فصل ۵
استان ایلام
استان ایلام نفت خیز است و پالایشگاه گاز هم دارد. سه شهرک صنعتی دارد و واحد پتروشیمی تازه‌ای هم در آنجا در دست ساخت است. کارخانه سیمان ایلام هم باکیفیت‌ترین سیمان ایران را تولید می‌کند و بزرگراهی که تهران را به کرمانشاه میپیوندد و بزرگراه کربلا نام گرفته به ایلام هم دارد امتداد میابد. این استان در کل رو به پیشرفت است و شهرهای جنگزده آن هم بازسازی شده اند.
از نقاط دیدنی استان ایلام می‌توان به تنگ رازیانه، میان تنگ (مانشت) دریاچه‌های دوقلوی آبدانان، شهر باستانی ماداکتو در دره‌شهر، آتشکده چهار تاقی دره‌شهر، دره ارغوان در شمال شهر ایلام، دریاچه سد ایلام، و چشمه‌های آب گرم دهلران اشاره نمود .
چهار روستای تخته‌نرم، کوه‌نشین، کلهباد و مهواز، از توابع شهرستان دره‌شهر در استان ایلام، هنوز در غارهای اطراف زندگی میکنند و زندگی غارنشینی دارند. این روستاها که جمعاً تعداد جمعیت ساکن آنها به بیش از سی خانوار نمیرسد، با توجه به اینکه مسوولین مکررا آنها را به زندگی در شهر و یا روستاهای اطراف با فراهم کردن امکانات دعوت کردهاند، این امر را قبول نکرده و دعوت آنها را رد کردهاند.
استان تهران
استان تهران به مرکزیت شهر تهران، با وسعتی حدود ۱۸۸۱۴ کیلومتر مربع بین ۳۴ تا ۳۶٫۵ درجه عرض شمالی و ۵۰ تا ۵۳ درجه طول شرقی واقع شده است. این استان از شمال به استان مازندران، از جنوب به استان قم، از جنوب غرب به استان مرکزی، از غرب به قزوین و از شرق به استان سمنان محدود است. جمعیت آن در سال ۲۰۰۲، در حدود ۱۱ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر تخمین زده شده است. مرکز آن و به علاوه پایتخت ایران، شهر تهران است. کرج، ری، شمیرانات، اسلام‌شهر، لار، و جاجرود از دیگر مراکز جمعیتی مهم استان هستند.
شهرها و شهرستان‌ها
استان تهران در سال ۱۳۸۳خ دارای ۱۳ شهرستان و ۴۴ شهر بوده‌است:
شهرستان ها: دماوند اسلام‌شهر فیروزکوه کرج نظرآباد پاکدشت ری رباط‌کریم ساوجبلاغ شهریار شمیرانات تهران ورامین
شهرها
آبسرد | اسلام‌شهر | اشتهارد | اندیشه | باقرشهر | بومهن | پاکدشت | پردیس | پیشوا | تجریش | تهران | جوادآباد | چهاردانگه | حسن‌آباد | دماوند | رباط‌کریم | رودهن | شاهدشهر | شریف‌آباد | ری | شهریار | صباشهر | صفادشت | طالقان | فردوسیه | فشم | فیروزکوه | قدس | قرچک | کرج | کمال‌شهر | کهریزک | کیلان | گلستان | لواسان | ماهدشت | محمدشهر | مشکین‌دشت | ملارد | نسیم‌شهر | نظرآباد | وحیدیه | ورامین | هشتگرد
اماکن دیدنی
آرامگاه بی‌بی‌شهربانو | بازار تهران | برج طغرل | پیست اسکی دیزین | تپه تاریخی میل | تله‌کابین توچال | دربند | درکه | سردر باغ ملی | شاه عبدالعظیم | شمس‌العماره | غار یخ‌مراد | فرحزاد | قلعه فیروزکوه | قلعه گبری | کاخ شهرستانک | کاخ گلستان | کاخ مرمر | کاخ نیاوران | کاخ‌های سعدآباد | مسجد سپهسالار | موزه آبگینه | موزه ایران باستان | برج آزادی
ناهمواریها
استان تهران در جنوب شرقی مرکز رشته کوههای البرز که در شمال ایران از آذربایجان تا خراسان با جهت غربی- شرقی کشیده شده، قرار دارد. رشته کوههای البرز به سه دیواره تقسیم می‌شود:
1. دیواره شمالی: ارتفاعات محدودی از این دیواره در استان تهران و بقیه آن در استان مازندران قرار دارد.
2. دیواره میانی: حد شمالی استان را تشکیل می‌دهد و مرتفع‌ترین قسمت رشته کوههای البرز مرکزی است. کوه دماوند و قله آن به ارتفاع ۵۶۷۱ متر در این قسمت قرار دارد. قله دماوند نهمین قله مرتفع دنیا به شمار می‌رود. این دیواره عظیم کوهستانی به صورت کوههای «کندوان» و پس از آن کوههای «طالقان» در شمال غربی استان، تا محل اتصال رود «الموت» به «طالقان رود»، ادامه مییابد. در شمال شرقی نیز این دیواره با نام رشته ارتفاعات فیروزکوه و سوادکوه تا دره رود فیروزکوه(شعبه اصلی حبلهرود) که از جنوب دامنههای شرقی آن میگذرد، امتداد مییابد. در شرق دره فیروزکوه که پس از دریافت شعباتی حبله رود نامیده می‌شود، ارتفاعات «شهمیرزاد» شروع می‌شود.
3. دیواره جنوبی: سومین بخش از ارتفاعات مرکزی است که رودخانه‌های جاجرود و کرج آن را بریده و به سه قسمت جدا از هم تقسیم نموده است.
این سه قسمت عبارت‌اند از:
1. کوههای لواسانات که بین دره‌های رود دماوند و جاجرود قرار دارند و در شمال به دره «رود لار» محدودند. دنباله این کوهها در شرق جاده آب علی به نام قره داغ و دماوند تا دره حبله رود امتداد یافتهاند.
2. کوههای شمیرانات که بین سرچشمه‌های جاجرود و کرج قرار دارند و بلندترین نقطه آنها قله توچال با ارتفاع ۳۹۴۳ متر است.
3. کوههای کهار که از غرب دره رودخانه کرج شروع شده و در جنوب طالقان رود به موازات آن ادامه دارند.
علاوه بر این سه دیوار کوهستانی، در جنوب و شرق دشت تهران کوه‌هایی با ارتفاع کمتر وجود دارند که مهم‌ترین آنها کوههای حسن آباد و نمک در جنوب و بی بی شهربانو و القادر در جنوب شرقی و ارتفاعات قصرفیروزه در شرق است.
آب و هوا
در نواحی مختلف استان تهران به علت موقعیت ویژه جغرافیایی، آب و هوای متفاوتی شکل گرفته است. سه عامل جغرافیایی در ساخت کلی اقلیم استان تهران نقش مؤثری دارند:
کویر یا دشت کویر: مناطق خشک مانند دشت قزوین، کویر قم و مناطق خشک استان سمنان که مجاور استان تهران قرار دارند، از عوامل منفی تأثیرگذار بر هوای استان تهران هستند و موجب گرما و خشکی هوا، همراه با گرد و غبار می‌شوند.
رشته کوههای البرز: این رشته کوهها موجب تعدیل آب و هوا می‌شود.
بادهای مرطوب و باران زای غربی: این بادها نقش مؤثری در تعدیل گرمای سوزان بخش کویری دارند، ولی تأثیر آن را خنثی نمیکنند.
استان تهران را می‌توان به سه بخش اقلیمی زیر تقسیم کرد:
1.ارتفاعات شمالی: بر دامنههای جنوبی، بلندیهای البرز مرکزی، در ارتفاعی بالای ۳۰۰۰ متر قرار گرفته و آب و هوایی مرطوب و نیمه مرطوب و سردسیر با زمستانهای بسیار سرد و طولانی دارد. بارزترین نقاط این اقلیم، دماوند و توچال است.
2.کوهپایه: این اقلیم در ارتفاع دو تا سه هزار متری از سطح دریا قرار گرفته و دارای آب و هوایی نیمه مرطوب و سردسیر و زمستانهایی به نسبت طولانی است. آبعلی، فیروزکوه، دماوند، گلندوک، سد امیرکبیر و دره طالقان در این اقلیم قرار دارند.
3.نیمه خشک و خشک: با زمستانهای کوتاه و تابستانهای گرم، در ارتفاعات کمتر از ۲۰۰۰ متر واقع شده است. هر چه ارتفاع کاهش مییابد، خشکی محیط بیشتر می‌شود. ورامین، شهریار و جنوب شهرستان کرج در این اقلیم قرار گرفته اند.
هوای تهران در مناطق کوهستانی دارای آب و هوای معتدل و در دشت، نیمه بیابانی است. تهران در مرز شرایط جوی بری و اقیانوسی قرار گرفته و تمایل آن به موقعیت بری بیشتر از وضعیت اقیانوسی است.
منابع آب
وجود رودخانه‌های دایمی مانند رودخانه کرج، رودخانه جاجرود، رود لار، حبله رود، رود شور یا ابهر رود و طالقان رود موجب شده تا استان تهران از لحاظ منابع آب کمبودی نداشته باشد. بیشترین رودخانه‌های استان از کوههای البرز سرچشمه میگیرند. در استان تهران قناتهای متعددی وجود داشته که در گذشته نه چندان دور در تأمین آب مورد نیاز مناطق شهری و روستایی سهم بسزایی داشته اند. لیکن امروزه با استفاده از امکانات آب لوله کشی که از سدهایی چون سد امیرکبیر، لتیان و لار تأمین می‌شود، آب قنات‌ها و چشمه‌ها فقط برای کشاورزی و آبیاری مصرف می‌شود و فقط بعضی چشمه ها، به ویژه چشمه‌های آب معدنی که بیشتر در شمال شرقی استان متمرکزند، اهمیت سابق خود را حفظ کرده اند. مهم‌ترین این چشمه‌ها عبارت‌اند از: چشمه اعلا دماوند، چشمه قلعه دختر، چشمه آب علی هراز، چشمه وله در گچسر، چشمه شاه دشت کرج، چشمه علی در شهرری، چشمه تیزآب، چشمه گله گیله و....
استان چهارمحال و بختیاری
استان چهارمحال و بختیاری یکی از استان‌های ایران است. مرکز این استان شهرکرد است. بر اساس آخرین تقسیمات سیاسی کشور، استان چهار محال وبختیاری دارای ۶ شهرستان ،۲۴ شهر، ۱۵ بخش و ۳۴ دهستان است.
جغرافیا
استان چهارمحال و بختياري با مساحت ۱۶۵۳۲ كيلومتر مربع از شمال و شرق به استان اصفهان، ازغرب به استان خوزستان، از جنوب به كهکيلويه و بوير احمد و از شمال غرب به استان لرستان محدود است. بر اساس آخرين تقسيمات سياسي كشور، استان چهار محال وبختياري داراي ۶ شهرستان ۲۴ شهر و ۱۵ بخش و ۳۴ دهستان مي‌باشد.
اين منطقه داراي يك درصد از كل وسعت ايران مي‌باشد كه در بستر سلسله جبال زاگرس واقع شده است. كه با وجود مساحت كم ده درصد از منابع آب كشور را در اختيار دارد. به علت ماهيت كوهستاني مرتفع، كه درمسير بادهاي مرطوب سيستمهاي مديترانه‌اي قرار داشته و موجب صعود و تخليه بار اين سامانه‌ها مي‌گردد، اين استان داراي بارش نسبتاً مناسب مي باشد. غالبا در مناطق مرتفع نوع بارش به صورت برف مي‌باشد و وجود ارتفاعات پوشيده از برف يكي از ويژگيهاي اقليمي اين استان است. به علت جوان بودن دوره كوه زايي، دراين منطقه وجود بلايا و مخاطرات طبيعي بسياري چون سيل و زلزله، رانش زمين در اكثر نقاط آن مشاهده مي‌شود. همچنين سرمازدگي، خشكسالي و رعد و برق از ديگر بلاياي طبيعي آن مي‌باشد. ريزشهاي جوي و برف و باران منشاء سرشاخه‌هاي رودخانه كارون و زاينده رود هستند وآبخيزهاي اين دو رودخانه را به ترتيب ۱۳۸۰۰ و ۲۷۲۰ كيلومتر مربع شامل مي شود. ارتفاعات زاگرس حوضه آبخيز رودخانه‌هاي زاينده رود، كارون و كرخه و دز را تشكيل مي‌دهد و با توجه به حجم نزولات جوي و پايين بودن سطح تبخير و موقعيت نسبتاً مناسب تشكيلات زمين شناختي قسمت اعظم آبهاي سطح الارضي و تحت الارضي كشور به ميزان ۴۵ تا ۵۰ در صد را تامين مي كند. منطقه چهار محال و بختياري با در اختيار داشتن طبيعت زيبا و بكر خود در فصول بهار و زمستان و تابستان پذيراي مسافران و توريستهاي داخلي و خارجي است و اكوتوريسم اين استان ازجاذبه‌هاي بارز آن محسوب مي‌شود. ستان چهارمحال و بختياري از لحاظ آب و هوايي متنوع بوده و اقليم‌هاي متفاوتي در آن وجود دارد. بارشهاي منطقه غالباً تحت تأثير جريانهاي جوي مديترانه و عمدتاً كم فشار سودان قرار دارد كه از غرب و جنوب غرب وارد منطقه شده و به مدت ۸ ماه (مهر تا ارديبهشت) منطقه را تحت تأثير قرار مي‌دهد. وجود رشته كوه زاگرس كه عمود بر مسير حركت اين جريانها است، باعث تشديد خاصيت سيكلوني آنها شده و بارانهاي شديد و سنگين را در منطقه باعث مي‌شود. ريزشهاي جوي در استان از مهر ماه آغاز و در ديماه به بيشترين مقدار و سپس تا ارديبهشت كم مي‌شود. در دي ماه بطور متوسط ۱۹ درصد بارش انجام مي‌شود. درصد بارش ماهانه در فاصله آبان تا فروردين بيشتر از ۹۰ درصد بارش سالانه در فاصله خرداد تا مهر كمتر از ۱۰ درصد بارش سالانه را تشكيل مي‌دهد.
متوسط بارش سالانه استان درحدود ۵۶۰ ميليمتر مي‌باشد. بدليل كوهستاني بودن استان و با توجه به اينكه دماي هوا ناشي از ارتفاع هر منطقه است اقليم‌هاي حرارتي مختلفي در استان حكمفرماست.
شهرستانهای استان
اردل | بروجن | شهرکرد | فارسان | کوهرنگ | لردگان
شهرهای استان
شهرکرد بروجن لردگان فارسان فرخ‌شهر سامان بن اردل جونقان فرادنبه گندمان بلداجی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر