آيات 238 تا 239 سوره 2 (سوره بقره) ميفرمايد: "مراقب نمازها و نماز ميانه باشيد و با فروتنی برای خدا قيام كنيد. اگر در خطر و ترس بوديد پياده يا سواره نماز بخوانيد و وقتی خاطر جمع شديد خدا را آنطور كه بشما تعليم داده و شما آنرا نميدانستيد ياد كنيد."
خداوند در آيات 38 و 39 سوره 3 (سوره آل عمران) ميفرمايد: "اينجا بود كه زكريا خداوندش را به كمك خواند و گفت خداوندا، از طرف خودت بمن فرزند پاكی عطا كن. چون تو شنونده دعا هستی. در حالی كه او در محراب ايستاده و نماز ميخواند فرشته به او گفت كه خدا بتو بشارت يحيی را ميدهد كه تصديق كننده كلمه خدا و بزرگوار و خويشتن دار و پيغمبری از درستكاران است."
خداوند در آيه 43 سوره 4 (سوره نساء) ميفرمايد: "ای افراد باايمان، وقتی مست هستيد نماز نخوانيد تا وقتی كه بفهميد چه ميگوئيد. وقتی جنب هستيد نماز نخوانيد تا اينكه خود را بشوييد مگر اينكه در راه باشيد و اگر مريض يا در راه بوديد يا يكی از شما از قضای حاجت ( دفع) آمد يا با زنان همخوابگی كرديد و آب نيافتيد، با خاك پاكی تيمم كنيد و از آن بصورت و دستهايتان مسح بكشيد. چون خدا چشم پوش آمرزنده است." خداوند در آيه 77 سوره 4 (سوره نساء) ميفرمايد: "آيا كسانی را كه به آنها گفته شد دست نگه داريد و نماز را بپا داريد و زكات بدهيد نديدی كه وقتی جنگ بر آنها واجب شد، عده‌ای از آنها همانطور كه از خدا ميترسند، از مردم ميترسند و بلكه از مردم بيشتر ميترسند؟ گفتند خداوندا چرا جنگ را بر ما واجب كردی؟ چرا آن را برای مدت كوتاهی عقب نينداختی؟ بگو استفاده از متاع دنيا كم است و آخرت برای افراد پرهيزكار بهتر است و ذره‌ای بشما ظلم نميشود." خداوند در آيه 101 تا 103 سوره 4 (سوره نساء) ميفرمايد: "وقتی در سفر هستيد اگر ميترسيد كه كافران صدمه‌ای بشما بزنند، اشكالی ندارد كه از نماز خود كم كنيد ( نماز شكسته بخوانيد). چون كافران دشمن آشكار شما هستند. وقتی تو در ميان ايشان بودی و با آنها نماز خواندی، بايد عده‌ای از آنها با تو به نماز بايستند و سلاح‌هايشان را با خود داشته باشند. و وقتی سجده كردند بايد پشت سر شما بروند و دسته ديگری كه نماز نخوانده‌اند بيايند و با تو نماز بخوانند و بايد احتياط و سلاح‌های خود را حفظ كنند. افراد بی ايمان دوست دارند كه شما از سلاحها و وسايل خودتان غافل شويد و آنها يكباره بشما حمله كنند. اگر باران باعث ناراحتی شود يا مريض باشيد اشكالی ندارد كه سلاح‌هايتان را زمين بگذاريد ولی احتياط را حفظ كنيد. خدا برای افراد بی ايمان عذاب خوار‌كننده‌ای آماده كرده است. وقتی نماز را تمام كرديد ايستاده و نشسته و دراز كشيده خدا را ياد كنيد و وقتی خاطر جمع شديد نماز را كامل بخوانيد. چون نماز در اوقات معينی بر افراد با ايمان واجب شده است. " خداوند در آيه 142 و 143 سوره 4 (سوره نساء) ميفرمايد: "منافقين بنظر خود خدا را گول ميزنند در صورتيكه خدا آنها را گول ميزند. وقتی منافقين به نماز برميخيزند با تنبلی برميخيزند و ريا ميكنند ( نماز را برای اينكه مردم ببينند ميخوانند). خيلی كم خدا را ياد ميكنند. بين اين دو حالت، دودل هستند، نه اينطرفی هستند نه آن طرفی. كسی را كه خدا گمراه كند (مطابق قانونش بی راه گذارده) راهی برای هدايت او پيدا نميكنی." خداوند در آيه 162 سوره 4 (سوره نساء) ميفرمايد: "اما راسخين در علم آنان و مومنينی كه به آنچه به تو و قبل از تو نازل شده ( به قرآن، تورات، انجيل و كتابهای پيغمبران ) ايمان ميآورند و نماز را بپا ميدارند و زكات ميدهند و به خدا و روز آخرت ايمان دارند افرادی هستند كه پاداش بزرگی به آنها خواهيم داد." همانطور که می بينيد برای آمرزيده شدن استثنائی وجود ندارد؟ با اجازه و عنايت خداوند بزرگ و يکتا، در آينده نزديکی آياتی از قرآن در مورد افرادی که آمرزيده ميشوند را در اختيار شما ميگذارم.
"ای افراد باايمان، وقتی برای نماز بلند شديد صورت و دستهايتان را تا آرنج بشوئيد و بسر و پايتان تا قوزك پا مسح بكشيد. اگر جنب بوديد خود را پاك سازيد و اگر مريض و يا در حين سفر بوديد يا يكی از شما از دستشوئی آمد يا با زنان همخوابگی داشتيد و آب پيدا نكرديد، با خاك پاك قصد وضو و تطهير نمائيد و با آن به صورتتان و دستهايتان مسح بكشيد. خدا نمی خواهد برای شما دردسر فراهم كند ولی می‌خواهد شما را پاكيزه سازد و نعمتش را بر شما تمام كند برای اينكه شكر او را بجا آوريد." وظائف ما بسيار ساده و روشن توسط خود خداوند در قرآن تشريح شده، ولی هنوز افردی برای بسته نشدن دکانشاان اصرار دارند که ما را قانع کنند که فهم قرآن مشکل است. خداوند در آيات 12 و 13 سوره 5 (سوره مائده) ميفرمايد: "خدا از بنی اسرائيل پيمان گرفت و از آنها دوازده سركرده انتخاب كرديم و خدا گفت من با شما هستم، اگر نماز را بپا داريد و زكات بدهيد و به پيغمبران من ايمان بياوريد و آنها را ياری كنيد و قرض نيكو به خدا بدهيد، گناهان شما را ميبخشم و شما را وارد بهشت‌هائی ميكنم كه در آن نهرها روان است. كسی كه بعد از آن كافر شود، راه راست را گم كرده. آنها را بخاطر پيمان شكنی از رحمت خود دور ساختيم و قلبشان را سخت كرديم. معنی سخنان را از جای خود تغيير ميدهند و بهره مندی از تذكری را كه به آنها داده شده بود فراموش كردند. هميشه به خيانتی از آنها پی ميبری، باستثناء عده كمی از آنها. ايشان را ببخش و از آنها درگذر چون خدا نيكوكاران را دوست دارد." خداوند در آيات 54 تا 58 سوره 5 (سوره مائده) ميفرمايد: "ای افراد باايمان، هر كس از شما كه از دينش برگردد ( برای خدا اهميتی ندارد) چون خدا افراد ديگری را می‌آورد كه دوستشان دارد و آنها هم او را دوست دارند. نسبت به افراد باايمان فروتن هستند و نسبت به افراد بی‌ايمان قدرتمند. در راه خدا ميجنگند و از سرزنش سرزنش كنندگان نمی ترسند. اين لطف خدا است به هر كسی كه بخواهد ميدهد. خدا وسعت دهنده دانا است. دوستدار و پشتيبان شما، خدا و پيغمبرش و افراد باايمانی هستند كه نماز را بر پا ميدارند و زكات ميدهند و به ركوع ميروند. كسانيكه خدا و پيغمبرش و افراد باايمان را دوستدار و پشتيبان خود ميگيرند جزو حزب خدا هستند و حزب خدا پيروز است. ای افراد باايمان، افرادی از اهل كتاب و افراد بی‌ايمان را كه دين شما را به مسخره و بازی گرفتند پشتيبان و دوستدار خود نگيريد. اگر افراد باايمانی هستيد از نافرمانی خدا حذر كنيد. وقتی ندای نماز ميدهيد آنرا به مسخره و بازی ميگيرند. اينكار آنها بخاطر اينست كه تشخيص نميدهند." خداوند ميفرمايد " اگر افراد باايمانی هستيد از نافرمانی خدا حذر كنيد " برداشت من اين است که انسانی که از نافرمانی خداوند حذر نميکند انسان بی ايمانی است، آيا شما برداشت ديگری داريد؟ آيا چون اسم من حسن يا علی است ميتوانم به دستورات خداوند اهميتی ندهم و آنها را اجرا نکنم و هنوز خودم را مسلمان بنامم؟آيه های 5:44 و 5:45 و 5:47 سوره مائده را ببينيد که خداوند ميفرمايد: "كسانی كه مطابق آنچه خدا نازل كرده ( وحی: كتاب الهی ) حكم نكنند كافرند." "كسانی كه مطابق آنچه خدا نازل كرده حكم نكنند، ظالم هستند." "كسانی كه مطابق آنچه خدا نازل كرده است حكم نكنند از اطاعت خدا خارج شده‌اند." حکم کردن يعنی نظر دادن - با خواندن آيات بالا، به نظر شما تنها دليل مسلمان بودن يک انسان چيست؟ مسلمان بودن افتخاری است بسيار بزرگ خداوند در آيات 90 و 91 سوره 5 (سوره مائده) ميفرمايد: "ای افراد باايمان، شراب و قمار و بت‌ها و تيرهای قرعه پليد و عمل شيطانی است بنابراين از آن دوری كنيد تا رستگار شويد. شيطان ميخواهد بوسيله شراب و قمار بين شما دشمنی و نفرت ايجاد كند و شما را از ياد خدا و نماز باز دارد. آيا شما از آن دست ميكشيد؟ " خداوند در آيه 106 سوره 5 (سوره مائده) ميفرمايد: "ای افراد باايمان، وقتی مرگ يكی از شما فرا رسيد موقع وصيت دو نفر شاهد عادل از خودتان يا از ديگران بگيريد. اگر موقع مسافرت دچار مصيبت مرگ شديد، در صورتيكه شک داريد، آن دو نفر را بعد از خواندن نماز نگاه داريد تا به خدا قسم بخورند كه شهادت را به هيچ قيمتی نميفروشيم اگر چه از خويشانمان باشند و شهادت خدا را مخفی نميكنيم، چون ما در آنصورت از گناهكاران خواهيم بود."
"بگو آيا غير از خدا چيزی را كه نفع و ضرری برای ما ندارد به كمك بخوانيم؟ و بعد از اينكه خدا ما را هدايت كرد به حال اول برگرديم؟ مثل كسی كه شيطانها با وسوسه خود او را گمراه و در زمين سرگردان كرده‌اند در صورتيكه دوستانی دارد كه او را به راه صحيح دعوت ميكنند كه پيش ما بيا. بگو هدايت خدا، هدايت واقعی است و بما دستور داده شده كه تسليم صاحب اختيار جهانيان باشيم. و اينكه نماز را بپا داريد و از نافرمانی خدا بترسيد. خدا كسی است كه پيش او جمع آوری ميشويد. اوست كه آسمانها و زمين را به حق آفريده و روزی كه بگويد اينطور باش همانطور خواهد شد. سخن او حق است و روزی كه در صور دميده شود فرمانروائی مال او است. دانای غيب و آشكار است و او حكيم و آگاه است." خداوند بزرگ و يکتا به وضوح در اين آيات بما ميفرمايد "هدايت خدا، هدايت واقعی است" لحظه ای فکر کنيد، هدايت خداوند را در کجا ميتوان يافت، در قرآن مجيد يا يک مشت کتاب و نشرياتی که عده ای دکاندار مذهبی نوشته اند؟ آيات سوره مزمل بياد من آمد که در آن دو بار خداوند ميفرمايد "تا آنجا که ميتوانيد قرآن بخوانيد" خداوند در آيات 82 تا 93 سوره 6 (سوره انعام) ميفرمايد: " كسانی كه ايمان آوردند و ايمانشان را به شرک آلوده نكردند، خاطرشان جمع است و راه صحيح را شناخته‌اند. اين دليل ما بود كه به ابراهيم در مقابل قومش داديم. درجات هر كس را كه بخواهيم بالا ميبريم. چون خداوند تو حكيم و دانا است. و اسحاق و يعقوب را به ابراهيم داديم و همگی را هدايت كرديم و نوح را قبلا هدايت كرديم. از نسل او داود و سليمان و ايوب و يوسف و موسی و هارون هستند. ما به نيكوكاران اينطور پاداش ميدهيم. و زكريا و يحيی و عيسی و الياس همگی از افراد درستكار بودند. و اسماعيل و اليسع و يونس و لوط درستكار بودند و همگی را بر جهانيان برتری داديم. و از پدرانشان و فرزندانشان و برادرانشان افرادی را برگزيديم و به راه راست هدايت كرديم. اين، هدايت خداست، هر يك از بندگانش را كه بخواهد بوسيله آن هدايت ميكند. و اگر آنها برای خدا شريكی ميساختند، كارهائی كه ميكردند از بين ميرفت. آنها افرادی هستند كه به آنها كتاب و حكم و نبوت داديم. اگر اينها منكر آن شوند عده‌ای را وكيل آن ميسازيم كه منكر آن نيستند. اينها افرادی هستند كه خدا آنها را هدايت كرده، بنابراين هدايت آنها را دنبال كن. بگو من برای هدايت شما از شما مزدی نميخواهم. قرآن فقط تذكری برای افراد جهان است. آنها قدر خدا را آنطور كه سزاوار اوست نشناختند وقتی كه گفتند خدا چيزی بر كسی نازل نكرده. بگو چه كسی كتابی را كه موسی آورد و نور و راهنمای بشر بود نازل كرد؟ كتابی كه شما آن را بصورت كاغذهائی ميسازيد كه مقداری از آن را آشكار ميكنيد و مقدار زيادی را پنهان ميكنيد و چيزهائی به شما ياد داده شده كه شما و پدرانتان نميدانستيد. بگو خدا آن را نازل كرده بعد آنها را بگذار تا با افكار باطل خود سرگرم باشند. اين قرآن كتاب مباركی است كه ما آن را نازل كرديم كه كتابهای قبلی را تصديق ميكند. برای اينكه اهالی مكه و اطرافش را از عواقب كارهای بد بترسانی. افرادی كه به آخرت ايمان دارند به آن ايمان ميآورند و مواظب نمازشان هستند. كيست ظالم تر از كسی كه دروغی را به خدا نسبت دهد؟ يا بگويد بمن وحی شده در صورتيكه چيزی به او وحی نشده باشد؟ و بگويد من هم مثل آنچه خدا نازل كرده نازل ميكنم؟ كاش ستمكاران را در موقع جان كندن ببينی كه فرشتگان دستهايشان را برای گرفتن جان آنها گشوده‌اند ميگويند جانتان را بيرون كنيد. امروز، به سبب اينكه بنا حق از قول خدا حرف ميزديد و از پذيرفتن آيات خدا خود داری ميكرديد، عذاب خوار كننده‌ای جزای شماست. لطفا لحظه ای فکر کنيد، آيا ما آيات قرآن، دستورات خداوند را قبول داريم و به آنها عمل ميکنيم؟ آيا نماز ميخوانيم و به فقرا کمک ميکنيم؟ اگر تا بحال سستی کرده ايم، چه بهتر که امروز توبه کنيم و از امروز مسير زندگانيمان را بسوی نور، حقيقت و اسلام عوض کنيم و شکی نداشته باشيم که همانطور که خداوند بزرگ و يکتا فرموده بخشيده و آمرزيده ميشويم - قسمت تنها راه بخشيده شدن انسان گناهکار را در اين سايت بخوانيد. خداوند در آيات 160 تا 164 سوره 6 (سوره انعام) ميفرمايد: "كسی كه كار خوبی بكند ده برابر پاداش دارد و كسی كه كار بدی كند فقط به اندازه آن مجازات ميشود و به آنها ظلمی نميشود. بگو خداوند من مرا به راه راست هدايت كرده به دينی ارزشمند، دين خالص ابراهيم، ابراهيم مشرک نبود. بگو نماز من، عبادات من، زندگی من و مرگ من برای خداست كه سرور همه انسانها ميباشد. شريكی ندارد و به من دستور اينكار داده شده و من بيشتر از همه مسلمان (تسليم حكم و نظر خدا) هستم. بگو آيا اربابی (فرمانفرمائی) غير از خدا برای خودم پيدا كنم؟ در صورتيكه او مالك هر چيز است. هر كسی هر كاری ميكند بر عهده خودش است. هيچكس بار گناه ديگری را بر نميدارد. بازگشت شما پيش خداوندتان است. او شما را از اموری كه در آن اختلاف نظر داشتيد خبردار ميكند. " حضرت محمد (ص) بيشتر از همه مسلمان، يعنی تسليم حكم و نظر خداوند بود - اين دستور خداوند به رسول اکرم در اين آيات است. سنت يعنی روش - آيا اطاعت کامل و بدون چون و چرا از قرآن اولين قدم در راه اسلام و مسلمان بودن نيست؟ سنت پيغمبر و سنت يک يک اهل بيت که مدل مسلمانی و نمونه هائی برای يک يک مسلمين هستند، اطاعت کامل از قرآن بود. هرگز و هيچ وقت حرفی برخلاف قرآن نميزدند و هرگز و هيچ وقت کاری برخلاف قرآن نميکردند. آيا ما هم از سنت پيغمبر، سنت اهل بيت، سنت يک يک بندگان مقرب خداوند بزرگ و يکتا يعنی از قرآن مجيد پيروی ميکنيم؟
خداوند در آيات 29 تا 31 سوره 7 (سوره اعراف) ميفرمايد: "بگو خداوند من مرا به عدالت امر كرده است و اينكه موقع نماز و در هر مسجدی رو به او آوريد و در حالی كه دين را برای او خالص كرده‌ايد او را بخوانيد. همانطور كه شما را آفريد پيش او برميگرديد. خدا گروهی را هدايت كرد و گمراهی بر عده‌ای سزاوار شده. چون آنها شيطانها را بجای خدا اولياء خود گرفتند و خيال ميكنند راه صحيح را شناخته‌اند. ای فرزندان آدم، موقع نماز و در مسجد لباس خوب بپوشيد و بخوريد و بنوشيد ولی زياده روی نكنيد. چون خدا كسانی را كه زياده روی ميكنند دوست ندارد." خداوند در آيه 170 سوره 7 (سوره اعراف) ميفرمايد: "كسانی كه پای بند كتاب الهی هستند و نماز را بپا ميدارند (درستكارند). ما پاداش درستكاران را ضايع نمی كنيم.
خداوند در آيات 2 تا 4 سوره 8 (سوره انفال) ميفرمايد: " افراد باايمان كسانی هستند كه وقتی صحبت از خدا شود، دلشان از ترس (نافرمانی از دستورات خدا) پر ميشود و وقتی آياتش بر آنها خوانده شود، ايمانشان اضافه ميشود و بر خداوندشان توكل ميكنند. افرادی هستند كه نماز را بپا ميدارند و از آنچه روزی آنها كرده‌ايم انفاق ميكنند. چنين افرادی مومنين واقعی هستند. درجات و آمرزش و روزی ارزشمندی پيش خداوندشان دارند. " آيا ما يکی از اين افراد خوشبخت هستيم؟ بخاطر داشته باشيد که خداوند شديدا بخشنده و مهربان است - يک يک ما ميتوانيم از همين امروز شروع کنيم همانطور که خداوند بزرگ و يکتا فرموده تمام گناهان ما را ميبخشد - قسمت تنها راه بخشيده شدن انسان گناهکار در اين سايت شما را باين امر آشنا ميکند. خداوند در آيات 33 تا 35 سوره 8 (سوره انفال) ميفرمايد: "خدا تا زمانی كه تو بين آنها هستی و تا وقتی كه از خدا طلب آمرزش ميكنند آنها را عذاب نميكند. چرا خدا آنها را مجازات نكند در حالی كه مردم را از مسجدالحرام باز ميدارند؟ آنها كه متولی مسجدالحرام نيستند. متوليان مسجدالحرام فقط افراد با تقوی هستند ( بايد باشند) ولی بيشتر آنها اين را نميدانند. نماز آنها در خانه كعبه جز سوت زدن و دست زدن نيست. بنابراين عذاب را بعلت انكاری كه ميكرديد بچشيد." برداشت من از خط اول اين آيه اين است که افرادی که از درگاه خداوند بزرگ و يکتا طلب آمرزش ميکنند و روش مسلمانی را پيش ميگيرند عذاب نميشوند
"اين اعلام بيزاری خدا و پيغمبرش از مشركينی است كه با آنها پيمان بستيد. به آنها بگو چهار ماه در زمين بگرديد و بدانيد كه شما خدا را عاجز نميكنيد و خدا افراد بی ايمان را خوار ميسازد. اين اعلامی از طرف خدا و پيغمبرش به مردم در روز حج بزرگ است كه خدا و رسولش از مشركين بيزارند. لذا اگر توبه كنيد بنفع شما است و اگر قبول نكنيد بدانيد كه نميتوانيد خدا را عاجز كنيد، و مژده عذابی پردرد را به افراد بی ايمان بده. غير از مشركينی كه با آنها قرارداد بستيد و آنها هم ذره‌ای در اجرای آن فروگذاری نكردند و به هيچكس بر ضد شما كمك نكردند، پيمان آنها را تا پايان مدتش كامل كنيد، چون خدا افراد پرهيزكار را دوست دارد. بنابراين وقتی ماههای حرام بپايان رسيد، مشركين را هر جا پيدا كرديد بكشيد. آنها را بگيريد و محاصره كنيد و در هر جا در كمين آنها بنشينيد. اگر توبه كردند و نماز را بپا داشتند و زكات دادند راه آنها را باز كنيد. مسلما خدا آمرزنده مهربان است. اگر كسی از مشركين از تو پناه خواست به او پناه بده تا كلام خدا را بشنود و بعد او را به محلی كه برايش امن است برسان. اينكار بعلت اين است كه آنها افرادی بی‌اطلاع هستند. چطور مشركين پيمانی با خدا و پيغمبرش دارند؟ غير از كسانی كه با شما كنار مسجدالحرام معاهده بستند، افرادی كه با شما معاهده دارند تا موقعی كه بر طبق آن عمل ميكنند شما هم مطابق معاهده با آنها رفتار كنيد. مسلما خدا افراد پرهيزكار را دوست دارد. چطور پيمان آنها ارزش دارد در صورتيكه اگر بر شما دست يابند رعايت خويشاوندی و پيمان را نميكنند؟ آنها با حرفهايشان شما را راضی ميكنند ولی دل آنها از اينكار امتناع دارد و بيشتر آنها از فرمان خدا اطاعت نميكنند. آيات خدا را به قيمت كمی فروختند و مردم را از راه خدا بازداشتند، كاری كه آنها ميكردند بسيار بد است. درباره هيچ فرد باايمانی رعايت خويشاوندی و پيمان را نميكنند، آنها افراد متجاوزی هستند. اگر توبه كردند و نماز را بپا داشتند و زكات دادند، برادر دينی شما هستند. ما آيات را برای افراد دانا توضيح ميدهيم." توضيح و راهنمائی از اين واضح تر؟ بخشش و بزرگواری از اين بيشتر؟ کافر مسلمان کشی که ديروز به مسلمانان برای کشتن آنها حمله ميکرد و خداوند در اين سوره ميفرمايد که از اين مشرکين بيزار است، اگر توبه کند، نماز بخواند و زکات بدهد، برادر دينی مسلمين ميشود. تنها راه بخشيده شدن انسان گناهکار را در اين سايت بخوانيد تا بيشتر با لطف و مرحمت و بخشش خداوند آشنا شويد. دين خداوند بسيار ساده و روشن است، و راه بخشيده شدن بسيار ساده است عده ای دکاندار مذهبی هستند که دين را برای اينکه دکانشان بسته نشود اينطور مشکل برای ما جلوه ميدهند. خداوند در آيه 18 سوره 9 (سوره توبه) ميفرمايد: " مسجدهای خدا را فقط افراديكه به خدا و روز آخرت ايمان دارند و نماز را بپا ميدارند و زكات ميدهند و از كسی جز خدا نمی ترسند آباد ميكنند. اميد است كه اين افراد از كسانی باشند كه راه صحيح را شناخته‌اند." خداوند در آيات 53 تا 55 سوره 9 (سوره توبه) ميفرمايد: " بگو چه با ميل چه بدون ميل انفاق كنيد، خدا انفاق شما را قبول نميكند چون شما افرادی هستيد كه از دستور خدا اطاعت نميكنيد. از پذيرفته شدن انفاق آنها هيچ چيز جلوگيری نكرد جز كفر آنها به خدا و رسولش و اينكه با تنبلی برای نماز ميآمدند و بدون ميل قلبی انفاق ميكردند. مال و فرزند آنها باعث تعجب تو نشود. خدا فقط ميخواهد به اين وسيله آنها را در زندگی دنيا عذاب كند و در حال كفر جان بدهند و بميرند. خداوند در آيات 71 و 72 سوره 9 (سوره توبه) ميفرمايد: " مردان و زنان باايمان دوستدار و پشتيبان يكديگرند. امر به معروف ( مردم را تشويق به كارهای خوب) و نهی از منكر (از كارهای بد منع) ميكنند و نماز را بپا ميدارند و زكات ميدهند و از خدا و رسولش اطاعت ميكنند. خدا به چنين افرادی رحم ميكند، چون خدا توانا و حكيم است. خدا به مردان و زنان با ايمان وعده بهشت‌هائی را داده كه در آن نهرها روان است و هميشه در آن ميمانند و منزل‌های پاك در بهشت جاويد و رضايت خدا از اينها بالاتر است. اين موفقيت بزرگی است." خداوند در آيات 84 و 85 سوره 9 (سوره توبه) ميفرمايد: " اگر يكی از آنها مرد، هيچگاه بر او نماز نخوان و سر قبرش نايست. چون آنها منكر خدا و رسولش شدند و در حال نافرمانی مردند. مال و فرزند آنها باعث تعجب تو نشود، خدا فقط ميخواهد آنها را به اين وسيله در دنيا عذاب كند و در حال كفر جان بدهند. " خداوند در آيات 107 و 109 سوره 9 (سوره توبه) ميفرمايد: " افرادی كه مسجدی برای ضرر زدن و بی‌ايمانی و تفرقه انداختن بين مسلمانان و كمينگاهی برای افرادی كه قبلا با خدا و رسولش ميجنگيدند ساخته‌اند، قسم ميخورند كه جز خير چيزی نمی خواستيم. در صورتيكه خدا شهادت ميدهد كه آنها دروغ ميگويند. هيچوقت در آن مسجد نماز نخوان. سزاوار است در مسجدی كه از روز اول بر پايه تقوی ساخته شده است نماز بخوانی. در آن مردانی هستند كه دوست دارند پاك باشند و خدا پاكان را دوست دارد. آيا كسی كه اساس كار خود را بر پايه تقوی ( نگرانی از نافرمانی ) خدا و رضايت او گذاشته كارش بهتر است يا كسی كه اساس كار خود را بر كنار پرتگاهی نهاده كه در حال فروريختن است و با آن در آتش جهنم می‌افتد؟ خدا كسانی را كه ظلم ميكنند هدايت نميكند. "
" به موسی و برادرش وحی كرديم كه برای قوم خود در مصر خانه‌هائی تهيه كنيد و خانه‌هايتان را مقابل هم بسازيد (يا قبله نمائيد) و نماز را بپا داريد و به افراد باايمان بشارت بده."
" ای قوم من، پيمانه و وزن را از روی عدالت كامل بدهيد و از حق مردم چيزی كم نگذاريد و در زمين خرابكاری نكنيد. اگر ايمان داشته باشيد سود حلالی كه خدا برای شما باقی ميِگذارد برايتان بهتر است، و من نگهبان شما نيستم. گفتند ای شعيب، آيا نمازت به تو دستور ميدهد كه ما از آنچه پدرانمان می پرستيدند دست برداريم؟ يا آنطور كه دلمان ميخواهد در اموال خودمان دخل و تصرف نكنيم؟ تو آدم بردبار و فهميده‌ای هستی. (اين حرفها از تو بعيد است). خداوند در آيات 113 و 115 سوره 11 (سوره هود) ميفرمايد: " و تمايلی به افراد ظالم پيدا نكنيد، چون دچار آتش جهنم ميشويد و غير از خدا مدد كاری برای شما وجود نخواهد داشت و به شما كمكی نخواهد شد. نماز را در دوطرف روز و پاره‌ای از شب بر پا دار. مسلما خوبيها بديها را از بين ميبرد. اين تذكری است برای افرادی كه تذكر را ميپذيرند. استقامت داشته باش، چون خدا پاداش نيكوكاران را از بين نميبرد." در اين آيه خداوند بزرگ و يکتا ميفرمايد "غير از خدا مدد كاری برای شما وجود نخواهد داشت و به شما كمكی نخواهد شد" عده ای دکاندار قرآن نخواند مذهبی افکار شرک آميز ديگری را که کاملا ضد اين حقيقت و راهنممائی خداوند است را از کودکی به ما تزريق و تلقين ميکنند و از اين راه امرار معاش ميکنند. خداوند بزرگ و يکتا به تک تک ما حق انتخاب داده. قرآن مجيد و يا ... با اجازه و عنايت خداوند بزرگ و يکتا، در آينده نزديکی آياتی از قرآن در مورد "شفاعت و کمک کنندگان" را در اختيار شما ميگذارم.
"كسانيكه برای كسب رضای خداوندشان صبر و استقامت كردند و نماز را بر پا داشتند و از آنچه روزی ايشان ساختيم پنهان و آشكار انفاق نمودند و بدی را با خوبی دفع كردند، آنها خانه آخرت را دارند. بهشت‌های جاويدی كه خودشان و پدران و همسران و فرزندانشان كه صالح باشند وارد آن ميشوند و فرشتگان از هر دری بر آنها وارد ميشوند. (و به آنها ميگويند) بخاطر صبر و استقامتی كه داشتيد سلام بر شما. خانه آخرت خيلی خوب است. كسانی كه عهد خدا را بعد از اينكه عهد بستند، ميشكنند و آنچه را كه خدا به پيوند آن امر كرده، پاره ميكنند و در زمين فساد ميكنند، كسانی هستند كه لعنت بر آنهاست ( از رحمت دور هستند ) و خانه بدی دارند. خدا روزی را برای هر كسی كه بخواهد توسعه ميدهد يا محدود ميكند. مردم به زندگی دنيا دلخوشند در صورتيكه زندگی دنيا در مقابل آخرت متاعی بيش نيست. خداوند بزرگ و يکتا بسادگی بما ميفرمايد که به چه وسيله يک يک ما بدون استثناء ميتوانيم صاحب خانه آخرت شويم. ما منتظر چه هستيم؟
" به بندگان من كه ايمان آورده‌اند بگو: كه نماز را بپا دارند و از آنچه روزی ايشان ساخته‌ايم پنهان و آشكارا انفاق كنند، قبل از اينكه روزی برسد كه در آن خريد و فروش و دوستی وجود ندارد." اگر در آن روز، روز رستاخيز که شکی در آن نيست خريد و فروش و دوستی وجود نداشته باشد - چه چيزی هائی ما را راهی جهنم و يا بهشت ميکند؟ برداشت من از آيات قرآن مجيد اعمال ما در اين دنياست، آيا شما برداشت ديگری داريد. خداوند در آيات 35 تا 42 سوره 14 (سوره ابراهيم) ميفرمايد: "وقتی را يادآوری كن كه ابراهيم گفت: خداوندا، اين سرزمين را امن ساز و من و فرزندانم را از بندگی بت‌ها بركنار دار. خداوندا، آنها عده زيادی از مردم را گمراه كرده‌اند. هر كس از من پيروی كند از من است و كسی كه از من اطاعت نكرد (حسابش با توست) تو آمرزنده مهربانی. خداوندا، من بعضی از فرزندانم را برای اينكه نماز را بپا دارند در دشتی كه زراعت ندارد كنار خانه محترم تو ساكن ساختم. پس دلهای مردم را به آنها متمايل ساز و از ميوه‌ها و محصولات روزی آنها ساز، تا سپاسگزاری كنند. خداوندا، تو هر چه را پنهان سازيم يا آشكار نمائيم ميدانی. چيزی از آنچه در زمين و آسمان است بر خدا پوشيده نيست. ستايش اختصاص به خدا دارد كه در سن پيری اسماعيل و اسحاق را به من داد. چون خداوند من دعا را ميشنود. خداوندا، من و فرزندان مرا برپا دارندگان نماز گردان. خداوندا، دعايم را بپذير. خداوندا، روزی كه حساب برپا ميشود (روز قيامت)، من و پدر و مادرم و افراد باايمان را بيامرز. خيال نكن كه خدا از آنچه ظالم‌ها ميكنند غافل است. خدا مجازات آنها را برای روزی كه چشمها در آن خيره ميماند عقب می اندازد." اين حضرت ابراهيم است که از خود خداوند تقاضای آمرزش در روز رستاخيرميکند. مستقيما از خود خداوند.بعضی از ما مسلمانان را چه شده که دست دعا بدرگاه بعضی از مخلوقات خداوند دراز ميکنيم. آيا با معنی "اياک نعبد و اياک نستعين" که در هفده رکعت نمازها، هر روز، حداقل ده بار در پيشگاه خداوند ايستاده و ميگويم "(خداوندا) فقط بندگی تو را ميکنيم، و فقط از تو کمک ميخواهيم" آشنا نيستيم؟دعای کميل را از شاه مردان حضرت علی (ع) نخوانده ايم که بدانيم طرز دعا کردن به چه صورت است؟ ترجمه دعای کميل را در اين سايت بخوانيد. غير از خداوند را بکمک خواندن را در اين سايت بخوانيد تا با دستورات خداوند در اين مورد آشنا شويد - دستورات خداوند نه هر دکاندار مذهبی.
"نماز را از غروب خورشيد تا تاريکی شب و سپيده صبح بخوان. نماز صبح مورد توجه است (مشاهده ميشود). و قسمتی از شب را بيدار شو و نماز بخوان. اين يک وظيفه اضافی است برای اينکه خدا تو را به مقام پسنديده ای برساند. و بگو خداوندا مرا صادقانه وارد كن و صادقانه خارج كن و برای من از طرف خودت دليل و قدرت كمك كننده ای قرار بده. اميدوارم اين آيات توجه افرادی که از روی تنبلی برای نماز صبح بيدار نميشوند و آنرا همراه نماز ظهر (فضا) ميخوانند را جلب کند و متوجه شوند که نماز صبح بايد قبل از طلوع آفتاب اجرا شود و مورد توجه است. خداوند در آيات 110 تا 111 سوره 17 (سوره ابراهيم) ميفرمايد: "بگو الله بخوانيد يا رحمان، هر كدام را بخوانيد فرقی نميکند. خدا اسم‌های نيکوئی دارد. نمازت را بلند نخوان آهسته هم نخوان، حالتی بين اين دو حالت را پيدا كن. و بگو ستايش ( بزرگداشت ) فقط برای خدائی است كه فرزندی ندارد و در فرمانروائی هم شريکی ندارد و ضعيف نبوده كه احتياج به مددكاری داشته باشد و او را هر چه بيشتر بزرگ نما."
"مريم به بچه اشاره كرد، گفتند چگونه با كودکی كه در گهواره است صحبت كنيم؟ عيسی گفت من بنده خدا هستم، خدا بمن كتاب داده و مرا پيغمبر ساخته. و هر جا باشم مرا با بركت ساخته و بمن تا وقتی زنده‌ام سفارش نماز و زكات كرده است. و مرا نسبت به مادرم نيكوكار گردانده و مرا زورگو و بد رفتار نساخته. سلام بر من روزی كه زائيده شدم و روزی كه بميرم و روزی كه زنده شوم." خداوند در آيات 54 تا 60 سوره 19 (سوره مريم) ميفرمايد: "و در كتاب از اسماعيل سخن بگو، او در وعده‌هايش صادق و فرستاده و پيامبر بود. به خانواده‌اش دستور نماز و زكات ميداد و مورد رضايت خدا بود. و از ادريس در كتاب صحبت كن، چون او راستگو و پيغمبر بود. و او را به مقام بلندی ارتقاء داديم. اينها عده‌ای از پيغمبران از نسل آدم و از نسل كسانی كه با نوح سوار کشتی كرديم و از نسل ابراهيم و يعقوب و از كسانی بودند كه هدايتشان كرديم و انتخابشان نموديم و خدا به آنها لطف كرد، وقتی آيات خدای رحمان بر آنها تلاوت ميشد با حال گريه به سجده ميافتادند. بعد از آنها كسانی جانشين ايشان شدند كه نماز را از بين بردند و پيرو شهوات خود شدند، نتيجه گمراهی خود را خواهند ديد. غير از كسانی كه توبه نمودند و ايمان آوردند و كار صحيح كردند، آنها افرادی هستند كه وارد بهشت ميشوند و ذره‌ای به آنها ظلم نميشود. کسانی که نماز را از بين بردند، نمازی که خداوند بزرگ و يکتا تا اين حد در موردش با ما صحبت ميفرمايد، اگر اين افراد توبه نمودند و ايمان آوردند و كار صحيح كردند،خداوند آنها را وارد بهشت ميکند. برداشت من اين است که خداوند بخشنده و مهربان بدون احتياج به هيچ واسطه ای يک يک گناهان ما را ميبخشد اگر توبه کنيم و در راه جبران اشتباه و گناهمان تا آنجا که ميتوانيم بکوشيم. خداوند در آيات 53 و 55 سوره زمر ما را در اين مورد روشن ميفرمايد: "بگو ای بندگان من كه بضرر خودتان زياده روی كرده‌ايد، از رحمت خدا نااميد نشويد چون خدا همه گناهان را ميبخشد. او آمرزنده مهربان است. به اطاعت خدا برگرديد (توبه كنيد) و قبل از اينكه عذاب بر شما وارد شود و کسی نتواند شما را ياری كند، تسليم حكم و نظر خدا باشيد. قبل از اينكه عذاب بطور ناگهانی و بدون اينكه توجه داشته باشيد سراغ شما بيايد، از بهترين چيزی كه از طرف خدا برای شما نازل شده (از قرآن) پيروی كنيد." تنها راه بخشيده شدن انسان گناهکار را در اين سايت بخوانيد تا بيشتربا لطف و مرحمت و بخشش خداوند آشنا شويد. خداوند بزرگ و يکتا اين آيه را با "بگو ای بندگان" شروع ميفرمايد - يعنی همگی ما، بدون استثتاء، زن و مرد، بدون هيچگونه واسطه و يا ... دين خداوند بسيار ساده و روشن است: - فقط و فقط بدرگاه خداوند دعا کنيم - فقط و فقط از خداوند کمک بخواهيم - فقط و فقط خداوند را اجابت کننده دعاهايمان بدانيم - فقط و فقط به خداوند توکل کنيم - شکی نداشته باشيم که فقط و فقط خداوند است که هميشه و در همه جا وجود دارد و دعا و درخواستهای ما را ميشنود. - تا آنجا که ميتوانيم قرآن بخوانيم اين عده ای دکاندار مذهبی قرآن نخوانده هستند که دين را برای اينکه دکانشان بسته نشود اينطور مشکل برای ما جلوه ميدهند. البته يک يک ما اجازه انتخاب داريم.
خداوند در آيه 14 سوره 20 (سوره طه) ميفرمايد: "من خدا هستم. معبودی غير از من وجود ندارد. پس مرا بندگی كن و نماز را برای بخاطر داشتن من بر پا دار." خداوند در آيات 124 تا 130 سوره 20 (سوره طه) ميفرمايد: "کسی که از تذکر من روگردان شود زندگی سختی خواهد داشت و روز قيامت او را کور محشور (زنده) ميکنيم. ميگويد خدايا چرا مرا کور محشور (زنده) کردی در صورتيکه من بينا بودم؟ خدا گويد، همانطور که وقتی آيات ما برای تو آمد، آنها را فراموش کردی، امروز هم تو فراموش ميشوی. ما کسی را که زياده روی کند و به آيات خداوندش ايمان نياورد اينطور مجازات ميکنيم. قطعاً عذاب آخرت شديدتر و پايدارتر است. آيا برای هدايتشان کافی نيست که متوجه شوند اقوام زيادی را پيش از آنان نابود کرديم. اقوامی که حالا اينها در خانه آنان راه ميروند. در اينکار نشانه هائی برای خردمندان است. اگر سخنی که خدا قبلا گفته بود نبود و مدت معينی قرار داده نشده بود، عذاب لازم ميشد. بر آنچه ميگويند صبر داشته باش و قبل از طلوع خورشيد و قبل از غروب آن و قسمتی از شب و اطراف روز با ستايش خداوندت او را تسبيح کن، شايد راضی شوی. خداوند در آيه 132 سوره 20 (سوره طه) ميفرمايد: "خانواده ات را به نماز امر کن و بر آن پايدار باش. ما از تو روزی نميخواهيم. روزی ترا هم ما ميدهيم. عاقبت خوب مال پرهيزکاران است."
خداوند در آيات 71 تا 73 سوره 21 (سوره انبياء) ميفرمايد: "و ابراهيم و لوط را نجات داديم و به سرزمينی که در آن برای افراد بشر پر برکت ساخته ايم برديم. و اسحاق و يعقوب را به ابراهيم عطا کرديم و همه را افراد صالحی ساختيم. و آنها را پيشوايانی ساختيم که بدستور ما مردم را راهنمائی ميکردند و به آنها انجام دادن کارهای خوب و خواندن نماز و دادن زکات را وحی کرديم و ما را بندگی ميکردند."
خداوند در آيه 26 سوره 22 (سوره حج) ميفرمايد: "وقتی را يادآوری کن که جای خانه کعبه را برای ابراهيم تهيه کرديم و به او گفتيم که چيزی را شريک من نساز و خانه مرا برای طواف کنندگان و نمازگزاران و رکوع روندگان و سجده کنندگان پاک ساز." خداوند در آيه 35 سوره 22 (سوره حج) ميفرمايد: "افرادی که وقتی نام خدا ذکر شود دلشان (از نافرمانی خدا) بيمناک ميشود و در مقابل مصيبت هائی که به آنها ميرسد صبور هستند و نماز برپا ميکنند و از آنچه روزيشان کرديم انفاق ميکنند." خداوند در آيه 38 تا 41 سوره 22 (سوره حج) ميفرمايد: "خدا از مؤمنان دفاع ميکند. خدا هيچ خيانتکار قدرنشناسی را دوست ندارد. به کسانی که مورد حمله قرار گرفته اند بعلت اينکه مورد ظلم قرار گرفته اند اجازه جنگ داده شده و خدا قادر به ياری کردن و پيروز ساختن آنها است. افراد مظلومی که فقط بخاطر اينکه گفتند صاحب اختيار ما (ارباب ما) خدا است بناحق از شهر و ديارشان اخراج شدند. اگر خدا جلوی بعضی از افراد را بوسيله عده ديگری نميگرفت، ديرها و کليساها و کنيسه ها و مسجدهائی که در آن نام خدا زياد گفته ميشود ويران ميشد. خدا کسی را که به او ياری کند ياری ميکند. خدا قوی و تواناست. آنها افرادی هستند که اگر آنها را در زمين بقدرت برسانيم نماز را بپا ميدارند و زکات ميدهند و امر بمعروف و نهی از منکر ميکنند و پايان کارها بدست خداست. خداوند در آيه 77 تا 78 سوره 22 (سوره حج) ميفرمايد: " ای افراد باايمان، رکوع و سجده کنيد و خداوندتان را بندگی (اطاعت محض) کنيد و کار خوب بکنيد تا رستگار شويد. و در راه خدا، آنطور که سزاوار جهاد در راه او است، جهاد کنيد. او شما را انتخاب کرد و در دين مشکلی برای شما قرار نداده. اين آئين پدرتان ابراهيم است. او شما را قبلا و در اين دوره مسلمان (يعنی کسی که تسليم حکم خداست) ناميده برای اينکه پيغمبر شاهد بر شما باشد و شما شاهد بر مردم باشيد. بنابراين نماز را بپا داريد و زکات بدهيد و (فقط) به خدا توسل جوئيد، او مولای شماست، چه مولای خوبی و ياور شايسته ای." خداوند بزرگ و يکتا ميفرمايد در دين مشکلی برای من و شما قرار نداده. با چه جرعت و با اجازه چه کسی عده ای دکاندار قرآن نخواند دين خداوند را پر از مشکلات ميکنند. خداوند در آيه 26 سوره کهف ميفرمايد:"مردم ياوری غير از او ندارند و او كسی را در قانونگذاری شريک خود نميکند." او كسی را در قانونگذاری شريک خود نميکند، واضح تر از اين چطور ميتوان اين مورد را گفت؟ هيچ کس، حتی رسول برگزيده خود حضرت محمد (ص) که پيغمبر خداست. با چه اجازه ای عده ای در راه دين قانونگذاری ميکنند؟ خداوند در اين آيات بما دستور ميدهد که فقط به ذات مقدس او توسل بجويم، اين دکانداران دينی با چه اجازه ای تعدادی از بندگان مقرب خداوند را بعنوان وسيله توسل به ما معرفی ميکنند؟ بجای دعائی مثل دعای کميل از شاه مردان، اميرالمومنين حضرت علی (ع) که سراپا توحيد و خداپرستی است، دعای های ديگری را که سراپا شرک است را در اختيار مردم قرآن نخوانده ميگذارند. نام کتابی که اين دکانداران مذهبی از آن پيروی ميکنند چيست؟
خواهش ميکنم نگذاريد نسل آينده مثل تعداد کثيری از نسل های گذشته و نسل امروزی بخاطر دوری از قرآن گول عده ای دکاندار مذهبی را بخورند. امروز که ما قرآن را براحتی ميخوانيم، وظيفه داريم که پيام و دستور خداوند بزرگ و يکتا را به همه مخصوصا نسل آينده برسانيم خداوند دو بار در سوره مزمل به من و شما ميفرمايد "تا آنجا که ميتوانيد قرآن بخوانيد" اين دستور به تنهائی مشگل گشای همه مشگلات بشريت است، چون با خواندن قرآن ما ياد ميگيريم که انسان عادلی باشيم، به حقوق هيچ انسانی تجاوز نکنيم، شروع کننده هيچ جنگ و خونريزی نباشيم، و دستورات و راهنمائی های ديگری که از يک آدم يک انسان ميسازد و از يک جامعه کثيف، يک جامعه ای ميسازد که افرادش تابع دستورات خداوند بزرگ و يکتا هستند نه تابع انسان ديگری.
خداوند در آيه 1 تا 5 سوره 23 (سوره مومنون) ميفرمايد: "افراد باايمان موفق و رستگار شده اند. افراد باايمانی که در نمازشان متواضع هستند. و از کار بيهوده روگردان هستند. و زکات ميدهند. و عفت خود را حفظ ميکنند." خداوند در آيات 8 تا 11 سوره 23 (سوره مومنون) ميفرمايد: "افرادی که امانت و عهد خود را مراعات ميکنند، و مواظب نمازشان هستند. آنها وارث بهشت هستند. بهشت را به ارث ميبرند و هميشه در آن هستند."
خداوند در آيات 35 تا 37 سوره 24 (سوره نور) ميفرمايد: "خدا نور آسمانها و زمين است. وضع نور خدا شبيه يک چراغدان است که در آن چراغی باشد و چراغ در شيشه باشد و شيشه مثل ستاره درخشانی باشد که از درخت پر برکت زيتونی که نه شرقی است نه غربی روشن شود. نزديک است روغن آن بدون آنکه آتشی به آن رسيده باشد پرتو افشانی کند. نوری روی نور است. خدا هر کس را که بخواهد به نور خود هدايت ميکند. خدا برای مردم اين مثل ها را ميزند و خدا هر چيزی را ميداند. اين نور در خانه هائی است که خدا اجازه داده نامش در آن گفته و بالا برده شود و روز و شب تسبيح او در آن صورت بگيرد. مردانيکه خريد و فروش آنها را از ذکر خدا و بر پا داشتن نماز و دادن زکات غافل نميکند و از روزی ميترسند که در آن دلها و چشمها دگرگون ميشود." خداوند در آيات 41 تا 42 سوره 24 (سوره نور) ميفرمايد: "آيا متوجه نشده ای همه کسانی که در آسمانها و زمين هستند و پرندگان در حال پرواز نيز تسبيح خدا را ميگويند. هر کدام آنها نماز و تسبيح خود را ميداند و خدا کارهائی را که ميکنند ميداند. فرمانروائی آسمانها و زمين اختصاص به خدا دارد و بازگشت همه بسوی او است." خداوند در آيات 55 و 56 سوره 24 (سوره نور) ميفرمايد: "خدا به کسانی از شما که ايمان داشته باشند و کار صحيح انجام دهند، وعده داده است که آنها را در زمين بقدرت برساند همانطور که قبلی ها را بقدرت رسانده بود، و دينی را که برای آنها پسنديده بقدرت برساند و ترسشان را به امنيت خاطر تبديل کند. آنوقت فقط مرا بندگی ميکنند و چيزی را شريک من نميسازند. کسانی که بعد از آن کافر شوند از اطاعت خدا خارج شده اند. نماز را بپا داريد و زکات بدهيد و از پيغمبر اطاعت کنيد تا مورد رحمت قرار بگيريد. خداوند در آيه 58 سوره 24 (سوره نور) ميفرمايد: "ای افراد باايمان، بايد غلامان و بچه هائی که به سن بلوغ جنسی نرسيده اند در سه موقع از شما برای وارد شدن به اطاق اجازه بگيرند. قبل از نماز صبح و موقع ظهر که لباستان را کم ميکنيد و بعد از نماز عشاء و اين سه وقت موقع خلوت شما است. بعد از آن اشکالی برای شما و آنها ندارد که بدون اجازه وارد شوند. چون در کنار هم در حال رفت و آمد هستيد. خدا آيات را به اين شکل برای شما بيان ميکند. خدا دانا و حکيم است. آيا متوجه هستيد که به جه سادگی خداوند بزرگ و يکتا مطالب را برای ما تشريج ميکند، توضيح ميدهد و حتی مثال هم در موردش ميزند. باز هم عده ای دکاندار مذهبی بمردم ميگويند فهم قرآن مشگل است.
خداوند در آيات 50 تا 74 سوره 25 (سوره فرقان) ميفرمايد: "ما قرآن را برای آنها بصورتهای مختلف بيان کرديم تا متوجه شوند، ولی بيشتر مردم بخاطر قدرنشناسی از توجه به آن خودداری کردند. اگر ميخواستيم به هر شهری هشدار دهنده ای ميفرستاديم، بنابراين از افراد بی ايمان اطاعت نکن و با آنها جهاد بزرگی بکن. خدا وجودی است که دو دريا را کنار هم قرار داد. اين يکی شيرين و گوارا و اين يکی شور و تلخ و بين آنها فاصله و مانعی قرار داد. اوست که انسان را از آب آفريد و او را صاحب نَسَب و سَبَب ساخت. خداوند تو توانا است. غير از خدا چيزی را بندگی ميکنند که نفع و ضرری برای آنها ندارد. افراد بی ايمان بر ضد خداوندشان پشتيبان هم هستند. ما تو را فقط برای بشارت دادن و هشدار دادن فرستاديم. بگو من بخاطر رسالتم از شما مزدی نميخواهم جز (آنکه) کسی راهی به سوی خداوندش در پيش گيرد. و به زنده ای که نمی ميرد توکل کن و با ستايش او، او را تسبيح گوی. خدا برای آگاهی از گناه بندگانش کافی است. وجودی که آسمانها و زمين و آنچه را که بين آنها است در شش مرحله خلق کرد، سپس بر عرش قرار گرفت. خداوند رحمان است. از شخص آگاه درباره او سئوال کن. وقتی به آنها گفته شود به خدای رحمان سجده کنيد، ميگويند رحمان کيست؟ آيا به چيزی که به ما دستور ميدهی سجده کنيم؟ و نفرت آنها بيشتر ميشود. پاک است خدائی که در آسمان برجهائی آفريد و در آن چراغ خورشيد و ماه تابان را قرار داد. او خدائی است که شب و روز را برای کسی که بخواهد ياد آوری کند يا بخواهد سپاسگزاری کند جايگزين هم قرار داد. بندگان خداوند رحمان افرادی هستند که به آرامی روی زمين راه ميروند و وقتی افراد نادان آنها را مورد خطاب قرار دهند، با مسالمت به آنها جواب ميدهند. و افرادی هستند که شب را در حال سجده و قيام برای خداوندشان بسر ميبرند. افرادی که ميگويند خداوندا، عذاب جهنم را از ما برگردان، چون عذاب آن دائمی است. جهنم جا و اقامتگاه بدی است. افرادی که وقتی خرج ميکنند، زياده روی نميکنند و خست هم به خرج نميدهند و روشی بين اين دو حالت دارند. و افراديکه با خدا معبود ديگری را به کمک نميخوانند و انسانی را که خداوند جانش را محترم داشته نميکشند مگر بحق، و زنا نميکنند. کسی که چنين کاری کند مجازات کار خود را می بيند. عذاب او روز قيامت دو برابر ميشود و هميشه با خواری در آن ميماند. مگر کسی که توبه کند و ايمان بياورد و عمل درست بکند. آنها کسانی هستند که خدا بديهایشان را تبديل بخوبی ميکند. خدا آمرزنده و مهربان است. هر کس که توبه کند و (از آن پس) عمل درست انجام دهد، کسی است که توبه اش واقعی است. افرادی که شهادت دروغ نميدهند و وقتی با کار بيهوده ای برخورد کنند با بزرگواری از کنار آن رد ميشوند. افرادی که وقتی آيات خداوندشان به آنها گفته شود کر و کور با آن برخورد نميکنند. افرادی که ميگويند خداوندا، بما همسران وفرزندانی بده که چشم ما را روشن کنند و ما را امام (پيشوای) پرهيزکاران گردان." آيا ما يکی از اين افراد هستيم؟
خداوند در آيات 1 تا 3 سوره 27 (سوره نمل) ميفرمايد: "اين آيات قرآن و كتاب روشن و روشنگر است. راهنما و مژده‌ای برای افراد باايمانی است كه نماز را بپا ميدارند، زكات ميدهند و به آخرت يقين دارند." آيا ما يکی از اين افراد با ايمان هستيم؟
خداوند در آيات 45 سوره 29 (سوره عنکبوت) ميفرمايد: "آنچه از قرآن بتو وحی شده بخوان و نماز را بپا دار، چون نماز از كارهای زشت و ناپسند جلوگيری ميكند و مسلماً ياد خدا بزرگتر است. خدا كارهائی را كه ميكنيد ميداند."
خداوند در آيات 31 تا 32 سوره 30 (سوره نمل) ميفرمايد: "در حاليكه بسوی او برميگرديد از نافرمانی و عذاب او بترسيد و نماز را بپا داريد و از مشركان نباشيد. از مشركانی كه دينشان را فرقه فرقه كردند و به گروه‌ها تقسيم شدند و هر گروهی به اعتقادات خود دلخوش است." خواندن مطلب شيعه يا سنی؟ را در اين سايت شديدا توسيه ميکنم
خداوند در آيات 2 تا 5 سوره 31 (سوره لقمان) ميفرمايد: "اين آيات كتاب حكيم است. راه صحيح را به نيكوكاران نشان ميدهد و برای آنها رحمت است. نيكوكارانی كه نماز را بپا ميدارند و زكات ميدهند و به آخرت يقين دارند. چنين افرادی از طرف خدايشان در راه صحيح هستند و رستگار ميباشند." خداوند در آيه 17 سوره 31 (سوره لقمان) ميفرمايد: "فرزندم، نماز را بپا دار و امر به معروف و نهی از منكر كن و در مقابل مصيبتی كه بتو وارد شده صبر داشته باش. اين كارهائی است كه تصميم قوی لازم دارد."
خداوند در آيات 32 تا 35 سوره 33 (سوره احزاب) ميفرمايد: "ای زنان پيغمبر، شما مثل زنان ديگر نيستيد. اگر از خدا ميترسيد، در سخن گفتن با نرمی سخن نگوئيد چون کسی كه در دلش مرضی است بطمع ميافتد. بطور شايسته حرف بزنيد. در خانه‌هايتان قرار بگيريد و مانند زمان جاهليت گذشته خودنمائی نكنيد و نماز را بپا داريد و زكات بدهيد و از خدا و پيغمبرش اطاعت كنيد. خدا ميخواهد پليدی را از شما اهل بيت از بين ببرد و شما را كاملا پاك كند. و آيات خدا و حكمت را كه در خانه شما خوانده ميشود ياد كنيد. چون خدا دقيق و آگاه است. مردان و زنان مسلمان باايمان و مطيع خداوند و صادق و صبور و فروتن و زكات دهنده و روزه گير، كه عفت خود را حفظ و خدا را بسيار ياد ميكنند، خدا برای آنها آمرزش و پاداش بزرگی آماده كرده."
خداوند در آيه 18 سوره 35 (سوره فاطر) ميفرمايد: "هيچكس بار گناه ديگری را بر نميدارد و اگر کسی كه بار گناهش سنگين است و ديگران را برای برداشتن آن بكمك بخواند، هيچكس هر چند قوم و خويش او باشد ذره ای از بارش را برنميدارد. تو فقط كسانی را ميترسانی كه در نهان از خداوندشان ميترسند و نماز را بپا ميدارند. هر كس پاك شد بنفع خودش است و بازگشت همه بسوی خدا است." خداوند در آيات 29 و 30 سوره 35 (سوره فاطر) ميفرمايد: "كسانی كه كتاب خدا را ميخوانند و نماز را بپا ميدارند و از آنچه روزی آنها كرده‌ايم پنهان و آشكار انفاق ميكنند به تجارتی اميد دارند كه کساد نميشود. تا خدا پاداش آنها را بطور كامل بدهد و از فضل خودش بر پاداش آنها بيفزايد، چون خدا آمرزنده و قدرشناس است."
خداوند در آيات 35 تا 38 سوره 42 (سوره فاطر) ميفرمايد: "افرادی كه در مورد آيات ما بگومگو ميكنند بدانند كه راه گريزی برايشان نيست. آنچه بشما داده شده وسيله زندگی دنياست و آنچه پيش خداست برای مؤمنانی كه به خدايشان توكل كنند بهتر و ماندنی تر است. مؤمنانی كه از گناهان بزرگ و كارهای زشت اجتناب ميكنند و وقتی عصبانی شدند گذشت ميكنند. افراديكه دعوت خداوندشان را اجابت كردند و نماز را بپا داشتند و كارشان را با مشورت بين خودشان انجام ميدهند و از آنچه روزی آنها كرده‌ايم انفاق ميكنند."
خداوند در آيات 38 تا 40 سوره 50 (سوره ق) ميفرمايد: "ما آسمانها و زمين و آنچه ميان آنها است را در شش مرحله آفريديم و رنجی بما نرسيد. نسبت به حرفهائی كه ميزنند صبور باش و قبل از طلوع خورشيد و قبل از غروب با ستايش خداوندت تسبيح بگو. و قسمتی از شب و بعد از سجده‌ها نيز تسبيح او را بگو.
خداوند در آيات 45 تا 49 سوره 52 (سوره طور) ميفرمايد: "آنها را بحال خود بگذار تا روزی را كه در آن هلاك ميشوند ببينند. روزی كه نقشه‌هايشان ذره‌ای بدرد آنها نميخورد و کسی به آنها كمك نميكند. برای كسانی كه ظلم ميكنند عذابی غير از آن نيز هست ولی بيشترشان اين را نميدانند. منتظر حكم خداوندت باش، تو زير نظر ما هستی و وقتی بلند ميشوی با ستايش خداوندت تسبيح بگو. و قسمتی از شب و موقع ناپديد شدن ستارگان هم تسبيح او را بگو.
خداوند در آيات 74 تا 80 سوره 56 (سوره واقعه) ميفرمايد: "پس بنام خداوند بزرگت تسبيح بگو. پس به جايگاه ستاره‌ها قسم ميخورم، اگر بدانيد آن قسم بزرگی است. كه اين قرآن ارجمند، و در كتابی محفوظ است كه فقط پاكان به آن دسترسی دارند. نزول آن از طرف (خداوند) صاحب اختيار همه مردم جهان است. خداوند در آيات 88 تا 96 سوره 56 (سوره واقعه) ميفرمايد: "اما اگر شخص از افراد مقرب باشد، خوشی و آسايش و بهشت پر نعمت مال او است. اما اگر از اصحاب يمين (گروه خوشبخت) باشی، سلام خوشبختان بر تو است. اما اگر شخص از منكران گمراه باشد، نصيب او آب جوش و رفتن به جهنم است. اين يقيناً حقيقت است. پس بنام خداوند بزرگت تسبيح بگو.
خداوند در آيات 88 تا 96 سوره 57 (سوره حديد) ميفرمايد: "تمام چيزهائی که در آسمانها و زمين وجود دارد خدا را تسبيح ميگويند و او قدرتمند و حکيم است. فرمانروائی آسمانها و زمين متعلق به خداست، زنده ميکند و ميميراند و قادر به هر کاری است. او اول و آخر و ظاهر و باطن است و هر چيزی را ميداند. "
خداوند در آيات 13 و 14 سوره 58 (سوره فاطر) ميفرمايد: "آيا از اينكه قبل از درگوشی صحبت كردنتان (گفتگوی محرمانه) صدقه‌ای بدهيد ترسيديد؟ وقتی كه اين كار را نكرديد و خدا توبه شما را پذيرفت، نماز را بپا داريد و زكات بدهيد و از خدا و رسولش اطاعت كنيد. خدا از كارهائی كه ميكنيد با خبر است. آيا افرادی را نديدی كه با گروهی كه خدا از كار آنها خشمگين است دوستی ميكنند؟ آنها از شما مسلمانان نيستند و شما هم از آنها نيستيد. آنها دانسته قسم دروغ ميخورند. "
خداوند در آيه 1 سوره 59 (سوره حشر) ميفرمايد: "هرچه در آسمانها و زمين است تسبيح خدا را ميگويند و او توانا و حكيم است." خداوند در آيه 24 سوره 59 (سوره حشر) ميفرمايد: "او خدای آفريننده و بوجود آوردنده و صورت ساز است. اسم‌های نيكوئی دارد. هرچه در آسمانها و زمين است تسبيح گوی او هستند و او مقتدر حكيم است. "
خداوند در آيات 1 تا 3 سوره 59 (سوره صف) ميفرمايد: "هر چه در آسمانها و زمين است تسبيح خدا را ميگويند و او توانا و حكيم است. ای افراد باايمان، چرا حرفی ميزنيد كه به آن عمل نميكنيد؟ اگر حرفی بزنيد كه به آن عمل نميكنيد پيش خدا گناه بزرگی است كه باعث خشم او ميشود. "
خداوند در آيات 8 تا 11 سوره 62 (سوره فاطر) ميفرمايد: "بگو مرگی كه از آن فرار ميكنيد سراغ شما ميآيد و بشما ميرسد. بعد پيش خدا كه دانای غيب و شهود است برگردانده ميشويد و خدا شما را از كارهائی كه ميكرديد خبردار ميكند. ای افراد باايمان، وقتی ندای نماز جمعه داده شد به نماز بشتابيد و خريد و فروش را رها كنيد. اگر علم داشته باشيد متوجه ميشويد كه اين كار بنفع شما است. وقتی نماز تمام شد در زمين پخش شويد و دنبال فضل خدا و كسب معاش برويد و خدا را زياد ياد كنيد تا رستگار شويد. وقتی تجارتی يا سرگرمی ببينند پراكنده ميشوند و بطرف آن ميروند و تو را ايستاده در حال نماز ترك ميكنند. بگو آنچه پيش خدا است بهتر از سرگرمی و تجارت است. خدا بهترين روزی دهنده است."
خداوند در آيات 8 تا 11 سوره 64 (سوره تغابن) ميفرمايد: "آنچه در آسمانها و زمين است تسبيح خدا را ميگويند. فرمانروائی فقط از آن اوست، و ستايش و بزرگداشت فقط برای اوست و او بر هر كاری قادر است. اوست كه شما را خلق كرد. عده‌ای از شما كافرند و عده‌ای مومن. خدا اعمالتان را می بيند." آيا ما از گروه مومنان هستيم؟ يادتان باشد که دير نيست و يک يک ما براحتی ميتوانيم از اين گروه باشيم و بخشيده و آمرزيده شويم. قسمت تنها راه بخشيده شدن انسان گناهکار را در اين سايت بخوانيد و ببينيد که چطور بدون هيچ واسطه و ... ميتوانيم بخشيده و آمرزيده شويم.
خداوند در آيات 7 تا 33 سوره 68 (سوره قلم) ميفرمايد: "خداوندت کسی را كه از راه او منحرف شده و افرادی را كه راه صحيح را شناخته‌اند بهتر از همه ميشناسد. پس ازكسانی كه انكار ميكنند اطاعت نكن. دوست دارند كه تو خوشامد گوئی کنی و آنها هم خوشامد گوئی كنند. تو از هر قسم خور پستی كه عيبجو و سخن چين و مانع كار خير و متجاوز و گناهكار و بد اخلاق و پست فطرت است اطاعت نكن. هر چند كه پولدار و دارای فرزند زياد باشد. كه وقتی آيات ما بر او خوانده ميشود ميگويد اين افسانه گذشتگان است. بر دماغش داغ خواهيم گذاشت. ما امتحانشان ميكنيم همانطور كه صاحبان باغ را امتحان كرديم، وقتی قسم خوردند كه صبح ميوه‌‌‌‌‌های باغ را می چينيم، و استثنائی قائل نشدند. وقتی خوابيدند از طرف خداوندت آفتی باغ را فرا گرفت، و باغ خشك و بدون ميوه شد. صبح همديگر را صدا زدند. كه اگر ميخواهيد ميوه بچينيد صبح زود بطرف باغ حركت كنيد. پس راه افتادند و آهسته با هم صحبت ميكردند، كه امروز نگذاريد هيچ آدم فقيری وارد باغ شود. صبح زود با قدرت برای اجرای تصميم خود راه افتادند. وقتی باغ را ديدند گفتند ما راه را گم كرده‌ايم. نه گم نكرده‌‌ايم، بلكه محروم شده‌ايم. عاقلترين آنها گفت آيا بشما نگفتم چرا تسبيح خدا را نميگوئيد؟ گفتند خداوند ما پاك است، ما ظالم بوديم. بعضی از آنها رو به بعضی كرده و به سرزنش هم پرداختند. گفتند وای بر ما كه طغيانگر بوديم. شايد خداوندمان باغی بهتر از آن بما بدهد. ما به خداوندمان علاقه داريم. عذاب چنين است. اگر بدانند، مسلماً عذاب آخرت بزرگتر است. داستانی بسيار پند آميز برای يک يک ما که انفاق نميکنيم، انفاقی که خداوند بارها و بارها آنرا به ما توصيه کرده و دستور داده
خداوند در آيات 22 تا 25 سوره 70 (سوره معارج) ميفرمايد: "غير از نماز گزارانی كه پيوسته نمازشان را بجا می‌آورند، و در مالشان حق معلومی برای سائل و محروم است." خداوند در آيه 34 سوره 70 (سوره معارج) ميفرمايد: "کسانيكه مواظب نمازشان هستند."
خداوند در آيه 20 سوره 73 (سوره مزمل) ميفرمايد: "خداوندت ميداند كه تو و عده ای از آنهائی كه با تو هستند نزديك دو ثلث يا نصف يا ثلث شب را بلند ميشويد. خدا شب و روز را مقرر كرده و ميداند كه شما حساب كار شب و روز را نميكنيد. لذا توبه شما را قبول كرد. تا آنجا كه ميتوانيد قرآن بخوانيد. خدا ميداند كه عده ای از شما مريض ميشوند و عده ديگری دنبال كسب معاش در سفر هستند و عده ای مشغول جنگ در راه خدا هستند. با وجود اين تا آنجا كه ميتوانيد قرآن بخوانيد و نماز را بپا داريد و زكات بدهيد و به خدا قرض نيكو بدهيد. هر كار خوبی كه بكنيد پاداش بهتر و بزرگتر از آن را در پيش خدا خواهيد يافت. از خدا آمرزش بخواهيد چون خدا آمرزنده مهربان است."
"ميگويند ما نماز نميخوانديم، و به بينوايان غذا نميداديم، و با كسانی كه افكار باطل داشتند همفكر بوديم. و منكر روز جزا بوديم، تا مرگ ما رسيد. شفاعت شفيعان سودی برايشان ندارد . چرا آنها از قرآن روگردان هستند؟ آنها مثل خرهای در حال فرارند. خرهائی كه از شير ميگريزند. شايد هر كدام از آنها انتظار دارند كه نامه ای سر باز به او داده شود. اينطور نيست بلكه از آخرت نميترسند. قرآن فقط تذكری است. پس هر كس بخواهد متوجه آن ميشود." خداوند بزرگ و يکتا ميفرمايد "شفاعت شفيعان سودی برايشان ندارد" عده ای دکاندار مذهبی چيز ديگری را ميگويند. قرآن مجيد يا ... انتخاب با شماست
خداوند در آيات 26 تا 36 سوره 75 (سوره قيامت) ميفرمايد: " آری وقتی جان به گلو برسد، و گفته شود چه کسی شفا دهنده است؟ و فكر كند كه موقع جدائی است. و پاها درهم پيچد. آن روز پيش خداوند تو برده ميشوند. او نه تصديق كرد و نه نماز خواند، ولی انكار كرد و رو برگرداند، بعد با تكبر پيش خانواده‌اش رفت. وای بر تو، وای برتو، باز هم وای برتو، وای بر تو. آيا انسان خيال ميكند او را بدون تكليف بحال خود گذاشته‌اند؟ " لحظه ای فکر کنيد، آيآ شما يکی از تصديق کنندگان نمازخوان هستيد، يا يکی از انکار کننده گان که رو برميگردانند - اگر از گروه دوم هستيد مطلب تنها راه بخشيده شدن انسان گناهکار را در اين سايت بخوانيد و متوجه شويد که به چه سادگی بدون هيچ واسطه و ... ميتوانيد بخشيده و آمرزيده شويد.
خداوند در آيات 23 تا 31 سوره 76 (سوره انسان) ميفرمايد: "ما قرآن را بر تو نازل كرديم. بنابراين برای حكم خداوندت صبر و استقامت داشته باش و از هيچ گناهكار يا فرد بی ايمان و ناسپاس آنها اطاعت نكن. و نام خداوندت را صبح و شب ذكر كن، و شبانگاه در پيشگاه او سجده كن و درشب طولانی تسبيح او را بگو. اينها دنيای زود گذر را دوست دارند و پشت سر خودشان روز سنگينی را بجا ميگذارند. ما آنها را خلق كرديم و ساختمان وجودشان را محكم كرديم، هروقت بخواهيم آنها را با عده ديگری كه مثل آنها هستند عوض ميكنيم. اين قرآن تذكری است. پس هر کس ميل داشته باشد راهی بسوی خداوندش در پيش ميگرد. شما فقط چيزی را ميخواهيد كه خدا بخواهد. چون خدا دانا و حكيم است. هر كس را بخواهد داخل رحمتش ميكند و برای ظالمين عذاب پر دردی آماده كرده است."
خداوند در آيات 1 تا 3 سوره 87 (سوره اعلی) ميفرمايد: "بنام خداوند بلند مرتبه‌ات تسبيح بگو. خدائی كه خلق كرد و كامل ساخت. خدائی كه اندازه گيری كرد وهدايت نمود." هدايت کننده کيست و وسيله هدايتی که خداوند بزرگ و يکتا برای بشريت فرستاده چيست؟ خداوند در آيات 9 تا 19 سوره 87 (سوره اعلی) ميفرمايد: "بنابراين اگر تذكر مفيد واقع شود تذكر بده. کسی كه از (نافرمانی) خدا ميترسد متوجه خواهد شد. و بدبخت ترين مردم از آن كناره جوئی ميكند. بدبختی كه وارد آتش بزرگ جهنم ميشود، و در آن نه ميميرد و نه زنده ميشود. کسی كه نفس خود را پاك كرده و نام خداوندش را يادآوری كرد و نماز خواند موفق و رستگار شد. ولی شما زندگی دنيا را ترجيح ميدهيد، در حاليكه آخرت بهتر و ماندنی تر است . اين در كتابهای قبلی و در كتابهای ابراهيم و موسی هم هست."
"آيا او را ديدی كه وقتی بنده‌ای نماز ميخواند از اين كار منعش ميكرد؟ "
"اهل كتاب فقط پس از اينكه دليل روشن برايشان آمد دچار تفرقه شدند. در صورتيكه آنها امر شده بودند كه فقط خدا را بندگی (اطاعت بی چون و چرا) بكنند، در حالی كه موحدانه دين را برای خدا خالص ميكنند، و نماز بپا دارند، و زكات بدهند. دين درست چنين دينی است. كافران اهل كتاب و مشركين هميشه در آتش جهنم خواهند بود. آنها بدترين مخلوقانند. كسانی كه ايمان آورند و كارهای درست انجام دهند بهترين مخلوقانند. پاداش آنها پيش خداوندشان بهشت‌های جاويدی است كه نهرها در آن روان است، هميشه در آن خواهند بود. خدا از آنها راضی است و آنها هم از خدا راضی هستند. اين پاداش مخصوص كسانی است كه از خداوندشان بترسند." خداوند بزرگ و يکتا کافران اهل کتاب (قرآن، تورات و انجيل و بقيه کتاب های الهی) و مشرکين را در اين آيات کنار هم قرار داده. آنها را بدترين مخلوقات ناميده و فرموده که هميشه در آتش جهنم خواهند بود. لطفا در مورد اين آيات کمی بيشتر فکر کنيد. خدا کند که ما يکی از اين افراد نباشيم، يکی از کافران اهل کتاب، قرآن مجيد.
"آيا آن كس را كه منكر دين ميشود ديدی؟ او كه يتيم را از خود ميراند؟ و مردم را بر سير كردن تهيدستان تشويق نميكند؟ پس وای بر نماز گزارانی كه از نماز خود غافلند. كسانی كه ريا ميكنند، و از نيکی كردن به ديگران خودداری ميكنند.
"بتو نيکی‌های زيادی داديم. پس برای خداوندت نماز بگزار و قربانی كن. چون دشمن تو بدون خير و بركت (بدون نسل) است." |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر