اصلاحات عملا سال ۸۱/۸۲ تمام شد. زمانیکه حکم حکومتی رهبر به مجلس رفت، اصلاحات تمام شد، زمانیکه حکومت رییس جمهور منصوبش را سال ۸۴ آورد اصلاح طلبی اساسا حرف بیهوده ای بود.
اساسا معنی ندارد انتخابات تازه را به رسمیت بشناسیم، وقتیکه پرونده انتخابات قبلی هنوز بسته نشده، وقتیکه اعضای ستاد های انتخاباتی انتخابات قبل در زندانند. وقتیکه نامزدهای انتخابات قبل هنوز در حصر و حبس خانگی هستند، وقتیکه بخاطر تقلب در انتخابات قبل عده ای کشته شدند، زندانی شدند و بهشون تجاوز شده، شکنجه شدند یا تبعید شدن یا مهاجرت کردند، شما نمیتوانید پرونده یک انتخابات تازه را باز کنید. [...] چطور میتوان با حکومتی که یک کلاهبرداری به اون بزرگی را کرده دوباره وارد بحث انتخابات شد و باهاش یک معامله تازه کرد، بنابرین این بحث محکوم به شکست است.
مردم از حکومت فاصله گرفته اند و گسست بین مردم و حکومت یک خط قرمز از خون، خون قربانیان بیگناه این وسط است که هرکس پایش روآن ور بگزارد باید از این خط بگذرد. نمیتواند ادعا کند که مردمی و اصلاح طلب هستم و میخواهم در انتخابات این حکومت شرکت کنم چرا که باید از این جوی خون رد شود. جوی خونی که خون ندا سهراب کیانوش و بسیاری از قربانیان دیگر است. [...] بنابرین وقتی که آن پرونده هنوز بسته نشده و اون کلاهبرداری قبلی هنوز پرونده اش مفتوح است، اساسا نباید با این حکومت دوباره وارد معامله ای به نام انتخابات شد چون باز این حکومت همان کارهای را خواهد کرد که در انتخابات گذشته مزورانه، متقلبانه و با جنایت انجام داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر