42245.jpg
آیا این عضو از بدنتان را می شناسید و چرا تنها سالی یک بار باید آن را شست؟
بسیاری از افراد عادت به تخلیه موم گوش خود دارند،این در حالی است كه این ماده نیز به نوبه خود به سلامت بدن كمك می‌كند و تخلیه غیراصولی آن درد،خارش،شنیدن صدای زنگ در گوش و حتی كاهش شنوایی را در پی دارد.
موم گوش به وسیله مخلوطی از ترشحات غددی كه در سراسر مجرای گوش قرار دارد،به اضافه مقداری سلول پوستی ورقه شده و تعدادی مو شكل می‌گیرد.خود این ماده به عنوان عاملی موثر جهت شستشوی گوش عمل می‌كند و به‌علاوه محافظ بخش‌های حساس مجرای گوش است و به نوعی مجرا را روان و چرب می‌كند.
به طور طبیعی مقدار بیش از اندازه این ماده به طور خودكار و بدون دخالت فرد،به كمك حركات آرواره‌ای به سمت جلو حركت كرده و از مجرا خارج می‌شود و این زمانی است كه می‌توان این خرده‌های بیرون زده را به طور كامل تخلیه كرد.اما به شدت توصیه می‌شود كه خود فرد به جستجوی این مواد زاید اقدام نكند و فقط آن مقداری كه به طور خود به خود بیرون زده را پاك كند.البته باید گفت كه اگر چه این ماده برای سلامت گوش خوب است ولی مقدار زیاد آن می‌تواند دردسر ساز باشد.
اما چگونه می‌توان مقدار اضافی این ماده را تخلیه كرد؟
تنها راه ممكن شستشوی گوش با آب است تا به این ترتیب موم اضافی تخلیه شود.همچنین توصیه می‌شود كه پزشكان از بیمار خود راجع به سابقه یا پیشینه موم گوش خود سوال كنند.افرادی كه از وسایل كمكی برای شنیدن استفاده می‌كنند باید به طور مرتب برای معاینه گوش و افزایش تدریجی موم گوش مراجعه كنند.این امر به حفظ عملكرد صحیح وسیله كمكی برای شنوایی كمك می‌كند.
توصیه می‌شود كه فرد شخصا به كمك گوش پاك كن یا هر وسیله دیگر اقدام به زدودن موم اضافی نكند. افرادی كه مستعد گرفتگی ناشی از موم گوش هستند باید هر 6 تا 12 ماه یكبار برای شستشو مراجعه كنند. عوارض ناشی از گرفتگی موم گوش می‌تواند دردناك و پیشرونده باشد و باعث عفونت و از دست دادن شنوایی شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر