جنگ از دید قرآن چیست که این همه حکام جمهوری اسلامی بر طبل آن میکوبند !؟

خداوند بزرگ و يکتا در قرآن مجيد ميفرمايد هيج مسلمانی اجازه ندارد شروع کننده خصومت و دشمنی باشد و به فردی، به گروهی، و يا به کشوری حمله يعنی تعدی و تجاوز کند. يک مسلمان فقط اجازه دارد با آنهائی بجنگد که جنگيدن را با او شروع کرده اند - يعنی از خودش دفاع کند. ظلم، تعدی و تجاوز حتی به کفار اکيدا ممنوع و قدغن است چه رسد به افراد ديگر.

خداوند در آيه 190 سوره بقره (سوره 2) ميفرمايد:      "و در راه خدا با كسانی كه با شما می جنگند، بجنگيد ولی تعدی (تجاوز) نكنيد.       چون خدا افرادی را كه تجاوز ميكنند دوست ندارد."خداوند در آيه 39 سوره حج (سوره 22) ميفرمايد:      "به کسانی که مورد حمله قرار گرفته اند بعلت اينکه مورد ظلم قرار گرفته اند اجازه جنگ داده شده      و خدا قادر به ياری کردن و پيروز ساختن آنها است." خداوند در آيات 41 و 42  سوره شوری (سوره 42) ميفرمايد:    "بركسانی كه مورد ظلم قرار گرفتند و انتقام گرفتند ايرادی نيست.       كسانی بايد ملامت شوند كه بمردم ظلم مينمايد و در زمين بنا حق تجاوز ميكنند.      آنها عذاب پردردی دارند.      مسلماً كسی كه صبور باشد و گناه ديگران را ببخشد كارش از كارهائيست كه اراده‌ای قوی لازم دارد." خداوند بزرگ و يکتا به يک يک ما به وضوح ميفرمايد که عذاب پر دردی در انتظار افراد ظالم و متجاوز است. عده ای روز و شب به ديگران بناحق تجاوز و ظلم ميکنند - کدام قسمت از اين آيات برای اين افراد قابل فهم نيست؟ خداوند در آيه 61 سوره انفال (سوره 8) ميفرمايد:      "و اگر برای صلح حاضر شدند با آنها صلح كن و به خدا توكل كن، چون او شنوا و دانا است." خداوند در آيه 193 سوره بقره (سوره 2) در مورد افرادی که با مسلمانان ميجنگند ميفرمايد:  با آنها بجنگيد ولی "تجاوز فقط بر ستمكاران جايز است". يک مسلمان اجازه ندارد حتی به کافری تجاوز کند چه رسد به فردی که پيرو يکی از کتابهای الهی است:ما مسلمانان، اجازه تجاوز به هيچ فردی، قومی، يا کشوری را نداريم - اين نظريه يک انسان نيست، بلکه اين دستور خداوند بزرگ و يکتا است      "و با آنها بجنگيد تا توطئه‌ای باقی نماند و دين مخصوص خدا شود.       اگر دست برداشتند بدانيد كه تجاوز فقط بر ستمكاران جايز است."     خداوند در آيه 194 سوره بقره (سوره 2)  در مورد مسلمانانی که مورد تعدی قرار گرفته اند ميفرمايد:        "اگر كسی بشما تعدی كرد همانطور كه بشما تعدی كرده به او تعدی كنيد         و از نافرمانی خدا بترسيد و بدانيد كه خدا با پرهيزكاران است."  ببينيد اين به اصطلاح دينداران و خداپرستان چه بلاهائی بسر مردم بيگناه مياورند، و رفتارشان با افرادی که زندانی ميکنند به چه صورت است؟ خداوند در قرآن به من دستور ميدهد که من بايد حتی در مورد دشمنی که به من حمله کرده با عدالت رفتار کنم. به افرادی که اسلام را نميشناسند بگوئيد به اين روش و رفتار انسانی ميگويند اسلام   خداوند در آيات 8 و 9  سوره ممتحنه (سوره 60) ميفرمايد:           "خدا شما را از نيکی كردن و عدالت كردن به كسانی كه درباره دين با شما نجنگيدند و شما را از سرزمينتان بيرون نكردند، نهی نميكند.           چون خدا افراد عادل را دوست دارد.           خدا شما را از دوستی با كسانيكه با شما بخاطر دينتان جنگيدند و شما را از سرزمينتان بيرون كردند و برای بيرون كردن شما بهم كمك كردند، نهی ميكند.           كسانيكه با آنها دوستی كنند ظالم هستند.  در آيه  2  سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد:         " دشمنی عده‌ای كه شما را از رفتن به خانه كعبه بازداشتند شما را وادار به تجاوز نكند.            بر پايه نيكی و تقوی با هم همكاری كنيد و بر پايه گناه و ظلم همكاری نكنيد.            از نافرمانی و عذاب خدا بترسيد چون مجازات خدا شديد است." در آيه  8  سوره 5 (سوره مائده) خداوند ميفرمايد:           " ای افراد باايمان، برای اجرای احكام خدا قيام كنيد و بعدالت شهادت دهيد             و دشمنی دسته‌ای شما را به بيعدالتی وا ندارد.              در همه حال عادل باشيد چون عدالت به تقوی نزديكتر است.             از (نافرمانی) خدا بترسيد چون خدا از كارهائی كه ميكنيد با خبر است." دشمنی بدون اينکه من باعث ناراحتی اش شده باشم به من حمله کرده، از هيچگونه دشمنی در مورد من کوتاهی نکرده. آيا من به عنوان يک مسلمان اجازه دارم که اين حمله ناجوانمردانه و بی رحمانه او را با بی عدالتی کامل پاسخ دهم؟ جواب اين سؤال را خداوند بزرگ و يکتا در اين آيه به من ميفرمايد: من اجازه ندارم حتی در مورد دشمنانم که به من دشمنی کرده اند و در حال حاضر دشمنی ميکنند بی عدالتی کنم؟ اين دستور واضح و روشن خداوند است که "در همه حال عادل باشيد" خداوند در آيات 151 و 152 سوره شعراء (سوره 26) ميفرمايد:        "و از دستور افراد متجاوز، متجاوزانی كه در زمين فساد ميكنند و اصلاح نميكنند اطاعت نکنيد." اين آيه و اطاعت نکردن از افراد متجاوز که يکی از دستورات خداوند است، مرا بياد مردی انداخت که در امريکا زندگی ميکند. اين مرد از صفر شروع کرد و بخاطر شغل اش شديدا ثروتمند شد. با دين اسلام آشنا شد، و مسلمان شد. به او دستور داده شد که به خدمت نظام و به جنگ برود. اين مرد آن جنگی را که ميخواستند او را به آن بفرستند، مثل عده کثير ديگری در امريکا جنگی غير واقعی خواند و از رفتن به خدمت نظام و کشتن عده ای بيگناه خودداری کرد و با افتخار اصرار کرد که او مسلمان است. مقامش را که يکی از با ارزش ترين مقام ها در رشته اش بود از او گرفتند در اوج قدرت در رشته اش، بيشتر از سه سال اجازه کارکردن در شغلش را از او گرفتند. پنچ سال برايش حکم زندان بريدند، تجديد نظر کرد و به زندان نرفت. ثروتش را از دست داد ولی هرگز مثل يک مسلمان، طبق دستور خداوند بزرگ و يکتا از افراد متجاوز اطاعت نکرد. اين مرد مسلمان محمدعلی نام دارد. دارنده مدال طلا از المپيک و سه بار قهرمان سنگين وزن جهان. هيچ چيز نتوانست اين مسلمان را بلرزاند و دستور خداوند را اجرا کرد و از متجاوزين اطاعت نکرد. چندی پيش در برنامه ای در تلويزيون اين مرد مسلمان را نشان دادند که با حالتی که بخاطر بيماريش دارد نماز ميخواند. رحمت خداوند بزرگ و يکتا بر تو باد ای قهرمان که مطيع دستورات خداوند هستی، نه اينکه دستورات هر متجاوزی.   خداوند در آيه 87 سوره مائده (سوره 5) ميفرمايد:       "چون خدا افراد متجاوز را دوست ندارد." خداوند در آيه 32 سوره مائده (سوره 5) ميفرمايد:       "هر كس كسی را بكشد، بدون اينكه او كسی را كشته يا مرتكب فسادی در زمين شده باشد،        مثل اين است كه تمام مردم را كشته باشد،        و كسی كه فردی را زنده بدارد،        مثل اين است كه تمام مردم را زنده داشته است." افرادی که اين همه انسان بيگناه را ميکشند، از چه کتابی و از چه دينی پيروی ميکنند؟ لحظه ای فکر کنيد، فقط به تنهائی، اجرای اين يک دستور خداوند در قرآن که بايد بوسيله يک يک مسلمين اطاعت شود (هرگز به کسی چه مسلمان چه غير مسلمان تجاوز نکردن، و هرگز جنگی را شروع نکردن) يعنی صلح مطلق، يعنی دنيائی بدون جنگ و خونريزی، يعنی فرزندان ما، جوانان ما به جبهه جنگ نميروند و کشته نميشوند و بيگناهان را نميکشند، و در نتيجه خانواده ای را برای هميشه در غم داغ و فراموش نشدنی از دست دادن نور چشم و جگر گوشه ای به ماتم نمی نشانند. يعنی فرزندان ما، جوانان ما به دانشگاه ميروند، ازدواج ميکنند، بچه دارميشوند و براحتی و آسايش در کنار خانواده زندگی ميکنند. يعنی بجای اشگ، خنده و شادی را در چهره ها ديدن. يعنی بجای برسر قبر جوانی که در جنگی بخاک و خون کشيده شده، به مجلس عقدکنان و عروسی او رفتن.  اين يک خيال و آرزوی رويائی و محال نيست، اين يک حقيقت محض است که با اجرای فقط يک دستور خداوند در قرآن برای تک تک ما (برای بشريت) حاصل ميشود. به اين روش و به اين طرز تفکر ميگويند اسلام همه چرندياتی که دشمنان اسلام به نام اسلام به افرادی قرآن نخوانده دائما تزريق و تلقين ميکنند ربطی به اسلام ندارد و بمحض اينکه کسی قرآن را بخواند براحتی باين امر پی ميبرد يک مسلمان عادل است و دستورات خداوند بزرگ و يکتا را اجرا ميکند، نه دستورات يک بشر متجاوز و ظالم را. جنايتکاری که خون مردم بيگناه را ميريزد، از قرآن پيروی نميکند و مسلمان نيست چهار آيه زير را بخوانيد تا کاملا و بدون هيچ شک و ترديدی مطمئن شويد که افرادی که مطابق آنچه خداوند نازل کرده حکم نميکنند بدون استثناء چه موجوداتی هستند. آيه های 5:44 و 5:45 و 5:47 سوره مائده (سوره 5) را ببينيد که خداوند ميفرمايد:        "كسانی كه مطابق آنچه خدا نازل كرده ( وحی: كتاب الهی ) حكم نكنند كافرند."        "كسانی كه مطابق آنچه خدا نازل كرده حكم نكنند، ظالم هستند."        "كسانی كه مطابق آنچه خدا نازل كرده است حكم نكنند از اطاعت خدا خارج شده‌اند." خداوند در آيه 68 سوره مائده (سوره 5) ميفرمايد: "بگو ای اهل كتاب، تا مطابق تورات و انجيل و آنچه از طرف خداوندتان بشما نازل شده عمل نكنيد، دين نداريد." خداوند بزرگ و يکتا بسادگی در اين آيات تکليف همه انسانها را روشن ميکند - داشتن اسم محمد، حسين، علی و حسن مرا مسلمان نميکند. اگر ميخواهم جزو کافران، ظالمين، و افرادی که از اطاعت خداوند خارج شده اند نباشم، اگر ميخواهم انسان بی دينی نباشم، بايد از دستورات و راهنمائی های خداوند اطلاع داشته باشم. يعنی بايد کتاب الهی را بخوانم، سعی در فهميدن و درک مطالب و آيات آن بکنم و مهمتر از همه، بآن عمل کنم. من چطور ميتوانم خون عده ای بيگناه را بريزم، ظلم و تعدی کنم، با زبان و دستم باعث رنج و مشقت برای مردم شوم و هنوز خودم را مسلمان بخوانم. کجای کتاب خداوند به من اجازه داده که حتی در مورد کافری که با من خصومت و جنگی را شروع کرده بی عدالتی کنم؟ آياتی که ذکر کردم به ما بسادگی ميفرمايد: انسانی که جنگ و آدم کشی را شروع ميکند و يا به کشورهای ديگر تجاوز و تعدی ميکند برضد دستورات واضح، صريح و روشن خداوند بزرگ و يکتا در قرآن عمل کرده.