تاریخ: 23 بهمن 1387 سارا لقایی
بعد از ظهر چهارشنبه چيزي شبيه معجزه رخ داد تا روسري سفيدها بتوانند بلاخره با بليط و بي گفت و گو، بي خشونت و با عزت و احترام وارد استاديوم شوند. اگرچه اين بار از روسري سفيد خبري نبود و پرچم كره اي ها حامي واقعي آنها براي ورود به آزادي بود.
صبح روز چهارشنبه اعضاي اين گروه كه سابقه طولاني براي سعي و تلاش و بيشتر شكست براي ورود به استاديوم را دارند، با نامه هاي از پيش آماده شده، حاصل بحث و گفت و گو ها و خلاقيت هاي جمعي راهي سفارت كره شدند تا آرزو و محروميت خود را با هم نوعان كره اي خود در ميان بگذارند. آنها نامه هايي در دست داشتند كه رويشان به انگليسي و كره اي نوشته بود: "خواهران كره اي ما، شما اكنون به بزرگترين استاديوم كشور ما مي رويد تا بازي تيم ملي كشور خود و كشور ما را ببينيد. خوش به حالتان! ما كه زنان عاشق فوتبال هستيم اجازه نداريم حتي يك لحظه در جايگاه شما باشيم. مي شود براي يك لحظه هم كه شده به خاطر ما و به نمايندگي از ما براي پيروزي ايران فرياد بكشيد؟"
در ادامه اين نامه آمده بود:
" وقتی شما فریاد می زنید و برای تیم خود هورا می کشید ، ما پشت پنجره ای شیشه ای و بی روح به نام تلویزیون اسیریم! ما باید فریاد خود را در گلو خفه کنیم و تنها گریه کنیم حتا اگر خوشحال باشیم؛ چرا که مردان فوتبال ما هرگز صدای تشویقهای ما را نخواهند شنید.
خواهران عزیز کره ای!
ما به حمایت شما و همه عاشقان فوتبال در جهان نیاز داریم! آیا به ما کمک می کنید؟ از شما می خواهیم با هر کس که می توانید در این باره صحبت کنید! برای ما بجنگید! اگر بدانید چه تلخ و زجرآور است که نتوانید در خانه خود تیم ملی تان را تشویق کنید!
به خانه ما خوش آمدید!"
اعضاي كمپين دفاع از حق ورود زنان به استاديوم ها با پخش كردن اين نامه ها بين زنان كره اي که در حال رفتن به استادیوم آزادی بودند از آنان خواستند در استاديوم آزادي يادشان كنند و شعارهاي انگليسي "خواهران ايراني ما كجا هستند" را در استاديوم آزادي در دست گيرند. در همين حين به طور اتفاقي با مردي برخورد كردند كه بليط بازي را در دست داشت و سه بليط در اختيار آنان قرار داد. به اين ترتيب سه تن از روسري سفيدها از مقابل سفارت كره با عزت و احترامي كه هرگز از پليس سراغ نداشتند با اسكورت و همراه اتوبوس هاي كره اي راهي استاديوم شدند. تقريبا تمام نيروهاي امنيتي استاديوم با ديدن اين افراد – كه از چهره شان مشخص بود ايراني هستند- بعد از اطمينان از ارتباط آنها با كره اي ها با احترام آن ها را به سمت در ورودي استاديوم هدايت كردند.
يكي ديگر از افراد اين گروه هم كه قبل از ورود به استاديوم به ماشين آنها پيوسته بود موفق شد از يك مسوول كره اي بليط بگيرد و بدون به وجود آمدن كوچك ترين مشكل و برخوردي وارد استاديوم شوند. اتفاقي كه در نوع خود بي نظير است و براي روسري سفيدها در عين حال تلخ.
اين دختران عاشق فوتبال كه آرزوي تشويق تيم ملي خود را داشتند به جايگاه كره اي ها هدايت شدند تا هم صدا با كره اي ها تيم آنها را تشويق كنند. البته اين تمام تلخي ماجرا نبود. يك "زن ايراني" كه خود را مسوول تماشاچيان كره معرفي كرد با ديدن اين افراد و پي بردن به مليت آنها با برخورد توهين آميز شديدي روسري سفيدها را تحويل نيروهاي حراست داد. وي معتقد بود: "من تنها زن ايراني هستم كه مجوز ورود به استاديوم را دارد!"
یکی از نيروهاي حراست روسري سفيدها را به چند پله بالاتر هدايت كرد و از آنها دعوت كرد در آرامش به تماشاي بازي ادامه دهند. اما خانمي كه خود را مسوول معرفي كرده بود كنار آنها نشست و آنها را از صحبت كردن با خبرنگاران، خريد خوراكي و حتي استفاده از سرويس بهداشتي منع كرد.
در بازي خبري از فحش هاي ركيك، نگاه هاي متعجب مردان ايراني و اتفاقاتي با عناوين به خطر افتادن نواميس و اشكالات شرعي خبري نبود.
روسري سفيدها در حالي استاديوم را ترك كردند كه همه چيزشان با كره اي ها مساوي بود: نتيجه بازي تيم هايشان، جايگاهشان و عزت و احترامشان از جانب مسوولان فدراسيون و حراست. تنها چيزي كه از آنها كم داشتند آرامشي بود كه با ترس از هر لحظه اخراج شدن از استاديوم از آنها سلب شده بود.
عکسها: مریم مجد، عارفه الیاسی
سایر مطالب مرتبط:
دختران ایرانی بار دیگر به استادیوم آزادی راه یافتند
زنان کره‌ای، کلید ورود به آزادی
مردان ایران و کره در مقابل هم ، زنان ایران و کره در کنار هم : برای حقوق برابر زنان
مریم مجد و حضور در استادیوم آزادی
گزارشی از حضور مخفیانه چهار دختر ایرانی در استادیوم آزادی؛ دختران انتظار
چه حسی دارد...
حق زنان ایرانی ؛ ساخت کره!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر