|
بار ديگر قرآن را باز ميکنيم تا اين سوالات را از خداوند بزرگ و يکتا بپرسيم. خداوند در آيه 62 سوره بقره (سوره 2) ميفرمايد:ايزد يکتا در قرآن مجيد ميفرمايد اگر انسانی (هر انسانی با هر دين و آئينی) اگر به خداوند و روز رستاخيز ايمان داشته باشد، و اعمالش در زندگی صحيح و درست باشد ترس و غصه ای نبايد داشته باشد. "مسلمانان و يهوديان و مسيحيان و صابئين، بطور كلی كسانی كه به خدا و روز آخرت ايمان داشته باشند و عمل صحيح و درست بكنند، پاداششان پيش خداوندشان محفوظ است و نه ترسی دارند و نه غصه‌ای." خداوند در آيه 69 سوره مائده (سوره 5) ميفرمايد: "مسلمانان، يهوديان، صابئيان و عيسويان، بطور كلی هر كس كه به خدا و روز آخرت ايمان بياورد و درستكار باشد نه ترسی دارد نه غصه‌ای." خداوند در آيه 112 سوره بقره (سوره 2) ميفرمايد: "آری هر كس خود را تسليم خدا كند و نيكوكار باشد پاداشش پيش خداوندش محفوظ است نه ترسی دارد نه غصه‌ای." خداوند در آيه 65 سوره مائده (سوره 5) ميفرمايد: "اگر اهل كتاب ايمان بياورند و پرهيزكار شوند گناهانشان را از بين ميبريم و آنها را وارد بهشت های پرنعمت ميكنيم."
افرادی که برای بسته نشدن دکانشان که معمولا از آن راه امرار معاش ميکنند، ضد اين کلام خداوند بزرگ و يکتا سخن ميگويند. اين افراد برای خود در نظر عده ای قرآن نخوانده، ايجاد شخصيتی دروغين کرده اند و متاسفانه پيروانی دارند - پيروانی که بجای کتابهای الهی، کتابهائی نوشته شده بوسيله انسانی را ميخوانند و به دستوراتش، دستورات آن انسان بجای دستورات خداوند عمل ميکنند. استاد بختياری نژاد مينويسد" "می بينيم كه در اسلام تعصب دينی وجود ندارد و ملاک كار ايمان، عمل صالح و كار درست است" در آيات مختلفی در قرآن، ايزد يکتا فرموده که افرادی که دروغی را بخداوند نسبت ميدهند و غير از آيات قرآن را بعنوان کلام خداوند بمردم ميگويند، چه عاقبت شومی در انتظارشان است. خداوند در آيه 21 سوره انعام (سوره 6) ميفرمايد: "كيست ظالمتر از كسی كه دروغی را سر هم كند و از قول خدا بگويد يا منكر آيات او شود؟ ظلم كنندگان رستگار نميشوند." به اين افراد بگوئيد به معنای کلمه "اسلام" نکاه کنند تا متوجه شوند که اسلام يعنی تسليم خداوند بودن و اطاعت کردن از دستورات خداوند. خداوند در آيه 163 سوره بقره (سوره 2) ميفرمايد: "معبود شما معبود واحدی است. معبودی غير از او كه بخشنده و مهربان است وجود ندارد." ما همگی يک خالق بيشتر نداريم، و آن تنها معبود، خداوند بزرگ و يکتا است. خداوند در آيه 13 سوره ججرات (سوره 49) ميفرمايد: "ای مردم، ما شما را از يك مرد و يك زن خلق كرديم و شما را بصورت ملتها و قبيله‌ها درآورديم برای اينكه همديگر را بشناسيد. گرامی ترين شما پيش خدا كسی است كه پرهيزكارتر باشد. خدا دانا و آگاه است. " خداوند ميفرمايد "ای مردم" يعنی هر انسانی با هر روش و دين و آئينی. هر کسی در ميان اين "مردم" پرهيزکارتر باشد، پيش خداوند بزرگ و يکتا گرامی تر است. من متوجه نيستم که چرا اين مورد بسيار واضح و روشن برای بعضی ها قابل فهم نيست و جبهه گيری ميکنند! خداوند در آيه 64 سوره آل عمران (سوره 3 ) ميفرمايد: "بگو ای اهل كتاب، بسوی كلمه‌ای بياييد كه بين ما و شما مساوی است. كه فقط خدا را بندگی (اطاعت بی چون و چرا) بكنيم و در اينكار چيزی را شريك او نسازيم و بعضی از ما بعضی ديگر را غير از خدا ارباب خود نگيرند. اگر قبول نكردند بگوييد كه شاهد باشيد كه ما تسليم حكم و نظر خدا هستيم." خداوند در آيات 256 و 257 سوره بقره (سوره 2) ميفرمايد: "در دين اكراهی (اجباری) نيست. راه صحيح از غلط روشن شده. كسی كه طاغوت ( طغيان كننده‌ای كه دستوری بر خلاف دستور خدا بدهد) را نپذيرد و به خدا ايمان بياورد به دستاويز محكمی چسبيده كه پاره شدنی نيست و خدا شنوا و دانا است. خدا پشتيبان افراد باايمان است. آنها را از تاريكيها بيرون می آورد و به طرف نور ميبرد. در صورتيكه ياور افراد بی ايمان طاغوتها (طغيانگران) هستند كه آنها را از نور بيرون آورده به درون تاريكيها ميبرند. آنها اهل آتش جهنم هستند و هميشه در آن خواهند بود." خداوند در آيه 285 سوره بقره (سوره 2) ميفرمايد: "پيغمبر به آنچه از خداوندش به او نازل شده ايمان دارد. همه افراد باايمان به خدا و فرشتگان و كتابها و پيغمبرانش ايمان دارند. ميگويند فرقی بين هيچكدام از پيغمبرانش نميگذاريم و گفتند شنيديم و اطاعت كرديم. خداوندا، آمرزش تو را ميخواهيم. بازگشت همه پيش تو است." خداوند ميفرمايد "فرقی بين هيچكدام از پيغمبرانش نميگذارد" برداشت شما از اين جمله چيست؟ برداشت من اين است که در زمان های مختلف، برای اقوام مختلف، برای راهنمائی مردم آن قوم، خداوند بزرگ و يکتا پيغمبرانی فرستاد که راه مستقيم بطرف سعادت و خوشبختی در اين دنيا، و اقامت دائم در بهشت را در آن دنيا به آنها نشان دهند. به آنها نشان دهند که با چه رفتار و کرداری آنها ميتوانند به طرزی زندگی کنند که در آن از شکسته شدن شخصيتهای انسانها اثری نباشد، و عدالت رکن اصلی زندگی روزمره افراد باشد. ولی مردم اين دستورات را فراموش کردند و يا معنی کلمات کتاب های الهی را عوض کردند. پيغمبران خداوند انسانهائی بودند که تنها وظيفه يک يک آنها فقط و فقط رساندن پيام خداوند به من و شما بوده و همانطور که در آيه بالا خوانديم، پيغمبر به آنچه از خداوندش به او نازل شده ايمان دارد. در آيات زير می خوانيم که پيغمبران همگی انسان هستند. ستايش کردن فقط و فقط مخصوص خداوند است نه مخلوقات خداوند. خداوند در آيه 2 سوره فاتجه (سوره 1) ميفرمايد: "ستايش و بزرگداشت فقط اختصاص به خدا دارد که صاحب اختيار همه مردم جهان (و جهانيان) است." آرزوست که آنهائی که از انسانها (چه مرده، چه زنده) با هر درجه و مرتبه ای بت ساخته اند و آنها را ستايش ميکنند، اين آيه و آيات زياد ديگری که در اين مورد در قرآن وجود دارد را ببينند و از اين عمل که مستقيما ضد دستور خداوند است، قبل از اينکه دير شود دست بکشند، توبه کنند و در راه اصلاح اين عملشان شديدا بکوشند. خداوند در آيات 79 و 80 سوره آل عمران (سوره 3) ميفرمايد: "هيچ بشری نبوده كه خدا به او كتاب و حكم و پيامبری بدهد، بعد او بمردم بگويد غير از خدا بنده من باشيد. بلكه ميگفتند خداپرست باشيد بدليل همان كتابی كه درس ميدهيد و درس ميگيريد. و بشما دستور نميدهد كه فرشتگان و پيغمبران را ارباب خود بگيريد. آيا شما را به كفر دستور ميدهد آنهم بعد از اينكه تسليم خدا (مسلمان) شديد؟! " وظيفه يک يک پيغمبران که همگی انسان بودند، فقط و فقط رساندن پيام خداوند بوده، و خداوند بزرگ و يکتا نهايت لطف و عنايت را به آنها مرحمت فرموده که به آنها اين افتخار را عنايت فرموده که رسولی از طرف ذات پاک و بی همتای خداوند بزرگ و يکتا باشند. خداوند در آيه 93 سوره اسراء (سوره 17) به رسول ميفرمايد که بگو: "آيا من جز بشری هستم كه وظيفه رسالت بعهده‌اش گذاشته شده" خداوند در آيه 110 سوره کهف (سوره 18) به رسول ميفرمايد که بگو: "بگو من فقط بشری مثل شما هستم. بمن وحی ميشود كه معبود شما معبودی است يگانه. كسی كه اميد ملاقات صاحب اختيار خود را دارد بايد كار صحيح بكند و در بندگی كردن صاحب اختيار خود هيچکس را شريک او نسازد" دستور واضح و روشن خداوند به رسول اکرم است که به مردم بگو من فقط بشری مثل شما هستم. خداوند بزرگ و يکتا ميفرمايد که حضرت محمد (ص) بشری مثل من و شماست، پيغمبر خداوند ميگويد که من بشری مثل من و شماست، ولی مردم ... شديدا جای تاسف است. ببينيد دوری از قرآن و اين دکانداران مذهبی ما را به کجا برده اند و با ما چه کرده اند؟ خداوند در آيه 18 سوره عنكبوت (سوره 29) ميفرمايد: "وظيفه پيغمبر فقط رساندن آشكار پيام الهی است." خداوند در آيات 92 و 99 سوره مائده (سوره 5) ميفرمايد: "وظيفه پيغمبر فقط رساندن روشن پيام خدا است" "وظيفه پيغمبر فقط ابلاغ حكم و نظر خدا است و خدا آنچه را آشكار ميكنيد و آنچه را مخفی ميكنيد ميداند." خداوند در آيه 40 سوره رعد (سوره 13) به رسول اکرم ميفرمايد: "وظيفه تو فقط رساندن پيام است و رسيدگی به حساب آنها به عهده ما است." خداوند در آيه 20 سوره آل عمران (سوره 3) به رسول اکرم ميفرمايد: "وظيفه تو فقط رساندن پيام است." خداوند بزرگ و يکتا ميفرمايد که پيام ذات مقدسش هرگز عوض نشده، همان دستورات و راهنمائی ها و پيامی که به حضرت ابراهيم (ص) داده شده، به تمام پيغمبران خداوند از جمله نوح، موسی، و عيسی، و حدود چهارده قرن پيش به حضرت محمد (ص) داده شده. خداوند در آيه 13 سوره شوری (سوره 42) به رسول اکرم ميفرمايد: "برای شما از دين همان چيزی را قانونگذاری كرد كه نوح را به آن سفارش كرد و همان چيزی است كه بتو وحی كرديم و همان چيزی است كه ابراهيم و موسی و عيسی را به آن سفارش كرديم كه دين (دستورهای خدا) را اجرا كنيد و در آن تفرقه نداشته باشيد. اين چيزی كه مشركين را به آن دعوت ميكنی برايشان سخت است (نميتوانند دست از تفرقه‌هايشان بردارند). خدا هر كس را كه بخواهد برای خود انتخاب ميكند وهر كس را كه بسوی او برگردد هدايت مينمايد." لطفا توجه کنيد که خداوند ميفرمايد "هر کس" يعنی هر انسانی. خداوند در آيه 163 سوره نساء (سوره 4) به رسول اکرم ميفرمايد: "ما به تو وحی كرديم همانطور كه به نوح و پيغمبران بعد از او وحی كرديم. ما به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و فرزندان يعقوب و عيسی و ايوب و يونس و هارون و سليمان وحی كرديم و " زبور" را به داود داديم." خداوند در آيات 35 و 82 سوره نحل (سوره 16) ميفرمايد: "آیا وظیفه پیغمبران چیزی غیر از رساندن آشكار پیام خدا است؟" "وظیفه تو فقط رساندن آشكار پیام است" تعجب من در اين است که چرا درک اين مطلب ساده برای بعضی ها مشگل است.پيغمبران خداوند فقط و فقط رسولانی (فرستادگانی، انسانهائی) بودند که تنها کار و ماموريتشان رساندن پيام خداوند به بشريت بود، همين و بس. من فکر نميکنم که شخصی وجود داشته باشد که به اندازه من احترام برای يک يک پيغمبران خداوند و اهل بيت داشته باشد، اين افراد، اين انسانها مثل مدل هالی از خداپرستی در زندگانی من هستند، ولی هرگز فراموش نميکنم که ستايش و بزرگداشت فقط اختصاص به خدا دارد، اگر باوری غير اين داشته باشم، به نظر شما آنوقت درک من از اين همه آيات قرآن به چه اندازه است؟ يک يک رسولان خداوند فرستادگانی بودند که بايد تمام دستورات خداوند را اجرا ميکردند، مثل شما و من. خداوند در آيه 20 سوره آل عمران (سوره 3) به رسول اکرم ميفرمايد: "بگو من خودم را تسليم خدا كرده‌ام." هيچ کدام آنها به هيچ عنوان اجازه نداشتند که مطلبی را که خداوند به آنها نفروموده از قول خداوند بگويند. خداوند در آيات 43 تا 46 سوره حاقه (سوره 69) ميفرمايد: "نزول آن (قرآن) از طرف صاحب اختيار جهانيان است. اگر بعضی حرفها را از قول ما ميگفت، ما با دست خودمان او را ميگرفتيم، و شاهرگش را قطع ميكرديم." پيغمبر (ص) مسلمان و تسليم محض حكم و نظر خدا بود. هرگز حرفی برخلاف قرآن نميزد، و هرگز كاری برخلاف آن نميكرد. بعضی ها را چه شده که از انسانها بت ميسازند - آيا در قرآن نخوانده اند که ستايش و بزرگداشت فقط و فقط اختصاص به خداوند بزرگ و يکتا دارد؟ خداوند در آيات 36 و 37 سوره جاثيه (سوره 45) ميفرمايد: "ستايش و بزرگداشت فقط اختصاص به خدا دارد كه صاحب اختيار آسمانها و زمين و تمام افراد بشر است. در آسمانها و زمين، بزرگی فقط اختصاص به او دارد و او توانا و حكيم است." رسول اکرم حضرت محمد (ص) پيرو آئين ابراهيم يعنی مسلمان (تسليم حکم و دستورات خداوند) بود. خداوند در آيه 123 سوره نحل (سوره 16) به رسول اکرم ميفرمايد: "بعد به تو ( ای پيغمبر) وحی كرديم كه از آيين ابراهيم كه دوستدار حق بود پيروی كن، او مشرك نبود." اين رسولان خداوند که من بالاترين حد احترامی که ميتوان برای انسانی که برگزيده ذات اقدس الهی است داشته باشم برايشان قائل هستم اديان مختلفی ولی با يک پيام مشترک از طرف خداوند بزرگ و يکتا برای ما بدستور خداوند آوردند. خداوند اگر تصميم ميگرفت همه ما را بسادگی امت واحدی ميساخت. خداوند در آيه 48 سوره مائده (سوره 5) ميفرمايد: "و قرآن را كه تصديق كننده كتابهای قبل از خودش و نگهبان آنهاست بر تو به حق نازل كرديم. بنابراين بين آنها مطابق آنچه خدا نازل كرده حكم كن و در مورد حقی كه برای تو آمده از دلخواه آنان پيروی مكن. برای هر دسته از شما ( يهودی‌ها، عيسوی‌ها و مسلمانان) راه و رسمی قرار داديم. اگر خدا ميخواست شما را امت واحدی ميساخت ولی ميخواهد شما را با همان كتابی كه به شما داده امتحان كند، بنابراين در كارهای خير از هم جلو بزنيد. بازگشت همه شما پيش خدا است و او شما را درباره چيزهائی كه در آن اختلاف داشتيد خبردار ميكند." يک يک اين رسولان خداوند راه ميرفتند، غذا ميخوردند، به دستور خداوند بدنيا آمدند و به دستور خداوند از دنيا رفتند. کاملا مطيع دستوراتی بودند که به آنها از طرف خداوند داده شده بود. هرگز حرفی برخلاف اوامر و دستورات خداوند نمی زدند، و هرگز کاری برخلاف اوامر و دستورات خداوند نميکردند. خداوند در آيه 20 سوره فرقان (سوره 25) ميفرمايد: "قبل از تو پيغمبرانی فرستاديم که غذا ميخوردند و در کوچه و بازار راه ميرفتند. ما بعضی از شما را سبب آزمايش (امتحان) بعضی ديگر ساخته ايم که ببينيم آيا استقامت داريد؟ خداوند تو بينا است." خداوند در آيه 75 سوره مائده (سوره 5) ميفرمايد: "مسيح ابن مريم فقط پيغمبری بود مثل پيغمبران قبلی كه از دنيا رفتند. و مادرش زن راستگوئی بود. هر دو غذا ميخوردند. نگاه كن كه نشانه‌ها را چگونه برای آنها بيان ميكنيم، بعد نگاه كن كه اينها به كجا برده ميشوند." سنت يعنی روش - سنت و روش حضرت محمد (ص) مثل سنت و روش يک يک پيغمبرانی که قبل از ايشان بوسيله خداوند بزرگ و يکتا برای راهنمائی بشريت فرستاده شده بود، پيروی کردن از يک يک اوامر و دستوراتی بود که خداوند به قلب مبارکش توسط يکی از خدمتگذاران ايزد يکتا، جبرئيل الهام فرمود، فرمايشات و دستوراتی که همگی با دستور خداوند در کتابی به نام قرآن مجيد در دسترس ماست. آيا کسی وجود دارد که برای لحظه ای حتی تصور کند که حضرت محمد (ص) حتی لحظه ای بجز آنچه خداوند به قلب مبارکش نازل فرمود، يعنی قرآن مجيد حرفی ميزد و يا کاری ميکرد؟ آيات 43 تا 46 سوره حاقه را يادتان ميايد؟ خداوند در آيات 150 تا 152 سوره نساء (سوره 4) ميفرمايد: "كسانی كه منكر خدا و پيغمبرانش ميشوند و ميخواهند حساب خدا و پيغمبرانش را از هم جدا كنند ميگويند ما به بعضی ايمان داريم و بعضی را قبول نداريم و ميخواهند راهی بين اين دو انتخاب كنند. آنها حقيقتا كافر هستند و ما برای كافران عذاب خواركننده‌ای آماده كرده‌ايم. و كسانی كه به خدا و به پيغمبرانش ايمان آوردند و بين هيچكدام آنها فرقی نگذاشتند، كسانی هستند كه خدا پاداش آنها را به آنها ميدهد. خدا آمرزنده مهربان است. " آيا شما افرادی را که برای ايجاد شک و ترديد شديدا سعی ميکنند که حساب خداوند و پيغمبرانش را از هم جدا کنند ميشناسيد؟ به آنها بگوئيد اين آيه را بخوانند و بدانند چه آينده ای در انتظارشان است.
خداوند در آيه 132 , 133 سوره بقره (سوره 2) ميفرمايد: "ابراهيم و يعقوب فرزندانشان را به اسلام ( تسليم خدا بودن) سفارش كردند و گفتند فرزندانم خدا برای شما اين دين را انتخاب كرده بنابراين جز در حال تسليم خدا بودن ( مسلمانی ) از دنيا نرويد. يا وقتی كه مرگ يعقوب فرا رسيد شاهد بوديد؟ وقتی به فرزندانش گفت بعد از من بندگی چه كسی را ميكنيد؟ گفتند خدای واحد را كه معبود تو و پدرانت ابراهيم و اسمعيل و اسحاق است بندگی ميكنيم. و ما تسليم او (مسلمان) هستيم." خداوند در آيات 52 و 53 سوره آل عمران (سوره 3) ميفرمايد: "چون عيسی از ايشان احساس كفر كرد گفت ياران من در راه خدا چه كسانی هستند؟ حواريون ( دوازده شاگرد مسيح) گفتند ما ياوران خدائيم و به خدا ايمان آورديم و شاهد باش كه ما مسلمان ( تسليم حكم و نظر خدا) هستيم. خداوندا، ما به آنچه نازل كردی ايمان آورديم و از رسول پيروی كرديم. پس ما را در رديف شاهدان بنويس. " خداوند در آيات 67 و 68 سوره آل عمران (سوره 3) ميفرمايد: "ابراهيم نه يهودی بود نه عيسوی، بلكه موحد و مسلمان (فقط تسليم حكم و نظر خدا) بود و مشرك نبود. نزديكترين افراد به ابراهيم پيروان او و اين پيغمبر و افراد باايمان هستند. خدا پشتيبان افراد باايمان است." خداوند در آيات 161 تا 163 سوره انعام (سوره 6) به پيغمبر ميفرمايد: "بگو خداوند من مرا به راه راست هدايت كرده به دينی ارزشمند، دين خالص ابراهيم، ابراهيم مشرک نبود. بگو نماز من، عبادات من، زندگی من و مرگ من برای خداست كه سرور همه انسانها ميباشد. شريكی ندارد و به من دستور اينكار داده شده و من بيشتر از همه مسلمان (تسليم حكم و نظر خدا) هستم." خداوند در آيات 123 تا 126 سوره اعراف (سوره 7) به پيغمبر ميفرمايد: "فرعون گفت آيا قبل از اينكه بشما اجازه بدهم به او ايمان آورديد؟! اين نقشه‌ای است كه در شهر كشيده‌ايد تا اهالی آن را از آن بيرون كنيد. نتيجه كار خود را خواهيد دانست. دست و پايتان را بر خلاف هم ميبرم و بعد همه شما را بدار ميزنم. جادوگران گفتند ما پيش خداوندمان برميگرديم. تو فقط بخاطر اين از ما انتقام ميگيری كه چون آيات خداوندمان برای ما آمد به آن ايمان آورديم. خداوندا، بما صبر بده و ما را مسلمان (تسليم حكم خودت) از دنيا ببر. " خداوند در آيه 71 سوره يونس (سوره 10) ميفرمايد: "داستان نوح را برای آنها بخوان. وقتی كه به قومش گفت ای قوم من اگر مقام من و تذكری كه درباره آيات خدا بشما ميدهم برای شما سخت است، من به خدا توكل كرده‌ام. فكر و تصميم خود و شريكانتان را روی هم بگذاريد و كار و تصميمتان بر شما پوشيده نماند و كار مرا تمام كنيد و مهلتی بمن ندهيد. اگر قبول نكرديد، من از شما مزدی نخواسته‌ام. مزد من با خدا است و بمن دستور داده شده كه جزو كسانی باشم كه تسليم او و مسلمان هستند. " خداوند در آيه 84 سوره يونس (سوره 10) ميفرمايد: "موسی گفت ای قوم من، اگر به خدا ايمان داريد و مسلمان ( تسليم حكم و نظر خدا) هستيد بر او توكل كنيد." خداوند در آيه 101 سوره يوسف (سوره 12) از زبان يوسف ميفرمايد: "خداوندا، بمن فرمانروائی دادی و تعبير خواب را بمن ياد دادی. ای آفريننده آسمانها و زمين، تو سرور من در دنيا و آخرت هستی. خداوندا، مرا مسلمان از دنيا ببر و مرا جزو افراد درستكار گردان." خداوند در آيه 31 تا 37 سوره ذاريات (سوره 51) ميفرمايد: "ابراهيم گفت ای فرستادگان، برای چه كاری آمده‌ايد؟ گفتند ما برای مجازات گناهكاران فرستاده شده‌ايم، تا باران سنگهای گلی بر آنها ببارانيم. سنگهائی كه پيش خداوند تو نشانه دارد و برای متجاوزان است. ما مؤمنان را از شهر بيرون برديم، و فقط در يك خانه افراد مسلمان پيدا كرديم. و در آنجا عبرتی برای كسانيكه از عذاب پر درد ميترسند باقی گذاشتيم. " خداوند در آيه 78 سوره حج (سوره 22) ميفرمايد: "و در راه خدا، آنطور که سزاوار جهاد در راه او است، جهاد کنيد. او شما را انتخاب کرد و در دين مشکلی برای شما قرار نداده. اين آئين پدرتان ابراهيم است. او شما را قبلا و در اين دوره مسلمان (يعنی کسی که تسليم حکم خداست) ناميده، برای اينکه پيغمبر شاهد بر شما باشد و شما شاهد بر مردم باشيد. بنابراين نماز را بپا داريد و زکات بدهيد، و ( فقط) به خدا توسل جوئيد، او مولای شماست، چه مولای خوبی و ياور شايسته ای. " خداوند بزرگ و يکتا در اين آيه به تنهائی، تکليف تمام پيروان اديان مختلف را کاملا روشن ميفرمايد. خداوند در آيه 68 سوره مائده (سوره 5) ميفرمايد: "بگو ای اهل كتاب، تا مطابق تورات و انجيل و آنچه از طرف خداوندتان بشما نازل شده عمل نكنيد، دين نداريد." خداوند در آيه 77 سوره مائده (سوره 5) ميفرمايد: "بگو ای اهل كتاب، در دينتان بنا حق مبالغه و گزافه گوئی نكنيد و از دلخواه دسته‌ای كه قبلا گمراه شدند و عده زيادی را منحرف كردند و از راه راست منحرف شدند پيروی نكنيد." خداوند در آيات 9 و 12 سوره اسراء (سوره 17) ميفرمايد: " اين قرآن مردم را به درست ترين راه هدايت ميکند " " ما هر چيزی را كاملا توضيح داده‌ايم." خداوند ميفرمايد که هر چيزی را در قرآن کاملا توضيح داده، و قرآن همه چيز را بيان ميکند. خداوند در قرآن ميفرمايد که برای اينکه من آيات قرآن را براحتی درک کنم و آنها را بفهمم، قرآن را آسان در اختيار من گذارده، مطالبش را برای من تشريح فرموده، آنها را توضيح داده، برای فهميدن بيشتر من، در قرآن برايم مثالهائی زده. من تعجب ميکنم که در اين صورت اين دکانداران مذهبی با اين همه کتابهايشان چه ميگويند؟؟!! و مهمتر از همه افرادی که پيرو و دنباله رو اين دکانداران مذهبی هستند قدرت درک و فهم آنها تا چه پايه است؟ خداوند در آيه 11 سوره جاثيه (سوره 45) ميفرمايد: "اين قرآن راهنماست ( راه درست زندگی را به انسانها نشان ميدهد) و كسانی كه منكر آيات خداوندشان ميشوند عذابی پر درد دارند." خداوند در آيه 153 سوره انعام ( سوره 6) ميفرمايد: "اين راه راست من است از آن پيروی كنيد و از راههای ديگر پيروی نكنيد چون شما را از راه خدا دور و متفرق ميكند. اين چيزيست كه خدا شما را به آن سفارش كرده تا پرهيزكار شويد." آيا کسی وجود دارد که سفارشی را بالاتر از سفارش خداوند بزرگ و يکتا بداند؟ خداوند در آيه 125 سوره نساء (سوره 4) ميفرمايد: "چه كسی دينش بهتر از دين كسی است كه خود را تسليم خدا كرده و نيكوكار باشد و از آيين ابراهيم مخلصانه پيروی كند. خدا ابراهيم را دوست خود گرفت." به افرادی که در راه گمراه کردن و گمراه نگاه داشتن مردم کوشش ميکنند بگوئيد که آيه 25 سوره نحل (سوره 16) را ببينند که خداوند ميفرمايد: "تا روز قیامت بار گناهان خود را بطور كامل حمل كنند به اضافه بار گناه كسانی كه به سبب نادانی گمراه كرده‌اند. بدانید باری كه به دوش میکشند بد باری است." خداوند در آيات 161 و 162 سوره انعام (سوره 6) ميفرمايد "بگو خداوند من مرا به راه راست هدايت كرده به دينی ارزشمند، دين خالص ابراهيم، ابراهيم مشرک نبود. بگو نماز من، عبادات من، زندگی من و مرگ من برای خداست كه سرور همه انسانها ميباشد." خداوند در آيه 3 سوره مائده (سوره 5) ميفرمايد: "امروز دين شما را كامل و نعمتم را بر شما تمام كردم و دين اسلام ( تسليم خدا بودن ) را برای شما برگزيدم." اين آيات را با تمام افرادی که اصرار دارند فقط آنها هستند که آمرزيده ميشوند در ميان بگذاريد و به آنها بگوئيد که خداوند فرموده:
خداوند در آيات 102 و 103 سوره آل عمران (سوره 3) ميفرمايد: "ای افراد باايمان، از خدا آنطور كه شايسته ترس از اوست بترسيد و جز در حالی كه مسلمان ( تسليم حكم و نظر خدا) هستيد از دنيا نرويد. همگی به رشته الهی ( قرآن) بچسبيد و دچار تفرقه نشويد، و نعمت خدا را بر خودتان بياد داشته باشيد كه دشمن هم بوديد و خدا بين دلهای شما محبت ايجاد كرد و به نعمت آن برادر هم شديد، و كنار گودالی از آتش بوديد، خدا شما را از آن نجات داد. خدا آياتش را اينطور برای شما بيان ميكند تا هدايت شويد. "
|
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر